Αρχείο κατηγορίας Υπόθεση Νεοβατοπεδινής πολιτικής

Η νεοβατοπεδινή ηγεσία ( Αρχιμ. Εφραίμ – πολιτικά Βασίλειος Κουτσού, κλπ) επέλεξε επιθετική οικονομική εκκλησιαστική πολιτική εντός του συγχρονου καπιταλισμού και των πολτικών υπηρατώ του. Το ζήτημα έχει πολλαπλές π[λευρές. Εδώ αναδεικύονται κάποιες απ΄αυτές, πέρα από κραυγές ή προσωπολατρείες έχοντας στο υπόβαθρο και τη θεολογία το βατοπεδινού αγίου Μαξίμου του Γραικού

Ο «Ιερός Ορθόδοξος» καπιταλισμός

Σχολιάστε

Ο «Ιερός Ορθόδοξος» καπιταλισμός

Του Μητρ.  Ναυπάκτου & Αγ. Βλασίου  Ιερόθεου (Βλάχου)

Στην ανθρωπότητα σήμερα επικρατούν δύο κυρίαρχες στάσεις ζωής που μετατρέπονται σε δύο ιδεολογίες, ήτοι ο δυτικός ατομικισμός και ο ανατολικός κολεκτιβισμός. Στον δυτικό ατομικισμό, που χαρακτηρίζεται ως φιλελευθερισμός, κυριαρχεί η ελευθερία του ατόμου και ο ανταγωνισμός εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, ενώ στον ανατολικό κολεκτιβισμό επικρατεί η κυριαρχία του κράτους, που υπονομεύει την ελευθερία του ανθρώπου. Και στις δύο περιπτώσεις καταστρατηγείται ο άνθρωπος ως πρόσωπο και η ανθρώπινη κοινωνία, ως κοινωνία προσώπων.

Συνέχεια →

Γέρ. Εφραίμ: Άδικη και υπερβολική η συνεχιζ. προφυλάκιση

Σχολιάστε

Άδικη και υπερβολική η συνεχιζόμενη προφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ

 

Η αδελφότητα μαζί με το Γέροντα στη σταυρική δοκιμασία μέχρι την τελική δικαίωση


 

Η Αδελφότητα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για την απόρριψη του αιτήματος που υποβλήθηκε για την αποφυλάκιση του Καθηγουμένου μας Γέροντος Εφραίμ.

Θεωρούμε άδικη και υπερβολική τη συνεχιζόμενη προφυλάκιση του Γέροντος Εφραίμ.

Διαφωνούμε και αδυνατούμε να κατανοήσουμε το δικαιολογητικό, όπως αυτό περιγράφεται, στη Διάταξη που εκδόθηκε από την Ειδική Ανακρίτρια, κ. Ειρήνη Καλού, η οποία ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι ο Γέροντας Εφραίμ έχει ροπή στην εγκληματικότητα.

Ως Αδελφότητα γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα, ζώντας τον νυχθημερόν, ποιός είναι ο Γέροντας. Ένας άνθρωπος της προσευχής, της ασκητικής ζωής, της ακτημοσύνης και της προσφοράς.

Ο βίος και η πνευματική πορεία του, κάθε άλλο παρά αποδεικνύει την δήθεν σταθερή βούλησή του προς διάπραξη εγκλημάτων. Θεωρούμε, επίσης, αδιανόητο τον ισχυρισμό ότι οι πράξεις του προδιαγράφουν ως πολύ πιθανή και την εγκληματική συμπεριφορά του στο μέλλον, αν αφεθεί ελεύθερος.

Με όλη τη δύναμη της ψυχής μας δηλώνουμε πως βρισκόμαστε στο πλευρό του Γέροντός μας και πορευόμαστε μαζί του σε αυτή την Σταυρική δοκιμασία.

Επιμένουμε στην πλήρη αθωότητά του και προσβλέπουμε στην όσο το δυνατό πιο γρήγορη δικαίωσή του.

Με αυτή την ευκαιρία θέλουμε να εκφράσουμε την αγάπη και τις ευχαριστίες μας προς όλους αυτούς που έσπευσαν και σπεύδουν να στηρίξουν εμπράκτως τον Γέροντα Εφραίμ και την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας μας είμαστε βέβαιοι ότι θα λάμψει η αλήθεια και θα αποκατασταθεί το δίκαιο.

 

Η Αδελφότητα της Μονής

 

ΠΗΓΗ: 15 Φεβρουαρίου 2012, http://www.pemptousia.gr/2012/02/….80/

ΧΑΙΡΕ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΟΥ…

Σχολιάστε

ΧΑΙΡΕ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΟΥ…

(+) Του Γρηγόρη Σολωμού*

 Ειλικρινά απορώ με τη σπουδή που όλοι ρίπτουν τον λίθο του αναθέματος εναντίον του ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ. Με εξαίρεση βέβαια την αγιορείτικη κοινότητα και κάποιες εκατοντάδες φίλων του Αγίου Όρους, που τον περίμεναν έξω από τη ΓΑΔΑ για να τον στηρίξουν ψυχολογικά και ηθικά ύστερα από τη γενική διαπόμπευση που του επιφυλάχθηκε.

Συνέχεια →

Ονοματολάτρες, βατοπεδινά δικαιώματα, Ισλ. βόλτες

Σχολιάστε
Μια φαινομενικά «άσχετη ιστορία»:
Ονοματολάτρες, βατοπεδινά δικαιώματα, Ισλανδικές βόλτες

Του «Πετεφρή»

 
 
 
Ονοματολάτρες, βατοπεδινά δικαιώματα,Η Ελλάδα, ελευθερώνοντας το Αγιον Ορος το 1912, βρίσκουν τους πολυάριθμους Ρώσους μοναχούς σε αναστάτωση.Είναι χωρισμένοι σε «Ονοματολάτρες» (Imiaslavtsy) και “Ονοματοδιώκτες” (Imiabortsy). H ελληνική επiκράτηση στο Αιγαίο τους ενοχλεί. Μισού αιώνος αγώνες, διπλωματικές και στρατηγικές κινήσεις πάνε στράφι. Αγωνίστηκαν να γεμίσουν τον Άθωνα πεπαιδευμένους, αφοσιωμένους καλογερους, ξόδεψαν τεράστια ποσά σε χρήματα, υπηρεσίες και εξοπλισμό (ακόμη και ειδική ταχυδρομική υπηρεσία διέθεταν στον Άθω από το 1910) και τώρα, ένα βιβλίο με τίτλο Na Gorakh Kavkaza (“εκ του Όρους Καυκάσου») που έγραψε ένας μεγαλόσχημος μοναχός που έζησε ως στάρετς στα βουνά, δημιούργησε μέγα σχίσμα στην Ρώσικη Εκκλησία.

Ονοματολάτρες;


Ο συγγραφέας του βιβλίου Ιλαρίων υποστήριζε απλά, αυτό που περιείχε τόσο ο πλατωνισμός, όσο και η Καμπάλα, ακόμη και επιστημολογικές θεωρίες συνδεδεμένες με τα μαθηματικά

Ο Θεός είναι το όνομά του.


Η θεωρία δεν ήταν πρωτοφανής, αλλά αγρίεψε, και άρχισαν συζητήσει και εντάσεις στην Ρώσικη Ιερά σύνοδο. Ο επιφανέστερος ονοματολάτρης ήταν ένας ευγενής, Ουσάρος, ο Αλέξανδρος Μπουλάτοβιτς, αργότερα μοναχός Αντώνιος, που έζησε ένα διάστημα στην Αιθιοπία, βοηθώντας τους εντόπιους εναντίον των Ιταλών και νωρίς έγινε καλογερος και ήρθε στο Ρωσικό.

Η διαμάχη


Οι Ρώσοι δεν άλλαξαν το αίτημά τους στις δαιδαλώδεις διαπραγματεύσεις του Λονδίνου, το 1913.  Ήθελαν να διοικηθεί τον άγιον Όρος από τις έξι ορθόδοξες εκπροσωπήσεις ως διεθνώς κατοχυρωμένο ανεξάρτητο κρατίδιο, με προεδρεύουσα την Ρωσική πλευρά. Έχοντας το 60% του αριθμού των μοναχών, ήλπιζαν να κερδίσουν ως μονές τις πελώριες ρώσικες σκήτες που δεν μπορούσαν να μετατραπούν σε κάτι καλύτερο με την υπάρχουσα ρύθμιση. Αλλά αντιτάχτηκαν λυσσαλέα οι ρωμέικες μονές που έστειλαν αντιπροσωπείες στο Λονδίνο. Η ίδια η Ελλάδα, το συζητούσε χωρίς πάθος, αφού εκείνους τους μήνες είχε τον μπελά της Βουλγαρίας. Οι μεγάλες δυνάμεις απέρριψαν αυτήν την πρόδηλη επιθυμία αδάπανης επιρροής στην Μεσόγειο, της ρωσικής πλευράς. Οι Ρώσοι μάλλον το περίμεναν. Αλλά η βασική συνέπεια, ήταν καταστροφική γι’ αυτούς. Οι σκήτες δεν μπορούσαν να είναι αδέσποτες ή ομοδέσποτες. Η μεγάλη σκήτη του Αγίου Ανδρέα, το λεγόμενο Σαράι, υπαγόταν πλεον στην μονή Βατοπεδίου.

Σε λίγα χρόνια δεν υπήρχε «ρωσικός κίνδυνος» στο Όρος. Όλα τα ξεκίνησε το ρωσικό πολεμικό «Ντόνετς» που μαζί με άλλα τρία μεταφορικά πλοία, κατέφθασε στο Όρος με τον αρχιεπίσκοπο Χερσώνος Νίκωνα. Ο στολίσκος στάθμευσε στην Πόλη και σε ελάχιστο διάστημα, φτάνοντας στο Ρωσικό, επιτέθηκε στους Ονοματολάτρες με γυμνές ξιφολόγχες. Ήξεραν ποιοι ήταν, διότι είχε προηγηθεί μια εσωτερική ψηφοφορία. Τέσσερις νεκροί και σαράντα οκτώ τραυματίες που έμειναν στο νοσοκομείο και  εκατοντάδες ονοματολάτρες που οδηγήθηκαν στην Ρωσία, αποσχηματίστηκαν και έμειναν εκεί. Ας σημειωθεί ότι οι εχθροί των Ονοματολατρών απαξιώθηκαν, η σύνοδος που είχε συγκληθεί για να επιλυθεί το θέμα τους, δεν έγινε ποτέ λόγω Οκτωβριανής Επανάστασης και ότι το βιβλίο του Ιλαρίωνα κυκλοφόρησε πάλι το 1999, πρώτη φορά από το 1907 και οι Ονοματολάτρες δεν διώκονται μήτε θεωρούνται επισήμως αιρετικοί στην Ρωσία.

Τι σχέση έχουν οι ονοματολάτρες με το σήμερα;


Έχουν σχέση με την προσέγγιση των σημερινών Ρώσων στον Εφραίμ, ηγούμενο της Βατοπεδίου. Όπως γράφει ένας απουδαστής που έκανε μάστερ για το ζήτημα: (http://www.samizdat.com/imiaslavtsy.html)  «Η σκήτη του αγίου Ανδρέα υπήχθη στο ελληνικό μοναστήρι του Βατοπεδίου, κι έτσι, κάθε σημαντική ενέργεια, όπως η αντικατάσταση ηγουμένου της  σκήτης, απαιτούσε την επίσημη έγκρισή του ηγουμένου της Βατοπεδίου».
Με την θερμή φιλία και υποστήριξη προς τον Εφραίμ, ιδίως του Ιδρύματος «Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος» που έχει αναλάβει μεταξύ άλλων και τον ορθόδοξο διάλογο με τις άλλες θρησκείες ακόμη και το Σαράι μπορεί να «εποικισθεί» πάλι με Ρώσους μοναχούς (αφού στον Άγιο Παντελεήμονα οι μοναχοί δεν είναι Ρώσοι, αλλά Ουκρανοί). Δεκάδες σκήτες ορθοδόξων από τα Ρώσικα κράτη μπορούν να διαμορφωθούν, υπαγόμενα στο Βατοπέδι, χωρίς να μπορεί να παραβιαστεί από την Ιερά Σύναξη το αυτοδιοίκητο της Βατοπεδίου. Αυτό το Ίδρυμα είναι γνωστό παγκοσμίως και μάλιστα, στη ιστοσελίδα του, έχει προαναγγείλει θεολογικό συνέδριο στον Βόλο (24-27 Μαίου 2012: Εκκλησιολογία και Εθνικισμός στην μεταμοντέρνα Εποχή).

Τι γυρεύεις στο Ρέικιαβικ, εσύ, ένας Κύπριος;


Εξάλλου σε φιλικό προς το Ίδρυμα site (Voices from Russia) όπως και σε πολλά ακόμη ρώσικα, η ειδησεογραφία υπέρ του Εφραίμ και εναντίον των Αμερικανών καλα κρατεί. Ένα μέλος των «Λύκων της Νύχτας» ονόματι Βλαδισλάβ, που γνωρίζει προσωπικά τον πατέρα Εφραίμ, μίλησε για την ασκητική ζωή του και εξήγησε ότι ο πραγματικός λόγος για τον κατατρεγμό τουείναι «η απόπειρα της Ε.Ε να απογυμνώσει τον Άθω από το θείον, να τον καταστρέψει ως Αγιον Τόπο, να τον μετατρέψει σε τουριστικό κέντρο αναψυχής και να τιμωρήσει τον Ηγούμενο Εφραίμ για την Ρωσοφιλία του και για την πίστη του στην Ορθόδοξη Ανασυγκρότηση της Ρωσίας.» Δεν λείπουν και «πληροφορίες» όπως «η υπόθεση  μοιάζει με την περίπτωση των αμερικάνικων ραδιουργιών εναντίον του Πατριάρχη Μάξιμου Βαπορτζή το 1948. Οι Αμερικανοί έστειλαν τον «δικό τους» υποψήφιο στο Φανάρι με το προσωπικό αεροπλάνο του προέδρου Τρούμαν». Ο Βαπορτζής ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης για δυό χρόνια. Οι συντάκτες εννοούν τον διάδοχό του Αθηναγόρα και ο «αμερικανικος» ρόλος του Οικουμενικοί Πατριαρχείου είναι πρόδηλος. Δεν ανατυπώνω το κλίμα και την εξαγριωμένη προπαγάνδα ενάντια στην «πουλημένη» ελληνική ηγεσία, αλλα ανάμεσα σε διαφορα τραγικά και δύσκολα, βγαίνει και μια ενδιαφέρουσα ειδησούλα: τον περασμένον Αύγουστο, ήταν στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας ο Εφραίμ αυτοπροσώπως! Προσευχήθηκε υπέρ της ανέγερσης ορθόδοξου ναού στο Ρέικιαβικ στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολαου, του Πατριαρχείου της Μόσχας εκεί. Όταν λέμε Ρωσόφιλος, το εννοούμε εμπράκτως. Έως τα Φράατα και τους Υπερβορείους. Τελικά, ποιος αποφάσισε για την Ρωσία; Ο «ρωσόφιλος» ή ένα βαθέως κοιμώμενον «κλίμα Κωνσταντινουπόλεως» που νομίζει πως γιορτάζουμε την πρωτοχρονιά του «Χατι –Χουμαγιούν»;

Σύνοψη

Ο Εφραίμ που  έγινε ηγούμενος το 1990 (χρονολογία επίσης της ίδρυσης του Ιδρύματος «Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος») κατέχει κάτι πολυτιμο για τους Ρώσους, λόγω της ηγουμενείας του: την διαδικασία αποκατάστασης των ρωσικών σκητών που ανήκουν στο Βατοπέδι, χωρίς παρέμβαση της ελληνικής πολιτείας ή άλλων μονών. Σε συνδυασμό με την εκ νέου εκλογή του Πούτιν, την καταγγελία ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ακολουθεί τα βήματα των Αμερικανών, και με την δόμηση μιάς πολιτικής κίνησης τύπου Ναπαίων, από αποσπάσματα του ΛΑΟΣ και ομάδων εναντίον του Οικουμενισμού, προδήλως αντιτουρκικών, σε συνδυασμό και με μη θρησκευτικές κινήσεις από Ρώσους πολίτες ελληνικής καταγωγής.
Η Ελλάδα πληρώνει πανάκριβα την ανοησία της  στρατιωτικής της επέμβασης, ως απολειφάδι της Αντάντ, στην Ουκρανία.  Από πτωχαλαζονεία και βλακώδη αίσθηση πως είναι καλύτερα να είσαι ακόλουθος μιάς αποικιακής δύναμης, παρά αντίπαλός της. Αυτά που σημειώνω δεν έχουν καμία μορφή καταγγελίας. Απλώς ζητώ ως πολίτης από τον ελληνικό δημόσιο και την Ιερή κοινότητα του Αγίου Ορους να εγκύψει στο ζήτημα, αφήνοντας στην άκρη την αιδήμονα σιωπή και τα λανθασμένα μετρήματα σε σχοινία και μοδίους. Ο ελληνικός πολιτικός λόγος, ειδικά στη εξωτερική πολιτική, πρέπει να καταστεί επειγόντως δημόσιος, διότι από την πολλή μυστικοπάθεια, γνωρίζουν τις προθέσεις μας οι αγρότες της Βανδέας και κτηνοτρόφοι Γκαγκαούζοι, αλλά όχι, φοβούμαι, οι καλόγεροι που τιμούν τον Άθωνα και τα νέα παιδιά του Υπουργείου του εξωτερικού Φλοιού.

 
ΠΗΓΗ: Τρίτη, Ιανουάριος 03, 2012, http://petefris.blogspot.com/2012/01/blog-post.html….30

Υπόθεση Εφραίμ: ΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΤΕΣ

Σχολιάστε
Υπόθεση Εφραίμ: ΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΤΕΣ

Του Μανώλη Τασσόγλου

 
 

«Οποιος ανακατευεται με τα πιτουρα τον τρωνε οι κοτες» Αρχαια ελληνικη παροιμια. Αλλα στην περιπτωση μας ο ηγουμενος Εφραιμ δεν ηταν ανακατεμενος με τα πιτουρα, ήταν απο την πλευρα των ορνιθων. Και να σας πω, οσοι δεν το γνωριζετε ότι οι κοτες εχουν κανιβαλισμο και αν μεινουν αταιστες επιτιθενται και τσιμπολογαν και ξεπουπουλιαζουν την πιο αδυναμη. Ο νοων νοείτω.

Προσπερνω την σκοπιμοτητα της συλληψης παραμονες Χριστουγεννων. Δεν επαψαν αυτοι που θελουν να διασυρουν την εκκλησια να ψαχνουν ευκαιριες. Και οι καλυτερες είναι αυτές που τους δινουν οι ιδιοι οι ανθρωποι της εκκλησιας. Γιατι, ο Θεος ξερει, δεν μπορω να σκεφτω ότι λογω της χριστιανικης του μαρτυριας διωκεται ο ηγουμενος. Τον Νικο Ψαρουδακη τον συνελαβαν και τον εξορισαν για την δυναμη των λογων του την ωρα που αλλοι διαβαζαν τα μαθηματα τους και τον στειλαν φυλακη επειδη στιγματισε την ανεξαρτητη δικαιοσυνη που αθωωσε τους υπουργους της χουντας, όπως τουτοι εκ των προτερων αθωωνουν τους δικους τους υπουργους. Ποιοι υπερασπισαν τοτε τον αειμνηστο μας προεδρο; Ο αγωνιζομενος προοδευτικος λαος μονον. Γιατι ο Ψαρουδακης με τον λαο ειχε να κανει, με τους φτωχους και αδυνατους ειχε παρε δωσε, με τους δεδιωγμενους ενεκεν δικαιοσυνης. Ουτε χρηματιστηρια,ουτε οικοπεδα, ουτε τους επιορκους υπουργους…
 
Ας υπερασπισουν αυτοι λοιπον τον Εφραιμ
 

Γιατι αν ηταν να τον υπερασπισουμε εμεις όπως κάνει ο παπάς των φυλακισμενων Γερβασιος κανοντας το καθηκον της αγαπης, τοτε ναι. Αλλα δεν προκειται περι αυτου. Από το ρωσικο κρατος μεχρι τους Βελοπουλους, οι λογοι είναι πολιτικοι και επικοινωνιακοι. Γιατι, αν θελουμε μια εκκλησια με πολλα κτηματα, με πολλες καταθεσεις στις τραπεζες, με εξουσια κοσμικη, δεν παμε στον καθολικισμο και στον Πάπα που ταχουν πιο τακτοποιημενα;


Το διλεπτο της χηρας, αδελφοι. Αν θελαμε να παιξουμε τον ρολο του ΛΑΟΣ και του Καρατζαφερη δεν θα το παιζαμε εξ αρχης; Αντι να μιλαμε για τη δικαιοσυνη του Θεου στη γη, για το ‘’ην απαντα αυτοις κοινα’’ θα διαπλεκομασταν με τις εξουσιες υπερασπιζοντας συμφεροντα που μονο με το κοινωνικο μηνυμα της εκκλησιας δεν ταιριαζουν. Όμως όχι, ο δικος μας δρομος είναι ο στενος , ο τεθλιμενος ο δυσκολος.

Ο Νικος Ψαρουδακης πηγε ‘’εκων’’ στην φυλακη του.Θελοντας στο κελι του και από κει ακομη ξεθαψε θησαυρους,γραφοντας και μελετωντας. Εκει εγραψε το εξαιρετικο ‘’Η φυλακη μου’’ μια μπροσουρα κυριως γι’ αυτους που δικαζουν και στελνουν τον κοσμο στη φυλακη και τελειωσε το ‘’Ευαγγελιο στην γλωσσα του λαου’’ που το ειχε αρχισει στην Γυαρο.

Βλεπεις είναι πολύ δευτερο το δικονομικο. Και ουτε θα κακισω τους μοναχους τ΄αδερφια του που συμπαρασταθηκαν στον ηγουμενο τους. Από αγαπη το κανουν. Όπως κάθε μανα ή αδερφος ή φιλος, ακομη και για τον φονια.

Αν το καναμε όμως για κάθε αδερφο μας που διωκεται, που πειναει που είναι αρρωστος με προσωπικη και γενικευμενη δραση (γιατι πιστη χωρις τα εργα είναι νεκρη) ο παγκοσμιος πλουτος θα ηταν για ολους τους ανθρωπους και όχι στα χερια των λιγων. Μηπως δεν αυτοι που κανουν τους πολεμους, που περιφρονουν την ανθρωπινη ζωη και από πισω κοροιδευουν αυτους που πιστευουν και ελπιζουν στον Θεο; Στρατευμενοί αδελφοι για την δικαιοσυνη του Θεου, γιατι η δικαιοσυνη των ανθρωπων εχει δεμενα τα ματια αλλα κρυφοκοιταει κατω από το μαντιλι και βλεπει μονοπαντα.

Μανώλης Τασόγλου


ΠΗΓΗ: Εφημ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, φ. 861 (1174), σελ. 6. Το είδα: Πέμπτη, 05 Ιανουάριος 2012, http://www.xristianiki.gr/elektronike-ekdose/apopseis/ta-pitoura-kai-oi-kotes.html

Υπόθεση Εφραίμ: Απάντηση στον Μητρ.Μεσσηνίας

Σχολιάστε
Απάντηση στον Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας
Μήπως ο Σεβασμιώτατος, αμαυρώνει τον θεσμό της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους και του Οικουμενικού Πατριαρχείου;

Tου Νικηφόρου Φωκά

 
 
 


Απαντώ στις ερωτήσεις του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Mεσσηνίας με την σειρά που τις θέτει στο άρθρο του στην ιστοσελίδα (aixmi.gr):
1. Πότε, λοιπόν, θεσμικό εκκλησιαστικό όργανο, όπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, ανεμίχθη σε δικαστικές – πολιτειακές υποθέσεις κληρικών ή μοναχών, οι οποίοι ανήκουν σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία και, εν προκειμένω στο Οικουμενικό Πατριαρχείο;
– Ποτέ, γιατί δεν υπάρχει στη σύγχρονη εποχή προηγούμενο παράνομης σύλληψης και προφυλάκισης Αγιορείτη ηγούμενου που να κατέφερε ένα τόσο καίριο πλήγμα στην Εκκλησία της Ελλάδος, όπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΔΙΣ.

2. Δεν θεώρησε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τη σοβαρή, αντικειμενική και ισορροπημένη ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως μια αρκετά αποδεκτή παρέμβαση επί του συγκεκριμένου θέματος;
– Δεν υπάρχει τίποτα στην ανακοίνωση της ΔΙΣ που να δείχνει έλλειψη σεβασμού προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Απλά, το θέμα δεν είναι θέμα εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας αλλά κυρίως θέμα ποιμαντικής αντιμετώπισης ενός τραύματος που υπέστη η Εκκλησία της Ελλάδος, κλήρος και λαός, θέμα που ανήκει στην δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

3. Πότε άλλοτε, κατά το παρελθόν, η Εκκλησία της Ελλάδος εξέφρασε με τόσο έντονο και θεσμικό τρόπο την αγωνία της για τη δήθεν παραβίαση των ιερών θεσμίων και τη μη τήρηση των, εκ του αυτοδιοικήτου του Αγίου Όρους απορρεόντων, καταστατικών όρων;
– Ποτέ, γιατί δεν υπάρχει προηγούμενο αστυνομικής επιδρομής στο Άγιον Όρος κατά παράβαση των άρθρων 7 και 35 του ΚΧΑΟ που προβλέπουν την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων από τον Διοικητή και την Ιερά Επιστασία, όπως δήλωσε με το ανακοινωθέν της η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους. Με ποιο δικαίωμα δε ο ερωτών θέτει υπό αμφισβήτηση την κρίση της Ιεράς Κοινότητας, εισπηδώντας έτσι και στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου;

4. Θεωρεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδο ότι η πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί της Αγιορειτικής Κοινότητος, είναι αναποτελεσματική;
– Δεν υπάρχει τίποτα στην ανακοίνωση της ΔΙΣ που να δημιουργεί αυτή την εντύπωση. Το ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σωστά, δεν αναμείχτηκε με το πλήγμα που η παράνομη σύλληψη και προφυλάκιση επέφερε στην Εκκλησία της Ελλάδος. Δεν διαμαρτυρήθηκε καν για την παραβίαση του ΚΧΑΟ από τις αστυνομικές αρχές ούτε για την παραβίαση της πνευματικής δικαιοδοσίας του από το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών που άσκησε, παράνομα, πνευματικό έλεγχο στον Γέροντα Εφραίμ (στην αιτιολογία του βουλεύματος αναφέρεται ότι ο Γέροντας είναι ύποπτος τέλεσης και άλλων αξιόποινων πράξεων, γιατί, μεταξύ των άλλων παραβίασε τους κανόνες του μοναχικού πολιτεύματος και την πνευματική αποστολή του, πράγμα που βεβαίως παραβιάζει και το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου). Αντίθετα, με τις ερωτήσεις του ο ερωτών θέτει αυτός υπό αμφισβήτηση την πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ασκεί έλεγχο στην Ιερά Κοινότητα σαν να ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

5. Πότε άλλοτε η Εκκλησία της Ελλάδος εξεφράσθη υποστηρικτικά προς Ιερές Μονές και Μοναχούς του Αγίου Όρους, όταν «ασελγούσαν» επάνω τους άλλες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες;
– Ποτέ, γιατί η υπόθεση αυτή είναι πρωτοφανής. Με ποια ανάλογη υπόθεση έπεσε μια κυβέρνηση, ήλθε μια άλλη και αυτή οδήγησε την Χώρα στην πτώχευση, στην κατάργηση της ανεξαρτησίας της και στον κίνδυνο του ξεπουλήματος της Χώρας αντί πινακίου φακής; Περαιτέρω, γιατί παραβιάζει ο ερωτώντο τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου και έτσι βέβαια τον νόμο. Δεν γνωρίζει ότι, μέχρι να κριθεί αμετάκλητα ένοχος από το αρμόδιο δικαστήριο (και αυτό είναι μόνο αρμόδιο δικαστήριο της Θεσσαλονίκης κατά το άρθρο 7 ΚΧΑΟ), ο Γέροντας, όπως και κάθε κατηγορούμενος, είναι αθώος.

6. Είναι δυνατόν ένα θεσμικό όργανο της Εκκλησίας, όπως είναι η Ιερά Σύνοδος, να αμαυρώνει και να αμφισβητεί με μια αμφίσημη φρασεολογία, αποφάσεις ενός άλλου θεσμικού φορέως, κορυφαίου της ελληνικής κοινωνίας, όπως είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία μάλιστα διαγιγνώσκει και ρωγμές ως προς την ορθότητα των αποφάσεών της;
– Και οι κρίνοντες κρίνονται. Και η ΔΙΣ είναι ιερός θεσμός, όχι πρόσωπο όπως ο ερωτών. Μήπως ο ερωτών αμαυρώνει τον θεσμό της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Η φρασεολογία δε της ΔΙΣ δεν είναι αμφίσημη. Ξεκάθαρα εκφράζει την γνώμη της Εκκλησίας, κλήρου και λαού, αλλά και κορυφαίων νομικών. Το βούλευμα παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορημένου αφού τον θεωρεί ύποπτο τέλεσης και άλλων αξιόποινων πράξεων, γιατί:(α) ως ηγούμενος μεγάλης αγιορειτικής μονής μπορεί να επηρεάσει πολιτικούς και δημοσίους λειτουργούς (ο επηρεασμός δεν είναι παράνομος εκτός αν οδηγεί σε παράνομο αποτέλεσμα, πράγμα που μένει να αποδειχτεί), (β) έχει παραβιάσει το μοναχικό πολίτευμα και την πνευματική αποστολή του (αυτό μπορεί να το πει μόνο ο οικείος επίσκοπος, δηλαδή ο Οικουμενικός Πατριάρχης) και (γ) έχει προξενήσει μεγάλη ζημία στο Δημόσιο (αυτό μένει να αποδειχτεί).

7. Πότε άλλοτε, κατά το παρελθόν, εκκλησιαστικά πρόσωπα και ταγοί επεσκέφθησαν προφυλακισμένους ή φυλακισμένους κληρικούς ή μοναχούς και με δακρύβρεχτα λόγια και δηλώσεις εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους;
– Ποτέ, τόσο έντονα στα σύγχρονα χρόνια, αλλά μόνιμα στην ιστορία της Εκκλησίας από τον Κηρυναίο στο Γολγοθά … Ο ερωτών τι θα πράξει; Δεν θα επισκεφτεί τον φυλακισμένο; Δεν φοβάται την τελική κρίση;

8. Πότε, κατά το παρελθόν, η Διαρκής Ιερά Σύνοδο διετύπωσε, έστω και ευχητικά, την ελπίδα της για επανεξέταση δικαστικών αποφάσεων με το ενδεχόμενο, μάλιστα, αποφυλακίσεως και για άλλους κληρικούς και μοναχούς;
– Ποτέ τόσο έντονα γιατί δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο αυθαιρεσίας της δικαιοσύνης, σε εποχή κατάλυσης της ανεξαρτησίας του ελληνικού Κράτους, που επέφερε τέτοιο τραύμα στο πλήρωμα της Εκκλησίας, στην εμπιστοσύνη του λαού προς την δικαιοσύνη και στο διεθνές κύρος της Χώρας.

9. Μήπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, με το ανακοινωθέν της αυτό, δεν κατάλαβε ότι εξυπηρετεί ιδιοτέλειες, επιδιώξεις και σκοπιμότητες άλλων Εκκλησιών, όχι μόνο στο κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και στα όρια της δικής της δικαιοδοσίας;
– Όχι, η ΔΙΣ δεν κατάλαβε κάτι τέτοιο. Διεκδικεί ο ερωτών το αλάνθαστο, ακόμη και έναντι της ΔΙΣ;

10. Ελπίζω το απαράδεκτο αυτό ανακοινωθέν να αποτελέσει τον επίλογο ενός «παράλογου μονόπρακτου», και ότι ο δι’ ού το σκάνδαλον ήλθε, να έλθει εις εαυτόν και αν εκφράσει τη συγνώμη του και τη μετάνοιά του για το καίριο πλήγμα που προκάλεσε στο κύρος της Εκκλησίας, στο σκανδαλισμό του ποιμνίου, στο μοναστικό ιδεώδες και στην Αγιορειτική Παράδοση.
– Και πάλι ο ερωτών ξεπερνά τα εκκλησιαστικά θέσμια και, παραβιάζοντας το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου, παραβιάζει τον νόμο. Κρίνοντας έτσι ουσιαστικά κρίνει και καταδικάζει τον εαυτό του. Ο ίδιος έτσι κάνει, δεν διεκδικεί και αξιοποιεί την περιουσία της Μητροπόλεως του και δεν φοβάται ότι, αν έτσι κάνει, είναι υπόλογος όχι μόνο απέναντι στον νόμο αλλά και στον Κριτή όλων;

Και θα κλείσω με μια ερώτηση. Με ποιανού τις πλάτες τολμά ένας από τους νεότερους μητροπολίτες να κρίνει και κατακρίνει την ΔΙΣ, την Ιερά Κοινότητα και το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατά παράβαση κάθε εκκλησιαστικού θέσμιου; Πότε έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο;

***
Ακολουθεί το κείμενο του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου:
 
 
"Ο Αρχιεπίσκοπος κάνει μεγάλο λάθος με τον Εφραίμ"

Δυσάρεστη έκπληξη προξένησε το περιεχόμενο του ανακοινωθέντος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σχετικά με τη διαδικασία και την προφυλάκιση του Αρχιμανδρίτη Εφραίμ, όταν μάλιστα στην υπόθεση καθίσταται μέρος του όλου ζητήματος και ο Πρόεδρος της Συνόδου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει και αυτός στην «παρέλαση» των υποστηρικτικών παρουσιών και δηλώσεων έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού.
Τα δυσάρεστα αυτά συναισθήματα διαδέχεται και μια σειρά ερωτημάτων, τα οποία – κατά το μάλλον ή ήττον – επισημαίνουν μια διαφορετική παράδοση αρμοδιοτήτων ενός θεσμικού οργάνου και μάλιστα εκκλησιαστικού, όπως είναι η Ιερά Σύνοδος.
Όλα τα παραπάνω, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν, δεν σχετίζονται με προσωπικές επιλογές ή τοποθετήσεις του καθενός μπροστά στο συγκεκριμένο θέμα, δεν μπορεί όμως να αποτελέσουν αυτές οι προσωπικές επιλογές ή τοποθετήσεις, το πρότυπο ή το μέτρο λειτουργίας και έκφρασης των θεσμών.
Πότε, λοιπόν, θεσμικό εκκλησιαστικό όργανο, όπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, ανεμίχθη σε δικαστικές – πολιτειακές υποθέσεις κληρικών ή μοναχών, οι οποίοι ανήκουν σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία και, εν προκειμένω στο Οικουμενικό Πατριαρχείο;
Δεν θεώρησε η Διαρκής Ιερά Σύνοδο τη σοβαρή, αντικειμενική και ισορροπημένη ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως μια αρκετά αποδεκτή παρέμβαση επί του συγκεκριμένου θέματος;
Πότε άλλοτε, κατά το παρελθόν, η Εκκλησία της Ελλάδος εξέφρασε με τόσο έντονο και θεσμικό τρόπο την αγωνία της για τη δήθεν παραβίαση των ιερών θεσμίων και τη μη τήρηση των, εκ του αυτοδιοικήτου του Αγίου Όρους απορρεόντων, καταστατικών όρων;
Θεωρεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδο ότι η πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί της Αγιορειτικής Κοινότητος, είναι αναποτελεσματική;
2.
Πότε άλλοτε η Εκκλησία της Ελλάδος εξεφράσθη υποστηρικτικά προς Ιερές Μονές και Μοναχούς του Αγίου Όρους, όταν «ασελγούσαν» επάνω τους άλλες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες;
Είναι δυνατόν ένα θεσμικό όργανο της Εκκλησίας, όπως είναι η Ιερά Σύνοδος, να αμαυρώνει και να αμφισβητεί με μια αμφίσημη φρασεολογία, αποφάσεις ενός άλλου θεσμικού φορέος, κορυφαίου της ελληνικής κοινωνίας, όπως είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία μάλιστα διαγιγνώσκει και ρωγμές ως προς την ορθότητα των αποφάσεών της;
Πότε άλλοτε, κατά το παρελθόν, εκκλησιαστικά πρόσωπα και ταγοί επεσκέφθησαν προφυλακισμένους ή φυλακισμένους κληρικούς ή μοναχούς και με δακρύβρεχτα λόγια και δηλώσεις εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους;
Πότε, κατά το παρελθόν, η Διαρκής Ιερά Σύνοδο διετύπωσε, έστω και ευχητικά, την ελπίδα της για επανεξέταση δικαστικών αποφάσεων με το ενδεχόμενο, μάλιστα, αποφυλακίσεως και για άλλους κληρικούς και μοναχούς;
Μήπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, με το ανακοινωθέν της αυτό, δεν κατάλαβε ότι εξυπηρετεί ιδιοτέλειες, επιδιώξεις και σκοπιμότητες άλλων Εκκλησιών, όχι μόνο στο κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και στα όρια της δικής της δικαιοδοσίας;
Ελπίζω το απαράδεκτο αυτό ανακοινωθέν να αποτελέσει τον επίλογο ενός «παράλογου μονόπρακτου», και ότι ο δι’ ού το σκάνδαλον ήλθε , να έλθει εις εαυτόν και αν εκφράσει τη συγνώμη του και τη μετάνοιά του για το καίριο πλήγμα που προκάλεσε στο κύρος της Εκκλησίας, στο σκανδαλισμό του ποιμνίου, στο μοναστικό ιδεώδες και στην Αγιορειτική Παράδοση.
Πηγή: http://www.aixmi.gr/index.php/arxiepiskopos-lathos-efraim/

ΠΗΓΗ: Σάββατο, 14 Ιανουάριος 2012 08:44, http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7624:apantisi-ston-sebasmiotato-mitropoliti-messinias-tou-nikiforou-foka&catid=227&Itemid=306

Μια άλλη φωνή για το Βατοπέδι

Σχολιάστε

Μια άλλη φωνή για το Βατοπέδι

 

Του Σεβ. Μητρ. Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκταρίου


 

 Η αγάπη μου προς τον μοναχισμό και την Εκκλησία, μου υπαγορεύουν το καθήκον να λάβω μέρος σ’ αυτό το πάνελ της συζήτησης για το θέμα της προφυλάκισης του Ηγουμένου Εφραίμ. Θεώρησα υποχρέωσή μου να εξαγορεύσω τον λογισμό μου. Εξ αρχής λέγω ότι είμαι από εκείνους, που έχουν γράψει κατ’ επανάληψη στον Ηγούμενο και του έχουν συμπαρασταθεί, ευκαίρως δε ακαίρως στις ομιλίες μου τον υπερασπίζομαι. Μάρτυς μου ο Θεός, δεν ψεύδομαι.

Πρέπει όμως να πούμε όλη την αλήθεια για να την γνωρίζουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, για να μην αδικούνται θεσμοί και πρόσωπα και για να μην αφήνονται σκιές εις βάρος του μοναχισμού μας, που αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της Ορθοδόξου ημών πίστεως.

Η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου ήταν μια καλά στημένη παγίδα για την Εκκλησία. Πάντοτε τα πολιτικά πρόσωπα επιζητούν προσβάσεις στο χώρο της Εκκλησίας για πολλούς λόγους. Στο πρόσωπο του Ηγουμένου Εφραίμ, τους δόθηκε η καλή ευκαιρία, την οποία αξιοποίησαν και τώρα την αναδεικνύουν, για να έχει και η Εκκλησία το δικό της μερίδιο ευθύνης στην εποχή αυτή της κρίσεως και της κατάπτωσης των θεσμών.

Ο Ιερομόναχος Εφραίμ, προερχόμενος από την μεγαλόνησο Κύπρο, εκεί όπου η Εκκλησία δραστηριοποιείται σε πολλούς επιχειρηματικούς χώρους, είχε αυτή την φιλογενή τάση της εξουσίας, της επιχειρηματικής, παράλληλα και φιλανθρωπικής δράσης. Όταν, τη προτάσει του Γέροντός του Ιωσήφ, κατέλαβε τα πρωτεία της Αδελφότητος και αναδείχθηκε Ηγούμενος της αφνιάς νύμφης του Βατοπεδίου, παρακάμπτοντας τον αγαπητότατο Ιερομόναχο Αθανάσιο, νυν Μητροπολίτη Λεμεσού, του ανοίχθηκε όλο το ευρύτατο πεδίο της πραγμάτωσης των ευγενών στόχων του. Και το Βατοπέδι είχε τα φόντα και τις προϋποθέσεις, γι’ αυτούς τους διάπυρους πόθους.

Το πρώτο που έκανε, ήταν να ανακαλύψει ότι είναι Μεγίστη Μονή και το επανέφερε στους τίτλους της Μονής. Ύστερα άρχισε να συγκεντρώνει ανθρώπους πέριξ αυτού, με την προοπτική της αύξησης της συνοδείας και με την συγκρότηση ομάδων-φίλων της Μονής. Ο Γέροντάς του, του πρόσφερε πολλά σ’ αυτό τον τομέα. Ενίσχυε πνευματικά το προφίλ του και μέσα σε λίγο χρόνο, ο απλούς και ταπεινός Εφραίμ έγινε μεγαλο-Ηγούμενος του Άθω και ο υπερδραστήριος κληρικός, με πολλές επιχειρηματικές προοπτικές. Δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, θα μαρτυρήσω μόνο μερικές αλήθειες.

Αυτός που ευεργέτησε, με πατρική αγάπη, τον Ιερομόναχο Εφραίμ, ήταν ο τότε Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος και νυν Οικουμενικός Πατριάρχης. Του έδωσε το δαχτυλίδι της ηγουμενίας, του παρέδωσε, ως Πρόεδρος της Εξαρχίας, τα κλειδιά της Μονής Βατοπεδίου και ήμβλυνε τις αντιδράσεις πολλών Αγιορειτών. Γιατί η πράξη αυτή του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, να παραδώσει το Βατοπέδι στην Συνοδεία του Γέροντα Ιωσήφ, πίκρανε πολλούς φίλους του εν Αγίω Όρει. Όμως ο Πατριάρχης πίστευε στην πνευματικότητα των επιγόνων του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού και στον δυναμισμό τους, για την αναγέννηση και την κοινοβιοποίηση της Ιεράς Μονής. Έχει αγάπη ο Πατριάρχης μας στο Βατοπέδι, γι’ αυτό πρόσφατα στη σύναξη όλων των αγιορειτών τους συμβούλεψε να παραμένουν πιστοί στο πνεύμα του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου.

Από τότε μέχρι σήμερα, το Φανάρι με πολλές Συνοδικές Αποφάσεις, Πράξεις, λόγους, ενέργειες στηρίζει τον Ηγούμενο, παρά τις πιέσεις που δέχεται. Θα μπορούσε, γιατί του έχουν δοθεί πολλές αφορμές, όχι μόνο τελευταία, να τον είχε ανακαλέσει στην τάξη, όμως δεν το έπραξε, από αγάπη στην πολυμελή Αδελφότητα της Μονής. Επισημαίνω ότι τώρα τελευταία μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης Βατοπεδίου και τις συζητήσεις που γίνονται, θα μπορούσε να του είχε άρει, όχι την διοικητική εξουσία όπως έπραξε, αλλά κυρίως την πνευματική πατρότητα. Γιατί ποιο είναι πιο μεγάλο, η διοίκηση ή η πνευματική πατρότητα; Και όμως το Πατριαρχείο, παρά τους Ιερούς Κανόνες, τον άφησε να επιτελεί τα πνευματικά του καθήκοντα, που είναι το υπερέχον για κάθε κληρικό και μάλιστα Ηγούμενο.

Ενθυμείστε, πιστεύω, τις επισκέψεις του Ηγουμένου Εφραίμ στα σέκρετα της Εξουσίας εν Ελλάδι. Ποιος άλλος κληρικός είχε τέτοιες προσβάσεις; Εμείς ως Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης είχαμε ζητήσει να μας δεχθεί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και μας απαξίωσε. Ο Ηγούμενος όμως, έμπαινε και έβγαινε σε όλα τα Γραφεία των υπ’ εξουσιών. Εκείνοι δε, πλουσιοπαρόχως απολάμβαναν την φιλοξενία του Ηγουμένου εν Βατοπεδίω. Εδώ τελευταία, υπόδικος ων, πριν από ένα μήνα, πήγε στον Πρωθυπουργό της Ρωσίας και τα «παπαγαλάκια» είπαν, ότι τον δέχθηκε και συζήτησαν δύο ώρες. Αυτόν δέχθηκε; Την Αγία Ζώνη της Παναγίας μας δέχθηκε, την οποία θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι «εκμεταλλεύθηκε», για να κάνει δημόσιες σχέσεις εν Ρωσία, έχοντας υπόψιν του την επερχόμενη ρομφαία της δικαστικής απόφασης.

Ερωτώ τους εχέφρονες, ήταν ανάγκη να πάει στην Ρωσία υπόδικος ών; Την επαύριο που γύρισε από την Ρωσία παρουσιάστηκε στον Ανακριτή. Η αλληλουχία αυτών των γεγονότων θα μπορούσε να επιτρέψει σε κάποιους να υποθέσουν ότι υποκρύπτει «δόλο». Το Άγιον Όρος διχάστηκε γι’ αυτήν την επίσκεψη και με ψήφους 9 της Σύναξης των Αντιπροσώπων των 20 Ιερών Μονών, θεώρησε ότι πρέπει να αναβληθεί. Αυτές τις 9 Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, που είπαν όχι στην επίσκεψη της Ρωσίας σε σύνολο 20 Ιερών Μονών, δεν έπρεπε να τις σεβαστεί;

Δεν έπρεπε, αφού γνωρίζει καλά τις εντάσεις που επικρατούν σε διορθόδοξο επίπεδο μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και Πατριαρχείου της Ρωσίας, να συμβουλευθεί το Φανάρι εκ των προτέρων; Όμως πήγε και προκάλεσε, ίσως, θα μπορούσαν να πουν κάποιοι, το έκαμε και σκόπιμα, για να απειλήσει το Φανάρι, ότι έχω δίπλα μου μια Εκκλησία που με στηρίζει και ένα λαό που μου συμπαρίσταται, σε αντίθεση με όλους εσάς που με πικραίνετε. Και είχε προετοιμαστεί πολύ καλά το ταξίδι του.

Το ίδρυμα «Φίλων της Μονής Βατοπεδίου», που έχει συσταθεί εκείσε και στο οποίο προΐσταται μεγαλοεπιχειρηματίας της Μόσχας και προσωπικός φίλος του Πούτιν, τα είχε οργανώσει όλα καλά. Ο απόηχος αυτής της επίσκεψης βλέπουμε ότι καλά κρατεί στο ελληνορωσικό διπλωματικό και εκκλησιαστικό επίπεδο. Η Ρωσική Κυβέρνηση αντιδρά για την προφυλάκισή του και το Πατριαρχείο της Ρωσίας εκμεταλλεύεται το θέμα, άλλο που δεν ήθελε, για να βγάλει τα απωθημένα του για την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, όπως λέγει και όχι Οικουμενικό Πατριαρχείο. Είναι δε γνωστά παλαιόθεν τα σχέδιά του για τον εκρωσισμό του Αγίου Όρους.

Διερωτώμαι, τι χρειάζονται αυτά τα ιδρύματα των φίλων και της στήριξης Ιερών Μονών; Φαίνεται, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην Παναγία μας και επιζητούμε χαμοθεούς και φίλους, για να ικανοποιούν τους μεγαλοϊδεατισμούς μας.

Ερευνήσετε σας παρακαλώ το διαδίκτυο, για να διαπιστώσετε πόσα κέντρα φίλων και υποστηρικτών της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου υπάρχουν, που προβάλλουν φωτογραφίες τού Γέροντος Ιωσήφ κεκοιμημένου χαμογελώντας. Είναι όλα αυτά σύμφωνα με την μοναχική μας παράδοση και τα αγιορείτικα θέσμια; Εάν δεν είχε ανακόψει η Ιερά Κοινότητα τα σχέδια μερικών επιχειρηματιών και του ίδιου του Ηγουμένου, θα είχαν συντελεστεί και άλλα πράγματα επιχειρηματικής δράσεως, έσωθεν και γύρωθεν του Αγίου Όρους.

Άραγε, τι ήταν εκείνο που εξωθούσε τον Ηγούμενο Εφραίμ σ’ αυτές τις πράξεις; Κάποιοι ίσως σχηματίσουν την εντύπωση ότι έχει μια μεγαλομανία, ότι διακατέχεται ίσως από αίσθημα κατωτερότητας ή ανασφάλειας, ή ότι έχει και το σύνδρομο του νεόπλουτου και ζει σ’ ένα κόσμο, που αναμιγνύει επικίνδυνα την πνευματικότητα με την επιχειρηματικότητα, σύμπτωμα σκανδαλώδους εκοσμίκευσης. Παντρεύονται όμως αυτά; Είναι δυνατόν να εισάγουμε άλλα ήθη στη ζωή της Εκκλησίας;

Διαβάζουμε στα βιβλία, που είχε εκδώσει η Μονή για την άσκηση του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού, το πώς έτρωγαν οι Μοναχοί σκουλήκια με τα όσπρια. Θα μπορούσε κάποιος ενδεχομένως να διερωτηθεί αν είναι συνέχεια της παράδοσης εκείνης αυτά που κάνει τώρα ο Εφραίμ, με την υπερπολυτελή μετακίνηση και την εκοσμικευμένη ζωή του;

Η περίπτωση του Ηγουμένου Εφραίμ, μας μεταφέρει σ’ άλλες εποχές, Βυζαντίου, Ρωσικής Τσαρικής Πολιτείας. Απορώ πώς κατόρθωνε να έχει συνδαιτημόνες φίλους, προστάτες, πρέσβεις, τόσους πολλούς από όλες τις διαστρωματώσεις της Κοινωνίας. Θα μπορούσε ακόμα και να μας δώσει την εντύπωση ότι πλανήθηκε ο άνθρωπος αυτός, ότι θαμπώθηκε, ότι μετεωρίστηκε ο νους του.

Ίσως πίστεψε ότι μπορεί να σώσει το Άγιον Όρος, την Ελλάδα, ίσως και να δημιουργήσει ένα εθνοφυλετικό αμιγώς Κυπριακό Μοναστήρι, με προεκτάσεις πολιτικές, όπως συχνά συμβαίνει στα Μοναστήρια, που υπάρχουν στον Άγιον Όρος, που δεν είναι ελληνόφωνα.

Πίστεψε ακόμη ότι είναι μεγάλος, ότι είχε ικανότητες. Και να που έφτασε. Ήλθαν οι πνευματικοί νόμοι και εφαρμόζονται με ακρίβεια. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καταχραστεί χρήματα προσωπικά. Είχε άκριτο ζήλο, ου κατ’ επίγνωσιν. Και μπορεί όσα έπραξε να ήταν νόμιμα, αφού του τα παρείχε νομοτύπως η εξουσία και θα αποδειχθούν σχετικά, όμως όλα τα νόμιμα δεν είναι και ηθικά, ούτε αγιορείτικα, ούτε προπάντων εκκλησιαστικά.

Οδήγησε τη Μονή σε περιπέτεια, το Άγιον Όρος σε δοκιμασία, την Εκκλησία, την Ελλάδα ολόκληρη σε αναστάτωση.

Έκανε πολλά λάθη και η Παναγία μας βάζει τα πράγματα τώρα σε τάξη, προς διόρθωση και συνέτιση. Οφείλουμε να γνωρίζουμε όλοι οι κληρικοί, ότι πρέπει να είμαστε πιστοί στα προσταχθέντα σ’ εμάς, να μην κάνουμε παρεμβάσεις, δεν χωρούν εξυπνάδες. Πρέπει να είναι έξω από την Εκκλησία οι μεγαλοϊδεατισμοί. Δεν υπάρχουν σωτήρες της Εκκλησίας. Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Λυπούμαι που το λέω, ότι φτάσαμε να λέμε, ότι ήταν καλύτερη εκείνη η εποχή που το Βατοπέδι είχε αυτούς τους ολίγιστους μοναχούς, που ζούσαν όπως ζούσαν, παρά την πολυμελή σημερινή Αδελφότητα.

Το μήνυμα, που παίρνουμε όλοι μας από την υπόθεση αυτή του Βατοπεδίου και του Ηγουμένου της, είναι, να μην χρησιμοποιούμε την Εκκλησία, τις Μητροπόλεις, τις Μονές ως πολιτικά γραφεία. Να μην κάνουμε την πίστη μας ιδεολογία εθνοφυλετικής προοπτικής. Να εργαζόμαστε ταπεινά, αθόρυβα, να έχουμε εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού. Τα πολλά χρήματα, που μπήκαν από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στο Άγιο Όρος, δημιούργησαν μια άλλη κρίση, πού τη βιώνουμε τώρα. Το Άγιον Όρος δεν έχει ανάγκη από πετυχημένους Ηγουμένους αλλά από Αγίους. Αυτό θέλουμε από το Άγιον Όρος.

Τώρα για το βούλευμα δεν γνωρίζω λεπτομέρειες και δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη. Εύχομαι και προσεύχομαι να είναι αθώος και να μην υπάρχουν χειρότερα με καταθέσεις στο όνομά του, με οφ-σορ εταιρείες και πολλά άλλα. Ας περιμένουμε όμως και προπάντων ας μην βιαζόμαστε με δηλώσεις αμνήστευσης και με πράξεις δημαγωγικές συλλαλητηρίων, που θυμίζουν άλλα πράγματα και καταστάσεις και οδηγούν σε υπόνοιες ενοχής, να δικαιώνουμε τον Ηγούμενο.

Οι Μητροπολίτες καλά κάνουν και συμπαρίστανται, το πράττουμε όλοι μας, αλλά ας κρατούμε κάποιες επιφυλάξεις. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι στο πρόσωπο του Εφραίμ δεν διώκεται η πίστη, ούτε η Εκκλησία. Το λυπηρό είναι, ότι αυτοί που τον εξώθησαν σ’ αυτές τις πράξεις, τα πολιτικά πρόσωπα, βγήκαν λάδι, ως συνήθως και την πλήρωσε ο παπάς. Αυτό γίνεται πάντα. Όπως υπάρχει σκοπιμότητα συμψηφισμού των σκανδάλων, οι μεν τα «υποβρύχια» οι δε το «Βατοπέδι». Όπως όντως υπάρχει σκοπιμότητα και για την προφυλάκισή του. Αυτά είναι ολοφάνερα.

Να καταλήξω. Όταν εμείς οι κληρικοί ανακατευτούμε σε κάποιες υποθέσεις ή μερικοί μας εμπλέξουν σκόπιμα και προκαλέσουμε σκάνδαλο, έχουμε χρέος να ζητήσουμε συγνώμη, τη συγχώρεση των ανθρώπων που σκανδαλίσαμε. Το σκάνδαλο γνωρίζουμε πως κολάζεται εκκλησιαστικά.

Δεν έπρεπε ο ηγούμενος Εφραίμ τέσσερα χρόνια τώρα, που καλά κρατεί αυτή η υπόθεση και έχει κατασκανδαλιστεί ο κόσμος, να βγει και να πει ένα ήμαρτον ενώπιον Εκκλησίας, να ειρηνεύσει τις συνειδήσεις των αγιορειτών, των κληρικών μας, που δίχως να φταίνε, υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων του; Το ήμαρτον το ζητάει, ως πνευματικός, από τους μοναχούς του. Δεν το λέγει όμως ο ίδιος, ακόμη και αν είναι αθώος. Συμπεριφέρεται σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Έχει τον αέρα του αθώου. Δικαιούται να τον έχει. Δεν λυπείται όμως όλους τους απλούς ανθρώπους, όλους εμάς που δεχόμαστε τις επικρίσεις του κόσμου;

Πάντως αν ήμουν στη θέση του Εφραίμ, θα είχα πάρει από την αρχή τον τορβά μου και θα είχα αποσυρθεί σε κάποιο κελί της ερήμου, προς μετάνοιαν. Αυτό δεν το έπραξε ο ίδιος και το κάνει τώρα η Πολιτεία, εγκλείοντάς τον σε κελί των φυλακών, υπερβολικά αυστηρά φερόμενη στο πρόσωπό του και φοβούμενη, με βάση το κείμενο του βουλεύματος,  ότι θα εκτελέσει τυχόν άλλες αξιόποινες πράξεις.

Πιστεύω ότι η αδελφότητα της Μονής Βατοπεδίου δεν θα πάθει κακό, θα υπερευλογηθεί από τη δοκιμασία αυτή του Ηγουμένου της, που εύχομαι και πάλι να αποδειχθεί αθώος και να αποκατασταθεί στην προτέρα θέση του, αλλά με διαφορετικές πεποιθήσεις και συμπεριφορές.

Ακόμη παρακαλώ τους φανατικούς υποστηρικτές του, να προσέχουν στις υπερβολές τους. Πάντοτε ο φανατισμός αφήνει υπονοούμενα. Το Βατοπέδι είχε τη δυνατότητα να κάνει μερικά πράγματα… και τα έκανε. Και ας ανοίξουν, τέλος πάντων, οι λογαριασμοί του Βατοπεδίου να μάθουμε όλη την αλήθεια.

Η Παναγία μας έκανε το θαύμα της, επειδή αγαπά πολύ το Βατοπέδι και τον ηγούμενό της. Είναι μια κλίση αγιότητος, μαρτυρίου και οσιότητος προς όλους.

Αγιορείτες προσέχετε. Αρχιερείς, κληρικοί, πρόσχωμεν. Μετάνοια και αγιότητα βίου μας χρειάζονται, για να μην εκκολάπτονται, φθόνω και συνεργεία του πονηρού, μικρά ή μεγάλα «Βατοπέδια».

 

ΠΗΓΗ: Dec 29, 2011, http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=7937

 

* Βιογραφικό Σημείωμα Σεβ. Μητροπολίτου Πέτρας καί Χερρονήσου  κ. κ. Νεκταρίου

 Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πέτρας καὶ Χερρονήσου, ὑπέρτιμος καὶ ἔξαρχος Καρπαθίου Πελάγους κ. Νεκτάριος (Παπαδάκης) γεννήθηκε στὸ Καταλαγάρι Πεδιάδος Ἡρακλείου τὸ 1951. Το πλήρες βιογραφικό εδώ!!!

 

Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις έγιναν από τΜτΒ.

Ο Μόσκοβος και ο Εφραίμ

Σχολιάστε

Ο Μόσκοβος και ο Εφραίμ

 

Του Μανώλη Βαρδή*

 

Έχω και σε άλλες περιπτώσεις κάνει λόγο για την ιδεολογική καθήλωση μίας εξουσιαστικής ομάδας στην Ελλάδα, διαφωνώντας ίσως με πολλούς που πίσω από τους «μνημονιακούς» βλέπουν μόνο ξένα συμφέροντα και μυστικές υπηρεσίες. Η περίπτωση Εφραίμ πιστοποιεί αυτή την πραγματικότητα έτι περαιτέρω. Στο βάθος της κρίσης και του μνημονίου κακά τα ψέμματα μιλάμε για δύο Ελλάδες.

Όσο θα θέλαμε κάποιοι από εμάς να δούμε κοινωνικές επαναστάσεις και πολιτικές αφυπνίσεις, φαίνεται ότι η όξυνση θα περνάει ολοένα και περισσότερο μέσα από άλλες ατραπούς. Είναι το μετα-μοντέρνο σύμπαν αυτό που χαρακτηρίζει το «κοινωνικό»: αυτό το τελευταίο θα εξεγείρεται από ζητήματα που δεν τραβούν εύκολα το μάτι όπως η σύλληψη του Εφραίμ ή οι μανιώδεις επιθέσεις στον δολοφόνο σκυλιών στην Ευελπίδων, που προκαλούν έκπληξη ακόμα και στην Αστυνομία για τη συγκέντρωση κόσμου και τη μαχητικότητά τους.

Δεν τα αξιολογώ το ίδιο. Δείχνουν όμως πόσο κάποια «περιθωριακά» ζητήματα ανοίγουν ασκούς του Αιόλου σε έναν χειμαζόμενο και σε απόγνωση λαό. Αυτή η πραγματικότητα ίσως στο μέλλον δώσει και το τελειωτικό χτύπημα στην όποια μεθόδευση δεν την λάβει σοβαρά υπόψη της.

Επανέρχομαι λοιπόν στη σύλληψη Εφραίμ. Στο σημείο αυτό είναι σαφές ότι εμπλέκονται αντιμαχόμενες ομαδοποιήσεις συμφερόντων. Η εξουσιαστική ομάδα (χρησιμοποιώ τον όρο για να περιγράψω μία αντίληψη-ιδεολογία, η οποία κινεί τα νήματα διακομματικά σε θέσεις εξουσίας, είτε του κράτους, είτε των ΜΜΕ, είτε των Πανεπιστημίων) των «εκσυγχρονιστών» – που εσχάτως είναι και «μνημονιακοί» -, ακριβώς επειδή στερείται ρεαλισμού στη διαχείριση της ισχύος της, εύκολα παραθεωρεί την μετα- μοντέρνα διάσταση του «κοινωνικού», για την οποία μίλησα πιο πάνω, και διολισθαίνει σε μεθόδους που δυνητικά μπορεί να την κατατροπώσουν. Η σύλληψη unfair του εν γένει «ύποπτου» Εφραίμ θα συσπειρώσει έναν κόσμο, που αναζητεί στηρίγματα όπου μπορεί. Η συσχέτιση του Εφραίμ με τον ρωσικό παράγοντα και το Άγιο Όρος ανοίγει την πόρτα όχι μόνο σε πιθανές αντιδράσεις του λαού, αλλά και προσφέρει μοναδική ευκαιρία στη Ρωσία να παίξει το χαρτί της γεωπολιτικής της γοητείας – πολύ περισσότερο καθώς προβάλλει σαν αντίπαλο δέος μίας «επονείδιστης» παγκοσμιοποίησης των αγορών τύπου Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ΗΠΑ -και μέσω της εξαργύρωσης αυτής της γοητείας, να βάλει πόδι σε εδάφη συμβολικής ισχύος της ελληνικής Εκκλησίας.

Το «δυτικόφιλο» Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης αποφάσισε να λύσει τις χρόνιες διαφορές του με το Άγιο Όρος και τη Μόσχα στο «ξέφραγο αμπέλι» των μαθητευόμενων μάγων της ελληνικής Πολιτείας. Ποντάρει στην προαναφερθείσα εξουσιαστική ομάδα, που όμως είναι αρκετά αδύναμη και χωρίς λαϊκά ερείσματα για να σηκώσει αυτό το βάρος. Το αποτέλεσμα θα είναι βραχυπρόθεσμα μία ακόμη πόλωση κοινωνικών ομάδων και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο η απώλεια της συμβολικής όσο και πραγματικής ισχύος του Αγίου Όρους. Ακόμα χειρότερα καθώς τα «ελληνικά αντισώματα», που υπήρχαν σε ανάλογες απόπειρες τους προηγούμενους αιώνες, έχουν ριζικά «μετα- μοντερνικοποιηθεί» (ας μου επιτραπεί ο κακολογισμός),  εγκαταλείποντας ένθεν κακείθεν κάθε γεωπολιτική προοπτική.

Είμαι αναφανδόν κατά κάθε «εκσυγχρονιστικής» απόπειρας να συλληφθούν υποκριτικά αγιορείτες μοναχοί και παπάδες, και μάλιστα μ’ αυτόν τον τρόπο. Όμως δεν παραβλέπω και τους κινδύνους που μακροπρόθεσμα ανοίγονται με την carte blanche πρόσδεση στο άρμα της ρωσικής επιρροής, έστω και στο όνομα της πατρίδας, της θρησκείας ή των προφητειών Παϊσίου.

 

YΓ: To KKE και ο Συνασπισμός ανακάλυψαν από το μηδέν την ανεξαρτησία των θεσμών της ελληνικής Πολιτείας, βλέπε ΚΚΕ: Απαράδεκτη η παρέμβαση της Ρωσίας στην υπόθεση Εφραίμ και ΣΥΡΙΖΑ: Πάνε να “βγάλουν λάδι” και τον Εφραίμ.

 
Περαιτέρω και ουσιωδώς:

 

– Μαμαλάκης Ἰ. Π., Τὸ Ἅγιον Ὄρος (Ἄθως) διὰ μέσου τῶν αἰώνων, Ἑταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν [Σειρά: «Μακεδονικὴ Βιβλιοθήκη, ἀριθμ. 33], Θεσσαλονίκη 1971, όπου και η παλαιότερη σχετική με το θέμα βιβλιογραφία.


– Gerd Lora A., Ruskij Afon, 1878-1914 gg. Očerki cerkovno-političkoj istorii, izdatelstvo “Indrik” [Serija: “Russkij Afon”], Moskva 2010, όπου και η παλαιότερη σχετική με το θέμα βιβλιογραφία.


– [Μετάφραση: Gerd Lora A., Ο ρωσικός Άθωνας, 1878-1914. Μελέτες
εκκλησιαστικο-πολιτικής ιστορίας, εκδόσεις “Indrik” [Σειρά: “Ο ρωσικός Άθωνας”], Μόσχα 2010, όπου και η παλαιότερη σχετική με το θέμα ρωσική βιβλιογραφία και ενδεικτικό υλικό από ανέκδοτες ρωσικές πηγές-αρχεία.

 

ΠΗΓΗ: 28/12/2011, http://democracycrisis.wordpress.com/2011/12/ 

 

* Ο Μανώλης Βαρδής είναι θεολόγος.