Διαβάζοντας Ζωή, Βούτση, Βαρουφάκη, Λαφαζάνη… (μια συζήτηση που πρέπει να γίνει)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Όλα όσα είπαν ή έγραψαν σε πρόσφατες παρεμβάσεις τους τα πρώην ή νυν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όχι απλά πρέπει να διαβαστούν, αλλά και να μελετηθούν προσεκτικά.

Πέρα από τις γλοιώδεις αμετροέπειες του Ν. Βούτση, τον εγωκεντρισμό του Γ. Βαρουφάκη, την δίκαιη οργισμένη έκρηξη της Ζ. Κωνσταντοπούλου και την ομολογία απίστευτης ευπιστίας -κυρίως, αλλά όχι μόνο- του Π. Λαφαζάνη, αναδεικνύονται ανάγλυφα πλευρές της όλης πολιτικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά του πραξικοπήματος απέναντι στο λαϊκό ΟΧΙ, που αξίζουν της προσοχής όλων.

Συνέχεια →

Τελικά, εμείς οι «Δραχμιστές», λέμε τα ίδια με τον Σόιμπλε;

Του Κώστα Παπουλή

Δεν μπορoύμε να διαβεβαιώσουμε, αν όντως ο Σόιμπλε επιθυμούσε την επιστροφή της χώρας στην δραχμή, κατά την «στιγμή» των «διαπραγματεύσεων», αν μπλόφαρε, κλπ. Αυτό που φαίνεται σίγουρο, είναι ότι η Γερμανία και οποιοσδήποτε διαθέτει μια σοβαρότητα σε επίπεδο τέτοιων διαπραγματεύσεων, είναι προετοιμασμένος και «να τις χάσει», δηλαδή να σηκωθεί να φύγει από το τραπέζι.

Επίσης είναι βέβαιο, ότι η Γερμανία αν είναι να διαλέξει ανάμεσα σε μια πιο μικρή ευρωζώνη και σε μια πιο χαλαρή, που θα οφείλεται σε παραχωρήσεις στους αδύναμους κρίκους του Νότου, θα επιλέξει το πρώτο ενδεχόμενο. Σε τεχνικό άλλωστε επίπεδο, είναι πιο εύκολο να αποχωρήσουν κάποιες μικρές χώρες από το ευρώ, παρά η Γερμανία.

Συνέχεια →

Αφήστε ρε τους Ανθρώπους!

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Στις τόσο περισπούδαστες και σπουδαιοφανείς αναλύσεις μου, έχω παραλείψει να σας συστήσω την προγιαγιά μου, το Ζαμπιώ. Βλέπεις, οι γυναίκες στην Κρήτη διατηρούσαν ακόμη τότε, σε όποια ηλικία κι αν έφταναν, μια κοριτσίστικη «ουδετερότητα». Παρέμεναν για πάντα «το μικιό», το Ζαμπιώ.

Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Όταν, λοιπόν, το Ζαμπιώ είδε για πρώτη φορά, στη ζωή της, τηλεόραση εξοργίστηκε όσο δεν πάει.  «Γιάντα μωρέ το βάλανε το κακομίτσικο το κοπέλι εκειά μέσα; Απού να τσι πάρει…» άστραφτε και βρόνταγε, πεισματικά απτόητη στις τόσες και τόσες τεχνολογικές εξηγήσεις μας.

Συνέχεια →

Δολοφόνοι!

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Αυτό που συνέβη χτες στη Λέσβο δεν ήταν ναυάγιο. Ήταν εν ψυχρώ δολοφονία. Ό,τι παρακολουθούμε βδομάδες, μήνες, χρόνια τώρα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο δεν είναι ατύχημα. Είναι ένα έγκλημα διαρκείας.

Εκείνοι που πνίγουν μωρά, γυναίκες, παιδιά, γέροντες κάθε μέρα στις ελληνικές θάλασσες είναι οι ίδιοι που «πνίγουν», που εξοντώνουν, που ρημάζουν τον ελληνικό λαό. Και ο λόγος είναι πάντα ο ίδιος: Τα φράγκα!

Συνέχεια →

Καθαρές κουβέντες

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Τα αποτελέσματα

Ο πραγματικός νικητής των πρόσφατων εκλογών ήταν η αποχή. Το επιβεβαιώνει μια γρήγορη ματιά στον παρακάτω πίνακα, που δείχνει τον αριθμό όσων ψήφισαν, καθώς και το ποσοστό τους στους εγγεγραμμένους στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας:

Αποχή στις εθνικές εκλογές

Συνέχεια →

Μπορεί να υπάρξει Σχέδιο Β΄ για την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Του Δημήτρη Καζάκη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετεξελίσσεται ανοιχτά σε νέο Ράιχ. Ενώ η ευρωζώνη ακολουθεί με μαθηματική ακρίβεια την πορεία κατάρρευσης όλων νομισματικών ενώσεων στην ιστορία της Ευρώπης και παγκόσμια. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πάντα μαθητευόμενοι μάγοι που νομίζουν ότι μπορούν να αποφύγουν την αναπόφευκτη κατάρρευση με κάποιο Σχέδιο Β. Όπλο τους η διακονία της άγνοιας, της ανοησίας και της διατεταγμένης σκοπιμότητας που διακρίνει σήμερα την Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Ένας απ’ αυτούς τους μαθητευόμενους μάγους είναι ο Όσκαρ Λαφοντέν, ο οποίος γράφοντας Socialist Project (22/9/2015) ανακάλυψε το ματζούνι δια πάσα νόσο της ΕΕ. Ω, ναι! Υπάρχει Σχέδιο Β για την ΕΕ. Είναι αλήθεια! Το ανακάλυψε ο κ. Λαφοντέν. Επομένως προς τι ο οδυρμός; Προς τι οι αγώνες ενάντια στην ΕΕ και τη νομισματική ένωση; Τα κεφάλια μέσα. Υπάρχει Σχέδιο Β!

Συνέχεια →

Η ολική ανασύσταση μιας αποικίας

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Το νεοελληνικό κράτος δημιουργήθηκε και καταστατικώς οργανώθηκε ως αποικία. Με αυτό ως δεδομένο πορεύτηκε στην Ιστορία, από τα μέσα του 19ου αιώνα και εξής. Όταν μάλιστα λέμε δεδομένο, δεν εννοούμε μόνο την πολιτική του οργάνωση, αλλά και το εξ αυτής εμπεδωμένο συλλογικό φαντασιακό. Ζούσαμε, ζούμε και μάλλον θα εξακολουθούμε να ζούμε με αυτό το φαντασιακό.

Συνέχεια →

Δημοψήφισμα 5ης Ιουλίου: το στοίχειωμα του νόθου ευρωπαϊσμού

Του Δημήτρη Μάρτου*

Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα στοιχειώνει για πολλά χρόνια το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Και αυτό γιατί δημιούργησε μια σαρακοφόρα υπόνοια: μήπως ο λαός υπέδειξε την επιστροφή στη Δραχμή;

Η έννοια του εθνικού νομίσματος στην Ελλάδα είναι σχεδόν υπό διωγμό. Και όχι μόνον. όλα  τα εθνικά σημαινόμενα  δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται, μπορούν να υπάρχουν μόνο μέσω του ευρωμονόδρομου. Η αθηναϊκή τηλεοπτική Ασφάλεια μεριμνεί γι’ αυτό, αν και όχι πάντοτε με επιτυχία, όπως απέδειξε το δημοψήφισμα.

Συνέχεια →