Συνομιλώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Κώστα Λαπαβίτσα*

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πια κοντά στην εξουσία και η ιστορική αυτή εξέλιξη απαιτεί ψυχραιμία και καθαρότητα σκέψης. Είναι άχαρο να πρέπει να γράψει κανείς για τα θέματα αυτά βάζοντας και τον εαυτό του μέσα. Αλλά ο θόρυβος των τελευταίων ημερών για τη σχέση μου με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο έντονος και η εκστρατεία κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού είναι τόσο μεγάλη που πρέπει να ειπωθούν ορισμένα πράγματα.

Μερικά προσωπικά δεδομένα

Συνέχεια →

Πορεία προς τις «πρόωρες» εκλογές;

Του Δημήτρη Μπελαντή*

Η πρόωρη έναρξη της διαδικασίας εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας σηματοδοτεί ένα βάθεμα της πολιτικής κρίσης του κυρίαρχου μνημονιακού μπλοκ. Η στάση της ηγεσίας της ευρωζώνης και του Δ.Ν.Τ. αποδεικνύει ότι αυτά τα κέντρα εξουσίας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου δεν ενδιαφέρονται στοιχειωδώς για το ζήτημα του πολιτικού κόστους εκ μέρους των ίδιων των διαχειριστών της πολιτικής τους, των «δικών τους ανθρώπων», και αισθάνονται ότι έχουν τόση ισχύ ώστε να μπορούν να κάμψουν την πολιτική βούληση κάθε υπαρκτού ή επίδοξου φορέα ή διαχειριστή της κυβερνητικής εξουσίας. Συνεπώς, δεν ενδιαφέρονται και ιδιαίτερα   για την ταυτότητα του επίδοξου διαχειριστή. 

Συνέχεια →

Επιτέλους και ο Κρούγκμαν

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Στους Νιου Γιορκ Τάιμς της 30ης Νοεμβρίου ο Πολ Κρούγκμαν δημοσίευσε δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα περί ‘Κακών Ευρωπαίων’ και περί της Άκραίας Περίπτωσης στην Ευρώπη’. Με δυό λόγια, ούτε η Γαλλία, ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία, ούτε ακόμη και η κακόμοιρη Ελλάδα, είναι οι ‘Κακοί Ευρωπαίοι’. Η πηγή του προβλήματος στην Ευρωζώνη, η ‘Ακραία Περίπτωση’, είναι η Γερμανία.

Για ποιό λόγο; 

Συνέχεια →

ΟΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ και η LuxLeaks

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ένα ακόμη κολοσσιαίο οικονομικό σκάνδαλο έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό πρόσφατα: Η καλοστημένη επιχείρηση τεραστίων φοροαπαλλαγών των πολυεθνικών εταιριών, η οποία έλαβε διεθνώς το όνομα LuxLeaks. Έδρα της απάτης το μικροσκοπικό Λουξεμβούργο! Τί ακριβώς συμβαίνει δεν είναι εύκολο εμείς οι αδαείς να περιγράψουμε, καθώς πρόκειται για οργανωμένο οικονομικό και λογιστικό έγκλημα σε βάρος των λαών του πλανήτη. Σε γενικές γραμμές πάντως περιγράφεται ως η δυνατότητα των πολυεθνικών εταιριών να αποφεύγουν την καταβολή των φόρων επί των κερδών τους σε διάφορες χώρες με μεταφορά αυτών σε θυγατρικές τους, που έχουν ως έδρα τους το Λουξεμβούργο, το οποίο αποτελεί φορολογικό «παράδεισο» προσφέροντας τρομακτικές εκπτώσεις φόρων στις επιχειρήσεις!

Συνέχεια →

Φυσάει κόντρα σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο

Του Γιώργου Κρεασίδη

Οι λαοί στους δρόμους πνοή ελπίδας με άρωμα ανατροπής – Πάνω από 100.000 διαδηλωτές έκαναν μπάχαλο τις Βρυξέλλες. Κινητοποιήσεις σε όλη την ΕΕ

Ζεστός άνεμος ελπίδας έρχεται από τις δυναμικές εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών στην Ευρώπη. Μέσα στο βάθεμα της κρίσης οι αγώνες αυτοί είναι σημάδια πως η ευρωπαϊκή εργατική τάξη δοκιμάζει να βγει στο προσκήνιο. Δίνουν την ελπίδα ότι θ’ αμφισβητηθεί η πρωτοκαθεδρία των εθνικιστών και της Ακροδεξιάς στην έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας λόγω της δογματικής φιλοΕΕ γραμμής στην πλειοψηφία της ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Συνέχεια →

Από τα ‘’μνημόνια’’ ανά χώρα, στο ευρωπαϊκό υπερ-πρόγραμμα μόνιμης δημοσιονομικής προσαρμογής

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Βγαίνουμε αλήθεια από τα μνημόνια και αποχαιρετάμε τη δυσκολοχώνευτη τρόικα; Θα προλάβει ο Σαμαράς να πάρει τα εύσημα αυτής της ‘’νίκης’’ ή μήπως θα καρπωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη μετάβαση στη νέα εποχή;

Το πολιτικό λεξιλόγιο αλλάζει ραγδαία και για τον πολύ κόσμο φαίνεται τουλάχιστον ακαταλαβίστικο. Πρέπει λοιπόν να συνεννοηθούμε πριν βγάλουμε συμπεράσματα.

Συνέχεια →

Εξωραΐζοντας την κρίση του ευρώ, μια κριτική στην “μετριοπαθή πρόταση»

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σωσίβιο ΣΥΡΙΖΑ στο ευρώ

Πολιτική παρέμβαση κι όχι απλώς μια θεωρητική πραγμάτευση αποτελεί το βιβλίο των Γιάνη Βαρουφάκη, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ και Στιούαρτ Χόλαντ, με τίτλο Μια μετριοπαθής πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ (εκδόσεις Ποταμός, 2014). Η πρόταση των συγγραφέων εξ’ αρχής δηλώνεται πως «έτυχε της ενεργούς υποστήριξης από όλες σχεδόν τις πολιτικές πτέρυγες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», αποδεικνύοντας, κατά τους συγγραφείς, πως «έχει την δυνατότητα συγκερασμού πολλών διαφορετικών απόψεων σε τέσσερις απλές προτάσεις εξόδου από την κρίση». Στο τέλος δε του βιβλίου αναφέρεται πως η «Μετριοπαθής πρόταση», ανεξαρτήτως αν θα εφαρμοστεί ή όχι «δείχνει στους λαούς της Ευρώπης ότι υπάρχει λελογισμένη, αποτελεσματική, άμεσα εφαρμόσιμη, μετριοπαθής εναλλακτική πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ».

Συνέχεια →

Ευρωπαϊκή Ένωση: The End Game

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Όταν, στις 26 Μαρτίου, 10 ημέρες μετά το δημοψήφισμα στην Κριμαία που έκρινε την ένωσή της με την Ρωσία, ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα επισκέφθηκε για πρώτη φορά τις Βρυξέλλες, ζήτησε επιτακτικά την ολοκλήρωση της ενότητας στην Ευρώπη παροτρύνοντας συγχρόνως τους Ευρωπαίους να στηρίξουν το ΝΑΤΟ κατά της Μόσχας.

Μιλώντας μέσα στην σκοτεινή καρδιά της γραφειοκρατικής Ε.Ε., ο Ομπάμα τόνισε ότι εξ αρχής, την επομένη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, «και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, υιοθετήσαμε ένα κοινό όραμα για την Ευρώπη… και μια πεποίθηση ότι τα κράτη μπορούν να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των πολιτών τους μέσω του εμπορίου και των ανοικτών αγορών…».

Δεν είναι η πρώτη φορά που Αμερικανοί αξιωματούχοι ομολογούν ότι μια ενωμένη ευρωπαϊκή ήπειρος είναι ο καλύτερος εταίρος των ΗΠΑ, παραβλέποντας το γεγονός ότι οι οργανισμοί που γνωρίζουμε σήμερα ως «ευρωπαϊκούς θεσμούς» σχεδιάστηκαν και δημιουργήθηκαν με αντιδημοκρατικές διαδικασίες.

Συνέχεια →

H ευρωπαϊκή κρίση της Δημοκρατίας

Του Τριαντάφυλλου Σερμέτη*

Αναμφίβολα οι Ευρωεκλογές ανέδειξαν εμφατικά το πρόβλημα δημοκρατικότητας που υφίσταται πλέον σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η δυσκολία στην Ε.Ε δεν έγκειται τόσο στο γεγονός ότι ενδυναμώθηκαν μέσα από την εκλογική διαδικασία ο ευρωσκεπτικισμός και η Ακροδεξιά που, πράγματι, αποτελούν αντικείμενο μελέτης, αλλά είναι επιτακτικό να προσανατολιστούμε στην αποχή, που αποτελεί το κύριο αντικείμενο προβληματισμού. Η κρίση δημοκρατικότητας είναι συνέπεια της κρίσης της αντιπροσωπευτικότητας.

Συνέχεια →