Η αγορά της παγκόσμιας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης

Του Γιάννη Μισιρλή*

Η κυρίαρχη πλέον αντίληψη σε παγκόσμιο επίπεδο (με ελάχιστες εξαιρέσεις, της Κούβας π.χ.) για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τα μεταπτυχιακά είναι ότι πρόκειται για προϊόν, που απευθύνεται σε πελάτες.

Αν μια τέτοια θέση είναι σωστή, τότε, παρά τις ιδιαιτερότητές του και την πρωτύτερη αίγλη του ως κοινωνικού αγαθού, το προϊόν αυτό οφείλει να υπακούει σε όλους τους κανόνες της παγκόσμιας αγοράς. Θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικό, καινοτόμο, κατάλληλης συσκευασίας, για να γίνει αποδεκτό από τις ιδιαίτερες απαιτήσεις τοπικών (εθνικών) αγορών και να «βελτιώνεται» με στόχο το περισσότερο κέρδος.

Συνέχεια →

Το Κοινωνικό Σχολείο

Α) Η κοινωνική πραγματικότητα για τα παιδιά και η… dream team

Β) Πρωτότυπο και πρωτοποριακό έργο ή άλλη μια επικοινωνιακή κίνηση του ΥΠΑΙΘ;

Του Γιάννη Γεωργ. Αμανατίδη*

Α) Η κοινωνική πραγματικότητα για τα παιδιά και η… dream team

Αποσπάσματα από το δελτίο τύπου του ΥΠΑΙΘ για το Κοινωνικό σχολείο

«Οι δράσεις  και τα προγράμματα του Κοινωνικού Σχολείου που θα υλοποιηθούν σε όλη τη χώρα με την  έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και στους δέκα άξονες (άθληση, διατροφή, ναρκωτικά, κάπνισμα & αλκοόλ, σεξουαλική αγωγή, μολυσματικές ασθένειες, ρατσισμός, χουλιγκανισμός, αισθητική, ολυμπισμός), εξετάστηκαν στη σημερινή δίωρη ευρεία σύσκεψη, στο υπουργείο Παιδείας. Στη σύσκεψη εξετάστηκαν τρόποι επιτυχίας αυτών των δράσεων… Από την πλευρά των εκπροσώπων των Πανεπιστημίων Γεωπονικού και Χαροκόπειου στο ζήτημα της διατροφής των μαθητών τονίστηκε πως «Τα παιδιά ξέρουν τι πρέπει να κάνουν αλλά δεν το κάνουν. Να αλλάξουν γνώσεις δεν λύνεται το πρόβλημα. Πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά… Εάν δεν εμπλακεί ο δάσκαλος δεν θα καταφέρουμε πολλά. Ο μαθητής έχει Θεό το δάσκαλο. Το κίνητρο θα έρθει από το δάσκαλο και το γυμναστή».

«Δράσεις και Προγράμματα σε δέκα άξονες»… που ήδη υλοποιούνται.

Συνέχεια →

Αξιολόγηση για μείωση… μισθών

Του Χρήστου Κάτσικα

Επιχείρηση τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών. Σχολικές μονάδες, διευθυντές και υποδιευθυντές, δάσκαλοι και καθηγητές στον μηχανισμό της αξιολόγησης που στόχο έχει την άρση της μονιμότητας και τη συρρίκνωση των αποδοχών.

Στις ράγες της αξιολόγησης, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, μπαίνουν οι σχολικές μονάδες της χώρας, ενώ μέχρι το τέλος του χρόνου θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση διευθυντών και υποδιευθυντών των σχολείων για να ξεκινήσει η αντίστοιχη διαδικασία για τους δασκάλους και τους καθηγητές με την έναρξη της νέας χρονιάς.

Παράλληλα, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για νέο μισθολόγιο που θα εφαρμόζεται από 1/1/2015, προβλέπονται αφενός άρση της μονιμότητας με διετή αξιολόγηση για το αν θα μείνει κάποιος ή όχι στο Δημόσιο και αφετέρου νέα μείωση του μισθών, ένα τμήμα των οποίων θα είναι συνάρτηση της αξιολόγησης.

Το χρονοδιάγραμμα

Συνέχεια →

Η τράπεζα ανα-θεμάτων και το εξεταστικοκεντρικό Λύκειο

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

«Οι εξετάσεις μοιάζουν με τους ιστούς της αράχνης.

Συγκρατούν τους κοινωνικά αδύνατους και

αφήνουν τους δυνατούς να περνούν».

«Νέο» Λύκειο, «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» «αναβάθμιση της παιδείας» και άλλα χαρακτηριστικά στερεότυπα της γλώσσας της εξουσίας – μιας γλώσσας «Πινόκιο» που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και εξαπατά- συνθέτουν μια ακόμα «μεταρρύθμιση» στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αν κανείς κοιτάξει, τα τελευταία τριάντα χρόνια, τις διακηρύξεις των Υπουργών Παιδείας κάθε φορά που μιλούσαν για αλλαγή ή άλλαζαν το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα εκπλαγεί: Γιατί; Επειδή τα αποτελέσματα των νέων τρόπων πρόσβασης στα ΑΕΙ – ΤΕΙ ήταν εντελώς αντίθετα από τις υποσχέσεις τους, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να μπορεί κάποιος να υποστηρίξει με στοιχεία ότι όποτε η πολιτεία μιλάει για αλλαγή των πανελλαδικών εξετάσεων πρέπει να περιμένουμε τα αντίθετα ακριβώς από όσα υπόσχεται ότι θα πετύχει. Να το πούμε καθαρά: όλο και πιο έντονα και όλο και πιο έντεχνα, προβάλλονται με διάφορες ταχυδακτυλουργίες, στην ημερήσια διάταξη της εκπαιδευτικής πολιτικής, παραδοσιακές πρακτικές ως πρωτότυπα και μαγικά ελιξίρια για την «ανανέωση» του σχολείου.

Συνέχεια →

Τράπεζα Θεμάτων και τυποποιημένη αξιολόγηση

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Εισαγωγικά

Θα προσπαθήσω να ανοίξουμε τη συζήτηση, χωρίς ταυτόχρονα να σας βομβαρδίσω με στοιχεία. Ξέρετε αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, μιας και τα τελευταία χρόνια οι αλλαγές είναι πάμπολλες και καταιγιστικές και η απαρίθμησή τους μόνο θα μας έτρωγε πολλές ομιλίες. Έτσι, όμως μπορεί να είχαμε όλα τα κομμάτια του παζλ αλλά καμιά εικόνα. Και άνθρωποι που δεν έχουν την πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει, δεν μπορούν να διακρίνουν το γιατί συμβαίνει και ποιος το υλοποιεί, άρα δεν μπορούν να δράσουν για να το αλλάξουν.

Οι ορειβάτες λένε: Να κοιτάς μπροστά σου για να μη σκοντάψεις. Να κοιτάς και πιο πέρα για να μη χάσεις το δρόμο. Να κοιτάς όμως και μακριά, απέναντι για να μη χάσεις το στόχο. Προτείνω να ακολουθήσουμε την ίδια μεθοδολογία

Τι είναι και τι δεν είναι η Τράπεζα Θεμάτων;

Συνέχεια →

Τι «πιστοποιεί» τους «πιστοποιητές»;

Του Παναγιώτη Νούτσου*

Βρέθηκα στις αρχές του καλοκαιριού σε Πανεπιστήμιο χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είχαν έλθει από την πρωτεύουσα τέσσερα μέλη της Υπηρεσίας «Πιστοποίησης της ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση», δύο καθηγητές της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (αρμόδιοι κυρίως για την «επιχειρησιακή έρευνα» και την «αριθμητική ανάλυση») και δύο Πανεπιστημίων (ειδικευμένοι πρωτίστως στη «θαλάσσια υδραυλική» και τη «βιοοργανική χημεία»). Σε οργανωμένη ανοιχτή συνάντηση εξιστορούσαν με τη συνέργεια υπολογιστή πώς η χώρα τους κατόρθωσε να συγκροτήσει «θύλακες αριστείας», με όχημα την «αξιολόγηση» και στη συνέχεια την «πιστοποίηση» των προγραμμάτων σπουδών. Όταν, προς το τέλος της εκδήλωσης, μου έδωσαν το λόγο προσπάθησα να διευκρινίσω τι πράγματι υπήρξε και ιδίως τι αναμένεται να συμβεί στον ακαδημαϊκό τους ορίζοντα.

Συνέχεια →

Για το ναρκοθετημένο τοπίο στα σχολεία, η 2η ειδικότητα και

οι πολλές αναθέσεις

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Εντάξει, τα μεγάλα ζητήματα του λαού και της χώρας είναι τα κυρίαρχα. Τόσο η νέα άγρια καπιταλιστική αναδιάρθρωση που επιχειρείται εντός της Ε.Ε. και της χώρας, όσο και οι νέες διεθνείς “δεσμεύσεις” από τα νέα παγκοσμιοποιημένα κέντρα (G7, Ε.Ε., κλπ) και οι κατά τόπους ντόπιοι υπηρέτες τους είναι το δάσος. Μέχρι, πότε και εάν γίνει πραγματική ανατροπή του παγκοσμιοποιημένου τοπίου κατά τόπους και παγκόσμια ένα διαρκές κίνημα αντίστασης είναι αναγκαίο, παρ’ ότι όχι και ικανό.

Στο “χώρο” των δημόσιων αγαθών και ειδικά στην εκπαίδευση στη χώρα μας έχουν ξεκινήσει και εντείνονται συντονισμένες προσπάθειες από τα προηγούμενα κέντρα είτε να καταργήσουν θύλακες που οφείλονται σε συνδυασμό αγώνων και άλλης πολιτισμικής καταγωγής (π. χ. επετηρίδα, μόνιμοι διορισμοί, άρθρο 16 του Συντάγματος, αξιολόγηση, παιδαγωγική ελευθερία, κλπ), είτε να αποτελέσουν πείραμα για ευρύτερες αλλαγές σε άλλες χώρες της Ε.Ε. κλπ.

Στο σημερινό σημείωμα θα ασχοληθώ με ένα “μικρό” ζήτημα, το οποίο κυρίως στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι αρκετά μεγάλο για την εκπαιδευτική καθημερινότητα όλης της σχολικής χρονιάς και με μεγάλη ένταση αυτές τις μέρες: Η 2η ειδικότητα και οι αναθέσεις μαθημάτων οι οποίες και αποτελούν κεντρικό κρίκο της καπιταλιστικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, όσον αφορά το παιδαγωγικό, επιστημονικό και εργασιακό τοπίο, που αγγίζει άμεσα καθηγητές και μαθητές.

Συνέχεια →

Ελισάβετ! Καλή χρονιά: Στο χέρι μας είναι!

Του Γιώργου Μαυρογιώργου

Ελισάβετ,

Το ιστορικό της προσωπικής σου περιπέτειας και της συγκινητικής συμπαράστασης που είχες δε θα το διηγηθώ. Το διαδίκτυο την έχει φιλοξενήσει. Θα υπενθυμίσω μόνο, για όσους δεν το γνωρίζουν, πως,  ένα περίπου χρόνο τώρα, είχες μπει στην περιπέτεια μιας Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης. Το πόρισμά της σε «τύλιξε» και σ’ έστειλε με παραπεμπτικό για το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Παραπτώματα: «της αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας …και παραβίαση (άλλων) υποχρεώσεων»! Πειθαρχική ποινή: «πρόστιμο αποδοχών ύψους έξι (6) μηνών». Μόνο!!! Για να μην κάνεις ανεπανόρθωτη ζημιά στην εκπαίδευση είχες τεθεί και σε αναδρομική, αυτεπάγγελτη αργία! Η διοίκηση λειτούργησε άψογα: την ίδια περίοδο που σου θυροκολλούσαν την αναδρομική αργία, σου κοινοποίησαν και την αναστολή της αργίας! Έχεις μπλέξει. Τώρα ξέρεις, από το Πειθαρχικό θα τρέχεις στα Διοικητικά δικαστήρια για «αποκατάσταση». Να είσαι ευγνώμων που ζεις και εργάζεσαι σε «κράτος δικαίου».

Συνέχεια →

Το γράμμα ενός φιλολόγου προς τον υπουργό Παιδείας

Από τον Θεόδωρο Πούλια*

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Παιδείας

  Ένας φιλόλογος της γενιάς μου σπούδασε σε σχολή υψηλόβαθμη και θεωρούσε δεδομένη την αναμονή στη λεγόμενη «επετηρίδα» της εποχής, αν είχε βλέψεις να εργαστεί στο δημόσιο σχολείο. Μια αναμονή πολυετή που, παράλληλα, του εξασφάλιζε την αξιοπρέπεια να μη μεταχειριστεί δόλια μέσα για να καταλάβει μια θέση που – ούτως ή άλλως – θα καταλάμβανε, όταν θα ερχόταν η σειρά του, με βάση την ημερομηνία κτήσης πτυχίου του.

   Έκτοτε, ένας Υπουργός αποφάσισε πως η συγκεκριμένη επετηρίδα έπρεπε να υποκατασταθεί από ένα διαγωνισμό ανά διετία, που – όπως αποδείχθηκε – δεν επιβράβευε μόνο την αξία αλλά και την τύχη και την επιλογή της «κατάλληλης» προετοιμασίας και άλλα πολλά. Το χειρότερο, δεν έμεινε ως μόνο κριτήριο διορισμού αλλά επελέγη ένας σύνθετος τρόπος με ποσοστό διοριστέων από το διαγωνισμό και με ποσοστό από τη συγκεντρωθείσα προϋπηρεσία, που άλλοι τη συγκέντρωναν με βάση την επιτυχία τους στον πρόσφατο ή παλιότερο διαγωνισμό και άλλοι με πλάγια μέσα / «παράθυρα», που το σύστημα εσκεμμένα επέτρεψε για τη συντήρηση των πελατειακών σχέσεων στις οποίες τόσο αρέσκεται.

Συνέχεια →

Να συνεχίσουμε το δρόμο των αντιστάσεων

Του Ηρακλή Πυλαρινού*

Η χρονιά που πέρασε χαρακτηρίστηκε από δυο κορυφαία γεγονότα στο χώρο της εκπαίδευσης. Το πρώτο αφορά τους εκπαιδευτικούς και το δεύτερο την πορεία αποδόμησης και αλλαγής προσανατολισμού του δημόσιου σχολείου.

Για το πρώτο χαρακτηριστικά είχαμε:

Συνέχεια →