Πανεπιστήμια: η απανθρωπία των διαγραφών και η διαστροφή του φιλελευθερισμού

Του Νικήτα Χιωτίνη* 

Το ότι η Παιδεία στη χώρα μας βαίνει από το κακό στο χειρότερο είναι ηλίου φαεινότερο. Για τη βασική εκπαίδευση των δημοτικών σχολείων και αυτήν του Γυμνασίου, δεν έχω ιδίαν άποψη, παρ’ ότι ακούω πως στα δημοτικά προωθείται η «ακουστική ορθογραφία»- επιφυλάσσομαι γι’ αυτό, όπως και για το ότι αυτό θα ακολουθηθεί από εκμάθηση χαράγματος συμβόλων σε πέτρες. Πάντως έχω εμπειρία διαφόρων κατά καιρούς «περίεργων» ιδεών, τινές των οποίων εφαρμόστηκαν: τις δεκαετίες -60 και -70 κυκλοφορούσε σαν ιδέα η υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου, στη συνέχεια καμιά δεκαριά βουλευτές άλλαξαν τη μορφή της γλώσσας καταργώντας τα πνεύματα και ευτυχώς όχι όλους τους τόνους, τη δεκαετία του -80 ανήκες στην επάρατο δεξιά αν έλεγες διακινδυνεύω αντί ρισκάρω, κ.λ.π..

Συνέχεια →

Καλλιτεχνικά μαθήματα στο λύκειο: Σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι;

Της Γεωργίας Βαλωμένου*

Κάποτε, όταν πρωτοδιορίστηκα, είχα έναν μαθητή στο ελεύθερο σχέδιο, τον Κ., που ήταν άριστος. Όταν λέω άριστος, δεν εννοώ πως είχε ταλέντο, που είχε κι απ’ αυτό, εννοώ πως ήταν συνεπής, δεν έχανε μάθημα, είχε πάντα μαζί του τα μολύβια του και όλα όσα χρειαζόταν για το σχέδιο, με άκουγε με πολλή προσοχή και αξιοποιούσε αμέσως τις συμβουλές που του έδινα. Με λίγα λόγια, ένας υποδειγματικός μαθητής. Στο πρώτο τετράμηνο του έβαλα ένα 20 στρογγυλό, και με όλη μου την καρδιά. Όταν όμως πήγα να το περάσω στην καρτέλα του, διαπίστωσα πως οι βαθμοί του κυμαίνονταν κοντά στη βάση και συνήθως λίγο κάτω απ’ αυτήν. Άκουσα μάλιστα, με μεγάλη μου έκπληξη, και δυο συναδέρφους να συζητούν αν θα πρέπει να τον περάσουν ή όχι.

Συνέχεια →

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Υπ(αιΘ) εργολάβος των Κολεγίων!

Από τούς «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ – Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης»

Το Υπουργείο Παιδείας προμοτάρει το Αμερικάνικο Κολέγιο

μέσα στο Δημόσιο Λύκειο

Απίστευτο αλλά αληθινό! Αφού οι υπουργοί  παιδείας της τελευταίας δεκαετίας διεκπεραίωσαν ένα θλιβερό έργο ξεχαρβαλώματος, με τη σταδιακή «αναβάθμιση» των διάφορων κολεγίων και την ταυτόχρονη υποβάθμιση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, αφού πρόσφατα με μια σκανδαλώδη διαδικασία νομοθέτησαν ισοδύναμα τα πτυχία τους με τα πτυχία των δημοσίων Πανεπιστημίων, τώρα δεν διστάζουν να τα διαφημίζουν μέσα στα δημόσια Λύκεια της χώρας.

Συνέχεια →

Η κατασκευή της «ενδοσχολικής»  βίας

Του Λευτέρη Παπαθανάση*

Η είδηση πέφτει σαν κεραυνός. Η Ελλάδα είναι στην τέταρτη θέση (ανάμεσα στις χώρες που μελετήθηκαν) στην έκταση του φαινομένου της «ενδοσχολικής βίας». Το συμπέρασμα είναι το ίδιο άμεσο: κάτι πρέπει να κάνουμε και μάλιστα το συντομότερο! Ποιο άκαρδο τέρας είναι στο κάτω-κάτω ευχαριστημένο με το γεγονός ότι τα παιδιά μας περνούν τόσο άσχημα στο σχολείο, με τραύματα που τους μένουν μέχρι τα γεράματα? (βάλε έναν αστερίσκο εδώ, θα δούμε ποιο είναι το πραγματικό άκαρδο τέρας προς το τέλος…).

Συνέχεια →

Σχολείο & εκπαιδευτικό ζήτημα στην εποχή της κρίσης & των μνημονίων 

Από την Εκπ. Παρέμβαση Α΄ Αχαΐας*

“Οι εξετάσεις είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Συγκρατούν τους κοινωνικά αδυνάτους και αφήνουν τους δυνατούς να περνούν”, γιατί….

“Το μυαλό δεν είναι δοχείο για γέμισμα, αλλά φωτιά για άναμμα”. 

Στο ίδιο στόχαστρο κυβέρνησης και όσων εκπονούν εκπαιδευτική πολιτική έχουν μπει μαθητές και εκπαιδευτικοί. Η ελληνική κυβέρνηση, με την συνεργασία της εγχώριας αστικής τάξης, λειτουργεί ως πειθήνιο όργανο των εταίρων της Ε.Ε, Ε.Κ.Τ,  Δ.Ν.Τ και προχωρεί με γοργούς ρυθμούς και μεθοδικότητα στην διάλυση του κοινωνικού κράτους και στην ενίσχυση του αυταρχικού/αντιδραστικού χαρακτήρα του δημοσίου τομέα. Ένας από τους απώτερους της στόχους είναι η μετάλλαξη της εκπαίδευσης σε εργαλείο εξυπηρέτησης της συγκεκριμένης πολιτικής. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, χρησιμοποιούνται από τους κρατούντες τα εξής εργαλεία:

Συνέχεια →

ΝΙΚΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ: καλύτερα νεκρός παρά μορφωμένος;

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Το 2008 η κυβέρνηση «όπλισε» το μυαλό και το χέρι του αστυνομικού που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, στέλνοντας το μήνυμα πως το κράτος δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να μην μετατραπεί η οργή της νεολαίας σε αμφισβήτηση της πολιτικής της.  Σήμερα, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο εκείνου του «μαύρου» Σάββατου επανέρχεται σύσσωμο το μπλοκ της αστικής εξουσίας, για να «δολοφονήσει» το φίλο του Αλέξανδρου, Νίκο Ρωμανό, στα χέρια του οποίου είχε αφήσει την τελευταία του ανάσα. Τώρα δεν έχει ανάγκη η κυβέρνηση από «εκτελεστικά όργανα».

Συνέχεια →

«Λαιμητόμος» το μνημόνιο για την παιδεία

Του Θανάση Ηλιοδρομίτη*

Περισσότερα από ένα στα επτά δημοτικά σχολεία και γυμνάσια έκλεισαν την εξαετία της ύφεσης, περίπου το 36% των καθηγητών γυμνασίου απομακρύνθηκαν από τις αίθουσες διδασκαλίας, ενώ αν πάμε λίγο πιο πάνω, στα ΤΕΙ, βλέπουμε ότι το διδακτικά προσωπικό μειώθηκε κατά 50%!

Στην Ελλάδα των μνημονίων και του ακραίου νεοφιλελεύθερου ‘’εκσυγχρονισμού’’, στη χώρα όπου όλα πωλούνται αφού πρώτα οι εκποιητές του δημόσιου πλούτου κάνουν τα πάντα για να εξευτελίσουν την τιμή τους, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση η Παιδεία, ή μάλλον κυρίως η Παιδεία. Άλλωστε, ο Αντ. Σαμαράς προωθεί, λέει, τη συνταγματική μεταρρύθμιση, με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων να είναι ένας από τους πιο βασικούς νεωτερισμούς που σκοπεύει να εισάγει.

Συνέχεια →

Πανεπιστήμια Κρότου Λάμψης

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Πρύτανης των τανκς, πρύτανης των ΜΑΤ, πρύτανης των μνημονίων, πρύτανης του ξεπουλήματος (βλ. ΤΑΙΠΕΔ), πρύτανης του μαύρου (στην ΕΡΤ), πρύτανης της ιδιωτικής αστυνομίας, πρύτανης της διαθεσιμότητας, πρύτανης του αίματος. Λίγοι απ’ αυτούς τους τίτλους δεν περιέχονται στο άτυπο βιογραφικό του κ. Φορτσάκη, πρύτανη του ΕΚΠΑ, που κατάφερε να αναστήσει το φοιτητικό κίνημα αν όχι από τις στάχτες του, τουλάχιστον από το μούδιασμα των τελευταίων χρόνων.

Συνέχεια →

Να οι «υποκινητές» κ. Λομβέρδο

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Ας δούμε τι συμβαίνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της… «δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:

Συνέχεια →

Στο πλευρό των φοιτητών, ανεπιφύλακτα

Του Παναγιώτη Σωτήρη*

Η εικόνα του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θ. Φορτσάκη να φωνάζει στους φοιτητές του «έξω!» με το δάκτυλο προτεταμένο, σαν γυμνασιάρχης της δεκαετίας του 1950, τα λέει όλα.

Γιατί ο κ. Πρύτανης δεν αποκλείστηκε στην αίθουσα της Συγκλήτου. Επέλεξε να αποχωρήσει, αρνούμενος να συνομιλήσει με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές. Τους αντιμετώπισε σαν «ταραξίες» και απείλησε με την αστυνομία. Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το δημοκρατικό ήθος που πρέπει να έχει ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος. Μπορεί ο κ. Φορτσάκης να κοιτάξει τους φοιτητές του στα μάτια μετά από τέτοια συμπεριφορά;

Συνέχεια →