To φτηνό σχολείο της αγοράς

Των Γιώργου Καλημερίδη, Άννας Μπαχτή & Γιώτας Ιωαννίδου*

Προωθείται ένα αριστοκρατικό σύστημα, όπου θα κυριαρχεί η ταξική επιλογή, οι πολλαπλοί μηχανισμοί μορφωτικού αποκλεισμού των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας, η μαζική στροφή στο σύστημα της μαθητείας και της απλήρωτης εργασίας, ακόμη και μετά το γυμνάσιο, η ταξική διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων και η αντίστοιχη των σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με το ταυτόχρονο βάθεμα της αγοραίας επιχειρηματικής λειτουργίας της.

Συνέχεια →

Επισήμανση 14 σημείων του τελικού πορίσματος Λιάκου για την εκπαίδευση 

Της Έφης Ψωίνου*

Τα 14 σημεία όχι του Ουίλσον, αλλά του τελικού πορίσματος Λιάκου, που πρέπει ιδιαιτέρως να επισημανθούν:

1) Η ΟΛΜΕ όταν αιτείται 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση αναφέρεται στο εξατάξιο δημοτικό, στο τριτάξιο γυμνάσιο και στο τριτάξιο λύκειο. Το πόρισμα Λιάκου στη σελίδα 4 ως 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση χαρακτηρίζει/προτείνει το εξής σχήμα: διετές νηπιαγωγείο, εξατάξιο δημοτικό, τετραετές γυμνάσιο. Μόνο αυτό. Σφυρά λήξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 16 αφήνοντας το λύκειο-το οποίο το οραματίζεται εντελώς διαφορετικά- εκτός.

Συνέχεια →

Συρρικνώνεται η Τεχνική Εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Πίσω από τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και τις υποκριτικές διακηρύξεις για «κανονικότητα»  στα σχολεία, κρύβεται η γκρίζα πραγματικότητα της συρρίκνωσης της δημόσιας εκπαίδευσης και ειδικότερα της Τεχνικής που διαχρονικά προορίζεται για τα παιδιά «ενός κατώτερου θεού». Όσα συμβαίνουν παίρνουν διαστάσεις σκανδάλου, αφού με πρόσχημα τη μη συμπλήρωση του προβλεπόμενου αριθμού μαθητών για κάθε τμήμα – και μάλιστα πριν ολοκληρωθούν και οι μεταγραφές- τομείς συρρικνώνονται, δεκάδες τμήματα ειδικοτήτων και γενικής παιδείας καταργούνται, ενώ  τα περιφερειακά σχολεία –και όχι μόνο- βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο να κλείσουν. Το δήθεν οξύμωρο σχήμα είναι ότι οι καταργήσεις γίνονται με τη βούλα των Διευθύνσεων και Περιφερειών που κατοικοεδρεύουν πρώην συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ που, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους με τέτοια μέτρα.

Συνέχεια →

Η νεοφιλελεύθερη εκδοχή της παιδείας

Οι γάτες δεν γαβγίζουν, αλλά οι σκύλοι δαγκώνουν

Της Αιμιλίας Σαλβάνου*

Αν δεν επρόκειτο να παρουσιαστεί από τους Κυριάκο Μητσοτάκη, Αννα Διαμαντοπούλου και Θάνο Βερέμη, το βιβλίο του Τάσου Αβραντίνη «Εκπαίδευση: ελεύθερη επιλογή ή μια γάτα που γαβγίζει» θα περνούσε απαρατήρητο. Παρουσιασμένο συμβολικά χθες, ημέρα που άνοιξαν τα σχολεία, το βιβλίο αποτελεί νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό μανιφέστο.

Προαιώνιος εχθρός; Ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Πηγή όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η παιδεία; Ο κρατικός έλεγχος που εμποδίζει την ιδιωτική πρωτοβουλία. Ο ανταγωνισμός το μόνο αντίδοτο.

Συνέχεια →

Μηδενικοί διορισμοί στην εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η σχολική χρονιά ξεκινά με  αγιογραφικές δηλώσεις, αλλά  χρόνια προβλήματα εξακολουθούν να αποτελούν ανοιχτές πληγές στο σώμα της εκπαίδευσης. Η υποχρηματοδότηση σαρκάζει με τον πιο σκληρό τρόπο τις μεγάλες εξαγγελίες και τα μεγαλεπήβολα σχέδια του ΥΠΕΠΘ και της κυβέρνησης. Επτά χρόνια διάλυσης του δημόσιου σχολείου, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών που οδηγούν σε συγχωνεύσεις, πολυπληθή τμήματα, εκπαιδευτικό προσωπικό μετακινούμενο σε πολλά σχολεία, συνεχείς  αλλαγές σε ταξικότερη κατεύθυνση στο περιεχόμενο σπουδών, ανυπαρξία διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών κλπ.

Συνέχεια →

Ο «Κόφτης» και η «Παιδαγωγική» των περικοπών

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ανεξάντλητοι οι κυβερνώντες σε ευφημισμούς και σχήματα λόγου συνεχίζουν να θριαμβολογούν για την «αξιολόγηση» και τη «δίκαιη ανάπτυξη» την ώρα που  στο βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής περικόπτονται μισθοί – συντάξεις, κονιορτοποιούνται δικαιώματα και κατακτήσεις  και η δημόσια περιουσία βγαίνει στο σφυρί. Έτσι και η εκπαιδευτική πολιτική ακολουθώντας τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ επιδιώκει τη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, τη μείωση των δαπανών και επενδύεται με «παιδαγωγικά» επιχειρήματα και διακηρύξεις περί «ισότητας».

Συνέχεια →

Ο εθνικός διάλογος για την παιδεία, το νέο λύκειο και η κρυφή γοητεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης

Του Γιώργου Καλημερίδη*

Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει πλέον στα χέρια της το τελικό πόρισμα της Επιτροπής του Εθνικού Διαλόγου. Ένα κείμενο 130 σελίδων που επιθυμεί να αποτελέσει τον οδικό δείκτη της μεταρρύθμισης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Τα τελικά πορίσματα της Επιτροπής, σύμφωνα με τον πρόεδρό της,  είναι αποτέλεσμα πολλών συζητήσεων, συμμετοχής πάνω από 120 προσωπικοτήτων από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δημοσιεύσεων στην ηλεκτρονική σελίδα του διαλόγου και της μαζικής συμμετοχής της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η έκθεση συνεπώς σύμφωνα με τους συντάκτες της  είναι προϊόν συνολικής, συνθετικής προσπάθειας και διάλογου.

Εμείς θα επικεντρωθούμε, όπως δηλώνει και ο τίτλος του άρθρου, σε μια μόνο διάσταση της έκθεσης, την πρότασή της για το νέο δίχρονο λύκειο και συνακόλουθα και τον νέο τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Σε μεγάλο βαθμό είναι και το κυρίαρχο στοιχείο της έκθεσης.

Η πρόταση της Επιτροπής Διαλόγου

Συνέχεια →

Οι προτάσεις του «Εθνικού διαλόγου» για την Παιδεία: Να δεις τι σούχω για μετά!

Σουδάν: «Στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα της Βόρειας Αφρικής, τα παιδιά συνήθως προσλαμβάνονται ως στρατιώτες, ή χρησιμοποιούνται για καταναγκαστική εργασία στα αγροκτήματα»**

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Οι προτάσεις της επιτροπής εθνικού διαλόγου για την αναδιοργάνωση της βθμιας εκπαίδευσης, που κατατέθηκε σήμερα στην τελική συνάντηση των επιτροπών του εθνικού και κοινωνικού διαλόγου, στο υπουργείο παιδείας, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο. Πρόκειται για μια εκ βάθρων αντιδραστική αναδιάρθρωση του σχολείου, με πλήρη ενσωμάτωση των κατευθύνσεων ΕΕ – ΟΟΣΑ, των νόμων Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου και του δημοσιονομικού, μνημονιακού κόφτη. Υπάρχει υποτυπώδης αναφορά σε κουτσουρεμένα στοιχεία αστικού εκσυγχρονισμού.

Συνέχεια →

Θαλασσινό αεράκι

Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή*

Μπήκαμε στο εξεταστικό κέντρο. Κοιτάζω  πίσω και βλέπω τη μάννα μου. Βουρκωμένη όπως πάντα. Σαν να πηγαίνω στον πόλεμο. Της γελώ από απόσταση. Το παίρνει χαμπάρι και κουνάει το χέρι.

Συνέχεια →

Οι βασικοί άξονες των αλλαγών στην Τεχνική εκπαίδευση ευθέως αντίθετοι στα συνέδρια της ΟΛΜΕ

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Μετά το 3^ο μνημόνιο του Αυγούστου 2015, με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, είναι πλέον καθαρό ότι αποτελούν βάση των σχεδιασμών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την εκπαίδευση. Ομοίως το πλαίσιο χρηματοδότησης μέσω των ΕΣΠΑ της ΕΕ για την Τεχνική εκπαίδευση, συνδέεται κεντρικά με την κατάρτιση (ενιαίος χώρος) και τις επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα και οι κατευθύνσεις του χθεσινού (9-5-2016) Eurogroup, προσπαθούν να συνδέσουν μακροχρόνια τη χώρα με το «υπερμνημόνιο» της ΕΕ.

Επομένως είναι αφέλεια να πιστεύει και να εκτιμά κανείς ότι οι σχεδιασμοί και αποφάσεις του Υπ. Παιδείας μέσω των τροπολογιών  «Ν. Φίλη» για την Τεχνική Εκπαίδευση μπορούν να έχουν την παραμικρή σχέση με τις αντίστοιχες αποφάσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ δημιουργήθηκε μιά συγκυριακή πλειοψηφία 6 μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ την Παρασκευή 6-5-2016 (2 Παρεμβάσεις, 2 ΠΑΜΕ Εκπ/ικών, 1 ΜΕΤΑ και 1 (από 3) ΣΥΝΕΚ) για την απόσυρση της εν λόγω τροπολογίας, αυτή δεν περιλαμβάνεται στα σημεία αιχμής του ΔΣ της ΟΛΜΕ (http://olme-attik.att.sch.gr/new/?p=10058) για τις κινητοποιήσεις στο Υπ. Παιδείας και Περιφερειακές Δ/νσεις Εκπ/σης!!!

Εδώ ταιριάζει  η αποστροφή της απόφασης της συνόδου των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 8/6/2006, που επικυρώθηκε στο 13^ο Συνέδριο /Ιούνης 2007 και στο 14^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ/Ιούνης 2009: «…Κάθε πολιτική που προσπαθεί, όπως οι πολιτικές της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, να αποκόψει την Τ.Ε.Ε. από τη γενική φιλοσοφία και πρακτική των μεταγυμνασιακών σπουδών ή σφάλλει ή έχει συνειδητή στόχευση…»!

Συνέχεια →