Αντιδραστικό, μνημονιακό «τσουνάμι» στην εκπαίδευση

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Η συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού με εξαγγελίες για αλλαγές στην εκπαίδευση, στις 9 Μαΐου, στο υπουργείο παιδείας την ώρα που κυκλοφορούσαν στη δημοσιότητα τα νέα μέτρα κοινωνικής λεηλασίας του 4ου μνημονίου, θα έμοιαζε με ανέκδοτο, αν δεν υποδήλωνε την πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Ακόμη περισσότερο η δήλωση του κ Τσίπρα ότι οι εξαγγελίες γίνονται τώρα, αλλά οι λεπτομέρειες των μέτρων και τα νομοσχέδια θα περνούν μέσα στο Καλοκαίρι «για να μην διαταραχθεί η διαδικασία των πανελληνίων», πέρα από το ότι ακολουθεί την ίδια τακτική με τους προηγούμενους ΣαμαροΒενιζέλους δείχνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο αποπειράται μια αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης που θα ξεσηκώσει αντιδράσεις αλλά και ότι φοβάται ότι της θυμίζει το μέγεθος των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του 2013.

Συνέχεια →

Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Κυριακή αποκλήθηκε η ημέρα, η τελευταία της εβδομάδας, η αφιερωμένη στον Κύριό μας και Θεό μας. Μικρό είναι το νόημα των υπολοίπων ημερών. Οι τέσσερες πρώτες λαμβάνουν, αν και όχι ακριβώς,  το όνομά τους εκ του αριθμητικού που τις προσδιορίζει. Η πέμπτη δηλώνει ότι κατά τους Ιουδαίους ήταν ημέρα προπαρασκευής για την ημέρα του Θεού, το Σάββατο δηλαδή, που ως λέξη εισήχθη και στην ελληνική γλώσσα. Κατά τη χριστιανική εποχή η Κυριακή, η ημέρα του Κυρίου, υποκατέστησε το Σάββατο ως ημέρα του Θεού και την ημέρα την αφιερωμένη στον θεό ήλιο από τους ειδωλολάτρες.

Συνέχεια →

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Του Παναγιώτη Θέμελη

Την Τετάρτη στις 17 του Μαη η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ και άλλες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες έχουν κηρύξει άλλη μία από τις γνωστές 24ωρες πανεργατικές απεργίες, με τα ίδια γνωστά εδώ και χρόνια χαρακτηριστικά. Διαμαρτυρία κατόπιν εορτής, αφού τα αντεργατικά μέτρα που προβλέπει η νέα αντιλαϊκή επίθεση θα έχουν ψηφιστεί στη Βουλή, διαμαρτυρία ξεκάρφωτη χωρίς καμιά διάθεση να εμποδιστεί είτε η υπερψήφιση είτε η εφαρμογή τους.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες αφού φροντίσουν ώστε κυβέρνηση, και βουλευτές που πρόκειται να ψηφίσουν μια τέτοια αντεργατική λαίλαπα να μην νοιώθουν κάποια πίεση από τους ψηφοφόρους τους στο λαό, αλλά μοναχά από τα επιτελεία της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, μετά προσπαθούν να δείξουν ότι προέβαλαν κάποια αντίσταση, ότι δεν είναι πια και υποχείρια του κεφαλαίου, για να διαιωνίζουν την παρουσία τους στα ηγετικά κλιμάκια του Συνδικαλισμού. Δημιουργούν έντεχνα  ένα φαύλο κύκλο στον οποίο οι ίδιοι απογοητεύουν τους εργαζόμενους προκηρύσσοντας κινητοποιήσεις εκ των προτέρων αποτυχημένες και μετά επικαλούνται την μη συμμετοχή των εργαζομένων για να δικαιολογήσουν την δική τους αδράνεια.

Συνέχεια →

Θα ξανάρθουμε

Του Περικλή Κοροβέση

Η φετινή Πρωτομαγιά είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και πολλαπλές ερμηνείες. Αν προσθέσω κι εγώ ακόμα μία δεν χάλασε ο κόσμος. Βέβαια, είναι από τις απόψεις που δεν πρέπει να λέγονται γιατί κάνουν κακό. Αυτό, ωστόσο, είναι σχετικό.

Γιατί υπάρχει και το ερώτημα σε ποιους κάνουν κακό. Αλλά μπορεί σε άλλους να κάνουν καλό. Οι απόψεις δεν είναι φυσικές καταστροφές.

Επιπλέον έχουν και μια δικλίδα ασφαλείας. Μπορεί να κάνουν κακό μόνο σ’ αυτόν που τις διατυπώνει. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με των καλών προθέσεων ατζαμή βομβιστή, που σκάει η βόμβα στα χέρια του.

Και εγώ ο δυστυχής, ας δανειστώ κάποιο από τα κουστουμάκια των θεσμών, ας πάρω και ένα ζευγάρι από τα δικά τους τα ματογυάλια να δω τι έγινε εκείνη την ιστορική μέρα, όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε όλα τα αστικά κέντρα της Ελλάδας.

Συνέχεια →

Τα πρωθυπουργόπουλα

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Τρέμε, Γληνέ! φρίξον, Συκουτρή! άπαγε, Σβορώνε! Υστερα από ενδελεχείς έρευνες του κ. Λιάκου, της κυρίας Δραγώνα και νεαράς τινός ιστορικού που κυκλοφορεί στις σελίδες ιοφόρου εφημερίδας, αποδεικνύεται περίτρανα η συνέχεια του ελληνισμού από την Ομηρική εποχή έως την εποχή του κ. Μπαλτά.

Τρανή απόδειξη η λέξη γαρδούμπα. Προέρχεται από τη λέξη γαρδούμιον. Το οποίον γαρδούμιον, ως φαίνεται, κατανάλωνε τότε το αρειμάνιο προγονικό με την ίδια ανεξήγητη απόλαυση που το χαρίεν απογονικό χλαπακιάζει σήμερα τη γαρδούμπα.

Προφανώς, την ίδια σχέση γαρδουμίου-γαρδούμπας είχε υπ’ όψιν του ο Χομπσμπάουμ, όταν διαπίστωνε ότι «με την Καταστροφή του 1922 οι Ελληνες ξεριζώθηκαν από τη Μικρά Ασία ύστερα από τρισχιλιετή συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία». Αϊ-στο-διάολο! Είδατε σε τι γκάφα μπορεί να οδηγήσει έναν επιφανή ιστορικό μια γαρδούμπα;

Συνέχεια →

Αχτσιόγλου για καρατόμηση συντάξεων: Αληθινά ψέματα και ψεύτικες αλήθειες

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του προ-σύμφωνου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το Νέο Μνημόνιο με τα ευρωπαϊκά αφεντικά τους, η κυβερνοδίαιτη ΕΡΤ έβγαλε την Υπουργό Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου, για να παρουσιάσει το μαύρο ως άσπρο.

Ας δούμε πρώτα τι μας είπε η Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ:

Συνέχεια →

Μηδενικοί διορισμοί, εκπαιδευτικοί λάστιχο για σχολεία παιδοφυλακτήρια

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

«(…) Η προτεινόμενη ρύθμιση καθίσταται αναγκαία ενόψει: α) Των ισχυόντων και για τα σχολικά έτη 2017–2018 και 2018-2019 περιορισμών διορισμών/προσλήψεων προσωπικού στο δημόσιο τομέα, οι οποίοι υπαγορεύονται και κατά την περίοδο αυτή απόεξαιρετικά σοβαρούς και επιτακτικούς δημοσιονομικούς λόγους. (…) Η αναγκαιότητα θέσπισης της προτεινόμενης προσωρινής ρύθμισης ενισχύεται και από το γεγονός ότι οι ισχύοντες δημοσιονομικοί περιορισμοί καθιστούν αδύνατο κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα το διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, βάσει των πάγιων ισχυουσών διατάξεων.»

Οι σημερινές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών έχουν ως αντικείμενο την παραπάνω νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης με την οποία συνεχίζει την πολιτιή των μηδενικών διορισμών και της υποχρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Συνέχεια →

Η ΔΕΗ πνέει τα λοίσθια

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ασφυκτικές πιέσεις ασκούνται στην κυβέρνησή μας, ώστε να ενδώσει και να εκποιήσει μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε ιδιώτες. Η κυβέρνηση φαίνεται να προβάλλει αντίσταση, ενώ η μείζων αντιπολίτευση την ενάγει για την καθυστέρηση στην επίτευξη συμφωνίας, η οποία «εκνευρίζει» τους δημίους μας, που απαιτούν ολοένα και περισσότερα. Δυστυχώς αγνοούμε τα προηγηθέντα, καθώς έχουμε πάψει να είμαστε πολίτες, πόσο μάλλον ενεργοί πολίτες, έχοντας αποχαυνωθεί επί δεκαετίες με την επίπλαστη ευμάρεια και προσπαθώντας τώρα να αποφύγουμε τα επάλληλα πλήγματα που καταφέρονται εναντίον μας.

Συνέχεια →