Στη Μόσχα η «Αριστερά» διακηρύσσει τον νέο μονόδρομο: «ανήκουμε στη Δύση»! *

Του Τάκη Φωτόπουλου**

Περίληψη

Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εκτιμηθεί η πραγματική σημασία της συνάντησης του Τσίπρα με τον Πούτιν που, δυνητικά, ήταν μια χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα να ξεκινησει τις ριζικές οικονομικές και γεωστρατηγικές αλλαγές που απαιτεί η σημερινή δραματική στιγμή στην ελληνική ιστορία. Αυτή η ευκαιρία πήγε χαμένη από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα, χρησιμοποίησε την επίσκεψη ως ένα επικοινωνιακό μέσο, ενώ ο Τσίπρας δεν έγειρε καν το θέμα της σημερινής προσπάθειας από την Υπερεθνική Ελίτ να στραγγαλίσει την ελληνική οικονομία, μεχρι να αποδεχθεί η Κυβερνηση όλες τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που της επιβάλλονται –παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη για να τις ανατρέψει.

Συνέχεια →

Υφ-ΥΠΠΟ ή αριστερό ΤΑΙΠΕΔ;

Στο κέντρο του περιθωρίου

Του Περικλή Κοροβέση

Ο Νίκος Ξυδάκης είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία. Εγκριτος δημοσιογράφος, για χρόνια στην «Καθημερινή», και όσοι τον ήξεραν από κοντά, μιλούσαν για ένα καλλιεργημένο άτομο με σεμνό χαρακτήρα. Για όλους εμάς τους παροικούντες τον Πολιτισμό, ήταν χαράς ευαγγέλια να αναλάβει τη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού. Δεν μπόρεσα να καταλάβω ποιος ήταν ο πραγματικός υπουργός και από ό,τι κατάλαβα το υπουργείο Πολιτισμού υποβιβάζεται σε υφυπουργείο. Εκτός αν στη νεογλώσσα που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ -που ακόμα δεν την έχουμε μάθει-, ο οποίος τόσο ενδιαφέρον είχε δείξει προεκλογικά για τον πολιτισμό, το υφυπουργείο σημαίνει πια υπερυπουργείο, έτσι που να ανταποκρίνεται στο προεκλογικό πολιτιστικό του πρόγραμμα που ακόμα οι ειδικοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν.

Συνέχεια →

Έχουν κι οι μαρξιστές Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ «PISA» στον εγκέφαλο;

Του Γιώργου Μαυρογιώργου*

Ο Αριστείδης Μπαλτάς για το διαγωνισμό του PISA**

Έχω επιστρέψει στο ξενοδοχείο από μια αρκετά «ζωηρή» συζήτηση που ακολούθησε την παρουσίαση του βιβλίου μου -σε συνεργασία με μεταπτυχιακούς μου φοιτητές- «Οίκοι αξιολόγησης στην εκπαίδευση και το ‘αόρατο χέρι της αγοράς’: Η περίπτωση PISA», στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στη Λευκωσία. Ένας σύντροφος ελλαδίτης εκπαιδευτικός (στην Κύπρο) που ήταν στην εκδήλωση μου έγραψε σε SMS: «Αν επέζησες από το απογευματινό πρεσάρισμα, σου βγάζω το καπέλο. Η ανοησία και η συντήρηση των επηρμένων πανεπιστημιακών σπάει καρύδια…». Με το που ανοίγω τον Η/Υ και μπαίνω στο ΑΛΦΑΒΗΤΑ, να σου η τορπίλη: «Ο Αριστείδης Μπαλτάς για το διαγωνισμό του PISA» Εδώ, σε θέλω, σύντροφε ελλαδίτη να δεις «τι θα κάνουμε με τον «μπαλτά» και τα καρύδια…»

Συνέχεια →

Ευρωπαϊκή Διαπραγμάτευση: από τον μύθο στην πραγματικότητα

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Πέρα από τις εύστοχες ή άστοχες κριτικές προς την κυβέρνηση για τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, υποβαθμίζεται ή αλλοιώνεται ο ρόλος των Ευρωπαίων «εταίρων» μας.  Επιδιώκουν την υποταγή της κυβέρνησης στην κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ, χωρίς να αφήνουν περιθώριο για «μονομερείς  ενέργειες» βάζοντας  σφραγίδα σε κάθε νομοσχέδιο με γνώμονα ότι το «κράτος – πρόνοιας» αποτελεί πια έναν φιλολαϊκό αναχρονισμό. Γι’ αυτό κλείνουν τις στρόφιγγες ρευστότητας (περιορισμοί στα ελληνικά ομόλογα – αποκλεισμός από το πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» κ.α.) οδηγώντας την ελληνική οικονομία σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο. Επικαλούνται «κανόνες» και «αρχές» που πρέπει να γίνουν σεβαστές από την κυβέρνηση. Μόνο που οι ίδιοι τις εφαρμόζουν επιλεκτικά σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών – μελών και κυρίως της Γερμανίας.

Συνέχεια →

Για ποιόν εργάζεται ο χρόνος;

Του Στάθη Κουβελάκη

Οταν άρχισε να υποχωρεί κάπως το επικοινωνιακό μπαράζ που επιχείρησε να παρουσιάσει την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη μεταξύ κυβέρνησης και Eurogroup (και την «λίστα μεταρρυθμίσεων» που τη συμπληρώνει) ως περίπου νίκη, το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της είναι ότι «αγόρασε χρόνο».

Συνέχεια →

Ποιά διαπραγμάτευση;

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Η επιτυχία μιας αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα, κόντρα στις προσταγές των ευρωπαϊκών ελίτ, θα σηματοδοτεί αναγκαστικά το τέλος τους.

Σε ένα άρθρο μας με τίτλο «Στο μυαλό του Γιάνη Βαρουφάκη », με την έναρξη ουσιαστικά της διαδικασίας διαπραγμάτευσης, έγινε προσπάθεια να αποκωδικοποιηθεί η Λογική αυτής της διαδικασίας που φάνταζε «νέα, ωραία και ευτυχής» (όσον αφορά την κατάληξη της), έναντι τουλάχιστον των απελθόντων διαπραγματευτών –ο Θεός να τους κάνει- εκπροσώπους εν πολλοίς της ντόπιας παρασιτικής ελίτ, που λυμαίνεται τον τόπο επί δεκαετίες, για να μην πούμε από ιδρύσεως του ελλαδικού κρατιδίου.

Συνέχεια →

ΘΗΡΙΟ ΠΟΥ ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ

Του Παναγιώτη Θέμελη*

Δεν υπάρχει κανένα μαγαζί στο κόσμο που να θέλει να διώξει τον καλύτερο πελάτη του και μάλιστα σε μια εποχή τεράστιας αγοραστικής κρίσης. Δεν υπάρχει τοκογλύφος στο κόσμο που να διατάξει τους υποτακτικούς του να σκοτώσουν αυτόν που έχει δανειστεί  απ΄ αυτούς ένα τεράστιο ποσόν με μεγάλους τόκους. Μπορεί να βάζει κάθε τόσο τους μπράβους του να τον εκφοβίζουν ότι θα τον βρούνε οι δικοί του σε χαντάκι, αλλά ποτέ δεν θα κάνει την ανοησία να το κάνει πράξη. Δεν υπάρχει χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στο κόσμο που σε μια εποχή που οι αγοραστές δανείων σπανίζουν, θα «σκότωνε» τον καλύτερο του πελάτη, πράξη που θα είχε σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα να «σκοτώσει» ταυτόχρονα και την τελευταία ευκαιρία του όχι μόνο να αποκομίσει κέρδος από το δάνειο αυτό, αλλά ακόμα και να ανακτήσει το αρχικό κεφάλαιο.

Συνέχεια →

Κυβερνητικές ανορθογραφίες και «ασάφειες» στην εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Όσοι θεωρούσαν ότι η εκπαίδευση θα είναι προνομιακό πεδίο για την πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους μετά τις πρόσφατες συναντήσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών. «Άνθρακες ο θησαυρός» είναι η ρήση που ταιριάζει για αυτές μετά την αρνητική στάση της συγκυβέρνησης για την πλειονότητα των αιτημάτων.

Η  αλήθεια είναι βέβαια ότι η εκπαίδευση παίρνει βαθιά ανάσα που είναι απόρροια των εκπαιδευτικών αγώνων.

Συνέχεια →

Ορντινάτσες της ιδιοτέλειας

Του Χάρη Ναξάκη*

«Πολλά τα δεινά κούδεν ανθρώπου δεινότερον πέλει»

Σοφοκλής

Ο πρόεδρος της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα μετακινείται με ένα παμπάλαιο σκαραβαίο αξίας 1900 δολαρίων και από τα 12500 δολάρια, που είναι ο μηνιαίος μισθός του, κρατάει για τον εαυτό του μόνο τα 1250 δολάρια διότι όπως λέει «τι να κάνω όλο αυτό το ποσό; Οι περισσότεροι κάτοικοι της Ουρουγουάης ζουν με πολύ λιγότερα». Αν η παραπάνω είδηση είναι ο θρίαμβος της ανιδιοτέλειας και της λιτής ζωής η επόμενη είναι το αποκορύφωμα του ιδιοτελούς ατομικισμού. Βουλευτές του Σύριζα, κυρίως από την επαρχία, ζήτησαν από την πρόεδρο της βουλής να μην καταργηθεί η χρήση των βουλευτικών αυτοκινήτων και να μην κοπεί ο ένας από τους δυο αστυνομικούς φρουρούς.

Συνέχεια →

ΘΑΥΜΑ! ΠΩΣ Ο ΟΟΣΑ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΔΗΜΙΟΣ …ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ

Υπάρχουν καλές μεταρρυθμίσεις με τις συμβουλές του ΟΟΣΑ;

Του Χρήστου Κάτσικα

«Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή»

Σε συνάντηση με τον Γ.Γ. του ΟΟΣΑ στις 12 Μαρτίου 2015 ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε: «Οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ δεν είναι μεταρρυθμίσεις που κάποιοι μας υποχρεώνουν, είναι αυτές που θέλουμε, που θεωρούμε απαραίτητες για να αλλάξει η Ελλάδα και ζητάμε την τεχνογνωσία ενός οργανισμού εγνωσμένου παγκόσμιου κύρους».

Συνέχεια →