Αρχείο κατηγορίας Κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα

Αφήστε ρε τους Ανθρώπους!

Αφήστε ρε τους Ανθρώπους!

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Στις τόσο περισπούδαστες και σπουδαιοφανείς αναλύσεις μου, έχω παραλείψει να σας συστήσω την προγιαγιά μου, το Ζαμπιώ. Βλέπεις, οι γυναίκες στην Κρήτη διατηρούσαν ακόμη τότε, σε όποια ηλικία κι αν έφταναν, μια κοριτσίστικη «ουδετερότητα». Παρέμεναν για πάντα «το μικιό», το Ζαμπιώ.

Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Όταν, λοιπόν, το Ζαμπιώ είδε για πρώτη φορά, στη ζωή της, τηλεόραση εξοργίστηκε όσο δεν πάει.  «Γιάντα μωρέ το βάλανε το κακομίτσικο το κοπέλι εκειά μέσα; Απού να τσι πάρει…» άστραφτε και βρόνταγε, πεισματικά απτόητη στις τόσες και τόσες τεχνολογικές εξηγήσεις μας.

Συνέχεια

Δολοφόνοι!

Δολοφόνοι!

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Αυτό που συνέβη χτες στη Λέσβο δεν ήταν ναυάγιο. Ήταν εν ψυχρώ δολοφονία. Ό,τι παρακολουθούμε βδομάδες, μήνες, χρόνια τώρα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο δεν είναι ατύχημα. Είναι ένα έγκλημα διαρκείας.

Εκείνοι που πνίγουν μωρά, γυναίκες, παιδιά, γέροντες κάθε μέρα στις ελληνικές θάλασσες είναι οι ίδιοι που «πνίγουν», που εξοντώνουν, που ρημάζουν τον ελληνικό λαό. Και ο λόγος είναι πάντα ο ίδιος: Τα φράγκα!

Συνέχεια

Συσχετισμοί μισθολόγιου 2016 με το νέο συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό περιβάλλον

Συσχετισμοί μισθολόγιου 2016 με το νέο συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό περιβάλλον

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

 Ι) Εισαγωγικά

Το 3ο Μνημόνιο-Συμφωνία μεταξύ θεσμών και 4ης μνημονιακής κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) και με τις πλάτες των αμιγώς μνημονιακών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι),  είναι γεγονός.

Σ’ αυτό το σημείωμα θα κάνουμε κάποιες απόπειρες συσχετισμού του επερχόμενου μισθολογίου 1/1/2016 με αυτό του 1/11/2011 με στόχο να φωτιστούν οι σχέσεις του με το νέο συνταξιοδοτικό-ασφαλιστικό περιβάλλον και προς τρεις κατευθύνσεις. Δηλαδή:

α) πως θα επηρεάσει την περεταίρω μείωση των συντάξεων μέσω των χαμηλότερων νέων βασικών μισθών, β) πως θα μειωθούν επί πλέον τα καθαρά των εργαζόμενων μέσω των αυξημένων αναμενόμενων κρατήσεων και γ) ποιά θα είναι η επίπτωσή του στον ευρύτερο «κοινωνικό μισθό» των εργαζομένων ως πολιτών (ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη, άμεση φορολογία, έμμεση φορολογία-ΕΝΦΙΑ, σεισάχθια-δάνεια-κατασχέσεις, κλπ). Για διευκόλυνση θα υπάρχει μια μικρή «εισαγωγή» με κάποια στοιχεία και ένα «συμπέρασμα» για το θέμα.

Συνέχεια

Ολαντρέου

Ολαντρέου

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Σήμερα η στήλη είναι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένη!

Πρώτον διότι εκείνα τα σύννεφα στις σχέσεις Ολαντ–Τσίπρα διαλύθηκαν. Οριστικά. Τι κι αν ο κ. Τσίπρας αποκαλούσε τον Γάλλο πρόεδρο «Ολαντρέου», καταγγέλλοντάς τον πριν από δυο χρόνια ότι όπως ο Γιώργος Παπανδρέου είχε αθετήσει τις «σοσιαλιστικές» του υποσχέσεις στην Ελλάδα, έτσι κι εκείνος, ο Ολάντ είχε αποδειχτεί αφερέγγυος απέναντι σε Γάλλους και Ευρωπαίους.

Συνέχεια

Η «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού συστήματος

Η «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού συστήματος

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Παραφράζοντας τον ποιητή, όπου ακούω μεταρρύθμιση ανθρώπινο κρέας μυρίζει. Η κυβέρνηση θεσμοθετεί με βάση το 3ο Μνημόνιο [να φέρει] την περικοπή από τους συνταξιούχους 2,3 δισ. ευρώ για το 2015 και 2016, την  αύξηση στα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση από το 2022 στα 67 ή στα 62 με 40 χρόνια εργασίας. Παράλληλα μειώνει τις συντάξεις μέχρι το κατώτερο όριο των 392 ευρώ, καταργεί επικουρικές (θα χρηματοδοτούνται μόνο από τους πόρους των ταμείων) και ΕΚΑΣ από το 2016. «Παγώνει» την κρατική επιχορήγηση στα ταμεία μέχρι το 2021, προκαλώντας τον οικονομικό στραγγαλισμό τους και ανοίγει το δρόμο για παραπέρα δραματικές μειώσεις με την ευθεία σύνδεση «εισφορών και παροχών». Διαμορφώνει μηχανισμούς περικοπών και ανατροπής ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Από τώρα έως το 2060(!) το περιθώριο αύξησης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης δεν πρέπει να υπερβαίνει το 2,5% του ΑΕΠ με έτος αναφοράς το 2009!

Συνέχεια

Παρατηρήσεις και πρώτα συμπεράσματα για το μισθολόγιο …«ΘΕΣΜΩΝ» & ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Παρατηρήσεις  και πρώτα συμπεράσματα για το μισθολόγιο …«ΘΕΣΜΩΝ» & ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Στη συνέχεια των σκέψεων και προτάσεων σε άρθρο μου (26-09-2015) και με τίτλο “Σκέψεις και προτάσεις για το επερχόμενο μισθολόγιο στο Δημόσιο και στην εκπαίδευση”  έχουν δει το φως της δημοσιότητας:

Ι) Στοιχεία για τον προϋπολογισμό του 2016

ΙΙ) Οι προτάσεις και αρχιτεκτονική της «Επιτροπής Σοφών» για το νέο ασφαλιστικό –συνταξιοδοτικό και οι επισημάνσεις του Υπ. Εργασίας κ. Κατρούγκαλου

ΙΙΙ) Διαρροές με πίνακες, παρατηρήσεις και επί μέρους στοιχεία για το επερχόμενο μισθολόγιο.

Επομένως με μικρές πιθανότητες λανθασμένων εκτιμήσεων –λόγω και της υπερβάλλουσας ταχύτητας που ψηφίζονται όλα τα μνημονιακά μέτρα και αναδιαρθρώσεις – βάσιμα μπορούμε να εκτιμήσουμε την γενική κατεύθυνση του νέου μισθολογίου με αρχή εφαρμογής την 1/1/2016.

Μελετώντας όλα αυτά τα δεδομένα θεωρώ ότι έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

α) Έχει ταυτόχρονα και ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Συνέχεια

Θέλετε ισοδύναμα;

Θέλετε ισοδύναμα;

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Όπως θα έχετε πληροφορηθεί στην Ελλάδα διαθέτουμε (δεύτερη φορά) «αριστερή» κυβέρνηση.

Που ναι μεν δεν κατάργησε τα προηγούμενα Μνημόνια, που ναι μεν στα προηγούμενα πρόσθεσε και το δικό της το τρίτο (το «αριστερό») Μνημόνιο, αλλά επειδή ακριβώς είναι «αριστερή» γι’ αυτό εκτός από Μνημόνιο έχει και… «παράλληλο πρόγραμμα».

Συνέχεια

«Eκπαίδευση ίσων ευκαιριών»: Από τους μύθους στην πραγματικότητα

«Eκπαίδευση ίσων ευκαιριών»: Από τους μύθους στην πραγματικότητα

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Τη «μεγάλη μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση»  διατυμπανίζει ο πρωθυπουργός, την «εκπαίδευση ίσων ευκαιριών για όλους και όλες» προβάλλει ο υπουργός παιδείας. Σχήματα λόγου για να καλύψουν μια πολιτική αποδόμησης του δημόσιου σχολείου. Πρώτα από όλα γιατί σε μια κοινωνία με τις κοινωνικές ανισότητες να διευρύνονται, «η εκπαίδευση ίσων ευκαιριών» δεν είναι απλά ένα σύνθημα, αλλά συνιστά πολιτική αγυρτεία. «Σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση, τα παιδιά ξεχωρίζονται, όπως και οι μεγάλοι, σε δύο κατηγορίες, σ’ εκείνα που πρόκειται να αποτελέσουν τη συνέχεια της κυρίαρχης τάξης και σ’ εκείνα που πρόκειται να αποτελέσουν το μεγάλο στρατό της δουλειάς που δεν πλη­ρώνεται όλη». Τόνιζε εύστοχα ο Δημήτρης Γληνός.

Συνέχεια

Καθαρές κουβέντες

Καθαρές κουβέντες

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Τα αποτελέσματα

Ο πραγματικός νικητής των πρόσφατων εκλογών ήταν η αποχή. Το επιβεβαιώνει μια γρήγορη ματιά στον παρακάτω πίνακα, που δείχνει τον αριθμό όσων ψήφισαν, καθώς και το ποσοστό τους στους εγγεγραμμένους στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας:

Αποχή στις εθνικές εκλογές

Συνέχεια

Σκέψεις και προτάσεις για το επερχόμενο μισθολόγιο στο Δημόσιο και στην εκπαίδευση

Σκέψεις και προτάσεις για το επερχόμενο μισθολόγιο στο Δημόσιο και στην εκπαίδευση

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι) Μικρή ιστορική εισαγωγή

Όταν η ΤΙΝΑ (δηλ. η στρατηγική ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, άλλος δρόμος στον καπιταλισμό, δηλαδή πέραν των μορφών του νεοφιλελευθερισμού] εισήλθε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στο πολιτικό προσκήνιο, η χώρα μας μόλις είχε προσδεθεί στην ΕΟΚ (Ε.Ε.). Είχε όμως μεγάλη αγροτοκτηνοτροφική και αλιευτική παραγωγή, δεν είχε ξεκινήσει η αποβιομηχάνιση, διατηρούσε εθνικό νόμισμα (με πληθωρισμό) και κόντευε να αποπληρώσει τα χρέη του 19ου και 20ου αι.

α) Στο επίπεδο των μισθών του δημοσίου είχαμε: κατάργηση της ατομικής αξιολόγησης, στην αρχή αριθμητικό «διπλασιασμό» του μισθού με αυξανόμενο όμως πληθωρισμό, την απεξάρτηση του βαθμού από το μισθό, την εισαγωγή 16 χρονοκλιμακίων ανά 2 ζυγά έτη, την εισαγωγή (μέχρι το 1997) την εισαγωγή του χρονοεπιδόματος στα μονά έτη 4% επί του εκάστοτε βασικού, την εισαγωγή της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (Α.Τ.Α.) και την διατήρηση των «δώρων», δηλ. 13ου και 14ου μισθού. Γι’ αυτό το 1ο μεγάλο ξέσπασμα καθυστέρησε (1988).

Συνέχεια