Ολοταχώς για ακύρωση της τερατώδους συμφωνίας

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δεληβάνη*

Δεν υπάρχει  σοβαρός οικονομολόγος, εντός και εκτός της χώρας, που να τολμά να υποστηρίξει ότι αυτό το προϊόν ενός απάνθρωπου εκβιασμού, που βαπτίστηκε ωστόσο «συμφωνία» αποβλέπει στη σωτηρία μας.

Βασισμένο και το τρίτο μνημόνιο στις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές των δύο προηγουμένων, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, αλλά με ενισχυμένες τις ακραίες εκείνες απαιτήσεις των δανειστών, υπέρ της πλήρους λεηλασίας της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, υπέρ της ολοκληρωτικής εξαθλίωσης και ταπείνωσης του λαού, υπέρ δήθεν μεταρρυθμίσεων που απορρέουν από την πιο φανατική και απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη θεώρηση, υπέρ της συνέχισης και εντατικοποίησης της γενοκτονικής λιτότητας, υπέρ της εφαρμογής εγκληματικής εμβέλειας υφεσιακών μέτρων, υπέρ της υφαρπαγής κάθε ίχνους  εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αξιοπρέπειας, τέλος υπέρ της επίδειξης μιας βάρβαρης συμπεριφοράς που συνάδει σε δυνάμεις κατοχής, εναντίον ανυπεράσπιστων υπόδουλων λαών. Η ντροπή της Ευρώπης, όπως ορθά  την χαρακτήρισαν ορισμένα διεθνή ΜΜΕ.

Συνέχεια →

Κι όμως υπήρχε εναλλακτική λύση!

Του Γιάννη Μηλιού

1  «Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση» στο Μνημόνιο 3;

Η πλειο­ψη­φία όσων στη­ρί­ζουν τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ευ­ρύ­τε­ρα όσων ανή­κουν στην Αριστερά, αλλά και η πλειο­ψη­φία της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας συμ­φω­νούν ότι η κυ­βέρ­νη­ση υπέ­στη μια οδυ­νη­ρή ήττα στη Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής της 12ης Ιου­λί­ου, όταν συ­νο­μο­λό­γη­σε το 3ο Μνη­μό­νιο. Η συ­ντρι­πτι­κή αυτή ήττα, που έχει χαρα­κτη­ρι­στι­κά συν­θη­κο­λό­γη­σης, οδη­γεί αυ­θόρ­μη­τα στην απο­δο­χή της άποψης ότι «δεν υπάρ­χει εναλ­λα­κτι­κή λύση» (το πε­ρί­φη­μο θατσερικό ΤΙΝΑ). Αυτό υπο­στη­ρί­ζουν πρω­τί­στως τα κόμ­μα­τα της Δε­ξιάς και «κε­ντρο­α­ρι­στε­ρής» αντι­πο­λί­τευ­σης και οι οπα­δοί τους. Αλλά όχι μόνο.

Συνέχεια →

«Συμφωνία» της ευρω-Διάσκεψης Κορυφής για την Ελλάδα [12-7-2015]

Σχολιασμένη από τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η δήλωση κορυφής για το ευρώ (ή όροι της παράδοσης στην Ελλάδα – όπως θα περάσει στην ιστορία) Επομένως, σχολιασμένη από τον υποφαινόμενο. Το αρχικό κείμενο είναι ανέγγιχτη με σημειώσεις μου περιορίζεται σε αγκύλες (και σε κόκκινο-Σημείωση από τΜτΒ: μαύρο-μπόλντ στο κειμενο εδώ). Διαβάστε και κλαίω … [Για ένα PDF αντίγραφο κάντε κλικ εδώ .]

Ευρώ Σύνοδο Κορυφής Δήλωση Βρυξέλλες, 12 του Ιουλίου του 2015

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα], τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Συνέχεια →

Με το αίτημα της κυβέρνησης στον ΕΜΣ* για νέα χρηματοδήτηση, η Ελλάδα πετιέται στον σκουπιδοφάγο

Του Δημήτρη Καζάκη

Υπό καθεστώς ενός οιονεί παγκόσμιου κραχ των χρηματαγορών, η κυβέρνηση υπέβαλλε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας αίτηση νέας χρηματοδότησης. Αιτείται νέο χρέος για το παλιό. Με την αίτηση αυτή η χώρα υπάγεται πλέον απευθείας στον μόνιμο μηχανισμό ελγχόμενης χρεοκοπίας και διάλυσης.

Ο ΕΜΣ δεν είναι κάτι απλό. Είναι ένα ίδρυμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας με έδρα το Λουξεμβούργο για τις χώρες της ευρωζώνης που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Η συνθήκη για τον ΕΜΣ δεν είναι παρά μία συνθήκη χρέους για την προστασία του ευρώ. Το διοικητικό συμβούλιο και ο διευθύνων σύμβουλος έχουν απόλυτη εξουσία έναντι των κρατών μελών που οφείλουν να συμμορφώνονται «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως ορίζεται αυτολεξεί στην Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Στην ουσία πρόκειται για το στήσιμο ενός ανεξέλεγκτου οργανισμού με έδρα το Λουξεμβούργο ώστε να μην υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και καμία εξουσία, δικαστική, ή άλλης μορφής.

Συνέχεια →

Το μεγάλο ΝΑΙ  ή  το μεγάλο ΟΧΙ

Του Χρήστου Σκανδάμη*

                    ‘’Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα

                             που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι

                             να πούνε.’’                               Κ. Καβάφης

Αυτά μας είπε ο Κωσταντής… κι είναι πολύ ωραία.

Μα εμάς,  μας νοιάζουν οι πολλοί και όχι μερικοί ˙

ολόκληρη η αλήθεια  και όχι ένα μέρος της ˙

γι αυτό και λέμε ότι …

Συνέχεια →

«Δεν δικαιούμεθα διά να ομιλούμε»

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Τελικώς φαίνεται πως πράγματι «δεν δικαιούμεθα διά να ομιλούμε», όπως έλεγε ο Κουτσόγιωργας τις ένδοξες ημέρες του ΠΑΣΟΚ. Αν τώρα αυτή την μοίρα μας του προτεκτοράτου την αναμείξουμε με τις ιδιοτέλειες των κομματικών σχηματισμών, τότε το αποτέλεσμα σκοτώνει.

Ας δούμε μερικές αλήθειες, που εντέχνως αποκρύπτονται και διαστρέφονται από τα φιλότιμα εξυπηρετούντα τους χρηματοδότες τους τηλεοπτικά κανάλια:

Συνέχεια →

47σέλιδο ή 5σελιδο μνημόνιο;

Της Ζέττας  Μελαμπιανάκη*

Η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, έκτασης 47 σελίδων, μια πρόταση εφ όλης της ύλης και συνολικής παραβίασης όλων των λεγόμενων κόκκινων γραμμών, παραδόθηκε στους «θεσμούς» την 1^η Ιουνίου και έγινε γνωστή μερικές μέρες αργότερα. Η νέα αυτή πρόταση, και πάλι, συνοδεύτηκε από αυξημένες κυβερνητικές προσδοκίες για άμεση συμφωνία. Και όμως, η μη αποδοχή της πρότασης από τους λεγόμενους θεσμούς, θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη. Έχει αποδειχτεί πολλές φορές ότι οι υποχωρήσεις κατά κανόνα συνοδεύονται από ένταση της επίθεσης από την άλλη πλευρά. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τέτοιου μεγέθους και τέτοιας ποιότητας υποχωρήσεις.

Συνέχεια →

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

Θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε πως είχαμε προειδοποιήσει έγκαιρα την κυβέρνηση, όσον αφορά το τετράμηνο ναρκοπέδιο, με το οποίο θα ήταν αντιμέτωπη μετά τις εκλογές (άρθρο) –ειδικά επειδή αναίρεσε τότε τη βασικότερη προεκλογική της δέσμευση, τη διαγραφή μέρους του χρέους. Τονίσαμε δε από τις αρχές Φεβρουαρίου ότι, η Ελλάδα κινδυνεύει πολύ σοβαρά να μετατραπεί στην «Ουκρανία της Μεσογείου» –εάν συνεχιστεί η λανθασμένη γεωπολιτική εκ μέρους της (άρθρο).

Συνέχεια →

Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Οι μήνες υπό τη νέα κυβέρνηση κυλούν και οι πιέσεις να υποκύψει αυτή στις απαιτήσεις των δανειστών μας εντείνονται. Πέραν των απλήστων διεθνών τοκογλύφων η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και την αντιπολίτευση η οποία αφ’ ενός επικρίνει δριμύτατα τους χειρισμούς της, αφ’ ετέρου διαχέει κινδυνολογία, η οποία εντείνει την αναστάτωση του λαού, ο οποίος είναι πλέον όχι απλά ζαλισμένο κοπάδι, αλλά παραζαλισμένο, καθώς σημαντικότατο τμήμα του ενημερώνεται από τις συζητήσεις στη Βουλή ή τα δελτία ειδήσεων. Η παραζάλη του λαού εκδηλώνεται στις δημοσκοπήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων είναι σε μεγάλο βαθμό αντιφατικά. Ας εξετάσουμε τα συμβάντα και τα συμβαίνοντα με νηφαλιότητα.

Συνέχεια →