Η κοινωνία έχει ανάγκη για αναστύλωση του ηθικού της

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

 

Της Αναστασίας Ανδρεαδάκη

Αγαπητοί φίλοι,

Η επόμενη μέρα μετά τις εκλογές της 6/5 μας βρίσκει όλους περίσκεπτους και προβληματισμένους, όχι μόνο για την αποτυχία των Οικολόγων Πράσινων να υπερβούν το κρίσιμο 3%, αλλά και για τα μείζονα πολιτικά αποτελέσματα που προέκυψαν από τις κάλπες και που αναμφισβήτητα είναι αφ' ενός η ηχηρή καταδίκη της απάνθρωπης και αδιέξοδης πολιτικής των μνημονίων και αφ' ετέρου, δυστυχώς, το «ολίσθημα» πολλών συμπολιτών μας στην παγίδα του νεοναζιστικού, παρακρατικού και παραστρατιωτικού μορφώματος της «Χρυσής Αυγής».

Ενόψει αυτών των γεγονότων, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω προς εσάς, τους συντρόφους και συναγωνιστές, που δώσαμε μαζί την πρόσφατη εκλογική μάχη, τις σκέψεις και τις προτάσεις μου για τα επόμενα βήματα που απαιτούνται και παράλληλα να δημοσιοποιήσω τις σκέψεις αυτές και να τις θέσω στην κρίση της κοινωνίας των πολιτών και πρωτίστως των 4.000 συμπολιτών μου που μου έδωσαν τη ψήφο τους.

Επειδή λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί, είναι άνθρωποι της γειτονιάς με τους οποίους επί δεκαετίες συναντιόμαστε σε ωραίους μικρούς και μεγάλους αγώνες, αλλά και μοιραζόμαστε τις αγωνίες και τα προβλήματα μιας ολοένα και πιο δύσκολης καθημερινότητας, επειδή είναι δηλαδή άνθρωποι με σάρκα και οστά με τους οποίους συνδέομαι ουσιαστικά και δεν είναι τυχαίοι τηλεθεατές που με ψήφισαν ως άλλη μία «ομιλούσα κεφαλή» των καναλιών, γι' αυτό αισθάνομαι ότι οφείλω να πω τα παρακάτω:

1. Η εκλογική αποτυχία του κόμματός μας δεν είναι βέβαια σε καμμιά περίπτωση αποτυχία ή απόρριψη από την κοινωνία των «πράσινων» ιδεών, αλλά η απλή και ξεκάθαρη πρόταξη των προβλημάτων της επιβίωσης και η δίκαιη αξίωση του κόσμου της εργασίας να ακούσει μια θαρρετή πρόταση εξουσίας και όχι άλλες ηττοπαθείς και αυτάρεσκες φωνές διαμαρτυρίας.

2. Οι καταιγιστικές και συσσωρευμένες τα τελευταία δύο χρόνια ήττες της κοινωνίας, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα δεν προμηνύουν τίποτα καλό. Όπου λείπει από τους ανθρώπους η ελπίδα και η προοπτική, βρίσκει έδαφος η αντικοινωνική βία, το τυφλό μίσος και η ανθρωποφαγία. (βλέπε Χρυσή Αυγή)

3. Η κοινωνία έχει ανάγκη για αναστύλωση του ηθικού της. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να ξαναπιστέψει στη δύναμή του. Το βίωμα μιας νίκης, έστω μιας μικρής συμβολικής νίκης είναι αυτή τη στιγμή ζήτημα ζωτικής σημασίας, που μπορεί να δώσει δύναμη και έμπνευση για νέους αγώνες.

4. Οι πολιτικές δυνάμεις της οικολογίας και της αριστεράς για να δικαιώσουν τον προεκλογικό πολιτικό τους λόγο πρέπει τώρα να κάνουν ότι μπορούν για να εξασφαλίσουν την προοπτική και την ελπίδα και να ανοίξουν επί τέλους μια ρωγμή στο σημερινό καταθλιπτικό σκηνικό.

Οι παραπάνω σκέψεις ασφαλώς και με οδηγούν να θέσω εαυτόν εκτός του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων μετά και από τη σημερινή απόφαση του Έκτακτου Εκλογικού Συνέδριου και οπωσδήποτε θα είναι το κριτήριο για την όποια περαιτέρω πολιτική μου δράση.

Με εκτίμηση

Αναστασία Ανδρεαδάκη, Αθήνα, 20/5/2012

 

Αντιστεκόμενοι στη διάλυση της Ελλάδας και την εκδίωξη των Ελλήνων από την Ιστορία

Έκκληση προς κάθε ευαίσθητο Έλληνα και άνθρωπο

 

Του Γιώργου Π. Παύλου*

 

Γράφω αυτό το κείμενο με πόνο καρδιάς και ωδίνη. Ως πανεπιστημιακός δάσκαλος δεν νοιώθω καθόλου ευχάριστα να ασκώ κριτική σε συμπολίτες και συνανθρώπους μου, όταν μάλιστα αυτοί κατέχουν το αξίωμα του πολιτικού και του εκλεγμένου εκπροσώπου του λαού. Όμως, δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος απέναντι σε μια τέτοιας διαστάσεως εθνική καταστροφή και εξαθλίωση του λαού μου, καθώς «φίλος ο Πλάτων, αλλά φιλτάτη η αλήθεια». Και όσο πιο γρήγορα, όσοι περισσότεροι δούμε την αλήθεια, τόσο ταχύτερα θα σωθεί η πατρίδα μας.

Τα δύο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλυσοδεμένα τα ίδια -μέσω των ηγετών και των μελών των- από δεσμεύσεις προς τρίτους όπως το διεθνές τραπεζικό καρτέλ και διάφορες διεθνείς λέσχες που προωθούν την παγκόσμια διακυβέρνηση ή από βρώμικα χρήματα μέσω σκανδάλων τύπου Siemens και άλλων, αλυσοδένουν τώρα τους Έλληνες και φονεύουν την Ελλάδα.

Για όσους πιστεύουν ή προπαγανδίζουν ότι το Μνημόνιο ήταν και είναι μονόδρομος, ας δούμε τι λένε οι ίδιοι οι Γερμανοί, σύμφωνα με τον επιφανή Έλληνα οικονομολόγο Βασίλη Βιλιάρδο[1], ο οποίος στο άρθρο του "Ο εχθρός της Ευρώπης" αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ο Γερμανός ιστορικός Α. Ritschl γράφει: Η ανθελληνική υστερία των γερμανικών ΜΜΕ είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη Γερμανία. Η γερμανική ανάπτυξη οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο ότι τα θύματα του πρώτου και δευτέρου παγκοσμίου πολέμου παραιτήθηκαν από τις απαιτήσεις των…. Το ότι η Γερμανία οφείλει την οικονομική της άνοδο στην γενναιοδωρία των άλλων λαών δεν το έχει ξεχάσει κανείς. Ούτε οι Έλληνες. Εάν ξυπνήσουν οι Έλληνες, εάν εκλέξουν επαρκείς, ανιδιοτελείς, ικανούς, θαρραλέους πολιτικούς και διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, απαιτώντας με τη σειρά τους τα χρήματα που χωρίς καμία αμφιβολία τους χρωστάμε, και υποχρεωθούμε νομικά να εξοφλήσουμε όλες μας τις υποχρεώσεις, τότε θα μας πάρουν και τα πουκάμισά μας. Αφού με βάση τη συμφωνία του Λονδίνου οι πολεμικές αποζημιώσεις που δεν πληρώθηκαν το 1953 θα έπρεπε να εξοφληθούν σε περίπτωση επανένωσης της Γερμανίας…. Τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα υπολογίσθηκαν πρόσφατα στα 565 δισεκατομμύρια ευρώ…. Η καλύτερη λύση σήμερα για την Ελλάδα και τη Γερμανία είναι η διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους…».

«Ο Γερμανός οικονομολόγος H. Muller γράφει: Η Γερμανία μπορούσε να συμπεριφερθεί καλοπροαίρετα. Έπρεπε να κάνει όπως οι ΗΠΑ μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η Καγκελάριος όφειλε να οδηγήσει την Ε.Ε. σε ένα κοινό μέλλον…. Η διαγραφή χρεών (haircut) δεν θα βοηθούσε καθόλου την Ελλάδα…. Αντίθετα από όλα όσα λέει η Καγκελάριος, η Ελλάδα σε μια τέτοια περίπτωση θα παρέμενε για πάρα πολλά χρόνια εκτός αγορών και θα έχανε τη δυνατότητα να δανειστεί μόνη της στο μέλλον…. Για να μπορέσει η Ελλάδα να μειώσει το χρέος της θα έπρεπε να έχει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 8%, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ καμία χώρα με εξαίρεση τη Νορβηγία…. Η κερδοσκοπία αναζωπυρώνεται όποτε η κρίση βαθαίνει απειλητικά…. Πολλοί στο κυβερνών κόμμα θεωρούν ότι έπρεπε να δείξουν στις αγορές… ποιος είναι το αφεντικό της Ευρώπης και της Ελλάδος…. Δεν υπήρχε καμία εναλλακτική επιλογή παρά η μεταφορά πόρων από τις πλεονασματικές προς τις ελλειμματικές χώρες τις ευρωζώνης και η δημοσιονομική και πολιτική ένωση…. Όμως αυτό δεν πουλάει και δεν φέρνει ψήφους όπως η παραδειγματική τιμωρία των Ελλήνων…. Αντί να δείξουμε αλληλεγγύη καταλήξαμε να δοκιμάζουν οι αγορές την αντοχή του ευρώ στοιχηματίζοντας στη διάλυση της ευρωζώνης…. Εάν το ευρώ καταρρεύσει η Γερμανία θα έχει την αποκλειστική ευθύνη….».

Ακόμη, ο Βασίλης Βιλιάρδος επισημαίνει: «Η Γερμανία χρησιμοποίησε το ΔΝΤ για τη βρώμικη δουλειά έχοντας άλλα σχέδια για τη συνέχεια όπως τεκμηριώνεται σήμερα από τους εκβιασμούς προς την Ελλάδα…. Εάν οι εντολείς του ΔΝΤ, δηλαδή οι αγορές, επιτεθούν στην Ιταλία, θα είναι πολύ δύσκολο να ευοδωθούν πλέον τα όποια μυστικά σχέδια της τεκτονικής κυβέρνησης της Γερμανίας και του γερμανικού καρτέλ (διακρίνοντας από την κατηγορία αυτή τους Γερμανούς πολίτες οι οποίοι υποφέρουν ήδη τα πάνδεινα)….».

Καθίσταται πλέον σαφές ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν εξαπατήσει τους Έλληνες υπογράφοντας το Μνημόνιο ως μονόδρομο. Διότι, ούτε η χρεοκοπία αποφεύγεται στο επίπεδο της κοινωνίας τουλάχιστον, αφού ήδη σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι σήμερα είναι άνεργοι και οι κατώτεροι μισθοί καταλήγουν στα 200 ευρώ, αλλά και διότι, χάριν των όποιων ιδιοτελών συμφερόντων όσων κρύβονται και κινούν τα νήματα πίσω από τις κλειστές πόρτες της Ιπποκράτους και της Συγγρού ή όποιες άλλες, δεν αξιοποιήθηκε καμία εναλλακτική δυνατότητα για τη σωτηρία της εθνικής αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας πέραν της νέας δανειακής Σύμβασης, όπως αυτή σχεδιάστηκε και υπογράφηκε ερήμην του ελληνικού συμφέροντος από την μειοψηφική και δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου.

Μείζον έγκλημα βεβαίως, είναι ο διπλασιασμός του δημοσίου χρέους χωρίς, ταυτόχρονα, τα νέα δάνεια να χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ανάπτυξης και του μεσαίου επιχειρηματικού κόσμου, η ύπαρξη του οποίου είναι προϋπόθεση επιβίωσης της ελληνικής κοινωνίας, αλλά αντίθετα, για την μετάλλαξη του προηγούμενου χρέους σε μια αναβαθμισμένη και προστατευόμενη από το αγγλικό δίκαιο νέα μορφή εθνικού χρέους, με την επιπλέον δυνατότητα άμεσα εκτελέσιμης λεηλασίας και κατάσχεσης του δημόσιου πλούτου, όπως αυτό δείχνεται ακολούθως.

Έτσι, ο όρος «δολοφονικός» είναι κυριολεκτικός, αφού οι Έλληνες καταδικάζονται σε αργό θάνατο, εάν τελικά ο ελληνικός λαός δεν αντισταθεί σύσσωμος και με κάθε νόμιμο τρόπο. Διότι τί άλλο παρά δολοφονία είναι η καταδίκη του ελληνικού λαού σε μια ζωή, όπου η διατροφή, η κατοικία, η απασχόληση, η υγεία είναι ήδη πολυτέλεια για τους μισούς ή και περισσότερους των Ελλήνων; Το ακόμη χειρότερο δε όλων, είναι ο διωγμός των ικανότερων Ελλήνων νέων εκτός της Ελλάδας ως μετανάστες και η καταδίκη όσων μένουν στην Ελλάδα σε μισθούς πείνας των 200 – 500 ευρώ. Έτσι, οι μεν νέοι καταδικάζονται να μην μπορούν να δημιουργήσουν οικογένεια, η δε Ελλάδα εγκαταλείπεται στη δημογραφική της κατάρρευση. Αν όλα αυτά δεν είναι δολοφονία της Ελλάδας, τότε τι άλλο είναι;

Κατόπιν τούτου, δεν κατανοώ πώς μπορούν οι πολιτικοί μας άνδρες, ιδίως οι αρχιτέκτονες του Μνημονίου, να απευθύνονται προεκλογικά στον ελληνικό λαό ωσάν να μην είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για ό,τι τραγικό συμβαίνει σήμερα στον τόπο αυτό. Εδώ, μόνον οι ψυχαναλυτές θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν τα ψυχρά χαμόγελα των κ.κ. Βενιζέλου και Παπανδρέου ή τους υπερπατριωτικούς θεατρινισμούς του κ. Σαμαρά και την παγερότητα του κ. Παπαδήμου.

Είναι πράγματι τραγικό, Έλληνες πολιτικοί να φτάνουν σε αυτό το κατάντημα, να φοβούνται να παρουσιαστούν δημόσια και να κρύβονται σε κλειστές αίθουσες κατά την προεκλογική των επικοινωνία με το λαό. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης τραγικό το ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να συναντηθούν σε ένα ελάχιστο κοινών παραδοχών, προκειμένου να σταματήσουν την κατακρήμνιση της Ελλάδος σε άβυσσο που προκάλεσαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και να απαιτήσουν ένα Μνημόνιο σύμφωνο προς το συμφέρον τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε όσους πάλι, ισχυρίζονται ότι το εν λόγω δολοφονικό νέο Μνημόνιο ήταν ή είναι ανάγκη και μονόδρομος, ας τους απαντήσουμε ότι ψεύδονται. Διότι, εάν οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες επικαλούντο την ενότητα του ελληνικού λαού, αφού τον ενημέρωναν επαρκώς, αναγνωρίζοντας λάθη και ευθύνες του παρελθόντος, θα είχαν τόση πολιτική δύναμη ώστε κανείς διεθνής δανειστής ή διεθνής τοκογλύφος δεν θα μπορούσε να τους εκβιάσει να αποδεχθούν το πρωτοφανές αυτό εθνικό ξεπούλημα. Αντίθετα, οι Έλληνες πολιτικοί άνδρες (και γυναίκες), που υπηρετούν τα στενά ιδιωτικά και κομματικά ιδιοτελή των συμφέροντα διέσπασαν και διασπούν την εθνική ενότητα με συνέπειες ασφαλώς οδυνηρές και για τα κόμματα και για τον λαό, αφού προκειμένου να μην θιγούν οι ίδιοι και οι συνεργοί των, οδήγησαν στο επιχειρούμενο εθνικό ξεπούλημα.

Μετά από τη γνώση αυτή διερωτώμεθα, κατά πόσο, αλήθεια, οι Έλληνες σήμερα, παραμονές των εκλογών, έχουν αντιληφθεί επαρκώς ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συνεπικουρούμενα από μια αδιάλλακτη και δογματική αριστερά που επενδύει στο χάος, χάριν της δικής της ιδεοληπτικής κομμουνιστικής ουτοπίας, έχουν συναποδεχθεί και σχεδιάσει την κατάργηση του ελληνικού κράτους και την δολοφονία του ελληνικού λαού;

Πόσο, αλήθεια, όλοι  οι Έλληνες σήμερα και ολόκληρος ο ελληνικός λαός γνωρίζουν τι έχουν υπογράψει και τι πρόκειται να πράξουν στους επόμενους μήνες οι ηγέτες των δύο αυτών κομμάτων μέσω της νέας Δανειακής Σύμβασης;

Για να γνωρίζει ο κάθε Έλληνας ψηφοφόρος τις διαστάσεις του ιστορικού εγκλήματος εναντίον της Ελλάδος, αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα από αυτά που διαβάζουμε στο νέο συμφωνηθέν με την Τρόικα, συνοψίζοντας τις προδοτικές υποχρεώσεις, δεσμεύσεις και αποφάσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το υπογραφέν από τους Έλληνες βουλευτές των δύο κομμάτων Νέο Μνημόνιο. Στα επόμενα ακολουθούμε και επεκτείνουμε σχόλια του Καθηγητή Ε. Μπίλλη [2], του Ε.Μ.Π.:

1. Με το άρθρο 1 του υπογραφέντος μνημονίου δημιουργείται Ταμείο υφαρπαγής όλης της Ελλάδος από τους Έλληνες και οικονομική – φυσική εξόντωση των Ελλήνων. Το εν λόγω Ταμείο με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΕ» το οποίο διοικείται κατ' ευθείαν από την Τρόικα και τους διεθνείς δανειστές, απαλλάσσεται από κάθε μορφή φορολογίας και η λειτουργία του βαρύνει μόνον το Ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή, όσοι Έλληνες θα εργάζονται σε αυτό για να εξαφανιστεί με καθολικό ξεπούλημα ολόκληρη η Ελλάδα και να δολοφονηθεί ο ελληνικός λαός, θα πληρώνονται από το Ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεσμεύτηκαν ακόμη και τα έξοδα διάλυσης του ελληνικού κράτους και δολοφονίας των Ελλήνων, να βαρύνουν το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο.

2. Τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν δεσμευτεί ώστε οι διατάξεις του Μνημονίου να κατοχυρωθούν και από το νέο Σύνταγμα που θα προκύψει από την εντός του 2012-2013 υποχρεωτική αναθεώρηση και τροποποίηση του υπάρχοντος. Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν αποδεχτεί και έχουν αποφασίσει τη συνταγματική πλέον κατάργηση της Ελλάδος και των Ελλήνων από την ελληνική επικράτεια. Ποιές συντάξεις και ποιοί μισθοί ή ποιά δάνεια; Εδώ έχει αποφασισθεί η πλήρης εξόντωση του ελληνικού λαού και ο διωγμός του από την Ελλάδα. Όλες οι δικαιολογίες που ακούμε και τα κροκοδείλια δάκρυα των κυρίων Παπανδρέου, Βενιζέλου, Σαμαρά και όποιου άλλου, σκοπό έχουν να αποπλανήσουν κάθε Έλληνα και να ολοκληρώσουν ένα καλά σχεδιασμένο δολοφονικό σχέδιο εναντίον της Ελλάδος και του ελληνικού λαού αλλά και εναντίον της Ε.Ε.

3. Τα έσοδα από την πώληση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας πάνε κατ' ευθείαν στους δανειστές και όχι στο ελληνικό κράτος. Μάλιστα, θα πουλάμε για όσα χρόνια αποφασίζει και μας επιβάλλει η Τρόικα.

4. Η εκποίηση της Δημόσιας περιουσίας περιλαμβάνει ακόμη και τις πωλήσεις περιουσιών τοπικών αυτοδιοικήσεων (ΟΤΑ) μέχρι και τους αιγιαλούς, αλλά και αποθεματικά κερδοφόρων Δημόσιων εταιρειών, όπως ο ΟΠΑΠ και άλλες. Επίσης, οι Δημόσιοι φορείς πωλούμενοι παραχωρούν και τα όποια δικαιώματά των επί του ελληνικού ορυκτού πλούτου: πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός, ουράνιο, κλπ.

5. Τα έσοδα από όλους τους Δημόσιους φορείς, όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, εισπράξεις ενοικίων ή φόρων, όλα αυτά ανήκουν πλέον στο δημιουργούμενο από την Τρόικα Ταμείο και από εκεί εισπράττονται από τους δανειστές και διεθνείς τοκογλύφους, ενώ τα έξοδα λειτουργίας των εταιριών αυτών ακόμη και μετά την πώλησή των (μισθοί, τεχνικές υποδομές, κλπ) βαρύνουν το Ελληνικό Δημόσιο.

6. Το Ελληνικό Δημόσιο δεσμεύτηκε να επιχορηγεί όσους Δημόσιους Οργανισμούς δεν θα πουληθούν (π.χ. ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ) αλλά οι επιχορηγήσεις αυτές και τα έσοδα θα εισπράττονται μέσω του Ταμείου από την Τρόικα. Επίσης τα έσοδα όλων των Δημοσίων οργανισμών ακόμη και πριν την πώλησή των θα εισπράττονται από τους δανειστές. Η Τρόικα μέσω του Ταμείου θα καθορίζει τις αυξήσεις στο ρεύμα, το νερό, τις συγκοινωνίες ή ό,τι άλλο.

7. Δεσμεύονται με εχεμύθεια προς τρίτους και τον ελληνικό λαό, δηλαδή υποχρεούνται να κρατούν το στόμα τους κλειστό όσοι συμμετέχουν στις συνεδριάσεις του Ταμείου, ενώ θα παρίστανται και παρατηρητές των δανειστών. Συγχρόνως, η Βουλή των Ελλήνων υποχρεούται να κυρώνει με νόμο όλες τις πράξεις του Ταμείου, το περιεχόμενο των οποίων θα τηρείται απόρρητο και μη προσβάσιμο στα Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου και κατά συνέπεια τον λαό. Οι ίδιοι οι Υπουργοί παραδέχτηκαν ότι δεν γνώριζαν το περιεχόμενο του δεύτερου, Νέου Μνημονίου, όταν το ψήφιζαν.

8. Το Ταμείο αυτό θα αποφασίζει σε ποια τιμή και σε ποιους θα πουλάμε τα ελληνικά λιμάνια, τους δρόμους, τα αεροδρόμια, τις βραχονησίδες και ό,τι άλλο ελληνικό επί γης, θαλάσσης και αέρος. Δηλαδή θα μπορεί ο οποιοσδήποτε προτείνεται από το Ταμείο, κράτος ή ιδιώτης, να αγοράζει την Ελλάδα σε όποια μάλιστα τιμή αποφασίζει η Τρόικα και οι δανειστές της Ελλάδος. Ακόμη, ό,τι δεν πουλιέται ή δεν αξιοποιείται, (π.χ. ο ΟΣΕ ή ό,τι άλλο) διαλύεται και χρεοκοπεί, με εντολή του Ταμείου.

9. Το Ταμείο θα μπορεί να εκδίδει δικό του ομόλογο ή να δανείζεται προς όφελος των δανειστών και των τοκογλύφων με εγγύηση της Ελλάδας και υποθήκευση της ελληνικής περιουσίας. Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δια χειρός Παπανδρέου, Βενιζέλου, Σαμαρά και Παπαδήμου μετατρέπουν  αναγκαστικά την Ελλάδα σε διεθνή και κοινής χρήσης «πόρνη». Η Οθωμανική Αυτοκρατορία σεβάστηκε τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία περισσότερο από την σημερινή Τρόικα και τα δύο κόμματα – συνεργούς της.

10. Απαγορεύεται εις το εξής η Ελλάδα να μπορεί να αγοράζει τα δικά της ομόλογα για να αποσβεννύει το χρέος, όπως έκαναν στο παρελθόν άλλες χώρες για την αντιμετώπιση του εθνικού των χρέους.

11. Με το άρθρο 14 οι ελληνικοί αιγιαλοί και οι παραλίες παραχωρούνται επίσημα στους δανειστές. Άρα και τα νησιά μας, κατ' ουσίαν παραχωρούνται στους δανειστές και σε όσους αυτοί οι ίδιοι θα μεταπωλούν το ελληνικό χρέος. Έτσι, κάποιοι γείτονές μας δεν χρειάζεται πλέον να προκαλούν θερμά επεισόδια. Θα μπορούν να αγοράζουν σε φθηνές τιμές ό,τι θέλουν από την Ελλάδα, λιμάνια, νησιά, αεροδρόμια, κλπ.

12. Τέλος, κινδυνεύουν με κατάσχεση ελληνικά πολεμικά πλοία, αεροπλάνα και ό,τι άλλο έχει ελληνική σημαία, μετά από δικαστικές προσφυγές διεθνών επενδυτών ή δανειστών.

ΠΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΚΡΥΦΤΕΙΤΕ; ΠΟΥ Κύριοι, όταν θα αντιληφθεί ο ελληνικός λαός τί έχετε αποφασίσει γι' αυτόν και την Ελλάδα του 21^ου αιώνα, υπογράφοντας το επαχθές και δολοφονικό αυτό νέο Μνημόνιο, αντί να επιλέξετε άλλους δρόμους, προκειμένου να μην οδηγηθεί η χώρα εδώ ή ακόμη χειρότερα στους επόμενους μήνες ή χρόνους;

Και εάν θα δεχόμασταν εξ' ανάγκης τη λαφυραγωγία και λεηλασία του Δημόσιου πλούτου εις βάρος της Ελλάδας, όμως πώς μπορούμε να δεχθούμε την οικονομική και φυσική εξόντωση του ελληνικού λαού;

Είναι σαφές ότι, δυστυχώς για τους Έλληνες και την Ελλάδα, τα δύο κυρίαρχα κόμματα νοσούν και όζουν διαδίδοντας τη νόσο και την δυσοσμία των σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Αυτό ας το συλλογιστεί καλά όποιος Έλληνας πολίτης ψηφίσει στις 6 Μαΐου το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Διότι τα δύο αυτά κόμματα ασελγούν επί μακρόν επί του σώματος των Ελλήνων, υποκρινόμενα αυτά και οι εκπρόσωποί των τις αθώες περιστερές και καταρρακώνοντας τον πολιτικό βίο της χώρας.

Στο μέλλον, όλοι όσοι εργάστηκαν ενεργά ή έπραξαν πλημμελώς ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, για να φθάσει η Ελλάδα σε αυτό το κατάντημα κατά την προηγούμενη 20ετία και ιδίως κατά τα τελευταία 12 χρόνια, επί κυβερνήσεων Σημίτη -Καραμανλή – Παπανδρέου – Παπαδήμου, όλοι αυτοί θα χρεωθούν αναλόγως ένα ιστορικό εθνικό έγκλημα εις βάρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας, εις βάρος του ελληνικού λαού αλλά και εις βάρος της διεθνούς δημοκρατίας, αφού η ελληνική κρίση λειτουργεί ως πολιορκητικός κριός άλωσης κάθε ελεύθερου, ανεξάρτητου και δημοκρατικού κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναλογικά, η ίδια ευθύνη θα βαρύνει κάθε άλλο κόμμα και πολιτικό άνδρα ή γυναίκα που δεν μπορεί να υπερβεί τον μικροκομματισμό του και δεν συμπράττει για την δημιουργία ενός πανελλήνιου εθνικού μετώπου σωτηρίας της Ελλάδας και του ελληνικού λαού. Ένα τέτοιο πανελλήνιο μέτωπο θα αποθάρρυνε κάθε πρόθεση των διεθνών τοκογλύφων.

Ακόμη, αντίστοιχο μερίδιο στην πρωτόγνωρη για όλη την ελληνική ιστορία εισβολή και οικονομική, πολιτική, πολιτιστική δολοφονία της Ελλάδος και του ελληνικού λαού, θα έχουν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι καλλιτέχνες, οι δημοσιογράφοι, οι εκκλησιαστικοί άνδρες αλλά και όλοι οι Έλληνες πολίτες, εάν αδιαφορήσουν και γυρίσουν την πλάτη σε όσα αυτή τη στιγμή διαδραματίζονται εναντίον της Ελλάδος, του ελληνικού λαού, αλλά και εναντίον της Ευρώπης και των ευρωπαϊκών λαών.

Εξοχότατε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, μολονότι δείξατε το δρόμο δωρίζοντας τον Προεδρικό σας μισθό στο Ελληνικό Δημόσιο, δυστυχώς δεν βρέθηκε κανείς μιμητής σας στη Βουλή των Ελλήνων, ούτε ακόμη και οι ιδεολόγοι κομμουνιστές που μισούν το κεφάλαιο και τον καπιταλισμό. Όμως αυτό δεν επαρκεί. Ακούστε τη φωνή του λαού σας και την «μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων». Μην δειλιάσετε να υψώσετε το ανάστημά σας ως ιστορική προσωπικότητα εναντίον κάθε ανθελληνικού Μνημονίου, προκειμένου να σωθεί η ελληνική περιουσία και αξιοπρέπεια. Για αυτή τη στιγμή υπάρχετε και όχι για διακόσμηση στις παρελάσεις των εθνικών επετείων. Για αυτή τη στιγμή σας χρειάζεται ο ελληνικός λαός.

Άγιοι Ιεράρχες, ακούστε τη φωνή της ιστορίας πριν είναι πολύ αργά. Μιμηθείτε τον Αγ. Ιωάννη το Χρυσόστομο, τον Ιερομάρτυρα Χρυσόστομο Επίσκοπο Σμύρνης, τον Ιερομάρτυρα Γρηγόριο Ε΄ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και τόσους άλλους, και υψώστε την φωνή και το ανάστημά σας με κάθε τρόπο εναντίον αυτών που θέλουν να ταπεινώσουν και να εξοντώσουν οικονομικά, πολιτιστικά και πνευματικά τον ελληνικό λαό. Ως προς τα οικονομικά, μιμηθείτε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και προστατέψτε έμπρακτα όλο τον λαό μας πέραν κάθε διάκρισης. Ίσως η Εκκλησία να είναι το μόνο καταφύγιο στους επερχόμενους καιρούς. Ετοιμαστείτε γι' αυτό.

Έλληνες συμπολίτες και φίλοι, πολιτικοί άνδρες και γυναίκες, επιστήμονες, καλλιτέχνες ή δημοσιογράφοι που δεν υποτάσσεσθε στο καρτέλ της Τρόικας και των κομματικών συνεργών ενός εθνικού εγκλήματος, αλλά και Έλληνες όλου του κόσμου σε όποια ήπειρο και αν ζείτε, Ευρώπη, Αμερική, Ασία, Αυστραλία, Αφρική, ακούστε τη φωνή της ιστορίας του λαού μας. Ακούστε τη φωνή της ιστορίας μας από τον Όμηρο μέχρι το Λεωνίδα και τον Περικλή και από εκεί μέχρι τον Διγενή Ακρίτα, τον Παλαιολόγο, τον Μακρυγιάννη, τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Καποδίστρια, τον Λόρδο Βύρωνα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Ίωνα Δραγούμη, τον Άρη Βελουχιώτη, τον Μπελογιάννη και τόσους άλλους Έλληνες ή φιλέλληνες που αγάπησαν την Ελλάδα και έδωσαν το αίμα τους γι' αυτήν.

Πράξτε ό,τι περνά από το χέρι ή το μυαλό σας για να σωθεί και να μείνει ελεύθερη η Ελλάδα. Και να είστε πεπεισμένοι πως όσο υπάρχει η Ελλάδα, τόσο θα υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία και ανθρωπιά επάνω στον πλανήτη. Γι' αυτό όσοι επιδιώκουν με την παγκόσμια διακυβέρνηση να βυθίσουν τους λαούς και τα έθνη σε ένα νέο Μεσαίωνα και ένα νέο Φεουδαρχισμό, ξεκίνησαν με την εξαφάνιση και εξόντωση από την ιστορία της Ελλάδας και των Ελλήνων. Είναι δε τραγικό γεγονός πώς ένας Έλληνας Πρωθυπουργός άνοιξε μόνος του την Κερκόπορτα της προδοσίας και εξόντωσης του λαού που τον ανέδειξε και τον εμπιστεύθηκε.

Έλληνες και Φιλέλληνες, αγωνιστείτε και ενημερώστε κάθε ευαίσθητο άνθρωπο, για να σώσετε την παγκόσμια Δημοκρατία. Ένα αγαθό που προσέφερε η Ελλάδα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και μην ξεχνάτε πως το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής ήταν πάντα το αίσθημα ευθύνης και αγωνίας του κάθε Έλληνα για όλο το ανθρώπινο γένος και για όλη την ιστορία του. Ως Έλληνες δεν αρνούμαστε τα χρέη και τις υποχρεώσεις μας προς κάθε νόμιμο δανειστή μας. Αρνούμαστε όμως τη δολοφονία της Ελλάδος και άλλων ευρωπαϊκών χωρών από τους διεθνείς τοκογλύφους και τους διεθνείς δολοφόνους κρατών και λαών.

Όλοι οι Έλληνες στην Ελλάδα και απανταχού στον κόσμο ας ξυπνήσουμε από το λήθαργο που μας επέβαλαν τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, συνεπικουρούμενα από άλλα μικρότερα, με τους όποιους συνεργάτες των, δημοσιογράφους και ΜΜΕ ή νεόκοπους διανοούμενους που έβγαζαν και βγάζουν το ψωμί των προπαγανδίζοντας συχνά εναντίον της αλήθειας, εναντίον του εθνικού συμφέροντος και εναντίον της αληθούς Δημοκρατίας, είτε στην Ελλάδα, είτε στην Ε.Ε., είτε διεθνώς.

Η κρίση στην Ελλάδα είναι κρίση της ιστορίας και όλοι οι λαοί και όλοι οι άνθρωποι θα ωφεληθούν απ' αυτήν. Η Ελλάδα είναι η «τριανταφυλλιά του κόσμου». Όσοι θέλουν να την ξεριζώσουν από την ιστορία, δεν θα κατορθώσουν τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από το να σκορπίσουν τα φύλλα, την ομορφιά και το άρωμά της σε όλο τον κόσμο. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, τους λόγους του Στρατηγού Μακρυγιάννη «Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούνε να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά».

Αυτή είναι η ιστορική ευθύνη όλων των Ελλήνων σήμερα. Να γεμίσουν όλον τον κόσμο με Ελλάδες, προς όφελος του κόσμου. Να σώσουν την Ελλάδα, χάριν του κόσμου και των ανθρώπων, χάριν της παγκόσμιας Δημοκρατίας και ελευθερίας κάθε ανθρώπου και κάθε λαού.

 

Ξάνθη, 1^η Μαΐου 2012

 

* Ο  Γεώργιος Π. Παύλος είναι Αναπλ. Καθηγητής Δ.Π.Θ., www.gpavlos.gr  – info@gpavlos.gr

---

[1] Online: http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2372.aspx

[2] Online: http://ellhnikhaktofylakh.blogspot.com/2011/03/blog-post_5054.html

Μετά από 35 χρόνια … [εργασίας]…

 

Του Χρήστου Μάραντου

 

 

Ανοικτή επιστολή προς τη διεύθυνση και τους εργαζόμενους του Ομίλου των Αττικών εκδόσεων και γενικότερα προς όλους τους εργαζόμενους. Με την ευκαιρία της απομάκρυνσής μου από την έκδοση του περιοδικού Τηλέραμα, θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα που πιστεύω ότι αφορούν όλους όσους εργάζονται τόσο στο περιοδικό όσο και στον όμιλο Αττικών εκδόσεων, αλλά και γενικότερα όλους τους εργαζόμενους με εξαρτημένη σχέση εργασίας.

Την ημέρα της οριστικής αποχώρησής μου έκλεινα 35 χρόνια κι έναν μήνα αδιάκοπης παρουσίας στο εργασιακό περιβάλλον του περιοδικού, αφού ήμουν εκεί από το πρώτο τεύχος του ΤΗΛΕΡΑΜΑ με διευθυντή τον Γιώργο Μπέρτσο.  Έχω επομένως τη συνολική εικόνα της πορείας του στα εκδοτικά δρώμενα. Φεύγοντας, παίρνω μαζί μου όλη τη σκευή που ενδύθηκα όλα αυτά τα χρόνια, τις μεγάλες και τις μικρές στιγμές, τις χαρές και τις λύπες. Η παρουσία μου στο περιοδικό ήταν μια μεγάλη διαδρομή στην οποία αποτελούσα το λίπασμα για να ανθίσει το χωράφι ή το γρανάζι για να κινηθεί το μοτέρ. Υπήρξαν στιγμές δημιουργικής συνεργασίας, τόσο με την εργοδοσία, όσο και με τους συναδέλφους, αλλά και στιγμές δύσκολης συνεννόησης ή ακόμα και δυσφορίας, καταστάσεις θα έλεγα, που συνάδουν με την καθημερινότητα των χώρων εργασίας, δηλαδή, δεν παρουσιάζουν τίποτα το αξιομνημόνευτο. Τα ίχνη όμως μιας τριανταπεντάχρονης πορείας αφήνουν το αποτύπωμά τους εκούσια ή ακούσια, τόσο στη δική σου ψυχή, όσο και στων άλλων.

Τα τριανταπέντε συναπτά έτη περικλείουν την αρχή και το τέλος, ζωγραφίζουν την πορεία μιας ζωής, που έρχεσαι νέος με μαύρα πλούσια μαλλιά και φεύγεις με άσπρα και αραιωμένα, όπου στο νεανικό σου πρόσωπο χαράσσονται τα χρόνια που πέρασαν. Την αναπόδραστη φθορά του χρόνου την ακολούθησε και η φθορά της προσωπικής παρουσίας. Από τον νεαρό που έτρεχε να εξυπηρετήσει τους πάντες, από τη ψυχή της έκδοσης, μετεξελίχθηκα σταδιακά σε βαρίδι, σε εργαζόμενο που διαχειρίζεται ένα Αρχείο που δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες της έκδοσης. Το Αρχείο που με κόπο και ζέση δημιούργησα, με τα εκατομμύρια των χάρτινων φωτογραφιών, δεν εκπληρώνει πλέον τις σύγχρονες εκδοτικές απαιτήσεις, άρα ούτε ο χρήστης και δημιουργός του. Έτσι, οι ατέλειωτες ώρες εργασίας, ξεχάστηκαν (πολλές φορές απλήρωτες), οι προσωπικές εξυπηρετήσεις, τα ατέλειωτα τρεχαλητά για να προλάβουμε την εκτύπωση εκμηδενίστηκαν στη σκόνη του χρόνου.

Γνώριζα ανέκαθεν την άβυσσο που χωρίζει την εργοδοσία με τους εργαζόμενους και γι' αυτό δεν επιδίωκα φιλικές σχέσεις μαζί της. Όμως φρόντιζα να εκτελώ συνειδητά τη δουλειά που είχα αναλάβει, αλλά ταυτόχρονα να διεκδικώ τα νόμιμα δικαιώματα  μου. Αυτό το τελευταίο φαίνεται πως δεν άρεσε στην εργοδοσία, γιατί δεν επιθυμούσε παρεκκλίσεις από τις αποφάσεις της, επειδή δεν ταίριαζαν πάντοτε με τη νομιμότητα, αφού έπρεπε συνεχώς να απαιτούμε την εναρμόνιση του μισθού μας με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Παρ΄ όλα αυτά η εργασιακή ειρήνη επέβαλε την αποδοχή ενός modus vivendi.  Το σκηνικό άλλαξε άρδην, όταν πριν ένα περίπου χρόνο η εργοδοσία μας κοινοποίησε την απόφασή της να περικόψει τους μισθούς κατά ένα ποσοστό 10%. Χωρίς απολύτως καμία άλλη προειδοποίηση και χωρίς να ζητήσει τη γνώμη κανενός (δημοκρατική πολυτέλεια θα πείτε, έστω), αντικαθιστώντας ουσιαστικά τις ΣΣΕ με ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το μήνυμα της εταιρείας απετέλεσε την έναρξη της διάρρηξης των σχέσεων μεταξύ  εργοδοσίας – εργαζομένων. Το περιεχόμενο του κατέδειξε ανάγλυφα το modus operandi  της εργοδοτικής πλευράς. Έτσι, σε μια πρωτοφανή αντιστροφή της πραγματικότητας, οι υπερασπιστές της ΣΣΕ (ουσιαστικά του εργατικού δικαίου, όπως τουλάχιστον καθιερώθηκε τα τελευταία πενήντα χρόνια), θεωρήθηκαν και θεωρούνται ακόμη ότι προτάσσουν το ατομικό τους συμφέρον έναντι του γενικού, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι οποιαδήποτε επιχείρηση έχει ως κύριο μέλημά της τον πλουτισμό των μετόχων της. Όταν είναι πασίγνωστο στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ότι η μεγιστοποίηση του κέρδους αποτελεί τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά όλων των επιχειρήσεων του καπιταλιστικού κόσμου. Τα παραδείγματα των ιδιοκτητών επιχειρηματιών που πλούτισαν φορτώνοντας με χρέη και στη συνέχεια λεηλατώντας τα οικονομικά της επιχείρησης, εγκαταλείποντας στη συνέχεια αύτανδρους τους εργαζόμενους χωρίς αποζημίωση και χωρίς δουλειά στέλνοντάς  τους στην ανεργία και εν δυνάμει στον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, ούκ έστιν αριθμός. Πέραν όμως από το γενικό αποτύπωμα της συμπεριφοράς της πλειοψηφίας των εργοδοτών, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και οποιοσδήποτε άλλος εργαζόμενος δεν είχαμε συμμετοχή στα κέρδη της επιχείρησης. Αντιθέτως, μας ζητείται συμμετοχή όχι στις υπάρχουσες αλλά στις προβλεπόμενες ζημιές. Ακολουθείται δηλαδή κι εδώ η άδικη και επιπλέον αναποτελεσματική λογική: ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών. Αυτό η γιαγιά μου με την πηγαία θυμοσοφία της το έλεγε: «βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω».               

Δυστυχώς, η αυταρχική επιβολή της μείωσης των μισθών, αλλά κυρίως η ανατροπή των ΣΣΕ πέρασε με μοχλό τον βάρβαρο εκβιασμό της απόλυσης. Χρησιμοποιώντας παράλληλα αφειδώς τη λεκτική, ψυχολογική και προσωπική επίθεση για να καμφθούν οι αντιστάσεις της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Ζήσαμε στο δικό μας μικρόκοσμο το απάνθρωπο καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Έτσι, ο κάθε εργαζόμενος καλούνταν μόνος και ανυπεράσπιστος να αντιμετωπίσει την πανίσχυρη εργοδοσία και αφού υπέκυπτε στον ωμό εκβιασμό, παρουσιαζόταν κατόπιν ως εθελοντική συμφωνία. Το δικαίωμα να μην δεχτούμε τη μείωση των μισθών έγινε κουρελόχαρτο.

Στη εποχή της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ο εργαζόμενος είναι «ελεύθερος» να πράξει ό,τι επιθυμεί, αρκεί να ευθυγραμμίζεται με τα αφεντικά του! Η εργοδοτική πλευρά μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει υπάκουους εργαζόμενους, οπότε ο "καπετάνιος" μπορεί πλέον να οδηγήσει το καράβι; (ή τη γαλέρα με τους σκλάβους;) σε απάνεμο λιμάνι, για να ανοιχθεί πάλι στο πέλαγος αναζητώντας την  κατάκτηση νέων θαλασσών και νέων ηπείρων ποθώντας στην ανακάλυψη του χαμένου Ελντοράντο. Ιδού λοιπόν το όνειρο του "καπετάνιου": το με κάθε θυσία κυνήγι του χρήματος, η λύσσα για χρυσάφι, η ακόρεστη δίψα για χρυσάφι (auri sacra fames για τους Ρωμαίους). 

Εν ολίγοις, μείναμε λίγοι εργαζόμενοι που δεν υποκύψαμε στις πιέσεις και στους εκβιασμούς της απόλυσης, που δεν δεχτήκαμε τις μειώσεις των μισθών μας, στην πραγματικότητα βέβαια, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων δεν δέχτηκε, αλλά η μείωση της επιβλήθηκε με ωμό εκβιασμό και ψυχολογική βία. Προσωπικά, από την πρώτη στιγμή δέχτηκα έναν έμμεσο εκβιασμό να αποχωρήσω λόγω συνταξιοδότησης, ο οποίος συνεχίστηκε αδιάλειπτα μέχρι και την τελευταία στιγμή. Με κάθε τρόπο έπρεπε να απομακρυνθώ ως ξένο σώμα από την επιχείρηση. Τώρα που όλα τελείωσαν ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν ξεκάθαρο και ειλικρινή λογαριασμό.

Πρώτον, σ' έναν κόσμο που ορίζεται από το κληρονομικό δίκαιο, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αφετηριακές δυνατότητες.

Δεύτερο, σ' ένα κόσμο που ο νεποτισμός διαπερνά την ίδια την ύπαρξή του, επιβιώνουν, όχι οι ικανοί και άξιοι, αλλά οι διορισθέντες σε διευθυντικές θέσεις, οι έχοντες τα μέσα, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Και όσο και αν μετρούν την ανισότητα των δακτύλων, για να δικαιολογήσουν την ανισότητα, άλλο τόσο η πραγματικότητα θα στοιχειώνει την ανύπαρκτη ικανότητά τους.

Τρίτο, το ύφος και το ήθος μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη αποδεικνύεται κραυγαλέα στις εκδικητικές απολύσεις και μάλιστα στους πιο απροστάτευτους και πιο αδύνατους, όταν, τουλάχιστον για έναν από τους απολυμένους το όφελος της επιχείρησης ήταν μόλις 58 ευρώ το μήνα!

Τέταρτο, ο κάθε εργαζόμενος δεν είναι αναλώσιμο υλικό, δεν είναι πουκάμισο που πάλιωσε, αλλά ανθρώπινη οντότητα με αισθήματα και συναισθήματα.

Πέμπτο, τον πλούτο δεν τον παράγουν οι μηχανές και οι υψηλά ιστάμενοι εργοδότες, αλλά οι εργαζόμενοι με τον καθημερινό τους κόπο.

Έκτο, το φαγητό στο τέλος του μήνα δεν το βάζει το αφεντικό που καρπώνεται την υπεραξία, αλλά εκείνοι που δουλεύουν κι εμείς όλοι όσοι δεν υπογράψαμε ήμασταν με εκείνους που δούλευαν! Και σε ό,τι με αφορά, δουλεύω με σχέση εξαρτημένης εργασίας σαράντα ολόκληρα χρόνια. Επομένως, κανένας, ποτέ και πουθενά, δεν μου έδωσε κάτι που δεν δικαιούμουν.

Έβδομο, το περιοδικό δεν ανήκει ουσιαστικά στον ιδιοκτήτη του, αλλά σε όλους όσους το οικοδόμησαν όλα αυτά τα χρόνια και δεν καταχράστηκαν ούτε ένα ευρώ πέραν από τον νόμιμο μισθό τους.

Όγδοο, όλοι οι  άνθρωποι μπορούν να γίνουν χρήσιμοι και να προσφέρουν, οι πιο αποδοτικοί όμως είναι εκείνοι που έχουν δυναμισμό και κρίση. Οι απολύσεις με κριτήριο τη διεκδίκηση του νόμιμου δικαιώματος είναι εκτός από εκδικητικές, επιπλέον άστοχες και αντιπαραγωγικές.

Ένατο, σε τελική ανάλυση η συνεχής μείωση του λεγόμενου μισθολογικού κόστους οδηγεί μαθηματικά σε μπούμερανγκ για την ίδια την εργοδοσία. Αφού, για να κινηθεί η αγορά απαιτούνται δύο πράγματα:  η ύπαρξη της αγοράς και  οι αγοραστές. Οταν αποψιλώνεται επισταμένως η αγοραστική ικανότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων, τότε ποιος αλήθεια θα αγοράσει τα παραγόμενα προϊόντα; Αυτή η απλή σκέψη είναι το πρώτο μάθημα της πολιτικής οικονομίας, όποιος την ξεχνά είναι καταδικασμένος να πληρώσει το κόστος, αργά ή γρήγορα. Φευ, όσο πιο πολύ μειώνεται το «εργασιακό κόστος», τόσο θα πέφτει το ποσοστό κέρδους της επιχείρησης, δηλαδή του κεφαλαιοκράτη. Στο δια ταύτα: η ίδια η επιχείρηση πριονίζει το δέντρο πάνω στο οποίο κάθεται, όταν ζητά με απλήρωτη εργασία να παράγει νέα έντυπα (βλέπε: διάφορα ένθετα).

Δέκατο, το διακύβευμα για μας δεν είναι η με κάθε θυσία σωτηρία μιας οικονομίας ή μιας επιχείρησης, αλλά η δυνατότητα επιβίωσης των εργαζομένων της, π.χ. αν το μίνιμουμ της επιβίωσης είναι 700, δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση για 500, 400 ή και 300 ευρώ για να γίνει ανταγωνιστική και να επιβιώσει, γιατί τότε, ακόμα κι αν επιβιώσει η επιχείρηση, δεν θα επιβιώσουν οι άνθρωποι. Η δήωση των ανθρώπινων ψυχών στο τέλος έχει ένα απαράβατο νόμο: τη Νέμεση!              

Εν κατακλείδι, ο κόσμος των εργοδοτών και ο κόσμος των  εργαζομένων είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Είναι δυο διαφορετικοί κόσμοι, δυο διαφορετικοί πολιτισμοί. Ο ένας είναι ο πολιτισμός της αγοραίας διακίνησης του ανθρώπινου σώματος (βλέπε: την διεξαγωγή των καλλιστείων, τον κατακλυσμό της αγοράς με πορνό [τσόντες] τον ευτελισμό κάθε έννοιας πολιτισμού με μοναδικό σκοπό το κέρδος, κ.ά). Ο άλλος της αλληλεγγύης, της πηγαίας έκφρασης, της μη εμπορευματοποίησης της τέχνης, του αθλητισμού,  των ανθρωπίνων σχέσεων, γιατί για μας οι άνθρωποι είναι πάνω από τα εμπορεύματα και πάνω από τα κέρδη. Το δικό μας όραμα είναι:  να ζήσουμε σ' έναν κόσμο, όπου ο πλούτος που παράγεται να ανήκει σε όλους και να μη χρειάζεται να γεννηθεί κάποιος πλούσιος ή να έχει το μέσον για να επιβιώσει, γιατί θα έχουμε καταργήσει τις διακρίσεις. Ενώ το όραμα των εργοδοτών, η μεγιστοποίηση του κέρδους, η συνέχιση της διατήρησης των διακρίσεων, της κάρπωσης του μόχθου των άλλων, το ατομικό και προσωπικό τους συμφέρον.

Με αγωνιστικούς και φιλικούς χαιρετισμούς σε όλους τους εργαζόμενους, που παράγουν τα πάντα και εισπράττουν το ελάχιστο!

 

ΠΗΓΗ: 2012-04-27, http://aristeroblog.gr/node/701

Η Υπουργός Παιδείας, η δυσφήμηση και η επιβράβευση πανεπιστημιακών

 

Του Γιώργου Μαυρογιώργου*

 

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Παρακολουθώ με ανησυχία τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε  τις δικαιολογημένες αντιδράσεις που έχουν εκδηλωθεί από σημαντική μερίδα πανεπιστημιακών, φοιτητών και εργαζομένων στα πανεπιστήμια εναντίον των πολύ αρνητικών εξελίξεων που δρομολογούνται με το νόμο 4009/11 για το ελληνικό πανεπιστήμιο. Έχετε επιδοθεί σε μια συστηματική δυσφήμηση όσων αντιδρούν και αποδίδετε ευθύνες στις πρυτανικές αρχές για τις καθυστερήσεις, τις ματαιώσεις και τις αναβολές που έχουν σημειωθεί, αν και γνωρίζετε ότι με το νόμο έχετε αφαιρέσει από τις πρυτανικές αρχές σημαντικές αρμοδιότητες για τις σχετικές διαδικασίες.

Έχετε αναβαθμίσει πρώην πρυτάνεις προσκείμενους σε σας – μετά τις αλλεπάλληλες παραιτήσεις – σε ρυθμιστές των εξελίξεων. Έχετε ήδη περιστείλει σημαντικές αρμοδιότητες από τις εκλεγμένες πρυτανικές αρχές. Παρόλα αυτά τους καταγγέλλετε για  ανομία, βία, κωλυσιεργία, αυθαιρεσία, πλημμελή άσκηση διοίκησης κ.α. και τους απειλείτε με κυρώσεις. Είναι πολλές οι έγκυρες αναλύσεις που έχουν δώσει πειστικές απαντήσεις στις αιτιάσεις σας. Δε θα ασχοληθώ με αυτό το θέμα, επί του παρόντος.

Θα επιχειρήσω, να μεταφερθώ, προς στιγμήν, στο δικό σας πλαίσιο αναφοράς για να ισχυριστώ  ότι η ίδια, ως Υπουργός, κατ επανάληψη  έχετε παρακάμψει θεμελιώδεις αρχές άσκησης πολιτικής και διοίκησης σε πολλά πεδία. Στα όσα, κατά καιρούς, έχουν δει το φώς της δημοσιότητας, θα προσθέσω  συγκεκριμένες προσωπικές επιλογές σας που συνιστούν και δυσφήμηση και επιβράβευση. Για να γίνω συγκεκριμένος:

Η δυσφήμηση

1. Έχετε, με  αποφάσεις στη διάρκεια της θητείας σας, ορίσει καθηγητή του Τμήματος ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων:

• Αναπληρωτή του Γενικού  Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, ως  εκπροσώπου του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, στο ΕΣΥΠ

• Μέλος του ΔΣ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «Διόφαντος»(Ι.Τ.Υ.Ε.)

• Μέλος της επιτροπής για τη σύνταξη της Έκθεσης ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση στην Ελλάδα

• Πρόεδρος του Συμβουλίου επιλογής των Προϊσταμένων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης

• Διευθυντή ΠΕΚ Ιωαννίνων

• Μέλος του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Θυματοποίησης και της Εγκληματικότητας των Ανηλίκων (ΚΕΣΑΘΕΑ) του Υπουργείου Δικαιοσύνης

Δεν αποκλείεται να μας διαφεύγουν και άλλες θέσεις ή αρμοδιότητες κοινοτικών προγραμμάτων. Θα μου επιτρέψετε να ισχυριστώ ότι:

• Απασχολείτε ένα και μόνο μέλος ΔΕΠ ενός Τμήματος του Πανεπιστημίου σε πολλές και σημαντικές θέσεις, με ενδεχόμενο αποτέλεσμα την πλημμελή άσκηση των διδακτικών, ερευνητικών και διοικητικών καθηκόντων στο ίδιο το Πανεπιστήμιο. Με τόσες αρμοδιότητες τον ακυρώνετε ως πανεπιστημιακό δάσκαλο. Δυσφημείτε τον εαυτό σας, τον ίδιο και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με τις επιλογές σας. Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ορισμένοι πανεπιστημιακοί πρώτης βαθμίδας, από άποψη έκτασης, μόλις που συμπληρώνουν συγγραφικό έργο 100 σελίδων! Με λίγα λόγια, οι επιλογές σας είναι εις βάρος του Πανεπιστημίου την ίδια στιγμή που η ίδια καλείτε τις πρυτανικές αρχές να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία των πανεπιστημίων. Μη βιαστείτε να επικαλεστείτε τη νομιμότητα, πριν διαβάσετε το κείμενο μέχρι το τέλος.

• Λόγω συγκέντρωσης αρμοδιοτήτων στο πρόσωπο ενός και μόνο μέλους ΔΕΠ, είναι ανοικτό το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί ένα ιδιαίτερα ισχυρό πλέγμα εξουσιαστικών ή άλλων εξαρτήσεων, με πολλές αρνητικές προεκτάσεις για το όλο πεδίο των σχετικών δραστηριοτήτων. Η πολύχρονη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων και η κατοχή πολλών θέσεων συνδέεται με την ανάδειξη μιας κοινωνικής νομενκλατούρας που συμβάλλει στη διαμόρφωση ιδιότυπων κοινωνικών σχέσεων. Αγκαλιάζει όλη την ιεραρχική κλίμακα, επηρεάζει συμπεριφορές και δημιουργεί πολλαπλές εξαρτήσεις με εμφανή τον κίνδυνο του εκμαυλισμού, της εξαγοράς, του προσεταιρισμού, κ. α. . Ομάδες και άτομα, μέσα σε ένα κλίμα έξαρσης των πελατειακών σχέσεων  είναι εκτεθειμένα σε διαδικασίες προσεταιρισμού και ενσωμάτωσης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ακόμα και  οι διαδικασίες για την ανάδειξη των Συμβουλίων διοίκησης  εκτίθενται  σε πολλές θεατές και αθέατες στρεβλώσεις. Ας αφήσουμε στην άκρη την δυσκολία που έχει ένα και μόνο άτομο να ανταποκριθεί με στοιχειώδη επάρκεια σε όλες αυτές τις θέσεις. Εκτός, βέβαια, και πρόκειται για εικονικούς και συμβολικούς διακανονισμούς!

Η επιβράβευση

Έχετε επιλέξει για όλες τις παραπάνω θέσεις ένα μέλος ΔΕΠ το οποίο, όπως γνωρίζετε ή οφείλετε να γνωρίζετε, αντικειμενικά συνδέεται με σοβαρά ζητήματα που έχουν ανακύψει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων:

• Έχει γίνει διαχειριστικός καταλογισμός εις βάρος του Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για το πρόγραμμα «Ένταξη Τσιγγανοπαίδων στο Σχολείο», για σειρά προβλημάτων στην υλοποίηση του προγράμματος με ευθύνη και του επιστημονικού υπεύθυνου. Το Πανεπιστήμιο βρίσκεται χρόνια τώρα σε μια περιπέτεια λόγω των παρατυπιών και των σοβαρών παραλείψεων που είχαν εντοπισθεί. Το Πρόγραμμα δεν ολοκληρώθηκε. Με απόφαση υφιστάμενης σε σας αρχής διακόπηκε η συνέχιση και η ολοκλήρωσή του. Το πανεπιστήμιο καλείται να πληρώσει τον καταλογισμό. Έκανε  αλλεπάλληλες ενστάσεις  για να αποφύγει τον καταλογισμό διακυβεύοντας το ενδεχόμενο να προσφέρει άλλοθι σε όσους δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους.

• Έχει γίνει διαχειριστικός καταλογισμός εις βάρος του Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σε πρόγραμμα ΠΕΝΕΔ, για παρατυπίες και παραλείψεις που οφείλονται στον  επιστημονικό υπεύθυνο. Μάλιστα, από τη σχετική αλληλογραφία που υπάρχει στην Επιτροπή Ερευνών του Πανεπιστημίου, ο  επιστημονικός υπεύθυνος αποπειράθηκε, με έγγραφό του να παραπλανήσει την Επιτροπή Ερευνών, όταν εξέπνεαν οι σχετικές προθεσμίες, για τη διακοπή σύμβασης σε υποψήφια διδάκτορα επικαλούμενος ως λόγο το ότι η ΓΣΕΣ του Τμήματος ΦΠΨ δεν είχε δεχτεί, δήθεν, την υποψήφια για εκπόνηση διατριβής. Η αλήθεια ήταν ότι ο ίδιος ως πρόεδρος του Τμήματος και ως επόπτης είχε εισηγηθεί το θέμα στη ΓΣΕΣ και είχε εγκριθεί. Ο ίδιος είχε υπογράψει το σχετικό έγγραφο κοινοποίησης στον εαυτό του και στην υποψήφια τη σχετική θετική  απόφαση της ΓΣΕΣ. Δε μοιάζει απίστευτο;

Οικογενειοκρατία;

 Έχετε προσλάβει, με σύμβαση ορισμένου χρόνου, στο Γραφείο της Ειδικής Γραμματέως του Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων Εξωτερικού, Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και Αποκέντρωσης του Υπουργείου Παιδείας, τη θυγατέρα, σε θέση Ειδικού Συμβούλου. Προς τι οι διακηρύξεις  για πάταξη φαινομένων οικογενειοκρατίας, τη στιγμή που όσοι βρίσκεστε σε θέσεις εξουσίας τα εκτρέφετε και ζητάτε, ταυτόχρονα, με εντολή των υπηρεσιών σας τη διερεύνηση από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σχετικής καταγγελίας για τη συγκεκριμένη περίπτωση; Δε μοιάζει φαρσοκωμωδία όλο αυτό, σε μια εποχή που έχετε βάλει το ελληνικό Πανεπιστήμιο στην πιο θλιβερή περιπέτεια της ιστορίας του; 

Κυρία Υπουργέ,

Γνωρίζετε (ή οφείλετε να γνωρίζετε) ότι από το Γραφείο του πρώην Υφυπουργού Παιδείας έχει διαβιβαστεί εντολή στο Πανεπιστήμιο για διερεύνηση των σχετικών ζητημάτων. Μοιάζουν όλα αυτά  με τις κωμικές διαδικασίες των λεγόμενων Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής. Αυτές τις αντιλήψεις και τις πρακτικές των Υπουργών θα τις αλλάξετε με νόμους και με το Συμβούλιο Διοίκησης; Έχετε αντιληφθεί ότι για τα προβλήματα των πανεπιστημίων τη μεγάλη ευθύνη την έχετε εσείς και οι προκάτοχοι σας, με τους επίλεκτους συνεργάτες σας; Γεμίσατε τις πόλεις και τις κωμοπόλεις με πανεπιστήμια, για να ευνοηθούν ακόμη και προσωπικές στρατηγικές πανεπιστημιακών-στενών συνεργατών του Υπουργείου! Τώρα προγραμματίζετε συγχωνεύσεις/καταργήσεις. Εσείς, σήμερα, και άλλοι ομόλογοί σας στο παρελθόν, «κάνετε στραβά μάτια», εσείς παρεμβαίνετε, κωλυσιεργείτε, εσείς ανέχεστε, εσείς υποδαυλίζετε, εσείς υποθάλπετε, εσείς αδρανείτε. Και ύστερα οι ίδιοι δίνετε εντολές για διερεύνηση! Εσείς δεν επιτρέπετε στα Πανεπιστήμια την άσκηση διοίκησης. Εσείς και οι προκάτοχοί σας έχετε δημιουργήσει δίχτυ προστασίας  υπέρ συγκεκριμένων πανεπιστημιακών που περιφέρονται στα κέντρα λήψης αποφάσεων και παραβιάζουν κατ εξακολούθηση νόμους και δεοντολογίες. Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι πρυτάνεις δεν άσκησαν τις σχετικές αρμοδιότητες που είχαν!  Όσοι κατά καιρούς είχατε τη θέση Υπουργού εκμεταλλευτήκατε το πανεπιστήμιο λες και είναι λάφυρο της εξουσίας σας.

Επινοήσατε, τα τελευταία χρόνια, ως κυβερνητική εξουσία τη λεγόμενη «ανοικτή διακυβέρνηση» για να αγοράσετε το άλλοθι των αυθαίρετων επιλογών. Αναρτάτε τις αποφάσεις  στη «Διαύγεια» για να εκφράσετε τον κυνισμό και την αλαζονεία της εξουσίας, σε μια εποχή που μας τρομοκρατείτε με τις βάρβαρες περικοπές, το φόβο, τα πλαστά διλήμματα, την ανεργία, τη χρεοκοπία και το «πανεπιστήμιο της αγοράς».

Μην  αξιοποιήσετε την περίπτωση που σας περιέγραψα για να συνεχίσετε την επίθεση δυσφήμησης κατά των πανεπιστημιακών. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις δεν προσφέρονται για γενικευμένη κρίση. Δεν αναφέρω το όνομα του πανεπιστημιακού γιατί το ζήτημα δεν είναι οι συγκεκριμένες περιπτώσεις όσο οι  πρακτικές αυτών που ασκούν την εξουσία. Οι περιπτώσεις προσφέρονται μόνο για την ανατομία «προσωπικών ιστοριών» στα συμφραζόμενα συγκεκριμένων συγκυριών, με τη συνδρομή των εξουσιαστικών μηχανισμών. Θεωρούμε δεδομένο ότι στο ελληνικό πανεπιστήμιο η πλειονότητα των πανεπιστημιακών δεν έχει χάσει την ιδιότητα του πανεπιστημιακού ερευνητή και δασκάλου. Είναι αυτοί που κρατούν  ανοιχτό το όραμα για ένα άλλο δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις σας εκθέτουν. Επιβραβεύετε πρακτικές που απάδουν προς την ιδιότητα του ακαδημαϊκού δασκάλου. Επιβραβεύετε τον κυνισμό, την ανομία, την αυθαιρεσία, την ανευθυνότητα, την οικογενειοκρατία, τις πρακτικές  διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και παραπλάνησης. Δεν επιβραβεύετε απλώς. Συνεχίζετε με τον πιο κυνικό τρόπο τις γνωστές άθλιες πολιτικές του πελατειακού συστήματος την ίδια στιγμή που απ τα τηλεοπτικά παράθυρα ευαγγελίζεστε τη ρήξη με το πελατειακό κράτος του παρελθόντος. Απειλείτε τους πρυτάνεις με αναστολή επιχορήγησης των πανεπιστημίων!  Και παρ όλα αυτά, διεκδικείτε αξιοπιστία για τις γενικότερες επιλογές της πολιτικής σας.  Έχουμε πολλούς λόγους να μη «δίνουμε φράγκο» στους ισχυρισμούς σας. Αυτό θα το διαπιστώσετε πολύ σύντομα εσείς, οι συγκυβερνώντες και οι συνεργάτες σας.

Για τη βασιμότητα των ισχυρισμών «επί των συγκεκριμένων», επικαλούμαι τις  δικές σας αποφάσεις, τις οποίες έχετε αναρτήσει στην κυνική διαφάνεια της «Διαύγειας», τα έγγραφα της Πρυτανείας, της Επιτροπής Ερευνών και του Τμήματος  ΦΠΨ. Μη ζητήσετε διερεύνηση των όσων σας γράφω. Σας υπενθυμίζω ότι την έχετε ζητήσει και, μάλιστα, για έναν πρόσθετο εξίσου σοβαρό λόγο. Αυτός δεν είναι του παρόντος. Προς το παρόν, με απασχολούν οι κραυγαλέες αντιφάσεις σας.

 

Σημείωση: Μόλις ακούστηκε η είδηση για ενδεχόμενη μετακίνηση της κ. Υπουργού!

 

* Γιώργος Μαυρογιώργος – Κάποτε, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Σήμερα, συνταξιούχος σε καθεστώς μνημονίων

 

ΠΗΓΗ: 7-3-2012, http://www.alfavita.gr/artro.php?id=59063

ΠΡΟΣ  ΤΗΝ  ΔΙΕΘΝΗ  ΚΟΙΝΗ  ΓΝΩΜΗ – Η  ΑΛΗΘΕΙΑ  ΓΙΑ ΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

 

Του Μίκη Θεοδωράκη

 

Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία.

Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού. Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη. Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του. 

Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος).  Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολλαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το … 2010!   

Ο  κ. Γιούνγκερ εδήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανία και Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών!    

Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους. Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση.     

Σ’ αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%. Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο.    

Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρως Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ.. Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών). Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.     

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ’ αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν. λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο.      

Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ. Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις.      

Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο. Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ’ ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών. Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας.   

Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ… Τη φορά αυτή με γραβάτα…  

Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944. Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτ κατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες.     

Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής. Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης.     

Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλλίτερη ίσως απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική.   

Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ – Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές.      

Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα.   

Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι «έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ; Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία… Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση.  

Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν. Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός. Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον. Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία. Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ.     

Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν.    

Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ. Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα. Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος. 

 

Αθήνα, 12.2.2012,  Μίκης Θεοδωράκης  

 

ΠΗΓΗ: http://www.spitha-kap.gr/el/articles/?nid=2102

ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ

ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

 

Έκκληση 50 πατρινών ενεργών πολιτών

  

 

 

Ζούμε σχεδόν δύο χρόνια τον οδοστρωτήρα του Μνημονίου της τρόϊκας και των δυο κυβερνήσεων (Παπανδρέου και Παπαδήμου). Δεν μείναμε όμως άπραγοι. Δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε μεγάλες μάχες. Είμαστε κομμάτι της λαϊκής οργής και ανυπακοής. Συμμετείχαμε και συμμετέχουμε σε απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις και σε άλλες μορφές αντίστασης, αλλά και αλληλεγγύης στους συνανθρώπους μας.

Ξέρουμε ότι έχουμε μπροστά μας τα δυσκολότερα. Η τρικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με πρωθυπουργό τον εκλεκτό των τραπεζών Λ. Παπαδήμο προχωράει στην υλοποίηση ενός συγκροτημένου σχεδίου εξαθλίωσης του Ελληνικού Λαού και δήμευσης της χώρας. Γενίκευση της καταστροφής και της ανεργίας, περαιτέρω λεηλασία μισθών και συντάξεων, εξαφάνιση κοινωνικών δικαιωμάτων, λαφυραγώγηση της δημόσιας περιουσίας και μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο και νεοαποικία των δανειστών-τοκογλύφων.

Ξέρουμε ότι πολύ σύντομα η λαϊκή οργή θα ξεχυθεί και πάλι στους δρόμους και θα αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του μαύρου μπλοκ εξουσίας. Για την έκβαση αυτής της μάχης καθοριστική συμμαχία θα έχουν οι κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που αναπτύσσονται και θα αναπτυχθούν.

Δύο χρόνια τώρα έχουν ψηφιστεί στη Βουλή σωρεία αντισυνταγματικών μέτρων όπως μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο, πολυνομοσχέδιο κλπ. Η κυβέρνηση Παπανδρέου παρέδωσε τα ηνία της χώρας στη δοτή και αντισυνταγματική κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία από τη Βουλή εξήγγειλε προγραμματικές θέσεις.

Σε καμία όμως από τις παραπάνω στιγμές τα αριστερά κόμματα του Κοινοβουλίου δεν επέλεξαν να αποχωρήσουν από τη Βουλή και να καταγγείλουν έτσι έμπρακτα της καταστρατήγηση κάθε έννοιες δημοκρατίας.

Το προσεχές διάστημα θα έλθει στη Βουλή προς ψήφιση το νέο μνημόνιο και η νέα δανειακή σύμβαση (για να νομιμοποιήσει και την πρώτη που δεν έχει ψηφιστεί). Άνεργοι και εργαζόμενοι για τα επόμενα χρόνια όχι μόνο δεν θα έχουν κοινωνικά δικαιώματα αλλά δεν θα έχουν καν δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.

Επιπλέον:

1) Παραιτείται η Ελλάδα από την εθνική της κυριαρχία.

2) Υποθηκεύεται όλη η Ελληνική δημόσια περιουσία, ακόμη και η τυχόν μελλοντική.

3) Απαγορεύεται η αναδιάρθρωση του υπόλοιπου χρέους κατά το συμφέρον της χώρας.

4) Οι δανειστές έχουν τη δυνατότητα μεταβίβασης των δικαιωμάτων από τη σύμβαση σε τρίτους.

5) Το κράτος δεν μπορεί να δανειστεί από τρίτους πλην ΕΕ και ΔΝΤ

6) Απαγορεύεται ο συμψηφισμός απαιτήσεων της χώρας με τα δάνεια, επομένως ούτε τις γερμανικές αποζημιώσεις μπορεί να απαιτήσει, ούτε τυχόν δολίως υπογεγραμμένες συμβάσεις να αναθεωρήσει.

7) Απαγορεύεται η μετατροπή του υπολοίπου χρέους προς ιδιώτες (άρα θα πληρωθεί στο ακέραιο).

8) Ακόμη η νομικά ισχυρότατη προς το παρόν θέση της χώρας να ρυθμίσει με απόφαση της Βουλής κατά το συμφέρον της την εξυπηρέτηση του χρέους της εγκαταλείπεται εντελώς με την υπαγωγή του στο ΑΓΓΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Τι άλλο πρέπει να γίνει σε αυτό το τόπο ώστε τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα και οι βουλευτές που αντιπολιτεύονται την δεύτερη τροϊκανή κυβέρνηση να αφήσουν τη βολή τους στα έδρανα της Βουλής, να αποχωρήσουν από τη συζήτηση και ψήφιση, να καταγγείλουν και να απονομιμοποιήσουν το ξεπούλημα της χώρας και την εξαθλίωση του λαού. Να ενισχύσουν έμπρακτα τη δίκαιη πεποίθηση του ελληνικού λαού ότι δε θα αναγνωρίσει ποτέ την ισχύ αυτών των κειμένων. Θα τα θεωρήσει παράνομα, προϊόντα εκβιασμού, αν όχι προδοσίας του ίδιου και του κράτους.

 

Ας το τολμήσουν.

 

Ακολουθούν υπογραφές (από Πάτρα):

 

1. Δημόπουλος Βασίλειος,

2. Σιάχος Χρήστος,

3. Τσεκούρας Παύλος,

4. Πατούχας Χρήστος,

5. Χαραλάμπους Παναγιώτης,

6. Κοσμάτος Γιάννης,

7. Ποδιάς Κων/νος,

8. Παπαδοπετράκης Ευτύχης,

9. Πυλαρινός Ηρακλής,

10. Μάλφας Γιώργος,

11. Ντάφλος Γιώργος,

12. Βρακατσέλης Αλέξανδρος,

13. Ντάκος Αντώνης,

14. Σχίζας Τάσος,

15. Γιακουμής Τάσος,

16. Γιαννάκενας Κων/νος,

17. Κυπραίος Εμμανουήλ,

18. Σέρπη Έλενα,

19. Τσουκαλάς Χρήστος,

20. Ντάσιος Ανδρέας,

21. Κορονεξής Δημήτριος,

22. Θεώνη Κυρίτση,

23. Στεφανόπουλος Κυριάκος,

24. Μηλιτσοπούλου Μαρία,

25. Μπίτα Αθανασία,

26. Μηλιτσοπούλου Αγγελική,

27. Σικελιανός Βασίλειος,

28. Φλώρος Δημήτρης,

29. Μανωλόπουλος Γεώργιος,

30. Μωραίτη Αναστασία,

31. Παπαλεξάτου Λαμπρινή,

32. Γιαννούλης Γεώργιος,

33. Τσουκαλά Μαριάννα,

34. Σταυριανού Σοφία,

35. Μπαρακίτη Σταυρούλα,

36. Μπαλού Σπυριδούλα,

37. Μπουμπούλης Άγγελος,

38. Κότσαλη Ανθή,

39. Παπασωτηρόπουλος Χριστόφορος,

40. Μπελερή Κων/να,

41. Αγγελοκωστόπουλος Βαγγέλης,

42. Φούκα Ελένη,

43. Καραβασέλα Χρυσούλα,

44. Κοντζιά Παρασκευή,

45. Μούρτζη Βασιλική,

46. Μπούρδαλας Παναγιώτης,

47. Σταματόπουλος Κων/νος,

48. Λειβαδά Άννα,

49. Γιαννοπούλου Ευαγγελία,

50. Νικολόπουλος Χρήστος

 

 

Πάτρα, Αρχές Φλεβάρη 2012

 

 

 

 UP DATE: 14-02-2012, ώρα 19.40,

Απο: Στέλιος Μαρίνης

Προς:

Στάλθηκε: 5:08 μ.μ. Τρίτη, 14 Φεβρουαρίου 2012

Θεμα: Συνυπογράφω

Σύντροφοι, με βρίσκει σύμφωνο η ανάλυσή σας και χαίρομαι που είναι σύντομη και περιεκτική.

Στέλιος Μαρίνης, Μαθηματικός Μουσικού Σχολείου Πειραιά 

[Το Μνημόνιο ΙΙ] παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου

 

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου

 

[Ανδρέα Δημητρόπουλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών

Γιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών

Γιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης

Ηλία Νικολόπουλου , Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου

Κώστα Χρυσόγονου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης]

 

Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:

1. Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο.  Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.

2. Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).

3. Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε  σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).

4.  Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.

5. Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και  36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.

6.  Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον:

(α) Με την επανάληψη – όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010 – της  ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας,

(β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών,

(γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και

(δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών.

Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας,  της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).

7.  Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και  25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις  της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου.

 

Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.

 

ΠΗΓΗ: —– Original Message —–

From: Georgios Kasimatis

To: Sent: Sunday, February 12, 2012 12:34 PM

Subject: Re:

 

 ΕΠΙΣΗΣ: http://news247.gr/oikonomia/antisyntagmatiko_to_mnhmonio.1638556.html

Η πρόωρη μεγάλη Παρασκευή *

Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012 κρεμάται επί ξύλου ολόκληρος ο ελληνικός λαός

 

Του Γιώργου Π. Παύλου

 

Κύριοι Βουλευτές,

Πρώτ’ απ’ όλα, ας παραδεχθούμε την μία και μοναδική αλήθεια που παρήγαγε και υπηρέτησε ανά τις χιλιετηρίδες ο λαός μας μαζί με άλλους ευγενείς και πολιτισμένους λαούς. Ότι, δηλαδή, όποιος δεν αγαπάει, δεν υπηρετεί και δεν φροντίζει τον συγκεκριμένο άνθρωπο με σάρκα και οστά, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας, ή ό,τι άλλο τον καθορίζει, τότε όσες γραβάτες και κουστούμια πολυτελείας κι αν φοράει, όσες όμορφες ιδεολογίες, διεθνιστικές ή εθνικιστικές κι αν αραδιάζει, όσο κι αν καμώνεται τον σωτήρα ανθρώπων ή λαών, δεν μπορεί να είναι άλλο από λύκος με προβάτου όψη, κλέπτης και ληστής με ύπουλα υποκριτική αμφίεση φιλανθρώπου, ανθρωπιστή ή οικολόγου.

 

* Ανοιχτή Επιστολή προς τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, του Γιώργου Π. Παύλου,  Αν. Καθ. Δ.Π.Θ.

Ως απλός πολίτης σας υποβάλλω έκκληση, έστω και την τελευταία στιγμή, να σταματήσετε τη δολοφονία και την εξόντωση των Ελλήνων πολιτών και του ελληνικού λαού στην Ελλάδα.

Διότι ήδη, έχετε οδηγήσει σε πρωτόγνωρη εξαθλίωση τους Έλληνες πολίτες και τους έχετε καταδικάσει στην ανεργία, στους μισθούς πείνας και στην στέρηση των στοιχειωδών για τη ζωή, τροφή, στέγη, μόρφωση και υγεία. Τώρα δε, με τη νέα Δανειακή Σύμβαση, πουλάτε σε ξεφτιλιστική τιμή κάθε ελληνική περιουσία, δημόσια ή ιδιωτική, και μετατρέπετε τον ελληνικό λαό σε σύγχρονο κολίγο και δουλοπάροικο.

Διότι, αγαπητοί κύριοι, όσο ζουν Έλληνες στην Ελλάδα, ή όπου αλλού, θα σας καταγγέλλουν αιωνίως για το έγκλημα που διαπράττετε διαρκώς τον τελευταίο καιρό, εναντίον του ελληνικού λαού, εναντίον της Ελλάδος, του πολιτισμού και της δημοκρατίας.

Αυτήν την Κυριακή έχετε μια τελευταία ευκαιρία αλλαγής και από άτυποι και αθέλητα εχθροί ή προσποιητοί φίλοι του ελληνικού λαού και της Ελλάδος να γίνετε ειλικρινείς φίλοι και υποστηρικτές της ελληνικής υπόθεσης. Να μην ψηφίσετε δηλαδή, την τελική πράξη του συλλογικού θανάτου των Ελλήνων και της ελληνικής υπόθεσης.

Εάν, αξιότιμοι κύριοι βουλευτές, τελικώς αποφασίσετε υπέρ του τερατώδους νέου μνημονίου και με την ψήφο σας οδηγήσετε τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα σε μια πρωτόγνωρη μορφή υποδούλωσης και πολιτικής δολοφονίας των, τότε κατ’ ουσίαν, με τα ίδια σας τα χέρια αυτοκτονείτε πολιτικά, ηθικά και πνευματικά και φονεύετε τους εαυτούς σας.

Συγχρόνως δε, καταδικάζετε τα παιδιά σας και τα παιδιά των παιδιών σας στην μεγαλύτερη δυνατή καταδίκη, που δεν είναι άλλη από την καταδίκη της ιστορίας. Εάν οι 7 Συνταγματάρχες και οι στενοί των συνεργάτες κατέστρεψαν την Κύπρο και την Ελλάδα, ή κάποιοι πολιτικοί παλαιότερα με ιδιοτελείς ή και ανόητες πράξεις κι αποφάσεις αφάνισαν τον μικρασιατικό Ελληνισμό, εσείς, εάν δεν έλθετε εις εαυτόν και δεν συνειδητοποιήσετε τί πράττετε, όχι μόνον καταστρέφετε την ελληνική δημοκρατία και τον ελληνικό λαό, αλλά συγχρόνως βάζετε τις βάσεις για την καταστροφή της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Διότι η οικονομική, πολιτική και πνευματική εξαθλίωση του ελληνικού λαού θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Εγκαινιάζετε, κατ’ ουσίαν, την αρχή διάλυσης της ενωμένης Ευρώπης και της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, της μόνης αληθινά υφιστάμενης δημοκρατίας σε ολόκληρη την υφήλιο. Εάν δεν αντισταθείτε τώρα, θα γίνετε κατ’ ουσίαν συνένοχοι όσων θέλουν να καταργήσουν τις δημοκρατίες των λαών και να τους αρπάξουν κάθε εθνικό πλούτο κι ελευθερία, υπό το ψευδο-πρόσχημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης και πολτοποίησης των πάντων.

Διότι, η όποια διακυβέρνηση, τοπική, εθνική ή παγκόσμια, που υβρίζει, προπηλακίζει και λεηλατεί ανθρώπους και λαούς που της αντιστέκονται, είναι πάντοτε ο παρών εφιάλτης. Από τον εφιάλτη αυτόν πρέπει να σώζονται αμυνόμενοι οι άνθρωποι και οι λαοί, όπως και κάθε αληθής δημοκρατία, τοπική, εθνική ή παγκόσμια. Διότι μια αληθινά παγκόσμια διακυβέρνηση και δημοκρατία που κάθε λογικός άνθρωπος θα αποδεχόταν, θα πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από το σεβασμό των τοπικών δημοκρατιών και την πραγματική κι ελεύθερη συναίνεση ανθρώπων και λαών.

Κύριοι Βουλευτές, είναι πλέον σαφές σε όλους μας, ότι η Ελλάδα είναι ο τόπος και η γεωγραφική ευρωπαϊκή περιοχή δοκιμής, για την επιβολή ενός νέου και παγκόσμιου πλέον μεσαίωνα. Ενός μεσαίωνα απάνθρωπου, του οποίου οι εμπνευστές και δημιουργοί υποκρίνονται ότι θέλουν να σώσουν τα κουνούπια, τις αρκούδες και τις χελώνες ή το οικοσύστημα της γης και συγχρόνως δολοφονούν ανελέητα και απάνθρωπα, στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά, εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα, καταδικάζοντας τους ανθρώπους όλου του πλανήτη στο πλέον απάνθρωπο, αντιδημοκρατικό και αποκρουστικά αυταρχικό, παγκόσμιο καθεστώς ζωής, το επικαλούμενο «παγκόσμια διακυβέρνηση».

Τα σημερινά κενά ιδεολογήματα περί παγκόσμιας διακυβέρνησης, όπως τα παλαιότερα αντίστοιχά τους, εθνικιστικά ή σοσιαλιστικά, ή το περίφημο «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», φανερώνουν ή ανόητους ή διεστραμμένους νόες, όταν χρησιμοποιούνται για να φονεύουν τους ζωντανούς ανθρώπους, με το πρόσχημα μάλιστα, ότι αυτό γίνεται για το καλό των ανθρώπων και των λαών.

Έτσι, ενώ η περιβόητη χούντα έβαλε το ’67 στον γύψο τα χέρια και τα πόδια των Ελλήνων, εσείς τώρα, επιχειρείτε να βάλετε στον γύψο, το σώμα αλλά και την ψυχή, όχι μόνον εμάς των ιδίων, αλλά και των δισέγγονων και τρισέγγονών μας, αν τελικά, μετά απ’  αυτά που πράττετε, υπάρξουν.

Ακόμη, κύριοι βουλευτές, είναι σαφές σε όλους μας, ότι τα δάνεια προς την Ελλάδα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ελάχιστο μέρος από τον κλεμμένο πλούτο και χρυσό των Ελλήνων, αρχής γενομένης από τις Σταυροφορίες. Μιας κλοπής που διαιωνίζεται με τις «Τράπεζες της Ανατολής», με τις κλοπές της Γερμανικής Κατοχής, πρόσφατα δε με την κλοπή του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, ή τα ύποπτα CDS (ασφάλιστρα υψηλού κινδύνου) αλλά και με πολλούς άλλους τρόπους που εσείς γνωρίζετε, ή πρέπει να γνωρίζετε καλύτερα από τον απλό Έλληνα πολίτη.

Ακόμη, είναι σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, αυτονόητο και σαφές, ότι τα τελευταία δάνεια προς την Ελλάδα, όχι μόνον δεν χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αλλά στην ουσία, εξανεμίστηκαν από ένα μικρό ποσοστό Ελλήνων και ξένων συνενόχων τους που δεν είναι άλλοι από το ιστορικό «μαζί» του Αντιπροέδρου, δηλαδή το μόνιμο μαγαζάκι όσων τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τη μεταπολίτευση, συνωστίζονται γύρω ή μέσα στην μαρτυρική Βουλή των Ελλήνων. Ενώ τώρα, με τα νέα δάνεια υποθηκεύεται κι αχρηστεύεται όλη η Ελλάδα και καταργείται η ανεξαρτησία της, προς όφελος πάλι εκείνων των όσοι μας οδήγησαν εδώ.

Και όλα αυτά και πολλά άλλα, που διαβάζουμε ή δεν διαβάζουμε στο διαδίκτυο, τα γνωρίζει και η κυρία Μέρκελ, και όσοι άλλοι Ευρωπαίοι ωφελούνται σήμερα τα μέγιστα από την παρούσα οικονομική καταστροφή της Ελλάδος, αδιαφορώντας για την μοίρα των Ελλήνων  πολιτών, αλλά και την μοίρα όλων εν γένει των Ευρωπαίων πολιτών, αφού η αρχή αχρήστευσης της ευρωπαϊκής δημοκρατίας εγκαινιάζεται απλώς στην Ελλάδα .

Και εάν, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δυστυχείς Εβραίοι, ή άλλοι, ρίπτονταν στους θαλάμους αερίων, αφού προηγουμένως τους αποσπάτο ο χρυσός και ό,τι άλλο πολύτιμο τους απέμενε (δόντια, δαχτυλίδια, χρήματα) από τον ανελέητο, απάνθρωπο και δολοφονικό ναζισμό, έτσι σήμερα –πριν ο ελληνικός λαός δολοφονηθεί συλλογικά μέσω του Μνημονίου που εσείς καλείστε να υπογράψετε-, την προσεχή Κυριακή θα του αφαιρεθεί κάθε δημόσιος ή ιδιωτικός πλούτος.

Εν τέλει, γιατί, κύριοι Βουλευτές, τέτοιο μίσος προς τον ελληνικό λαό και τους Έλληνες πολίτες; Ή μήπως άραγε, αγνοείτε, ποιοι οικειοποιήθηκαν άδικα και έκλεψαν τα χρήματα των ξένων δανείων ή τον ελληνικό δημόσιο πλούτο, πρόσφατα ή παλαιότερα; Γιατί φοβάστε να δείτε, ή να πείτε και να υποστηρίξετε την αλήθεια; Γιατί διστάζετε να πράξετε δίκαια και έντιμα προς το αξίωμά σας, προστατεύοντας τους Έλληνες πολίτες αλλά και τους εαυτούς σας από την συγκεκαλυμμένη μεν, άριστα δε σχεδιασμένη και αδίστακτα υλοποιούμενη δολοφονική και ληστρική επιδρομή, τώρα εναντίον της Ελλάδος, και αύριο εναντίον άλλων λαών της Ευρώπης; Δεν θα έπρεπε, αντί να φέρετε στην Ελλάδα το Δ.Ν.Τ. διαψεύδοντας έτσι τους ίδιους τους εαυτούς σας ισχυριζόμενοι το αντίθετο προεκλογικά, και αντί να υπογράφετε δολοφονικά Μνημόνια, τουλάχιστον να έχετε τρέξει για να βρεθούν όλοι όσοι έχουν κατακλέψει τον δημόσιο πλούτο και να τους αναγκάσετε να τον επιστρέψουν;

Πώς την προσεχή Δευτέρα το πρωί, θα μπορείτε να αντικρύσετε στα μάτια και στα πρόσωπα τους Έλληνες συμπολίτες σας, εάν τελικώς την Κυριακή έχετε προσυπογράψει κατατρομοκρατημένοι τον πολιτικό, οικονομικό και πνευματικό απαγχονισμό της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών;

Γιατί δέχεστε να σβήσετε κάθε ελπίδα σε αυτόν τον τόπο, ιδίως στις καρδιές των νέων ανθρώπων;

Γιατί σπρώχνετε έναν ολόκληρο λαό στα όρια των αντοχών του και της λογικής, ο οποίος έχει πραγματικά επιδείξει ως τώρα, καρτερικότητα και επιείκεια ως άλλος, συλλογικός αυτή τη φορά, Γκάντι της μη βίας;

Γιατί, τέλος πάντων, καταστρέφετε και τους εαυτούς σας και το λαό σας;

Ύστερα απ’ όλα αυτά, θα συμφωνήσετε κι εσείς οι ίδιοι, πως είναι τραγικό το ότι εσείς, οι νόμιμοι εκπρόσωποι των Ελλήνων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, καλείστε αυτήν την Κυριακή να αποδεχθείτε την ιστορική κλοπή της Ελλάδος.

Είναι τραγικό να καλείστε, ως εκλεγμένο Ελληνικό Κοινοβούλιο, να υπογράψετε την πρωτόγνωρη ιστορική απόφαση αυτοκαταργήσεώς σας και συγχρόνως της κατάργησης των Ελλήνων και της Δημοκρατίας στην Ελλάδα του 21^ου αιώνα.

Είναι ακόμη, τραγικό να συναινείτε στο προ των πυλών επερχόμενο κοινωνικό και πολιτικό χάος, είτε στην Ελλάδα, είτε ενδεχομένως και στην Ευρώπη.

Είναι τέλος, τραγικό, να καταστρατηγείται κατ’ ουσίαν το Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο έχετε κληθεί να υπηρετείτε, συνυπογράφοντας την πώληση της Ελλάδας και των Ελλήνων, αντί πινακίου φακής και αντί τριάκοντα αργυρίων.

 

Ξάνθη, 10.02.2012

Ανοιχτή επιστολή στον Κάρολο Παπούλια

 

Της Σεμίνας Διγενή

 

Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια. Αθώα, ευκολόπιστη. Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ' έπειθαν τα λόγια. Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από το λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά. Εξοργίζομαι λοιπόν, όταν με κοροιδεύουν.  

Ο Κάρολος Παπούλιας, υπήρξε πολύ φίλος μου. Έχουμε κάνει μαζί από τσιπουρομαχίες και συνεντεύξεις σε βάρκα στη λίμνη Παμβώτιδα, μέχρι καταβάσεις σε γκρεμούς του Μετσόβου. Έχω απολαύσει αποκαλυπτικές εξομολογήσεις πολιτικού περιεχομένου και εντυπωσιακά περιστατικά με αρχηγούς κρατών και πιπεράτα παραλειπόμενα, που εννοείται θα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου.   Τότε πίστευα, ότι στη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ο Παπούλιας θα κρατούσε αυτοδικαίως το λάβαρο..

Τόσα χρόνια μετά, αγαπητέ Κάρολε, αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη από σας, γιατί ΤΙΠΟΤΕ απ όσα σχεδιάζατε εκεί στην ψαροταβέρνα της Αναβύσσου,  ΔΕΝ πραγματοποιήσατε.

Τι να κάνω την πολυδιαφημισμένη αντιστασιακή θητεία σας στον ΕΛΑΣ. κ. Πρόεδρε, όταν επιμένετε να είστε ακόμη Πρόεδρος..

Ξεγελάσατε όλοι σας, τόσα χρόνια τους Έλληνες, με χάντρες  σαν να ήταν ιθαγενείς. Εξασφαλίσατε τη σιωπή και τη συναίνεσή τους με λίγα ψίχουλα, από τον κρατικό κορβανά, ως μισθό σε διορισμένους στο δημόσιο, με ελάχιστα χρήματα ως επιχορήγηση σε επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν απλά και μόνο για την επιχορήγηση (για την οποία πάρθηκαν και οι απαραίτητες μίζες), με επιδόματα και παροχές που προέρχονταν από τα δάνεια που καλούνται να πληρώσουν τώρα κ.α. Υπήρχε περίπτωση διαφορετικά, να μην πάρουν με τις πέτρες, βουλευτή – υπουργό, που ενώ δεν είχε δεύτερο παντελόνι να φορέσει, πριν ο ελληνικός λαός του κάνει την τιμή να τον εκλέξει, αρκούσαν λίγα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας, για έπαυλη δίπλα στην Ακρόπολη; Ή μήπως θα γλίτωνε ο ανεπάγγελτος, πρώην ζιγκολό, όταν θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στην Ευρώπη; Θα γινόταν ποτέ, κάποιος υπουργός, σε υπουργείο, του οποίου οι αποφάσεις θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πεθερικών του (!) ή θα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα τις δραστηριότητες της μητέρας του και δε θα άνοιγε ρουθούνι; Ή θα επιτρεπόταν να γεμίζουν οι καταθετικοί λογαριασμοί των επιχειρηματιών – αφεντικών σας, μόνο και μόνο για τη ''φροντίδα'' της επανεκλογής σας;

Σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα, αν δεν ήσασταν συμμέτοχος, ήσασταν απλός παρατηρητής. Και τα δύο, εκ του αποτελέσματος, κρίνονται ως πράξεις προδοσίας. Έτσι το βλέπω πιά, Κάρολε…

Είχατε αμέτρητες ευκαιρίες,  να ελαφρύνετε εαυτόν, από τις αμαρτίες του παρελθόντος (από το ''δάνειο'' του ''κωλόσπιτου'' της Εκάλης, μέχρι τη σημερινό ''τουμπεκί'' στο ξεπούλημά μας και τη νέα Κατοχή). Θα μπορούσατε να γίνετε Κάρολε, πραγματικό σύμβολο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης του Ελληνικού λαού, αν απλά δεν υπογράφατε τους νόμους και τα διατάγματα που σας έφερνε η ''κυβέρνηση''. Αν είσασταν μ εμάς κι όχι μ αυτούς. Αν υποβάλλατε την παραίτησή σας, εξηγώντας με  διάγγελμα τους λόγους. (Εσείς οι λακωνικοί Δωριείς, γνωρίζετε τον τρόπο να είστε σαφείς…)

Τότε, μάλιστα, θα αξίζατε με χίλια, ένα νέο γύρο με τσίπουρα..

 

ΥΓ 1 Μαθαίνω, δεν περνάς καλά τελευταία, χτύπησαν το σπίτι σου (επανέρχομαι στον ενικό, αυτά δεν λέγονται σε πληθυντικό) στην Ασκληπιού, πάνω από 30 αναρχικοί. Τις προάλλες σε γιουχάρισαν άγρια στην παρέλαση και στα Θεοφάνεια.. Σε αποκάλεσαν προδότη. Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ.. Και πεινάει πολύ.. Και η αδικία δεν αντέχεται. Θάρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνεις κάτι.

ΥΓ 2 Με θλίβει πραγματικά η εικόνα σου σήμερα… Έχω ακόμη τις φωτογραφίες μας στα Γιάννενα, σ εκείνο το γεύμα, μετά από μια συνέντευξη, που μας είχες καλέσει με το συνεργείο της ΕΡΤ, όταν σε απαθανάτιζε ο φακός, να κυνηγάς την τρίχρονη κόρη μου, για να την πείσεις να φάει. Θυμάμαι ακόμη, εκείνον τον πυροβολισμό, για ένα…κυκλάμινο.

Πού πήγε το χιούμορ σου, η επαναστατικότητά σου, αυτό το ''μέσα σε όλα'' που είχες, η εκπληκτική επαφή σου με τον κόσμο, αυτή η ..ψαγμένα κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, που σε ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ξελιγωμένους Πασοκάνθρωπους, από το κοπάδι με τους βλαχοδήμαρχους, που το έπαιζαν παράγοντες της Αλλαγής; Σου έλεγα τότε, ότι μου θυμίζεις στο προφίλ τον Μάρλον Μπράντο στην ''Ανταρσία'' και γέλαγες..

Ακόμη Κάρολε, μου τον θυμίζεις, αλλά  στον ''Νονό''…

                                                                                                                 

Σεμίνα Διγενή

 

ΠΗΓΗ: Mon, 06/02/2012 – 11:57 — Mediasoup, http://mediasoup.gr/node/53448