ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η γλώσσα μας νοθεύεται διαρκώς από τη χρήση λέξεων με διαφορετική από την κυριολεκτική τους έννοια. Αυτό γίνεται για λόγους είτε συντόμευσης είτε εντυπωσιασμού. Έτσι τα μη δυνάμενα να εξυπηρετηθούν δάνεια αποκαλούνται κόκκινα. Στην περίπτωση του δημοσίου χρέους πολύς γίνεται λόγος για το αν αυτό είναι βιώσιμο ή μη. Εδώ είναι εμφανής η αστοχία. Το χρέος σαφέστατα είναι βιώσιμο, αφού διαρκώς αυξάνει. Το ερώτημα έπρεπε να τεθεί διαφορετικά: Είναι βιώσιμη η οικονομία της χώρας μας;

Κατ’ αναλογία και τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια είναι βιώσιμα, αφού η αδυναμία αποπληρωμής τους εντείνεται με την εντεινόμενη ύφεση της οικονομίας της χώρας. Το ερώτημα είναι αν τα ακίνητα θα παραμείνουν βιώσιμα, δηλαδή στα χέρια των αρχικών ιδιοκτητών. Πολύς λόγος γίνεται γύρω από το θέμα και είναι μεγάλη η αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, όχι μόνο δανειοληπτών, αλλά και εγγυητών, συγγενικών ή φιλικών προσώπων των πρώτων, καθώς βλέπουν να στενεύει ο κλοιός των τραπεζών υπό την πίεση βέβαια και εξωελλαδικών κύκλων, οι οποίοι ως όρνεα οσμίζονται σάρκες πτωμάτων!

Συνέχεια →

Ο Ένοπλος Προφητισμός

(Από παρουσίαση βιβλίου του Κουφοντίνα)

Του Χάρη Ναξάκη*

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου, στις 19.30 στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20). Θα μιλήσουν οι: Στάμος Παπαστάμου, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πάντειο, Χάρης Ναξάκης, Τάσος Παππάς και Γιώργος Σταματόπουλος. Πιθανή τηλεφωνική παρέμβαση του συγγραφέα. (Ριζοσπαστικές Αναγνώσεις  Art)**

Στις 13 Απαντήσεις ο Γ. Σταματόπουλος, από τους τελευταίους ίσως νεορομαντικούς, συμβάλλει μ’ ένα εξαίσιο πρόλογο, ο Τ. Παππάς, άριστος γνώστης της τραγωδίας της αριστεράς, θέτει σχεδόν όλα τα καίρια ερωτήματα και οι απαντήσεις του Δ. Κουφοντίνα αναδεικνύουν τα αδιέξοδα του ένοπλου προφητισμού. Θα αναφερθώ σε ένα από αυτά, την ανάθεση. Ο ένοπλος προφητισμός δεν είναι μόνο ισλαμιστικής έμπνευσης (βλ. τζιχαντιστές) ή ιουδαιοχριστιανικός  (σταυροφορίες, γενοκτονία των γηγενών πληθυσμών της Αμερικής, κτλ). Ο ένοπλος προφητισμός δεν έχει μόνο θεολογικό αξιολογικό φορτίο αλλά και νεωτερικό, φιλελεύθερο ή αριστερό.

Συνέχεια →

Ισοπέδωση εργατικών δικαιωμάτων και μόρφωσης

Συνέντευξη της Κικής Γιαννάτου [στον Κυριάκο Νασόπουλο]

Τι σημαίνει να είσαι μια ελαστικά εργαζόμενη εκπαιδευτικός;

Δουλειά για μερικούς μήνες το χρόνο με πενιχρούς μισθούς, μακριά από τον τόπο σου, χωρίς έγκαιρη καταβολή μισθοδοσίας και χωρίς πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ο εκπαιδευτικός που βιώνει αυτό το καθεστώς εδώ και χρόνια, αισθάνεται ανασφαλής και αναλώσιμος. Περνά το καλοκαίρι πάνω από έναν υπολογιστή αναμένοντας μια εγκύκλιο και μετρώντας μόρια. Περιμένει από μια συνέντευξη ή δήλωση από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας να ψυχανεμισθεί τι μπορεί να ισχύσει για την εργασιακή του πορεία. Γυρνά όλη την Ελλάδα, χωρίς να είναι σε θέση να οργανώσει την προσωπική του ζωή. Δεν μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια, ό,τι και να κάνει είναι λίγο και δε φτάνει για να του εξασφαλίσει μόνιμη δουλειά. Γνωρίζει συναδέλφους και μαθητές για ένα διάστημα και ξέρει ότι δε θα τους ξαναδεί ίσως ποτέ. Πάντα αποχαιρετά κάποιους …Περνούν τα χρόνια και μαζί με αυτά η διάθεση και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Ελαστική εργασία σημαίνει ουσιαστικά μισή δουλειά αλλά και μισή ζωή.

Οι ελαστικά εργαζόμενοι αυξάνονται πλέον συνέχεια…

Συνέχεια →

ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ;

Του  Απόστολου Παπαδημητρίου

Χρόνια τώρα οι ισχυροί της Δύσης αποσταθεροποιούν με πολεμικές συγκρούσεις και άγρια εκμετάλλευση τις κοινωνίες των φτωχών και καταφρονεμένων λαών. Οι λίγοι εκεί έχοντες και αρκετοί από τους απόκληρους στην απόγνωσή τους παίρνουν την απόφαση να εξέλθουν, για αναζήτηση καλύτερης τύχης. Προορισμός κάποια χώρα της Δυτικής Ευρώπης. Όμως οι πύλες εισόδου στον, κατ’ αυτούς, παράδεισο βρίσκονται στον Νότο. Επί σειρά ετών κάτι ψέλλιζαν οι κυβερνήσεις των χωρών πρώτης υποδοχής προσφύγων, όμως οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί του Βορρά «σφύριζαν» αδιάφορα! Μάλιστα, γνωρίζοντας ότι τελικός προορισμός των προσφύγων είναι οι χώρες τους, είχαν επιβάλλει (συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ) τη μη αναγνώριση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στους πρόσφυγες.

Συνέχεια →

Τα παθήματα των ποντικών

Του Χρήστου Σκανδάμη*

(Απάντηση στη ‘‘Συνέλευση των ποντικών’’

Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα)

Ωραία τα ‘πανε οι δυο οι τροβαδούροι 

για τα ποντίκια και του Γάτου την ουρά,                    

όμορφα λόγια σαν της Πολυδούρη

λόγια που φέρνουνε στον κόσμο τη χαρά.

Συνέχεια →

Τέσσερις συν μία θέσεις για την Δικαιοσύνη

Του Δημήτρη Μπελαντή*

Το δικαίωμα στην δικαστική προστασία έχει δοκιμασθεί βαρύτατα στην Ελλάδα των μνημονίων κατά την τελευταία τετραετία. Παρά τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις των μνημονιακών κυβερνήσεων ότι θα προχωρήσουν σε μια ταχύτερη και ποιοτικότερη Δικαιοσύνη, τα πράγματα έχουν κυριολεκτικά βαλτώσει, με αποτέλεσμα ένα πολύ σημαντικό τμήμα των συμπολιτών μας είτε να μην μπορεί καν να προσφύγει στα δικαστήρια  (κατά τρόπο που παραβιάζει το δικαίωμά του στην δικαστική προστασία κατά το άρθρο 20 παρ. 1 Συντάγματος και το άρθρο 6 παρ.1 της Ε.Σ.Δ.Α. ) είτε να καταφρονείται  πρακτικά μέσα από την δικαστική διαδικασία. Ορισμένα μέτρα βελτίωσης της κατάστασης μπορούν να ληφθούν άμεσα από μια επικείμενη κυβέρνηση της Αριστεράς.

Συνέχεια →