Η πολιτική απάτη περί «Κέντρου»

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Ένας από τους πιο ταλαιπωρημένους όρους της τρέχουσας πολιτικής ορολογίας είναι το «Κέντρο». Χρησιμοποιήθηκε με τρόπο ψευδεπίγραφο και δημαγωγικό, συμμετέχοντας και αυτό στους τρόπους που οι «πολιτικοί» χειραγωγούν τους λαούς, οδηγώντας τους σε εκούσια αποχή από τις πραγματικές πολιτικές διεργασίες. Συχνά λέγεται πως η «πολιτική» απαξιώνεται στα μάτια των πολιτών, δεν είναι όμως ακριβώς έτσι: δεν απαξιώνεται η πολιτική, είναι οι λαοί, είναι οι πολίτες οι οποίοι απαξιώνουν τους εαυτούς τους, οδηγούμενοι στην απόλυτη χειραγώγησή τους από επιτηδείους.

Συνέχεια →

ΕΧΩ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

Του Κώστα Υψηλάντη

Θέλω να σας μιλήσω για μένα και το  όνειρό μου που δεν σκέπτομαι ποτέ ότι θα  γίνει αληθινό. Δεν έμαθα πολλά γράμματα, γιατί δεν είχα καμιά διάθεση να κουραστώ, αφού οι γονείς μου ήταν πλούσιοι και θα τους κληρονομούσα σαν μοναχογιός που ήμουνα. Γρήγορα μου αγόρασαν ωραίο αυτοκίνητο και μου έδωσαν και χρυσές πιστωτικές κάρτες για να μην στερηθώ τίποτε, όπως λέγανε.

Συνέχεια →

Iδεολογική μετάλλαξη της «κυβερνώσας Αριστεράς»;

Του Γιώργου Μαυρογιώργου*

Εχουμε μπει σε περίοδο μακροχρόνιας γενικευμένης κρίσης ενός «αρπακτικού» καπιταλισμού.

Τα μνημόνια συγκροτούν προγράμματα νεοφιλελεύθερης πειθάρχησης κοινωνίας και εργασίας: διάλυση εργασιακών σχέσεων, ευελιξία, συμβόλαια περιορισμένης διάρκειας (αναπληρωτές εκπαιδευτικοί: «νομάδες»), κινητικότητα, άρση μονιμότητας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις κ.ά.

Πρόκειται για δραστικό συντηρητικό επαναπροσδιορισμό στις σχέσεις εργασίας, δημοκρατίας και κοινωνικού κράτους. Η εκπαίδευση έχει επηρεαστεί δραματικά από αυτές τις πολιτικές «εξουσίας του χρέους».

Οι προεκλογικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική «ανατροπή», κατάργηση των μνημονίων και διεκδίκηση «μιας Ευρώπης του σοσιαλισμού» καλλιέργησαν ελπίδες.

Συμπληρώνουμε έναν χρόνο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. Ο πολιτικός χρόνος ήταν πυκνός σε πολιτικές εξελίξεις.

Συνέχεια →

2015: Απολογισμός μνημονιακής εξαθλίωσης – εξάρτησης

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Το 2015 ξεκίνησε με την «πρώτη φορά Αριστερά» να συγκυβερνά με την Καμμενο- δεξιά βάζοντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το περιβόητο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που χρησίμευσε σαν μέσο εξαπάτησης και υφαρπαγής ψήφων. Κράτησε μήνες η «σκληρή διαπραγμάτευση» με την ΕΕ που περιλάμβανε ένα δημοψήφισμα–απάτη καθώς ανεξαρτήτως αποτελέσματος είχε δηλωθεί εξ αρχής από τον πρωθυπουργό ότι σε σαρανταοκτώ ώρες θα φέρει συμφωνία. Έτσι το «όχι» του λαού μετατράπηκε σε «ναι» που έφερε και τα ΑΤΜ: Capital control και … Αριστερό Τρίτο Μνημόνιο που ψηφίστηκε εν χορδαίς και οργάνων από συγκυβέρνηση, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι.

Συνέχεια →

Je suis ISIS

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Το Ισλαμικό Κράτος είναι μία «μαύρη τρύπα». Είναι το σημείο εκείνο του πλανήτη, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός λαμπρού πολιτισμού. Ο πυρήνας του πολιτισμού, που διεφύλαξε και διέδωσε στον Δυτικό κόσμο μεγάλο μέρος της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, που μετέφρασε στα αραβικά τον Αριστοτέλη και τον Ορθό Λόγο του, για να τον επανερμηνεύσει η Δύση, στη συνέχεια, ως Ratio. Ο πυρήνας του Πολιτισμού, που στην ακμή του περιείχε τόση «πληροφορία» όσο δύο φορές ο γνωστός κόσμος της εποχής του. Τα απομεινάρια αυτών των πολιτισμικών «πληροφοριών» πουλάνε, ακόμη και σήμερα, οι Ίβηρες στους τουρίστες.

Συνέχεια →

Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ο ελληνισμός στη μακραίωνη ιστορία του βίωσε δύο μεγάλες παρακμές. Στην πρώτη έθεσε τέλος η άκοπη κατάκτησή μας από τους Ρωμαίους, στη δεύτερη η επίσης άκοπη κατάκτησή μας από τους Τούρκους. Ο ελληνισμός επιβίωσε βέβαια κατά τη ρωμαϊκή κατάκτηση χάρη στον πολιτισμό του, τον οποίο είχε μεταδώσει σε πλήθος λαών Ανατολής και Δύσης, έλαμψε όμως και πάλι με την εγκόλπωση της νέας πίστης, του Ευαγγελίου του Χριστού. Η χιλιόχρονη αυτοκρατορία της Ρωμανίας είναι αποκρουστική σε αρκετούς Νεοέλληνες, επειδή, δουλωμένοι αυτοί στο «πνεύμα» της Δύσης, απεχθάνονται κάθε τι το ελληνικό και ορθόδοξο.

Συνέχεια →

Λάιτ ραγιάδες (ει δυνατόν και γκλάμουρους)

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Απορούν πολλοί γιατί η Γενοκτονία των Ποντίων εξαιρέθηκε απ’ τη διδακτέα ύλη του Λυκείου (απ’ την οποίαν έχει εξαιρεθεί επίσης και ο «Επιτάφιος» του Περικλή). Γιατί; Ξεχνούν τις συμφωνίες Γιωργάκη – Τζεμ για τον «ήπιο» και «εποικοδομητικό» τρόπο που πρέπει να διδάσκεται η Ιστορία στην Ελλάδα και την Τουρκία, ώστε διά της λήθης να απαλυνθεί το «μίσος» που παράγει η… μνήμη;

Συνέχεια →

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ (+) ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΝΗ

(1913-2004)  – ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41

(σελ. 15-23, 58-74, 82-84 του πρωτοτύπου, γραφθέντα το 1983)

[Ανάμεσα στους 206 νεκρούς των απομνημονευμάτων του, περίπου 40 Καλαβρυτινοί – ο ένας Κερτεζίτης, ο Σταθόπουλος Χρήστος του Ανδρέα]

Ο πατέρας μου είχε τρία παιδιά, τον Όθωνα, Παναγιώτην και εγώ ο Αναστάσιος, είχε και ένα μεγαλήτερον της κλάσεως 1921, (1) ο οποίος εφονεύτηκε εις τον πόλεμο τον Μικρασιατικόν εις την Προύσα της Μικράς Ασίας, η δε οικογενειά μας αποσχολείτο με γεωργία και κτηνοτροφεία, είχαμε 450-500 γιδοπρόβατα. Και το 1940-41 τα εγκαταλείψαμε όλα διότι επήγαμε στρατιώτες και οι τρείς, εγώ έφυγα πρώτος εις τας 28-10-40, καθώς και ο Παναγιώτης, ο δε Όθωνας ο οποίος ήταν και μεγαλήτερος έφηγε και αυτός μετά λίγες ημέρες. Eγώ παρουσιάστηκα αυθημερόν εις το 6ον σύνταγμα της Κορίνθου, εκεί όπου είχα εκπαιδευτεί. Ο Παναγιώτης εις το σύνταγμα Ευζώνων εις το Μεσολόγγι και ο Όθωνας εις τα Γιάννενα ως νοσοκόμος (2), ο οποίος ήταν δευτέρα σειρά εφεδρίας. Εκτός από εμάς τους τρείς, έφυγε και υπερέτης όπου είχαμε και αυτός για τον πόλεμον τον Ελληνοϊταλικόν, καθώς και δύο παιδιά του θείου μου του Παναγιώτη Ριζόγιαννη(3), ο Δημήτριος και ο Μιχάλης και αυτοί είχαν πρόβατα τα οποία τα άφισαν εις το έλεος του Θεού.

Συνέχεια →