Το γενικό εκλογικό δικαίωμα στον καπιταλισμό θεωρείται και είναιδημοκρατική κατάχτηση του εργατικού κινήματος, σε σχέση με τις εποχές της απολυταρχίας ή του αποκλεισμού των γυναικών ή των «κατώτερων» τάξεων. Δε συνιστά ωστόσο και ουσιαστική δημοκρατία, δηλαδή δυνατότητα καθορισμού των συνθηκών ζωής, εργασίας, πολιτισμού των σύγχρονων κοινωνιών.
Τους τελευταίους τρεις αιώνες, μία ανιστόρητη συκοφαντική επίθεση επαναλαμβάνεται διαρκώς, εναντίον τής Εκκλησίας και τού αγίου Κυρίλλου, με επίκεντρο τη δολοφονία τής Υπατίας. Μιας πλαστής και μυθικής Υπατίας, (ή καλύτερα πολλών πλαστών και μυθικών Υπατιών), που ελάχιστη σχέση έχουν με την αληθινή ιστορική Υπατία. Το ακόλουθο άρθρο τού Γιάννη Τσέντου, αφηγείται την ιστορία αυτής τής συκοφαντικής δυσφήμισης, όπου ο καθένας φτιάχνει μια «Υπατία» στα μέτρα του, με σκοπό να πολεμήσει την Εκκλησία και να στηρίξει τις αρρωστημένες ιδέες του.
*****
Η πρόσφατη κινηματογραφική ταινία με θέμα τη φιλόσοφο Υπατία και την αποτρόπαια δολοφονία της στην Αλεξάνδρεια Agora, παραγωγή 2009 και έναρξη προβολής στην Ελλάδα 28 Ιανουαρίου 2010, ταινία τού Alejandro Αmenabar (με μία εξαιρετική Rachel Weisz στον πρωταγωνιστικό ρόλο) γέννησε σε πολλοίς πολλά και καίρια ερωτήματα: Ποια είναι αυτή η Υπατία; Τι είναι πάλι αυτή η νέα επίθεση ενάντια στην Εκκλησία; νέα επίθεση, καθώς φαίνεται σε πολλούς, αλλά βεβαίως κινούμενη φανερά πάνω στο παλαιό, δοκιμασμένο μοτίβο: το μοτίβο τού γκρεμίσματος των μύθων του Χριστιανισμού, το μοτίβο της αποκάλυψης της επιμελώς κρυμμένης για πολλούς αιώνες αλήθειας…
Είμαστε όλοι Δυτικοί, είμαστε όλοι Γάλλοι, είμαστε όλοι Σαρλί; Τέσσερις Βρετανοί ναυτικοί, ο πλοίαρχος, ο υποπλοίαρχος, ένας ναύτης και ο καμαρότος, μετά το ναυάγιο του πλοίου Migonette στον Ατλαντικό το 1884 επέζησαν επιβιβαζόμενοι σε μια βάρκα. Ύστερα από 12 ημέρες, χωρίς νερό και με μόνο δύο κονσέρβες , ο 17χρονος καμαρότος πού είχε μπαρκάρει για να ζήσει την περιπέτεια ήπιε θαλασσινό νερό και αρρώστησε. Ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος, παρά τις αντιρρήσεις του ναύτη, τον έσφαξαν ενώ ήταν ζωντανός και επέζησαν από τις σάρκες και το αίμα του μέχρι να τους περισυλλέξει ένα διερχόμενο πλοίο. Όταν επέστρεψαν στην Αγγλία συνελήφθησαν μετά από καταγγελία του ναύτη και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Υπερασπιζόμενοι τον εαυτό τους επικαλέστηκαν το ωφελιμιστικό επιχείρημα ότι ορθώς έπραξαν, διότι ο καμαρότος θα πέθαινε έτσι και αλλιώς και συνάμα ο φόνος του ενός έσωσε τους άλλους τρείς, πού είχαν και οικογένειες να συντηρήσουν.
‘Οπως είχα τονίσει και προεκλογικά από αυτή τη στήλη, «δεν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κανένα ριζοσπαστικό βήμα από αυτά που απαιτούνται για να βελτιωθεί ουσιαστικά και σε μόνιμη βάση η άθλια οικονομική κατάσταση της πλειοψηφίας του πληθυσμού, μέσα στον «κορσέ» της Ε.Ε. και των καταστατικών συνθηκών της (Μάαστριχτ κλπ.), που θεσμοποίησαν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση στο ευρωπαϊκό επίπεδο». Γι’αυτό, σε άλλο άρθρο μετεκλογικά, κατέληγα στο συμπέρασμα ότι οι δύο βασικές επιλογές που έχει η νέα κυβέρνηση είναι:
Κατακλυστήκαμε από τα κυβερνητικά non papers (διαρροές που δημοσιεύονται αυτούσιες και κατευθυνόμενα).
Γεμίσαμε με ανακοινώσεις δικαίωσης εκ των υστέρων από τα παπαγαλάκια της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και φυσικά του Σόιμπλε και των λοιπών αρπακτικών.
Από κει και πέρα;
Παρακαλούμε την προσοχή σας. Κυρίες και κύριοι οι ώρες είναι κρίσιμες, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Εξηγούμαστε:
Η Ελλάδα απειλείται από «κίνδυνο αλλαγής καθεστώτος». Το άλλο καθεστώς (αυτό που θα έρθει) θα επιφέρει «κατάργηση της ιδιοκτησίας». Θα κάνει πλάτες σε «αναρχικούς εμπρηστές». Θα επιβάλλει «τάγματα εργασίας και πλύση εγκεφάλου». Θα φέρει «δήμευση των επιχειρήσεων χωρίς να καταβάλει ούτε δραχμή». Αφήστε, δε, που θα προκαλέσει «ακρίβεια και έλλειψη αγαθών»…
Είναι βέβαιο ότι οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, στα πλαίσια πάντοτε του περιορισμένου ρόλου που μπορούν να παίξουν από μόνες τους οι εκλογές.
Είναι επίσης βέβαιο ότι η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου της Αριστεράς και ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για μια διέξοδο από την κρίση που μαστίζει το λαό μας, στην εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ η οποία, ας μην το ξεχνάμε χάρη σε ένα άκρως καλπονοθευτικό σύστημα, μπορεί να τον οδηγήσει στην κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας.
Είναι τεράστια η πολιτική κερδοσκοπία και προπαγάνδα που συντελείται δια μέσου αυτών που συνειδητά και δικαίως φέρουν, αλλά και ενίοτε δηλώνουν πως φέρουν, καταδήλως όμως ψευδεπίγραφα, τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς. Αναφέρομαι στα «παιδιά με τα καλάσνικοφ», στις διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις, στους αναρχικούς και στους δήθεν αναρχικούς των Πανεπιστημίων, στους «μπαχαλάκηδες» που καίνε τις πόλεις και τα γήπεδα και σε όλους αυτούς τους καταστροφικά – για τους άλλους και για την κοινωνία-διαμαρτυρόμενους.
