Ποιά αμερικανοκίνητη χούντα;
Του Δημήτρη Μπελαντή*
«Κύριε Διευθυντά,
Είμαι ένας κεντροαριστερός πολίτης του κόσμου που χωρίς καμία οίηση ξέρει να διαβάζει και να καταλαβαίνει την ιστορία της χώρας μας. Που ξέρει, επίσης, να μην παρασύρεται από εύκολα ερμηνευτικά σχήματα του συρμού, που θολώνουν την ματιά μας εδώ και δεκαετίες.
Μας χωρίζει κάπου μια σαρανταετία από το Πολυτεχνείο και από το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας. Πίσω μας, μια ημιτελής και κοπιώδης Μεταπολίτευση, μια εποχή όλο πάθος, θόρυβο και αντάρα, διαδηλώσεις που μπλόκαραν τους δρόμους της Αθήνας για ώρες και έκοβαν την κυκλοφορία ανύποπτων πολιτών, στην πρώτη φάση της, και όλο διαχειριστική πασοκική αλαζονεία, λαϊκισμό και κρατισμό στην επόμενη. Μια εποχή όπου εκτράφηκαν όλα τα τέρατα που μας περιτριγυρίζουν, ο λαϊκισμός, η έλλειψη θεσμών, η παροχολογία, ο κρατισμός, το πελατειακό κράτος, ο αντιμειονοτικός ρατσισμός, η ρητορεία που μετατράπηκε σε νομή της εξουσίας, η καθημερινή κρυμμένη σε όλους μας Ακροδεξιά του «Εθνικού Κορμού». Μια εποχή όπου οι εργαζόμενοι στο με τα σκανδαλώδη προνόμιά τους και την περιφρόνησή τους στους άνεργους και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, οι λεόντειες κατά των εργοδοτών συλλογικές συμβάσεις, οι κλαδικές οργανώσεις, η σύμφυση επιχειρηματικής ανομίας/μονοπωλίου και πολιτικής και η ηχηρή συνθηματολογία της ντουντούκας που κάλυψε το «βαθύ κράτος», την κομματικοποίηση, την υπερκαταναλωτική κοινωνία και την δημόσια υπερχρέωση μας έφεραν εδώ που μας έφεραν.
