Αρχείο κατηγορίας Δηκτικά και φαρμακώδη

Δηκτικά και φαρμακώδη

Ανοίξτε τ’ αυτιά σας και ακούστε την αλήθεια!

Θέλετε να μάθετε την αλήθεια; Ανοίξτε τ' αυτιά σας και ακούστε την!

 

Του Δημήτρη Καζάκη

 

Ξέρετε πιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας; Μήπως είπατε η ύφεση; Ε, αυτό κατά τους κυβερνώντες δεν είναι παρά ένα είδος φυσικού φαινομένου, το οποίο με την πάροδο του χρόνου θα το ξεπεράσουμε. Τι σημασία έχει αν πάρει μερικά χρονάκια. Τι είναι 5, 10, 20, 30 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα. Θα μου πείτε, πόσοι θα ζουν τότε για να δουν το ξεπέρασμα της ύφεσης, όχι στα λόγια και τους αριθμούς, αλλά στην πράξη, στο μεροκάματο, στη δουλειά και στο βιοτικό επίπεδο της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού; Ε, ας μην είμαστε κακόβουλοι και κακεντρεχείς. Δεν χρειαζόμαστε όλοι στην Ελλάδα. Να, αν μείνουμε οι μισοί στην χώρα, αυτόματα θα διπλασιαστούν οι μισθοί και η ανεργία θα εξαφανιστεί.

Αν μείνουμε μόνο το 1/3 τότε θα ζούμε σαν μαχαραγιάδες. Αφήστε που έχουμε του μετανάστες να μας κάνουν τις δουλειές και την Χρυσή Αυγή να εξασφαλίζει ότι μόλις ζητήσουν μεροκάματο θα «εξαφανίζονται». Όσο λιγότεροι μείνουμε στην χώρα, τόσο καλύτερα θα ζήσουμε. Υπάρχει πιο φωτεινό όραμα για την Ελλάδα μας; Τι θέλετε λοιπόν και φωνάζετε για την ανεργία, τους ηλικιωμένους που δεν την βγάζουν με την σύνταξη, τους ασφαλισμένους χωρίς ουσιαστική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τους αρρώστους που πεθαίνουν χωρίς νοσοκομεία, τα παιδιά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αφήστε τους να βγουν από την μέση, αφήστε τους να χαθούν μια ώρα αρχύτερα και θα δείτε τι ωραία που θα είναι η Ελλάδα χωρίς αυτούς.

Δεν ακούσατε προεκλογικά τον κ. Βενιζέλο να λέει ότι όσοι είναι σε απόγνωση και ορισμένοι οδηγούνται στην αυτοκτονία, αυτό σημαίνει ότι είναι εκ φύσεως προβληματικοί; Τι θέλετε δηλαδή να ταΐζουμε τους προβληματικούς; Δεν ακούσατε τον κ. Στουρνάρα που μας είπε ότι έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη και το πληρώνουμε με δάνεια; Τι το θέλουμε το κοινωνικό κράτος; Γιατί να το πληρώνουμε; Για όλους αυτούς τους ανεπρόκοπους που τους αρέσει να κλαίγονται για τις συντάξεις, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την υγεία, κλπ.;

Άμα θέλεις συντάξεις, φάρμακα και υγεία, βγάλε από το πορτοφόλι σου και πλήρωσε για να έχεις. Αν δεν μπορείς, να πας να ψοφήσεις, γιατί να σε πληρώνουν οι άλλοι. Τι θέλετε; Θέλετε να χάσουμε την φάρα από σόι, όπως τους Παπανδρέηδες, τους Σαμαράδες, τους Βενιζέλους και όλους τους υπόλοιπους του οικείου φυράματος, για να επιβιώσει η πλέμπα; Για συνέλθετε! Μεροκαματιάρηδες μια ζωή και ζητάτε από την κυβέρνηση να ασχοληθεί με το τι θα απογίνεται; Όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη, ή έστω στην Πύλο, όποιος έχει ματσωθεί γερά, ή τέλος πάντων όποιος έχει γερές δικτυώσεις εντός κι εκτός Ελλάδας θα επιβιώσει, οι υπόλοιποι ας κάνουν το κουμάντο τους. Ζούμε στην πράξη την «κοινωνία της ευγονικής» που τόσο πολύ ποθούσαν να οικοδομήσουν εγκέφαλοι σαν τον δόκτωρ Μέγκελε, ο οποίος ήταν μια παρεξηγημένη ιδιοφυία που μόνο τώρα καταλαβαίνουν οι πολιτικοί ιδίως της ευρωζώνης την αξία των οραμάτων του και πασχίζουν να τα μετουσιώσουν σε πραγματικότητα. Τώρα, αν χαθούν μερικά εκατομμύρια, δεν πειράζει. Έχουμε γίνει πολλοί και ήρθε ο καιρός να αραιώνουμε.

Η κυβέρνηση λοιπόν έχει με πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί. Αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστεί και η ύφεση, όπως τόσα και τόσα άλλα, γιατί λοιπόν να ανησυχεί γι' αυτήν και μάλιστα να την θέτει πρώτη προτεραιότητα; Έχει βάλει άλλωστε τους πιο κατάλληλους για να ασχοληθούν μαζί της: π.χ. ο κ. Γεωργίου στην Στατιστική Αρχή για να προσαρμόζει κατάλληλα τα νούμερα όπως έχει διδαχθεί στην Μεγάλη της Απάτης Σχολή, το ΔΝΤ, ο κ. Στουρνάρας με παρατσούκλι «το στουρνάρι» που ξέρει να εκτελεί συμβόλαια θανάτου εναντίον της χώρας από την εποχή Σημίτη, αλλά και ο κ. Χατζηδάκης που είναι μετρ στο γενικό ξεπούλημα. Με τέτοιο πολιτικό προσωπικό μπορείς να μην αισθάνεσαι σιγουριά για το αύριο! Ποιοι θέλετε δηλαδή να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας; Οι μεροκαματιάρηδες; Σιγά! Τι ξέρουν αυτοί από διακυβέρνηση μπροστά στα καμάρια της πολιτικής;

Στο κάτω-κάτω της γραφής ποιους αφορά η ύφεση; Τους εργαζόμενους με δουλειές χωρίς μεροκάματο, χωρίς παρών και μέλλον, αλλά και τους ανέργους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Ε, και; Αφού δεν βρίσκουν ψωμί να φάνε, ας φάνε παντεσπάνι! Όποιος δεν έκανε μια αρπαχτή στην ζωή του, όποιος δεν χώθηκε σε κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για να τα μασήσει, όποιος δεν τα βρήκε με του κυβερνήτες για να εισπράττει εν λευκώ, όποιος δεν σκαρφίστηκε έργα και επενδύσεις του αέρα για να τα κονομήσει μαζί με τους πολιτικούς του φίλους, όποιος δεν σταμάτησε μπροστά σε τίποτε προκειμένου να ρημάξει, να λεηλατήσει και να φτιάξει περιουσίες, τότε αυτός είναι ένας αποτυχημένος. Με τους αποτυχημένους θα ασχολούμαστε τώρα; Αυτοί το μόνο που ξέρουν είναι να μιλάνε για εντιμότητα και αξιοπρέπεια, για δουλειά και προκοπή και ύστερα να σέρνονται στις αυλές των μεγάλων για μια υπόσχεση. Μ' αυτούς θα ασχοληθούμε; Η μόνη τους αξία είναι η ψήφος τους. Όπως ακριβώς την εποχή της αρχαίας Ρώμης όπου κατά χιλιάδες οι προλετάριοι συντηρούνταν με συσσίτια και επιδόματα από τις μεγάλες φαμίλιες των πατρικίων μόνο και μόνο για την ψήφο τους. Αφού την δώσανε, τώρα τι ζητάνε; Ας πάνε στα συσσίτια του Καμίνη, ή της Εκκλησίας, ας πάνε στα κοινωνικά παντοπωλεία του Αλαφούζου και της παρέας του. Η κοινωνία φροντίζει. Γιατί να ασχοληθεί μια ολόκληρη κυβέρνηση μαζί τους, όταν έχει άλλα πολύ πιο σοβαρά πράγματα να φροντίσει.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της, αυτό μας είπε ο πρωθυπουργός και ειλικρινά δακρύσαμε από συγκίνηση. Έτσι είναι. Πρέπει η Ελλάδα να αποκτήσει ξανά αξιοπιστία. Απέναντι σε ποιους; Απέναντι στους εταίρους της και τις αγορές! Και ξέρετε γιατί; Διότι η Ελλάδα προκάλεσε επί τούτου την παγκόσμια κρίση μόνο και μόνο για να μην πληρώσει τα δάνειά της. Δεν μπορεί το ευρώ και οι αγορές να πηγαίνουν ρολόι και ξαφνικά να εμφανίζεται η μικρή Ελλαδίτσα και να τα χαλά όλα. Φανταστείτε το σοκ που έπαθαν όλοι. Εκεί που οι αποδεδειγμένα καλοί φίλοι μας σαν τον Σόρος, τον Μπάφετ, οι γνωστές τράπεζες Goldman Sachs, Deutsche Bank και οι άλλες αδελφές, η επίσης γνωστή παρέα του ευρώ, η οποία έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μας βάλει στον κύκλο της για το καλό μας, που όλοι τους πάνε με το σταυρό στο χέρι, που δεν έχουν εμπλακεί ούτε σ' ένα σκάνδαλο, που είναι οι καλύτεροι φίλοι των αδικημένων, ξαφνικά την πάτησαν από την Ελλάδα. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι οι έλληνες είναι αχάριστοι και αγνώμονες. Όχι βέβαια όλοι. Μόνο η πλέμπα, οι μεροκαματιάρηδες, αυτοί που θέλουν εκτός από μισθό – δεν φτάνει που δεν είναι ευγνώμονες γιατί έχουν, όσοι απ' αυτούς έχουν, δουλειά, θέλουν και μισθό από πάνω – θέλουν να παίρνουν και σύνταξη, θέλουν υγεία, θέλουν παιδεία και μάλιστα δωρεάν. Άκουσον, άκουσον! Όλο θέλουν, θέλουν, θέλουν και μάλιστα δωρεάν. Και το κράτος που θα τα βρει; Πως μπορεί να φροντίζει τις περιουσίες αυτών που κυβερνούν και ταυτόχρονα να παρέχει στην πλέμπα, στον λαουτζίκο υγεία, παιδεία και συντάξεις; Ίσια κι όμοια, δηλαδή; Τι θέλετε να μας κυβερνούν μόνο όσοι έχουν βγει από το καμίνι της βιοπάλης, μόνο όσοι έχουν αποδείξει ότι την επιστήμη τους ξέρουν να την βάζουν στην υπηρεσία της πατρίδας; Τέτοια αχαριστία λοιπόν; Θα είχαμε όλα αυτά τα καλά που έχουμε σήμερα, αν δεν μας κυβερνούσαν όλοι αυτοί που εξακολουθούν να μας κυβερνάνε για δεκαετίες; Θα είχαμε ευρώ; Τι άλλο θέλετε; Να μας ανήκε η χώρα που κατοικούμε και να μην ξέρουμε τι να την κάνουμε; Ενώ τώρα ξέρουμε. Την πουλάμε για ένα κομμάτι ψωμί και είμαστε ήσυχοι. Έχουμε τις αγορές και τους φίλους μας στην ευρωζώνη να μας κοιτάξουν. Αυτοί θα μας βρουν δουλειά και θα μας δώσουν να φάμε. Τι την θέλουμε την πατρίδα. Έτσι ή αλλιώς μια ζωή οι πολιτικοί μας την πουλάνε και οι επιχειρηματίες μας την λεηλατούν. Μόνο βάσανα μας έχει δώσει. Ενώ όντας Ευρωπαίοι γινόμαστε πολίτες του κόσμου. Σαν τους Αφγανούς, του Πακιστανούς, τους Αφρικανούς και όλους τους άλλους περιπλανώμενους συμπολίτες που άφησαν την πατρίδα τους στην στοργική φροντίδα των παγκόσμιων τραπεζών και των πολυεθνικών και αυτοί βγήκαν στην γύρα για να ανακαλύψουν τον κόσμο. Υπάρχει καλύτερη ζωή;

Στο κάτω-κάτω της γραφής η Ελλάδα χρωστάει. Κι όπως είναι γνωστό στους κύκλους των τραπεζιτών, όποιος δεν μπορεί να πληρώσει χάνει την αξιοπιστία του. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό ανήκει στην σφαίρα της τραπεζικής μαφίας, αλλά τι σημασία έχει; Ποιος μπορεί να ξεχωρίσει τον τραπεζίτη από τον τοκογλύφο, την τράπεζα από την μαφία; Μπορεί να έχει δικαιώματα αυτός που χρωστάει; Όχι βέβαια. Το μόνο δικαίωμα που έχει είναι να πληρώσει. Σε είδος αν χρειαστεί, όπως τότε με τον Έμπορο της Βενετίας, που ο οφειλέτης έπρεπε να πληρώσει το ομόλογο με μια λίμπρα σάρκας από την σάρκα του. Βέβαια, στο θέατρο ο οφειλέτης Αντόνιο σώζεται από τον Σάιλοκ χάρις στην στρεψοδικία του δικηγόρου. Στην αληθινή ζωή, οι σύγχρονοι Σάιλοκ έχουν φροντίσει για όλα. «Εγγυώμαι προσωπικά την αποπληρωμή των δανείων», είπε ο Σαμαράς στους Ευρωπαίους Σάιλοκ. Μήπως εννοεί ότι θα πληρώσει αυτός με δική του λίμπρα σάρκας; Όχι βέβαια. Εγγυάται προσωπικά ότι ο λαός θα πληρώσει τα δάνεια. Τα δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν παρά μόνο με λίμπρες σάρκας από την σάρκα του λαού. Και λοιπόν; Από πότε έχει δικαιώματα αυτός που χρεωστάει; Και μάλιστα η πλέμπα, όλοι αυτοί που σέρνονται προεκλογικά στα γραφεία των πολιτευτών για κανένα ρουσφετάκι. Τι δικαιώματα έχουν αυτοί; Κανένα απολύτως! Το μοναδικό δικαίωμα που έχουν είναι να ψηφίζουν, όποτε τους λένε, αυτόν που τους υποδεικνύουν, για να μπορούν οι Σάιλοκ να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους.  

Άλλωστε τι θα κοστίσει η όλη υπόθεση των δανείων. Ο Σαμαράς μίλησε για κάτι βραχονησίδες. Από τότε που ήταν υπουργός εξωτερικών με υπουργό οικονομικών τον Μάνο στην κυβέρνηση αυτού του αξιομνημόνευτου ευεργέτη της χώρα μας, του Κ. Μητσοτάκη, είχαν βάλει στο μάτι τις βραχονησίδες και να που ήρθε η ώρα να εκπληρώσουν την αποστολή τους. Τι μας νοιάζει για τις βραχονησίδες. Τι μας νοιάζει αν πουληθούν τα πάντα. Εμείς να είμαστε καλά, ή τέλος πάντων όσοι από εμάς θα επιζήσουμε για να είμαστε καλά. Όλοι οι άλλοι ας πάνε στον αγύριστο. Τι μας νοιάζει; Άλλωστε, το ‘παμε, όσο λιγότεροι μείνουμε, τόσο μεγαλύτερες ευκαιρίες θα έχουμε για κανένα ρουσφετάκι στις επόμενες εκλογές. Από εξ επαγγέλματος πολιτευτές ικανούς μόνο για ρουσφέτια και για να πουλάνε την χώρα, πάντα με το αζημίωτο, έχουμε πήξει σε δεξιά και αριστερά, σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Δείτε τους πώς έχουν κουρνιάξει όλοι τους με το ευρώ. Άλλο να τα παίρνεις χοντρά με δραχμούλα κι άλλο να τα παίρνεις χοντρά με ευρώ και μάλιστα να μπορείς να το βγάζεις έξω χωρίς κανένα κόλλημα.

Μην φοβάσαι. Αν εσείς οι περισσότεροι δεν είναι γραφτό σας να επιβιώσετε, τι να γίνει; Κισμέτ. Τι θέλετε δηλαδή να βάλει ο Τσίπρας την γάτα του να κλαίει; Όσοι από εμάς θα επιβιώσουν, τότε θα μείνουμε λίγοι και καλοί. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για να συρθείς στα πόδια του για μια εξυπηρέτηση. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για να ξεπουλήσεις την αξιοπρέπειά σου με το να πιστέψεις τις υποσχέσεις του. Αντίο και καλόν ύπνο. Ο βαθύς ύπνος μέσα στον θάλαμο αερίων, ήταν το μόνο που είχε απομείνει για τους καταδικασμένους, έλεγαν όσοι επιβίωσαν από τα κάτεργα του Άουσβιτς, του Ντάχαου και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων ευγονικής της ανθρωπότητας.

Και ένας μικρός αστερίσκος: Ξέρετε πώς γλύτωσε η Ευρώπη από την πανούκλα στον μεσαίωνα; Με την φωτιά! Φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνυμένους, φώναζαν οι πρόγονοι αυτού του λαού που κάποτε κατοικούσε και υπερασπιζόταν αυτή την γη. Κάτι ήξεραν αυτοί. Σε τούτον τον τόπο μπορεί να μείναμε λίγοι ρωμιοί, λίγοι που πονάμε για τα παιδιά και την πατρίδα μας. Μπορεί να έχουμε μείνει ελάχιστοι από την Ρωμιοσύνη του ποιητή, αλλά να είστε σίγουροι ότι από εμάς θα το βρουν ακόμη κι αν χρειαστεί να υπερασπιστούμε τα ιερά κι όσια του μαχόμενου ελληνικού έθνους – όχι του δήθεν έθνους των κάλπικων αρχαιολατρών και των ξεπουλημένων ελληναράδων, αλλά του έθνους που ήξερε να τα βάζει με κατακτητές και τύραννους για να επιβιώσει – πάνω στα βουνά όπως οι παππούδες μας. Ετούτη η γη ανήκει στο γένος μας, στο λαό μας, και εκτός από τα ομόλογα που έχουν υπογράψει οι εγκάθετοι κυβερνήτες για να μας έχουν αλυσοδεμένους οι ντόπιοι και ξένοι ληστοσυμμορίτες, υπάρχει και ένα ομόλογο που από τον εποχή του Κολοκοτρώνη έχει μείνει ανεκπλήρωτο: το ομόλογο της ελευθερίας της Ελλάδος. Κι αυτό ήρθε η ώρα να πληρωθεί στο ακέραιο και με όλους τους τόκους υπερημερίας. 

 

ΠΗΓΗ: Πέμπτη, 23 Αυγούστου 2012, http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2012/08/blog-post_23.html

Η ουρά της Μέρκελ….

Η ουρά της Μέρκελ….

 

Του παπα Ηλία Υφαντή


Όπως έκαμαν τα χείριστα, λένε και τα πλέον ξεδιάντροπα!  Ένα παράδειγμα: Είναι, λένε, ο Καμένος, ουρά του ΣΥΡΙΖΑ! Ισχύει αυτό στην πραγματικότητα; Σε καμιά περίπτωση!

Είναι σαφέστατα και οι μεν και οι δε εναντίον των δοσίλογων και των τοκογλύφων. Αλλά ασφαλώς έχουν και κάποιες άλλες-καθόλου αμελητέες- διαφορές. Οι οποίες όμως μπορούν και πρέπει να υπερβαθούν για το καλό και τη σωτηρία της πατρίδας απ' την καταστροφή.

Στην οποία μας έχουν οδηγήσει οι άσωτοι σωτήρες του δικομματισμού με τα απάνθρωπα, σε βάρος του λαού, μέτρα τους και την πρωτοφανή σε βάρος της πατρίδας προδοσία τους.

Και με την περί «ουράς», κατά του Καμένου, μομφή τους, προσπαθούν να κρύψουν το γεγονός ότι οι ίδιοι είναι ουρά της Μέρκελ και των τοκογλύφων.

Και πρωταγωνιστές της προδοσίας και του ξεπουλήματος της πατρίδας. Και, αντί να ντρέπονται και να κρύβονται, έχουν το απύθμενο θράσος να κατηγορούν αυτούς, που αρνούνται να τους ακολουθήσουν στο προδοτικό τους κατρακύλισμα… Τόση διαστροφή!

Κι ακόμη: Επισκέφτηκε, λέει, ο Καμένος τους σχισματικούς της Μονής Εσφιγμένου!… Κι αυτό ήταν «μέγα πολιτικό σφάλμα»! Όπως λένε κάποια εξωνημένα και καλολαδωμένα ΜΜΕ προφανώς της ασφάλτου! Και όχι βέβαια αγιορείτες!…

Τα οποία ΜΜΕ κόπτονται συν τοις άλλοις και για τη νομιμότητα. Στην οποία τόσα χρόνια πρόσφεραν ασυλία. Όπως κι η νομιμότητα προσέφερε την ασυλία της στην πολιτική αλητεία, προκειμένου να κλέβει και να ληστεύει. Και συλλήβδην να εξαθλιώνει το λαό και να ξεπουλάει την πατρίδα.

Γεγονότα και πραγματικότητες, που καθόλου δεν τις έβλεπαν τα νομιμόφρονα ΜΜΕ, που ακομπανιάρουν, τώρα, το όργιο της τρομοκρατίας σε βάρος του λαού. 

Και προσπαθούν με όλους τους τρόπους να τον υποχρεώσουν να σκύψει κάτω απ' το ληστρικό και ατιμωτικό καθεστώς. Το δικό τους και των τοκογλύφων…

Και ψάχνουν να βρουν κάποιες σκόνες στα μάτια του Καμένου ή του Τσίπρα και δεν βλέπουν τα δοκάρια, που είναι μπηγμένα σα μάτια τα δικά τους και των απατεώνων πολιτικάντηδων.

Και πιστεύουν ότι ο Πατριάρχης θ' ασχοληθεί με τι δικές τους κουτοπονηριές και στενοκεφαλιές, στις οποίες προσπαθούν να παγιδεύσουν αυτόν και ένα μέρος του λαού.

Και πέρα απ' όλα αυτά έχουν κυκλοφορήσει κι ένα ξεδιάντροπο σποτάκι: Με κάποιον, που πάει σε εστιατόριο με την παρέα του. Κι αφού καταβροχθίζει τον αγλέορα, ύστερα αρνείται να πληρώσει. Με αποτέλεσμα οι μπράβοι του εστιατορίου να τον βγάλουν σηκωτό απ' το εστιατόριο.

Και δεν καταλαβαίνουν οι ανεγκέφαλοι ότι το σποτάκι αυτό "τους πάει γάντι". Γιατί ποιοι άλλοι, εκτός απ' αυτούς, τους τεμπέληδες και χαραμοφάηδες, κατέφαγαν το καταπέτασμα του λαού!

Που, όχι μόνο δεν πληρώνουν για το τσιμπούσι της αλητείας τους, αλλά υποχρεώνουν με τη βάρβαρη και ληστρική νομιμότητά τους το λαό να πληρώσει τα σπασμένα.

Έχει, λοιπόν, ή δεν έχει ο λαός ιερό καθήκον να τους πετάξει στον Καιάδα της λεηλασίας και της μυριαπόδεικτης απάτης τους;

Κι όχι βέβαια σηκωτούς ,αλλά κλοτσηδόν!

Και με την ευκαιρία: Είδαμε τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος κάποιον αρχιμανδρίτη να υποδέχεται τον κ. Σαμαρά στην είσοδο της Αγίας Τριάδας της Κηφισιάς.

Για ποιο λόγο άραγε;

Έκαμε ο άγιος αρχιμανδρίτης το ίδιο και για όλους τους άλλους, που εκείνη τη μέρα εκκλησιάστηκαν στο ναό της ενορίας του; Ασφαλέστατα όχι! Γιατί, λοιπόν, τόση, κατά τον άγιο Ιάκωβο, προσωποληψία!

Για να θαυμάσει ο λαός τη θρησκευτικότητα ενός διαπρεπούς εκπροσώπου της Μπίλντεμπεργκ;  Ή για να δείξει ο άγιος αρχιμανδρίτης πόσο ευπειθέστατος είναι σε κάποιον εκπρόσωπο της «δεξιάς» του Μαμωνά!


παπα-Ηλίας, 11-6-2012

Δικομματικός κανιβαλισμός!…

Δικομματικός κανιβαλισμός!…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Καταιγισμός ομαδικού πυρός εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του νεαρού αρχηγού του. Απ' τον «όμορφο, ηθικό και αγγελικά πλασμένο κόσμο» των ανερμάτιστων παχύδερμων και ασπόνδυλων του δικομματικού κανιβαλισμού.

Και προπάντων απ' τους εκπροσώπους της ΝεοΔούλης του Μαμωνά. Και τι δεν τους έσυραν και τους σύρουν οι δολοπλόκοι και δολοφόνοι!

Ότι, για παράδειγμα, θα θέσουν σε κίνδυνο τα εθνικά μας ζητήματα. Ξεχνώντας ότι η προσφορά της μισής Κύπρου στους Τούρκους είναι έργο των υπερπατριωτών της υπερεθνικόφρονος Δεξιάς.

Και ότι η ΝεοΔούλη του Μαμωνά, ομού με το ομογάλακτό της ΘΑΣΟΚ, αποφάσισαν και διέταξαν, φασιστικότατα, την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στους γερμαναράδες και τους τοκογλύφους…

Και, για να παγιώσουν την έσχατη προδοσία τους, έθεσαν τις προδοτικές αποφάσεις τους υπό την προστασία του αποικιοκρατικού αγγλικού δικαίου. Οι σουπερπατριώτες προδότες!

Κινδυνεύει, λένε, η Εκκλησία και οι παπάδες… Σάμπως δεν είναι το δολοφονικό αυτό καθεστώς, που καθόρισε σε αντικατάσταση δέκα συνταξιοδοτούμενων παπάδων, να χειροτονείται μόνο ένας νέος!…

Είναι λένε, ο Τσίπρας νεαρός και άπειρος. Σε αντίθεση με τους σκοτεινούς αστέρες του δικομματισμού, που είναι πολύπειροι και πολυμήχανοι…

Προφανώς στην κατά συρροή εξαπάτηση και κατατρομοκράτηση του λαού! Όταν, για να θυμηθούμε, όχι μόνο τον κ. Βενιζέλο, αλλά και το Σαίξπηρ, δεν έχουν απλώς ωριμάσει στην πανουργία τους, αλλά, κυριολεκτικά, σαπίσει.

Καταλογίζουν, ακόμη, στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ότι αποτελείται από πολλές συνιστώσες. Με αποτέλεσμα, όπως λένε, να χαρακτηρίζονται τα λεγόμενά τους από πολυφωνία, πολυγλωσσία και αντιφάσεις.

Αντίθετα με τη δική τους αμετακίνητη εμμονή στην ολέθρια και σατανική κακουργία τη δική τους και των πατρώνων τους. Και ζητούν απ' τους πολιτικούς αντιπάλους τους να τους φέρουν, με τη μηχανή του χρόνου, το μέλλον στο παρόν. Έτσι, ώστε να δείξουν στο λαό τι επιτέλους πρόκειται να κάμουν… Προκειμένου να αποσπάσουν τη μνήμη και τη φρίκη του λαού απ' το, μόλις χθεσινό, δικό τους άθλιο παρελθόν:

Το πάμπλουτο σε διαφθορά, απάτες, σκάνδαλα, μίζες, κακονομία, κακοδιοίκηση, κακουργία, βαρβαρότητα. Και τις, χωρίς αρχή και τέλος, αλλεπάλληλες μεταλλάξεις τους. Πάντα απ' το κακό στο χειρότερο….

Αλλά και το ακόμη αθλιότερο παρόν τους. Που άλλοτε κάνουν θηριώδη επίδειξη των λυκοδοντιών τους, για να μας κατασπαράζουν και άλλοτε ξαναφοράνε τις προβιές τους, δήθεν, για να μας σώσουν.

Και υπάρχουν, ύστερα απ' όλα αυτά ακόμη κάποιοι, εθελόδουλοι και εθελόβλακες που προκειμένου να αμνηστεύσουν την προδοτική συμπεριφορά τη δική τους και των αφεντικών τους μας λένε:

«Με το να στηρίξουμε ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, δέν σημαίνει ότι τους απαλλάσσουμε των ευθυνών τους για ατασθαλίες και παραλείψεις του παρελθόντος ή και του παρόντος. Απλά σημαίνει ότι "αναστέλλουμε" τις έρευνες και διαδικασίες καταλογισμού ευθυνών για το άμεσο μέλλον. Εν όψει της καταστροφικής καταστάσεως της οικονομίας και της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου».

«Κούνια, που σας κούναγε» ανεγκέφαλοι τρομοκρατημένοι τρομοκράτες! «Να ζεστάνουμε τα φίδια στον κόρφο μας, το χειμώνα, για να μας αποτελειώσουν με τα οδυνηρά τους δαγκώματα, το Καλοκαίρι»…

Μπορεί να είμαστε τόσο άφρονες και ανεύθυνοι, ώστε να εμπιστευτούμε, για μια ακόμη φορά, στους μεγαλοαπατεώνες και μεγαλοκακούργους αυτούς το μέλλον της πατρίδας μας και των παιδιών μας!

Λίγη ντροπή και φιλότιμο δεν μας απέμεινε; Ασφαλώς και δεν δίνουμε όρκο αιωνίας πίστεως στον οποιονδήποτε ΣΥΡΙΖΑ. Αν και αυτοί αποδειχτούν ανάξιοι της εμπιστοσύνης μας! Όμως…

Ο πολιτικός ρεαλισμός, αυτή τη στιγμή, επιβάλλει να μη σβήσουμε και την αμυδρή, έστω, διαφαινόμενη ελπίδα μας. Πισωγυρίζοντας στα Σόδομα και τα Γόμορρα του δικομματικού κανιβαλισμού!…

 

παπα-Ηλίας, 7-6-2012

Εταιρίες δολοφόνων…

Εταιρίες δολοφόνων…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Πήγα αυτές τις μέρες να πληρώσω τη ΔΕΗ. Όπου με την τιμή του ρεύματος ήταν αναπόσπαστα συνδεδεμένο και το περίφημο χαράτσι του πολυχρονεμένου μας πασά και αφέντη, Ευάγγελου Βενιζέλου.

Ο οποίος, όπως διαθρυλείται, ομού μετά του εντιμότατου κ. Προκόπη Παυλόπουλου, υπουργού της «σεμνότατης και ταπεινότατης» ΝεοΔούλης του Μαμωνά, είχαν φιλοτεχνήσει, τις διαβόητες, περί ασυλίας κλεπτών και απατεώνων βουλευτών και υπουργών, συνταγματικές διατάξεις…

Στα γραφεία, λοιπόν, της ΔΕΗ αποτάθηκα σε κάποια κυρία και της ζήτησα να μου καθορίσει το ποσό, που όφειλα, εκτός του χαρατσιού, να πληρώσω για τη ΔΕΗ, κλπ.

-Μα, μου είπε, δεν υπάρχει εδώ χαράτσι, όλο το ποσό οφείλεται στην κατανάλωσή σας.

-Κοιτάξτε καλύτερα της είπα. Γιατί εμένα κάτι μου λέει ότι είναι μέσα και το χαράτσι.

-Μα έτσι κι αλλιώς θα το πληρώσετε! Μου είπε.

-Εσείς, που μπορείτε, να το πληρώσετε, της είπα, εγώ δεν μπορώ! Αλλά κι αν μπορούσα, σε καμιά περίπτωση δεν θα πλήρωνα, για τις εταιρίες δολοφόνων των εφιαλτών και των τοκογλύφων…

Άνοιξε τα ηλεκτρονικά της «τεφτέρια» και με διαβεβαίωσε ότι επρόκειτο περί της κατανάλωσης και όχι περί του χαρατσιού. Και έτσι αναγκάστηκα να το πληρώσω.

Επιστρέφοντας όμως στο σπίτι και συγκρίνοντας την, περίεργα, μεγάλη αυτή κατανάλωση με προηγούμενους λογαριασμούς, ήταν ολοφάνερο ότι «κάποιο λάκκο είχε η φάβα». Και αποτάθηκα στις κεντρικές υπηρεσίες της ΔΕΗ.

Όπου και με πληροφόρησαν ότι επρόκειτο περί του χαρατσιού. Το οποίο, κατόπιν εντολής της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων, όπως μου είπαν, έπρεπε να εισπραχθεί ως κατανάλωση και να διαβιβαστεί στην Εφορία.

Δεν είναι, αξιότιμοι δολοφόνοι, όλη αυτή η σκηνοθεσία, μια αθλιότατη απάτη σε βάρος του λαού; Ακόμη και τώρα προεκλογικά δεν ντραπήκατε, για να αφήσετε, έστω και για λίγο, στην άκρη την απατεώνική σας αθλιότητα και ταυτότητα!

Πράξη δεύτερη: Πήγα στο φαρμακείο, για να πάρω τα άκρως απαραίτητα, για την εξαιρετικά επισφαλή υγεία μου, φάρμακα:

-Πρέπει να τα πληρώσετε εξ ολοκλήρου, μου είπε ο φαρμακοποιός.

Και με παρέπεμψε στην υγειονομική υπηρεσία για τα περαιτέρω. Όπου και μου συνέστησαν να υποβάλλω τη σχετική απόδειξη, με τα συμπαρομαρτούντα δικαιολογητικά και να περιμένω… Μαζί με τόσους άλλους ομοιοπαθείς.

Δεδομένου ότι, απ' την αρχή της χρονιάς, το βενιζέλειο και λοβέρδειο, μαζί με το σαμάρειο, κράτος δεν έδωσαν, όπως μου είπαν, ούτε τσακιστή δεκάρα για την υγειονομική περίθαλψη…

Και έτσι θα περιμένω να τα πάρω, ύστερα από μερικές δεκαετίες, προφανώς, με «τόκο». Που σημαίνει ότι για μένα και τόσους άλλους, που βρίσκονται στην ίδια με μένα ή και χειρότερη κατάσταση, ο αναμενόμενος «τόκος», θα είναι ο θάνατος.

Που ουσιαστικά θα είναι δολοφονία. Οργανωμένη από σας και τους τοκογλύφους πάτρωνές σας… Οι οποίοι συμπήξατε τις εταιρίες δολοφόνων του δικομματισμού και της τρόικας. Για να κατακλέψετε και να καταληστέψετε τα δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία. Και ολόκληρη την Ελλάδα. Και όλους τους Έλληνες.

Με αποτέλεσμα να μη μπορούμε, τώρα, να αγοράσουμε τα φάρμακά μας. Κι αφού ούτε να κλέψουμε ούτε να ληστέψουμε μπορούμε, όπως οι συνειδητά ασυνείδητοι δολοφόνοι μας, δεν μας απομένει τίποτε άλλο από το να πεθάνουμε.

Θυσία στο βωμό της λεηλασίας και της τοκογλυφίας. Αλλά μήπως, αξιότιμοι δολοφόνοι μας, δεν είναι δολοφονίες, όπως επανειλημμένα έχει γραφτεί, και οι ραγδαία αυξανόμενες αυτοκτονίες; Αφού μας παγιδεύσατε στο κρεματόριο της απόγνωσης και μας εξωθείτε στα τόσα απονενοημένα διαβήματα!…

Και όμως παρόλα αυτά έχετε το απύθμενο θράσος να φιγουράρετε και να γαβγίζετε απ' τα παράθυρα της τηλεόρασης. Και να μας τρομοκρατείτε….

Λέγοντάς μας ότι εσείς και μόνο εσείς διαθέτετε την καλύτερη πατέντα δολοφονιών. Και ότι συνεπώς οφείλουμε να σας προτιμήσουμε. Προκειμένου να ολοκληρώστε το δολοφονικό και καταχθόνιο έργο σας…

Αντί να εξαφανιστείτε και να μην προκαλείτε με την αποκρουστική παρουσία σας και την αφόρητη αναίδειά σας! Νομίζετε, αλήθεια, τόσο ηλίθιους τους ψηφοφόρους σας; Ή τόσο ανέντιμους!… Ώστε να είναι, μέχρι τέλους συνεργοί στο προδοτικό και δολοφονικό σας έργο!…


παπα-Ηλίας, 5-6-2012

Της κωλοτουμποκρατίας….

Της κωλοτουμποκρατίας….

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 


Κυριακή των Πατέρων αύριο. Και βέβαια ο νους μας πηγαίνει, πρώτα-πρώτα, στους Πατέρες της Εκκλησίας. Που κάποτε ήταν αληθινοί πατέρες, αφού αγκάλιαζαν όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Ενώ οι τωρινοί απλά υποκρίνονται. Τουλάχιστο οι περισσότεροι. Γιατί κάποιοι όλο και κάτι προσπαθούν να κάμουν για τον δεινοπαθούντα λαό.

Αλλά αυτά, που κάνουν, με την ελεημοσύνη, είναι απλώς μπαλώματα και μερεμέτια. Όταν το πρωταρχικό και το ουσιαστικό, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, καθήκον τους, είναι η δικαιοσύνη:

Αφού, ο Χριστός συνιστά το: «Ζητείτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν».

Αλλά, στην τωρινή συγκυρία, όταν μιλούμε για πατέρες η σκέψη μας, πηγαίνει, περισσότερο, στους, λεγόμενους, εθνοπατέρες.  Απ' τους οποίους οι περισσότεροι μάλλον εθνοπροδότες θα έπρεπε να λέγονται. Ή, ακόμη καλύτερα, λυκοπατέρες.

Γιατί δεν έπεσαν, απλά, ως άνθρωποι, σε κάποια λάθη. Έτσι ώστε να έχουν δικαίωμα στη συγγνώμη μας. Αλλά ενήργησαν, όπως όλα δείχνουν, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου. Μαζί με τη συμμορία των τοκογλύφων.

Για να κερδίζουν οι τοκογλύφοι, αλλά και ταυτόχρονα αυτοί οι ίδιοι αστρονομικά ποσά, τζογάροντας πάνω στην εξαθλίωση του λαού και το ξεπούλημα της πατρίδας. Και, για να καταλάβουμε το βαθμό της εξαχρείωσής τους, ας κάνουμε τον κόπο να τους συγκρίνουμε με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Καποδίστρια:
Με βάση κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα, που μας πρόσφερε ο φίλος Παναγιώτης Ανανιάδης: Ο γιατρός του Καποδίστρια, λέει το ένα παράδειγμα, του συνέστησε ότι έπρεπε να βελτιώσει την διατροφή του. Και ο Καποδίστριας απάντησε:

«Ουδέποτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου βελτίωση της τροφής, παρά μόνον τότε, όταν θα είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που να πεινάει…». 

Το Πανελλήνιο (γνωμοδοτικό σώμα που ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια), εξάλλου, και η Γερουσία ψήφισαν το μισθό, που έπρεπε να δίνεται στον Κυβερνήτη. Και τις δύο φορές ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό.

«Αποστρέφομαι, απάντησε, το να προμηθεύω εις τον εαυτόν μου τας αναπαύσεις του βίου, αι οποίαι προϋποθέτουν την ευπορίαν, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων. Περικυκλωμένοι από πλήθος ολόκληρον ανθρώπων βυθισμένων εις την εσχάτην αμηχανίαν… Οι μισθοί όσων εξ υμών συμμετάσχουν εις την κυβέρνησιν…..πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η κυβέρνησις εις την εξουσίαν της».

Για συγκρίνετε, λοιπόν, τον Καποδίστρια με τους σημερινούς μεγαλοπατεώνες. Που χωρίς ντροπή και φιλότιμο βλέπουν το λαό να υποφέρει και να αυτοκτονεί από απελπισία και του πετάνε κατάμουτρα το «μαζί τα φάγαμε!!!»! Και πολλές παρόμοιες αθλιότητες.

Τη στιγμή, που, εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, ότι έχουν ρουφήξει ακόμη και το μεδούλι του λαού… Και κατηγορούν εκείνους που θέλουν να κάνουν μονομερή, υπέρ του λαού, καταγγελία του μνημονίου. Όταν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις αποτελούν αίσχιστη υπέρ των τοκογλύφων μονομέρεια.

Και πηγαινοέρχονται, με αλλεπάλληλες κωλοτούμπες από κόμμα σε κόμμα. Φτύνοντας αυτούς, που πρωτύτερα έγλειφαν και γλείφοντας αυτούς, που προηγουμένως είχαν φτύσει. Οι κατάπτυστοι!… Έτσι ώστε, στη χώρα της δημοκρατίας, να επιβληθεί του λοιπού πολίτευμα της κωλοτουμποκρατίας.
Και το πλέον παράδοξο είναι ότι το ένα από τα κόμματα των αλλεπάλληλων σκανδάλων, της ανεξάντλητης κωλοτούμπας και εν τέλει της έσχατης προδοσίας, είναι, λέει, ένα από τα φαβορί για την επικράτηση στις επόμενες εκλογές…

Γιατί λένε ότι στη συνείδηση κάποιων ψηφοφόρων οι κάποιες λεκτικές ακροβασίες των αντιμνημονιακών βαραίνουν περισσότερο από τα βοώντα και κράζοντα κακουργήματα των μνημονιακών.

Για να μας θυμίζουν, έτσι, τον απόστολο Παύλο, που στην αυριανή περικοπή των Πράξεων των Αποστόλων, θα μας μιλήσει για τους βαρείς λύκους, που πέφτουν αχόρταγοι πάνω στο λαό.

Και, ενώ τον κατασπαράζουν, παρουσιάζονται ως οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του και εγγυητές του μέλλοντός του… Αφού, υπόσχονται, για μια ακόμη φορά, ότι, του λοιπού, θα βόσκουν χορταράκια και δεν θα κατασπαράζουν τα εύπιστα αρνάκια…


παπα-Ηλίας, 26-5-2012, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2012/05/26/….82/

Τα γλειφτρόνια των ΜερκΟλάν…

Τα γλειφτρόνια των ΜερκΟλάν…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Παπούλη, μου έλεγε η συγχωριανή μου Ελένη, αυτοί, που ψηφίζουν το δικομματισμό, είναι ή βολεμένοι ή βλαμμένοι. Οι πρώτοι, για τ' αργύρια μπορούν να πουλήσουν, όχι μόνο την πατρίδα, αλλά και τη μάνα, που τους γέννησε.

Και οι δεύτεροι σκέφτονται, ωσάν να ζουν εκατό, τουλάχιστο, χρόνια πίσω. Όπως στην εποχή, που κάποιοι πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι Έλληνες φώναζαν για τον παππού του έκπτωτου: «Ελιά-ελιά και Κώτσο βασιλιά»!

Κι, αντί να ντρέπονται για το κατάντημα των κομματικών ινδαλμάτων τους και το δικό τους, έχουν το απύθμενο θράσος να λασπολογούν εναντίον του απελπισμένου και δικαίως αγανακτισμένου λαού. Και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας τρομοκρατήσουν.

Ενώ, αν διέθεταν και κόκκο έστω φιλότιμου και συνείδησης, θα μπορούσαν να κάμουν μια πολύ απλή σύγκριση: Θα έβαζαν στο ένα τάσι της συνειδησιακής τους ζυγαριάς τα κακουργήματα και τα' ανοσιουργήματα των μνημονιακών «σωτήρων» τους. Και στο άλλο τα "αλλοπρόσαλλα", όπως λένε, λεγόμενα των αντιμνημονιακών. Για να συγκρίνουν και να κρίνουν…

Αλλά τη συνείδησή τους, πέρα απ' την τυφλή αφοσίωση στα ινδάλματα τους, την έχουν αλώσει και τυφλώσει και οι πάτρωνες των ινδαλμάτων τους: Οι αρχιτέκτονες, δηλαδή, της ληστρικής τοκογλυφικής επιδρομής εναντίον μας. Οι οποίοι έρχονται να συμπαρασταθούν – τώρα στις εκλογές – στους εντολοδόχους τους εφιάλτες. Για να μπορέσουν να συνεχίσουν το ολέθριο έργο τους. Για λογαριασμό και των μεν και των δε. Και μας θέτουν διάφορα κάλπικα τρομοκρατικά διλήμματα. Για να μας εξαναγκάσουν, για μια ακόμη φορά να σκύψουμε και να προσκυνήσουμε τα μακροπρόθεσμα ληστρικά σχέδιά τους.

Και κάνουν και – άμεσες ή έμμεσες – παρεμβάσεις: Όπως η κ. Μέρκελ προς τον «ημέτερο» Κάρολο, τον Μέγα, σχετικά με το διαβόητο δημοψήφισμα. Με τις ένθεν κακείθεν φαυλεπίφαυλες διαψεύσεις. Ή το πρωτόκολλο του κ. Ολάν. Το οποίο φαίνεται να έχει προτιμήσεις για όσους διαθέτουν τη μεγαλύτερη, κάτωθεν της οσφυϊκής χώρας, περιφέρεια.

Και μπράβο στον κ. Τσίπρα, που τους πληρώνει με το ανάλογο νόμισμα… Γιατί οι ξιπασμένοι αυτοί υβριστές και τρομοκράτες των λαών πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον αντίστοιχο τσαμπουκά αξιοπρέπειας. Και όχι με τα δουλοπρεπή προσκυνήματα και αναξιοπρεπή γλειψίματα. Των διαπρεπών κλεφτρονιών της ξεπουλημένης και γλείφουσας πολιτικάντικης συμμορίας… Κι ας κατακρίνουν δριμύτατα τον κ. Τσίπρα κάποιοι διαπρεπείς εκπρόσωποι του αξιότιμου κατιναριού της λαδωμένης και έρπουσας δημοσιογραφίας.

Αλλά, επιτέλους, γιατί να μας σκοτίζουν τα λεγόμενα και τα πρωτόκολλα των ΜέρκΟλάν; Και όλων των άλλων ξιπασμένων μελανοαίματων… Μήπως στις 6 Μαΐου ακούσαμε τι μας έλεγαν οι ντόπιοι εφιάλτες και τα φερέφωνα δημοσιογραφικά τους παπαγαλάκια;

Ή μήπως δεν ξέρουμε το ρόλο, τόσο των σοσια-ληστών, όσο και των καπιτα-ληστών. Τόσο στον τόπο μας, όσο και διεθνώς! Όταν και οι μεν και οι δε διέπρεψαν και διαπρέπουν εξίσου ως απατεώνες και κλέφτες και λήσταρχοι και δολοφόνοι των λαών.

Αλλά και ως οι μεγαλύτεροι από καταβολής ελληνισμού καταστροφείς και προδότες… Τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσουμε με την ίδια ακριβοδίκαιη ετυμηγορία και στις 17 Ιουνίου…

Ελεύθεροι και ανεξάρτητοι απ' τα τοκογλυφικά και τρομοκρατικά διλήμματα. Τόσο των κλεφτρονιών και γλειφτρονιών, όσο και των ΜερκΟλάν πατρώνων τους….

παπα-Ηλίας,  Μαΐου 23, 2012, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2012/05/23/….BD/ 

Τα αργύρια της προδοσίας…

Τα αργύρια της προδοσίας…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Τα βρώμικα τηλεοπτικά κανάλια, τα βρώμικα ραδιόφωνα, τα βρώμικα έντυπα, τώρα, παραμονές εκλογών, παίζουν όλο και πιο εντατικότερα το βρώμικο ρόλο τους.Που είναι εκείνος των βρώμικων πλυντηρίων, που αγωνίζονται να ξεπλύνουν τα βρώμικα κόμματα και τους βρώμικους πολιτικούς.

Για να σπείρουν την αιθαλομίχλη της σύγχυσης και της αμφιβολίας. Και να πείσουν τον αφελή όχλο ότι μπορεί και να μην είναι τόσο βρώμικοι και επικίνδυνοι, όσο φαίνονται. Αλλά κι αν υποτεθεί ότι είναι τόσο κι άλλο τόσο βρώμικοι, ότι είναι δύσκολο να εμπιστευτούν κάποιους, που δεν τους έχουν γνωρίσει!…

Και επιμένουν πολύ περισσότερο στα περισσότερο βρώμικα κόμματα και τους περισσότερο βρώμικους πολιτικούς, που είναι, στην προκειμένη περίπτωση, οι προσκείμενοι στη μνημονιακή μαφία. Και ιδιαίτερα εκείνη του δικομματισμού. Για να τους παραδώσουν και πάλι στην εκλογική τους πελατεία κι από τον Ήλιο ξεσξασπρότερους…

Όταν τα καινούργια κόμματα και οι καινούργιοι υποψήφιοι, δεν αξιώνονται ούτε της παραμικρής αναφοράς. Ή και αν τους κάνουν τη «χάρη», δεν τους αφήνουν να αρθρώσουν μια ολοκληρωμένη σκέψη. Καθώς σκόπιμα και εκνευριστικά τους διακόπτουν με σκαιότητα και επιπλήξεις….

Ενώ για τους μεγαλοαπατεώνες «όλα καλά κι όλα ωραία»: Διοργανώνοντάς τους συνεντεύξεις, στις οποίες έχουν την απλόχωρη άνεση και αποκλειστικότητα. Ή εξασφαλίζοντάς τους και το απαραίτητο ακροατήριο. Για να αναμασήσουν τις τρομολάγνες ανοησίες τους. Και να δεχτούν τις «σκληρές», δήθεν, ερωτήσεις, άλλοτε του στημένου δημοσιογράφου και άλλοτε του επίσης στημένου ακροατηρίου.

Έτσι, ώστε το φιλοθεάμον κοινό των εύπιστων εθελόδουλων να περιμένει ν' ακούσει αλήθειες απ' τους συνειδητά ασυνείδητους μεγαλοαπατεώνες. Και να αποδεχτεί ότι η πραγματικότητα δεν είναι η φρίκη, που ζει, αλλά η τερατώδης απάτη, που του σερβίρουν. Και η ακόμη τερατωδέστερη, που του υπόσχονται….

Κι άλλοτε διοργανώνουν τηλεμαχίες μεταξύ των βρώμικων πολιτικών των βρώμικων κομμάτων. Όπου διασταυρώνουν τα πλαστικά σπαθιά και τα κοντάρια τους. Και εκσφενδονίζουν οι μεν στους δε την άφθονη λάσπη και το βούρκο, που τόσα χρόνια έχουν συσσωρεύσει ένθεν κακείθεν. Έτσι ώστε να εξάπτουν τον ένθεν κακείθεν φανατισμό των τυφλωμένων οπαδών τους. Και να ανεβάζουν τα ποσοστά των εξαπατημένων.

Που θα πάνε να τους χειροκροτήσουν προεκλογικά και μετεκλογικά θα αυτοκτονούν για χάρη τους. Όπως οι μονομάχοι στις ρωμαϊκές αρένες.

Οι οποίοι, λίγο πριν μονομαχήσουν και πεθάνουν, χαιρετούσαν τους αιμοχαρείς αυτοκράτορες, φωνάζοντάς τους: «Χαίρε Καίσαρ οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν»!

Και όλη αυτή η αθλιότητα διαδραματίζεται εκ μέρους των ΜΜΕ για τα αργύρια της προδοσίας. Τη μοναδική θεότητα που πιστεύουν, κατά κανόνα, καναλάρχες και ραδιοφωνάρχες και εφημεριδάρχες. Και τα οποία αργύρια οι πολιτικάντηδες προσφέρουν πλουσιοπάροχα, παίρνοντάς τα απ' τους τοκογλύφους χορηγούς, προεκλογικά, για να τους τα επιστρέψουν πολλαπλάσια, μετεκλογικά.

Ληστεύοντάς τα και κλέβοντάς τα από το μαζοχιστή λαό. Για τον οποίο κόπτονται, τάχα, και αγωνίζονται. Δίνοντάς του προεκλογικά τα φιλιά της προδοσίας και μετεκλογικά τα οδυνηρά καρφιά της σταύρωσης. Για να του πιουν το αίμα και να του ρουφήξουν το μεδούλι. Για την ευμάρεια δική τους και των άπληστων τοκογλύφων χρηματοδοτών. Ντόπιων και διεθνών.

Αν θέλετε κάμετε σύγκριση, ανάμεσα στους πολιτικάντηδες και τους θεατρίνους εκπροσώπους των ΜΜΕ αφενός και τον Ιούδα, αφετέρου. Ο οποίος, τουλάχιστο, μετεμελήθη. Και είχε τη στοιχειώδη εντιμότητα να επιστρέψει τα αργύρια της προδοσίας στη μαφία των σταυρωτών. Και ύστερα βέβαια ν' αυτοκτονήσει.

Ενώ στην τωρινή ορθόδοξη Ελλάδα η ιδεολογία του Ιούδα και του Εφιάλτη έχει γίνει επάγγελμα και νόμος και κανόνας πλουτισμού της άρχουσας αναρχίας. Τόσο των απατεώνων πολιτικών, όσο και των εξωνημένων ΜΜΕ…

 

παπα-Ηλίας,  Απριλίου 11, 2012, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2012/04/11/…argyria-prodosias…82/ 

Άθεοι και προδότες

Άθεοι και προδότες

 

Του παπα Ηλία Υφαντή


 

Το μαύρο μπλοκ της χούντας των προδοτών και δοσίλογων καταρρέει. Κι όμως κάποιοι αφιονισμένοι οπαδοί του επιμένουν αμετανόητοι να παραμένουν εγκάθειρκτοι στις προδοτικές κομματικές τους στρούγκες. Και όχι απλώς δε ντρέπονται, αλλά γίνονται κιόλας επιθετικοί…

Μεταξύ αυτών και ο φίλος μου ο Βασίλης: «Θέλω, μου λέει, να τα πούμε. Πρέπει ν’ αλλάξεις. Γιατί κινδυνεύεις να καταλήξεις στους άθεους της αριστεράς»!…

Γι’ αυτό αναγκάζομαι να πω στο φίλο μου το Βασίλη και σ’ όλους τους ερωτοβαρεμένους με τα κόμματα της προδοσίας, Βασίληδες, κάποιες απλές-θέλω να πιστεύω- αλήθειες: Πιστεύουν, αλήθεια οι θιασώτες της προδοσίας και του δοσιλογισμού ότι μπορεί να υπάρξει και η παραμικρή έστω σχέση ανάμεσα στο χριστιανισμό και το σατανικό σιωνισμό της Μπίλντεμπεργκ και της Τριμερούς!

Των οποίων υπηρέτες χαμερπείς είναι αυτοί, που ασυστόλως δολοφονούν την Ελλάδα και το λαό της. Καθώς «το παίζουν», μάλιστα, και σωτήρες μας!…

Και φθάνουν, ακόμη, και στο αδιανόητο κατάντημα να παραλληλίζουν τα προδοτικά τους κόμματα με το Χριστό. Σαν τον ανοικονόμητο υπουργό των οικονομικών, που τόλμησε, μέσα στην αμετροέπεια της λογοδιάρροιάς του, να πει ότι το κόμμα του είναι « ο αμνός ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου»!

Ή μήπως θέλγονται απ’ το τρισάθλιο «μέσα-έξω» απ’τα κόμματά κάποιων βουλευτάδων, και το πηγαινέλα τους, απ’ το ένα κόμμα της προδοσίας στο άλλο. Μετακομίζοντας «εξ αθλίων οι άθλιοι, δι’ αθλίων, προς άθλιους», για να θυμηθούμε και τον κυνικό Διογένη.

Που κάνουν τις βουτιές στις απάτες, τη μια ύστερα απ’ την άλλη. Ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος του αριβισμού και το φαταουλισμού. Σαν τα σκουλήκια στις πυορροούσες πληγές ή τα ποντίκια στο εγκαταλελειμμένες τροφές.

Συνεπώς αυτοί, που θέλουν να φαίνονται και να λέγονται ευσεβείς και ορθόδοξοι χριστιανοί και φοβούνται μήπως μιανθούν απ’ τη σχέση τους με την…άθεη αριστερά, δεν έχουν καμιά πρόφαση δικαιολογίας, για να ακολουθούν τα κόμματα της προδοσίας.

Για όσους θέλουν ν’ ανήκουν στη δεξιά και φοβούνται την… αθεΐα της αριστεράς, υπάρχει ο Παναγιώτης Καμένος. Που και πατριώτης είναι, όπως προκύπτει απ’ τις επιλογές του, αλλά και, κατά τεκμήριο, χριστιανός.

Για τον πρόσθετο λόγο ότι κράτησε σταθερές αποστάσεις απ’ τα κόμματα του δοσιλογισμού. Τόσο απ’ το άθλιο αλισβερίσι ανάμεσά τους, όσο και απ’ την τρόικα των τοκογλύφων του σιωνο-αμερικανο-γερμανικού 4ου Ράιχ…

Οποιαδήποτε άλλη επιλογή τους καθιστά συμμέτοχους και συνένοχους στη χειρότερη από καταβολής του ελληνισμού προδοσία.

Αλλά ας αφήσουμε τώρα τους «ευσεβείς» προδότες κι ας έρθουμε στους…. άθεους αριστερούς: Είναι αλήθεια ότι κάποιοι απ’ τους αριστερούς δηλώνουν άθεοι. Η πραγματικότητα όμως αποδεικνύει ότι οι περισσότεροι, κατά βάθος, δεν είναι.

Παράδειγμα χαρακτηριστικό και εύγλωττο; Η περίπτωση του Χαρίλαου Φλωράκη! Ο οποίος, ύστερα από επίσκεψή του στο Άγιο Όρος, εξομολογήθηκε και έφυγε απ’ τη ζωή ως χριστιανός. Και θα μπορούσε κανείς μαζί με το Χριστό να πει σε κάποιους «ευσεβείς χριστιανούς» πώς οι Φλωράκηδες «πάνε μπροστά απ’ αυτούς στη βασιλεία του Θεού»!

Αλλά οι περισσότεροι αριστεροί ούτε είναι ούτε δηλώνουν ότι είναι άθεοι! Ίσα, ίσα μάλιστα, που είναι ασύγκριτα καλύτεροι, όπως προαναφέραμε, από κάποιους «ευσεβείς και ορθόδοξους χριστιανούς», που ακολουθούν τα κόμματα του δοσιλογισμού. Για τον πρόσθετο λόγο ότι αγωνίζονται για τη δικαιοσύνη. Την οποία έχουν εξοβελίσει απ’ τον ηθικό τους κώδικα και την πολεμούν με νύχια και με δόντια τα κόμματα της προδοσίας και οι οπαδοί τους.

Για να μας θυμίζουν και πάλι το Χριστό, ο οποίος λέει: «Ου πας ο λέγων μοι, κύριε, κύριε, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πέμψαντός με πατρός»! Δηλαδή αληθινοί χριστιανοί δεν είναι αυτοί, που λένε «Χριστούλη μου» και «Θεούλη μου», τη στιγμή, που υπηρετούν τους αδηφάγους και αδίστακτους τοκογλύφους, αλλά αυτοί, που αγωνίζονται για τη δικαιοσύνη!

Συνεπώς, η πραγματικότητα φωνάζει πως αυτοί, που στηρίζουν και υποστηρίζουν το μαύρο μπλοκ των παπαδημίων κάνουν μεγάλο λάθος, αν νομίζουν πως είναι χριστιανοί!

Αν ήταν όντως χριστιανοί, εδώ και τόσα χρόνια θα στήριζαν και υποστήριζαν το μεγάλο αγωνιστή και αληθινά ευσεβή χριστιανό, τον αείμνηστο Νίκο Ψαρουδάκη… Και σήμερα το κόμμα της Χριστιανικής Δημοκρατίας! Ή τη Δημοκρατική Αναγέννηση του Στέλιου Παπαθεμελή και του Ηλία Σταμπολιάδη. Ή το Πατριωτικό Μέτωπο του Σταύρου Βιτάλη. Που έχει, όπως φαίνεται, φιλορωσικό προσανατολισμό.

Γιατί κακά τα ψέματα! Δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας με τους βάρβαρους ρωμαιοκαθολικούς σταυροφόρους και τους κακούργους και λήσταρχους προτεστάντες «συμμάχους» μας. Που έχουν αντικαταστήσει το Θεό με το Μαμωνά.

Που υπονομεύουν, παντοιοτρόπως την ορθόδοξη Ρωσία. Κατέστρεψαν την επίσης ορθόδοξη Σερβία. Και έχουν μεταβάλει την πατρίδα μας σε Νταχάου και Άουσβιτς, καταδικάζοντάς μας σε αργό θάνατο…

 

παπα-Ηλίας, Μαρτίου 3, 2012, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2012/03/03/…82/

«Βουλή» και «βουλευτές»

«Βουλή» και «βουλευτές»

 

Του Νικήτα Χιωτίνη*


 

Τα τελευταία γεγονότα (ψήφιση μνημονίου) κάνουν πλέον φανερή την κατάντια της δήθεν Βουλής των Ελλήνων. Ας δούμε πρώτα τους δήθεν βουλευτές. Είναι δήθεν βουλευτές, γιατί δεν βουλεύονται (αναφέρομαι στην κατά τη γνώμη μου συντριπτική πλειονότητα). Άλλος δεν διαβάζει τι ψηφίζει – και είναι υποψήφιος πρωθυπουργός – άλλος προλαβαίνει να ρίξει μια ματιά, άλλη εμπιστεύεται τους «ειδικούς βουλευτές» και όλοι, επί ποινή διαγραφής, οφείλουν να υπακούσουν στην «κομματική γραμμή».

Τότε τι κάνουν; Βαφτίσια, διορισμούς, μεταθέσεις φαντάρων, ελπίζουν και σε κάποιο σοβαρότερο ρουσφέτι – κρατικές προμήθειες κ.λπ. – αν έχουν τον τρόπο τους με τις διάφορες υπηρεσίες και με τους υπουργούς, καλύτερα βέβαια αν είναι οι ίδιοι υπουργοί. Αυτό που πάντως σίγουρα – ενδεχομένως οι περισσότεροι (το γράφω για να μη φάω καμιά μήνυση) – προσπαθούν και πετυχαίνουν, είναι να αυξήσουν τα έσοδά τους και τις περιουσίες τους. Βεβαίως υπάρχει το «πόθεν έσχες». Όμως αυτό δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τα ακόλουθα:

1. Ας πούμε ότι ο βουλευτής δεν πληρώνει τίποτα για την προεκλογική του εκστρατεία. Λοιπόν, τα εισοδήματα – μαζί με τις «επιτροπές» κ.λπ. – κυμαίνονται γύρω στις 90.000 ευρώ τον χρόνο. Αν υπολογίσουμε ότι οι βουλευτές χρειάζονται αρκετά κοστούμια, συνολάκια, κομμωτήρια και λίφτινγκ, θα πρέπει να ξοδεύουν για τα προς το ζην αυτών, ίσως και των οικογενειών τους, με τα κολέγια και τα γυμναστήρια, περίπου 80.000 ευρώ τον χρόνο. Άρα τους μένουν για επενδύσεις το πολύ 10.000 ευρώ τον χρόνο, επί 4 χρόνια μάς κάνει 40.000 ευρώ κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Είναι δηλαδή σαφές πως μετά τη θητεία τους (και όχι μετά από κάθε χρόνο) δεν μπορούν να αγοράσουν παρά ημιυπόγειο δυάρι σε φτηνή περιοχή – πάντα με την υπόθεση πως δεν πλήρωσαν τίποτα για την προεκλογική τους καμπάνια. Εδώ παρακαλώ εντάξτε και τους παλαιούς βουλευτές. Δηλαδή, αυτοί που είναι βουλευτές για 20, π.χ., χρόνια, έχουν εξοικονομήσει 200.000 ευρώ, δηλαδή δικαιούνται τεσσάρι διαμέρισμα, όχι όμως καινούργιο και όχι σε ακριβή περιοχή – πάντα με την υπόθεση πως δεν πλήρωσαν τίποτα για την προεκλογική τους καμπάνια. Δεν δικαιούνται βέβαια να εμφανίζουν μετρητά στη Γερμανία ή αλλαχού. Για να δούμε όμως αυτούς τους μακροχρόνια βουλευτές: πόσοι από αυτούς μετά 20 χρόνια θητείας στη «Βουλή» απέκτησαν μόνο ένα τεσσάρι σε φτηνή περιοχή; Ότι υπάρχουν τέτοιοι, υπάρχουν και οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε και να το αναδείξουμε – ιδιαιτέρως αν το κάνουν όχι γιατί είναι από αλλού δεσμευμένοι, αλλά γιατί έτσι θεωρούν το λειτούργημά τους. Αποτελούν όμως εξαίρεση.

2. Επειδή όμως η προεκλογική εκστρατεία έχει πολύ μεγάλο κόστος, ας σταθούμε λίγο σε αυτή: λοιπόν το κόστος, με σημερινά χρήματα, μιας μέσης καμπάνιας δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 100.000 ευρώ, σε μερικές δε περιφέρειες – όπως η Β’ Αθήνας – το παραπάνω μέσο κόστος είναι δραματικά μεγαλύτερο. Άρα, αν το πληρώσει μόνος του ο υποψήφιος, θα αντιμετωπίσει πρόβλημα επιβίωσης ως βουλευτής – μακριά από μας. Του το πληρώνουν φίλοι. Φαντάζεστε πως υπάρχουν πολλοί που πληρώνουν τόσα χρήματα χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα; Άρα, από χέρι, ο «βουλευτής» είναι δεσμευμένος.

Ας δούμε τώρα τη «Βουλή»:

1. Η Ελλάδα είναι η μόνη από τις ανεπτυγμένες χώρες που, αν κάποιος βουλευτής ψηφίσει εκτός κομματικής γραμμής ή απλώς δεν ψηφίσει νόμο που προτείνει υπουργός του κόμματός του, είτε διαγράφεται είτε γίνεται πρωτοσέλιδο. Στις ΗΠΑ, π.χ., κρίσιμες νομοθετικές προτάσεις του Ομπάμα οριακά πέρασαν ή δεν πέρασαν, από ψήφους του κόμματος που τον εξέλεξε πρόεδρο. Δεν προέκυψε ζήτημα. Απλώς προσάρμοσε τις προτάσεις του, για να γίνουν αυτές αποδεκτές από τους «δικούς» του. Εμείς προς τι άραγε έχουμε τους βουλευτές μας; Δες ανωτέρω: για να μαζεύουν ψήφους μέσω βαφτισιών, διορισμών κ.λπ., και μόνο.

2. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όχι μόνο δείχνουμε να αποδεχόμαστε την κατάσταση, αλλά ωθούμεθα προς ολοένα και μεγαλύτερη υποβάθμισή της. Διαπιστώνοντας πως δήθεν πληρώνουμε ακριβά τους βουλευτές – γιατί δεν τους πληρώνουμε ακριβά· ο βουλευτής πρέπει να έχει οικονομική αυτονομία για να «βουλεύεται», αλλά να μπορεί βεβαίως και να βουλεύεται – αποδεχόμαστε να τους μειώσουμε, από 300 σε 200 σήμερα, σε λίγο καιρό σε ακόμα λιγότερους. Μα αυτό είναι ολοένα και μεγαλύτερη απαξίωση του κοινοβουλευτισμού. Το ότι οι βουλευτές δεν βουλεύονται και έχουν – και έχουμε – δει στραβά τον αντιπροσωπευτικό τους ρόλο, δεν σημαίνει πως πρέπει να μειωθούν σε αριθμό ή και να καταργηθούν! Το ζήτημα δεν είναι οι μισθοί τους. Αν όλα δούλευαν σωστά – και νόμιμα και ηθικά – τα χρήματα που έχουν οι περισσότεροι συσσωρεύσει με διάφορους άλλους τρόπους θα έφταναν για να πληρώνουμε όχι 300, αλλά χιλιάδες αντιπροσώπους μας! (στους «άλλους τρόπους» περιλαμβάνω και τις «προίκες»: κανένας πλούσιος επιχειρηματίας δεν δίνει την κόρη του για το ονόρε, κανένας επιχειρηματίας δεν παντρεύεται βουλευτίνα μόνο για το ανάστημά της, καμιά συμβολαιογράφος δεν παντρεύεται υπουργό μόνο για την ομορφιά του). Να αλλάξουν – και να αλλάξουμε – νοοτροπία πρέπει, αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε σε θεσμοθέτηση ολιγαρχικών καθεστώτων, που θα μας αρέσουν κιόλας.

3. Η ποιότητα τώρα των βουλευτών: πόσοι νομίζετε πως είναι σε θέση, ακόμα και να έχουν δηλαδή καλή θέληση, να διαβάσουν και να καταλάβουν το «μνημόνιο» και τα διεθνώς τεκταινόμενα; Πόσοι υπουργοί Πολιτισμού, π.χ., είχαν και έχουν τα αντίστοιχα προσόντα; Κατηγορούμε τον «πνευματικό» κόσμο πως δεν επεμβαίνει. Πέραν του ότι δεν μπορεί να επέμβει ουσιαστικά, γιατί δεν ψηφίζουμε έναν από αυτούς για βουλευτή, αντί να ψηφίζουμε απλώς προβεβλημένους από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, κατά Πανούση) και πολιτευτές του σωλήνα; Πόσοι από τους υφισταμένους «αντιπροσώπους» μας έχουν κύρος πέραν της σκοπίμως μυθοποιημένης θέσης τους ως μελών του Κοινοβουλίου, πόσοι, αν χάσουν την έδρα τους, θα εξακολουθήσουν να ζουν με τον τρόπο που σήμερα ζουν, σαν αντιπρόσωποι του Θεού επί της Γης;

4. Ας δούμε όμως και τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας σε σχέση με το σύνταγμά μας. Προβλέπεται διάκριση των εξουσιών σε Νομοθετική (βουλευτές), Εκτελεστική (υπουργοί) και Δικαστική (δικαστές). Τέτοια διάκριση όμως καταφανώς δεν υπάρχει – το ζήτημα έχει αρκούντως ήδη αναλυθεί. Επίσης προβλέπεται από το σύνταγμα και ο υπερκομματικός και ρυθμιστικός ρόλος του Προέδρου, που πολύ κακώς έχουμε αποδεχτεί ότι είναι «διακοσμητικός». Για παράδειγμα, δείτε το άρθρο 42 που ορίζει πως «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Βουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί, εκθέτοντας και τους λόγους» – σε συνδυασμό με το άρθρο 52, που ορίζει πως «η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση λαϊκής κυριαρχίας τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας», σε αντίθετη περίπτωση επιβάλλονται ποινικές κυρώσεις. Είμαστε όμως σήμερα μάρτυρες απόλυτης διάλυσης των πάντων, συμπεριλαμβανομένου του φιλότιμου και της τσίπας: κατάδηλη αναντιστοιχία κυβέρνησης και λαϊκού σώματος, οι «πολιτικοί» μας ψεύδονται ασυστόλως (αυτό δεν αφορά βεβαίως όλους), καταστρέφεται η Αθήνα και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός δεν αποπέμπεται ως ανεπαρκής κ.λπ. Καημένε βάτραχε! (δες προηγούμενο σημείωμά μου, «Δημοκρατία και δουλεία»).

Και κάτι τελευταίο: αν ένας πολιτικός έπειτα από 50 χρόνια πλούσιων παροχών – μισθών κ.λπ. – παραιτηθεί για κάνα χρόνο από τον μισθό του, δεν σημαίνει ότι έπραξε το καθήκον του, μήτε καν συμβολικώς, όπως συνήθως πιπιλίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν σώζεται η χώρα μ’ έναν μισθό, ούτε συμβολικώς ούτε πραγματικώς, ιδιαιτέρως όταν προσπαθεί έτσι κάποιος να αποποιηθεί τις κύριες ευθύνες του, που σχετίζονται με την ίδια την υπόσταση μιας χώρας. Και κάτι άλλο: πολιτική δεν γίνεται με πρόζα, γίνεται με εκ του νόμου – αλλά ενίοτε και με εκτός του γράμματος, αλλά όχι του πνεύματος, του νόμου – πολιτικές ενέργειες.

Είναι δύσκολο να πει κανείς τι πρέπει να γίνει. Μην ξεχνάμε ότι, ενώ τα περισσότερα – και σήμερα αναπτυγμένα – ευρωπαϊκά κράτη καταστάλαξαν σε οργανωτικές δομές μετά πορεία πολλών αιώνων (η πορεία τους αυτή άρχισε γύρω στον 7ο με 8ο αιώνα), εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε μέσα σε λιγότερο από δύο αιώνες (από τον 19ο αιώνα). Είμαστε καταδικασμένοι όμως να πετύχουμε, ακόμα και με τον τρόπο που θεωρούσε ο Μαρξ τη μαμή της Ιστορίας (παρ’ ότι δεν συντάσσομαι με τον δρόμο αυτόν, γιατί θα είναι και αυτός σικέ, αν αναλύσουμε τις τελευταίες δήθεν λαϊκές εξεγέρσεις στη Βόρεια Αφρική και αλλού).


* O Δρ. Νικήτας Χιωτίνης είναι Αρχιτέκτων, Καθηγητής ΤΕΙ, Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού Αντικειμένων.

 

ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 02 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012, http://topontiki.gr/article/31238

Δεν είμαστε ιθαγενείς που γελιούνται με χάντρες και ..

Δεν είμαστε ιθαγενείς που γελιούνται με χάντρες και καθρεφτάκια

 

Του Νίκου Λάιου*


 

Χτες, Κυριακή, 12 του Φλεβάρη, η κατοχική «κυβέρνηση» χτύπησε ξανά τον ελληνικό λαό.

Ξεκάθαρο πια, πως εχθροί της είναι περισσότεροι από πεντακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, που ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σ' όλη την υπόλοιπη χώρα, αγωνιζόμενοι για μια φούχτα δικαιώματα – που, όμως, συμπυκνώνουν τα μέγιστα ανθρώπινα αγαθά, τον κόσμο ολόκληρο: ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ανεξαρτησία, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, ζωή χωρίς «δόσεις»…

 

Σεβάσμιοι φίλοι της δοτής «κυβέρνησης», μια φούχτα ξένοι και ντόπιοι τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες – που με λύσσα συγκεντρώνουν ένα-ένα τα πολύτιμα τυπωμένα χαρτάκια τους, σε βάρος δισεκατομμυρίων ανθρώπων του πλανήτη. Κάθε χαρτονόμισμά τους, μια πάλουσα σταγόνα ανθρώπινου αίματος. Κάθε ρίνισμα χρυσού στα θησαυροφυλάκιά τους, ένας αναστεναγμός κλεμμένος.

Αυτό που έγινε την Κυριακή, ειδικά στους δρόμους της Αθήνας, ήταν ξανά πόλεμος: Οι κρατικοί και παρακρατικοί κατασταλτικοί βραχίονες των «εκπροσώπων» του λαού, ενάντια στον ενωμένο, ακηδεμόνευτο, εξεγερμένο λαό. Οι πιστοί υπάλληλοι των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου εν γένει, ενάντια στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, την νεολαία της χώρας. Οι προδότες, ενάντια στους ασκλάβωτους.

Ο πόλεμος ανάμεσα στις δυνάμεις της καταστροφής και της διαστροφής, από τη μια, και της δημιουργίας και της ανάστασης, από την άλλη, άρχισε πριν δυο χρόνια. Δεν θα τελειώσει εύκολα. Η σκαιές «κυβερνήσεις» της περιόδου αυτής το 'χουν καταστήσει σαφές με εξαπόλυση πολυδιάστατης βίας και ψεύδους, απ' την πλευρά τους. Το ίδιο, όμως, κι ο γενναίος ελληνικός λαός, που δεν σκύβει το κεφάλι σε κανέναν τύραννο, σε καμιά χούντα – με ή χωρίς τανκς, με γαλόνια ή με γραβάτες.

Σε τούτα τα χώματα, που γέννησαν την ελευθερία ως βιωμένο τρόπο ζωής, δεν χωράει φασισμός. Κανένας αγώνας, καμιά θυσία δεν πήγε χαμένη, σε τούτη την ταλαίπωρη πατρίδα. Υπήρξαν ήττες, έγιναν λάθη. Μα, χαμένες δεν πήγαν οι θυσίες για την ελευθερία. Τις κουβαλάμε γερές, ατόφιες στις πολιτισμικές αποσκευές μας -νά ο πραγματικός πλούτος, φωτιά που καταλιώνει «κοινά» και «εθνικά» νομίσματα σωρό- γιατί γινήκαν περήφανα, με συνειδητή επιλογή και με γνώμονα το συλλογικό, κοινωνικό συμφέρον. Σε αντίθεση, δηλαδή, με τις επιβαλλόμενες δια μαστιγίου, ταπεινωτικές «θυσίες» του λαού, για χάρη της Ε.Ε., του Δ.Ν.Τ., της Διεθνούς Ένωσης Τραπεζών και των ντόπιων μεγαλοεπιχειρηματιών. Πόσο διαστρεβλώνουν την έννοια της θυσίας, οι άσπονδοι, οι άφιλοι, οι στραγγισμένοι από αίμα λογιστές…

Αυτοί, οι ίδιοι λογιστές, που επέτρεψαν την Κυριακή να χτυπηθεί ο Μανώλης Γλέζος, ο λαϊκός αγωνιστής, που έφηβος κατέβασε την ναζιστική σημαία απ' την Ακρόπολη, κάτω απ' τη μύτη των καταχτητών, και σήμερα, στα 90 χρόνια του, παλεύει ν' αναγνωριστούν τα εγκλήματα των ναζί εναντίον ενός λαού περήφανου και λεύτερου, που τους πολέμησε γενναία… Τι να μας πουν αυτοί, οι μεγαλόσχημοι ντόπιοι τοσολογιστούληδες, για θυσίες;

Κάτω απ' τις φλύαρες φανφάρες τους, προσπαθούν να κρύψουν τ' άκρυφτα: την δουλοποίησή μας ως λαός, που περνά απ' το νέο «Μνημόνιο» με το καθεστώς ξένης κηδεμονίας, οριστικής απώλειας της λαϊκής κυριαρχίας, υποθήκευσης και ξεπουλήματος δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, διάλυσης/ιδιωτικοποίησης κοινωνικών δομών, σχολείων, βασικών υπηρεσιών υγείας και ιδιωτικοποίησης κοινωνικών αγαθών πρώτης ανάγκης, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό.

Έχουν βαλθεί να βεβηλώσουν τις ζωές μας, να τις βάλουν να σέρνουνται κάθε μέρα στο χώμα, προσδεμένες στο άρμα της σωτηρίας των μεγάλων επιχειρήσεων και ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.

Εμείς, ο λαός, οφείλουμε να απαγκιστρωθούμε, να προστατεύσουμε τις ζωές μας οι ίδιοι, όλοι μαζί, αποφασιστικά, ενωμένοι και αλληλέγγυοι στην πράξη. Δεν είναι «γραφικό» να διεκδικούμε το δίκιο, την λευτεριά, την αξιοπρέπεια. Η Δημοκρατία δεν είναι τηλεπαιχνίδι: «Μάντεψε ποιος είναι ο επόμενος που θα παραιτηθεί». Η ζωή δεν κερδίζεται απ' τον καναπέ. Η ελευθερία, για να πάρει βαθειά ανάσα, πρέπει πρώτα να πνιγεί σε δακρυγόνα και ασφυξιογόνα.

Όποιοι αισχροί πατριδοκάπηλοι και εθνοκάπηλοι «εκπρόσωποι» του ελληνικού λαού ψήφισαν τα μέτρα υποδούλωσης και «ανέχτηκαν» να χτυπηθεί ο ελληνικός λαός στους δρόμους της Αθήνας, είναι προδότες του λαού. Όσα κι αν πουν, ό,τι κι αν πουν, τα έργα τους τούς αποδεικνύουν τέτοιους. Ένοχοι όλοι τους, εντολοδόχοι και προδότες, οι εκτελεστές των παραγγελμάτων του μεγάλου κεφαλαίου, του στενοκέφαλου προτεσταντισμού, του αδηφάγου σαϊλοκισμού – σ' όλα τα επίπεδα της «διακυβέρνησης» (προσέξτε, όχι πια κυβέρνησης): οι υπουργοί, οι βουλευτές που «ψήφισαν για τελευταία φορά» τα «Μνημόνια», οι πολιτικά διορισμένοι απ' αυτούς πρόεδροι και διευθυντές Οργανισμών, οι προπαγανδιστές βαρόνοι των ΜΜΕ, οι κρατικοδίαιτοι ιδιώτες που κάνουν πάρτυ με λεφτά του ελληνικού λαού, αλλά και όσοι κατά γράμμα εφαρμόζουν το «Μνημόνιο της Αυτοδιοίκησης», τον περιώνυμο «Καλλικράτη», προσχεδίασμα κατατεμαχισμού της χώρας σε «Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες» δουλείας και εξαθλίωσης.

Μα και σε εκείνους, που όψιμα «εκφέρουν επιφυλάξεις», «διαφοροποιούνται», «παραιτούνται», «ανεξαρτητοποιούνται», αφού ψήφισαν το πρώτο, εντελώς παράνομο και κοινωνικά μη νομιμοποιημένο αρχικό «Μνημόνιο», δεν θα επιτρέψουμε να χορέψουν νωχελικά βαλσάκια πάνω στην μνήμη μας.

Δεν είμαστε ζελέ ιθαγενών, που τρεμοπαίζουν, γελασμένοι από χάντρες και καθρεφτάκια. Είμαστε πολίτες, έχουμε φωνή, συλλαβίζουμε μαζί τα όνειρά μας δυνατά στις κρίσιμες ώρες. Τέτοιους λαούς είναι που προσπαθούν να καθυποτάξουν. Δεν θα τους περάσει. Θα συνεχίσουμε να μιλάμε. Όχι για ν' ακούσουν οι κουφοί, κουρντισμένοι εντολοδόχοι του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, αλλά για ν' ακούσουν όλοι οι περήφανοι καβαλαραίοι που ξεπέζεψαν στον Άδη κι όλοι όσοι θα καλπάσουν στους άσπαρτους, ακόμα, ουρανούς.

Και για να ζήσουμε, εμείς οι υπόλοιποι, περήφανα και λεύτερα – κι ας είν' και με λιγότερα λεφτά. Ή δεν νομίζετε ότι πρέπει περισσότερο να φοβόμαστε την απώλεια της ανθρώπινης υπόστασής μας, και πολύ-πολύ λιγότερο μια ακόμη χρεωκοπία;

 

* Ο Νίκος Λάιος είανι εργαζόμενος (όσο αγωνιζόμαστε), πολίτης (όσο δεν λιγοψυχάμε).

 

ΠΗΓΗ: Δευτέρα 13 Φλεβάρη,  http://www.iskra.gr/index.php?option=….=6595:laios-12feb-polites-foni&catid=80:koin-dikaiomata&Itemid=180