Τα κλειδιά…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Όταν κάποιοι επίδοξοι κατακτητές αξίωσαν απ’ τους προγόνους μας να τους δώσουν τα κλειδιά της πόλης τους, εκείνοι αποκρίθηκαν: «Τα κλειδιά της πόλης μας είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών μας. Ελάτε να τα πάρετε»!..

Και, να, που σήμερα κάποιοι ανάξιοι της ιστορικής και πολιτισμικής μας παράδοσης προσέφεραν τα κλειδιά της πατρίδας μας στο ΔΝΤ και τους εταίρους τους. Κι όχι μόνο χωρίς να προβάλλουν αντίρρηση και αντίσταση, αλλά και παρακαλώντας τους διαφεντευτές, να τα πάρουν…

Κι έρχονται, τώρα, να μας τρομοκρατήσουν από πάνω: Λέγοντάς μας πως αν δεν τους ψηφίσουμε θα μας πάνε σε εθνικές εκλογές. Για να αποτελειώσουν την, ήδη, διαλυμένη – απ’ τους ίδιους και τους γαλάζιους συνεταίρους τους – ελληνική οικονομία.

Κι εμείς τους απαντάμε: Το, αν θα πάτε ή δεν θα πάτε σε εθνικές εκλογές, είναι δικό σας θέμα… Αφού βέβαια, χωρίς ντροπή και χωρίς φιλότιμο μας κλέψατε την εμπιστοσύνη και πήρατε τα κλειδιά της ψήφου μας στις προηγούμενες εκλογές. Για να μας λέτε τώρα και να κάνετε ο, τι θέλετε.

Δικό σας θέμα και των «κυνικών» – όπως η λανθάνουσα γλώσσα του Πρωθυπουργού τους προσδιόρισε – εταίρων σας….  Και των ακόμη κυνικότερων «αγορών» των τοκογλύφων. Που – αλληλεγγύως – μας φορέσατε χειροπόδαρα τις αλυσίδες του δυσβάστακτου χρέους και των οδυνηρών συνεπειών του.

Και δικός μας λογαριασμός είναι να διεκδικήσουμε με το κλειδί της ψήφου μας και να ξαναπάρουμε πίσω τα κλειδιά της πατρίδας μας. Τα κλειδιά της εθνικής μας ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας. Τα κλειδιά της εθνικής και πολιτισμικής μας ασφάλειας. Και της ίδιας μας της ψυχής! Που και αυτή ταλαιπωρείται και λεηλατείται άγρια απ’ το γαλαζοπράσινο συνάφι….

Γιατί το κλειδί της ψήφου μας αξιότιμοι κύριοι, είναι ο ιερότερος και πολυτιμότερος θησαυρός μας… Που αποκτήθηκε με θυσίες και αγώνες. Και αντιπροσωπεύει την προκοπή τη δική μας και του τόπου μας. Για να μπορούμε εμείς – και όχι κάποιοι άλλοι σε βάρος μας – να αποφασίζουμε για το παρόν και το μέλλον το δικό μας και των απογόνων μας.

Δικαίωμα, που – μέχρι τώρα – το σπαταλήσαμε, με απίστευτη αφροσύνη και επιπολαιότητα, πιστεύοντας στις απατηλές υποσχέσεις σας. Για να μας οδηγήσετε στο χείλος της αβύσσου….

Εσείς, αν κάποιος σας είχε κλέψει, έστω και μια φορά, θα του εμπιστευόσασταν το κλειδί του σπιτιού σας; Ασφαλώς όχι! Εμείς αυτούς, που μας κατακλέβουν και καταληστεύουν δεκαετίες, πώς είναι δυνατόν να τους εμπιστευθούμε!

Ύστερα από όσα πάθαμε είναι ποτέ δυνατόν να διαπράξουμε μια τόσο ασυγχώρητη αφροσύνη και επιπολαιότητα! Και αντί για τον ίσιο δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας ν’ ακολουθήσουμε το, χωρίς επιστροφή, μονοπάτι του Εφιάλτη!
Στο οποίο η Λερναία ύδρα της οικονομικής τρομοκρατίας των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών τοκογλύφων, σαν κοπάδι, μας σπρώχνει!

Δεν θα ‘μαστε «η» ντροπή γι’ αυτούς, που έδωσαν το αίμα τους, για να μας κληροδοτήσουν ελεύθερη πατρίδα; Και δεν θα επισύρουμε την οργή και τη αγανάκτηση και την κατάρα των ερχόμενων γενεών, που θα τις προδώσουμε!!!…

 

 

παπα-Ηλίας, 1-11-2010

http://papailiasyfantis.wordpress.com

Της… αδιαφθορίας!

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

 

Το ρεσιτάλ της γαλαζοπράσινης υποκρισίας «χτύπησε ταβάνι»! Οι αδιάφθορες πράσινες κάμπιες καταδιώκουν, λέει, απηνώς τις διεφθαρμένες γαλάζιες ακρίδες.

Και οι αδιάφθορες γαλάζιες ακρίδες, απ’ τη δική τους πλευρά, απειλούν ότι θα κάμουν κι αυτές το ίδιο στις διεφθαρμένες πράσινες κάμπιες, όταν έρθουν στην εξουσία.

«Κι οι καλοί μας ΜουΜουΕδες (ΜΜΕ),

Της πολιτικής λακέδες,

που εισπράττουνε λουφέδες

να γυαλίζουν τενεκέδες

στης ΤιΒι τους καφενέδες»…

…Προσφέρουν το απαραίτητο ντεκόρ, για να διατρανώνεται το εκατέρωθεν πολεμικό μένος. Και ν’ ακούγονται οι ένθεν κακείθεν βρυχηθμοί και μυκηθμοί. Και οι ιαχές και τύμπανα του πολέμου. Και των όπλων η κλαγγή.

Έτσι ώστε να συγκινηθεί ο “διεφθαρμένος” λαός της “διεφθαρμένης” αυτής χώρας….

Και να συμπαραταχθεί με την πράσινη ή γαλάζια…αδιαφθορία. Προκειμένου να αβαντάρει το σικέ «ντέρμπυ» τους… Βέβαια, το θεατρικό αυτό σκηνικό είναι προεκλογικό. Γιατί…. Μετά τις εκλογές όλα θ’ αλλάξουν…

Όταν κατορθώσουν να εξαπατήσουν, για μια ακόμη φορά, και να καταστήσουν αυτόχειρα το λαό, οι επικές τους μάχες θα γίνουν… φιλικές αψιμαχίες…

Και «των αχρείων (πράσινων και γαλάζιων) τα αχρεία θα παρκάρουνε στ’ αρχεία». ‘Η θα παραγραφούν. Εν ονόματι της ασυλίας. Ή όποιας άλλης αλητείας…

Και τότε, για μια η φορά, θα ανακαλύψουν ότι δεν φταίνε ούτε οι πράσινες κάμπιες ούτε οι γαλάζιες ακρίδες για την καταστροφή της πανίδας της διεφθαρμένης αυτής χώρας….

Παρά μόνο το αιώνιο θύμα, ο “διεφθαρμένος” λαός της… Ο οποίος «με τα τόσα, που έχει πάθει, τίποτε δεν έχει μάθει»! Και τον οποίο, αυτή τη φορά, θα τον γδάρουν ανάποδα. Μια κι απ’ την καλή τον έχουν χιλιογδαρμένο… Και, ασφαλώς, καλά θα του κάνουν!

Μια και εξακολουθεί να στηρίζει, όχι μόνο αμετανόητα και ακατανόητα, αλλά και στο έπακρον ανόητα το καθεστώς της πολύχρονης γαλαζοπράσινης… αδιαφθορίας!…

 

Παπα-Ηλίας, 20-10-2010

 

http://papailiasyfantis.wordpress.com

Πολιτισμός ή βαρβαρότητα;;;

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

«Η κυβέρνηση, λέει, καλεί το διαδίκτυο για διάλογο, με τις ανεξάρτητες φωνές των ανεξάρτητων ιστοσελίδων…»! Αισώπειος μύθος! Τα γερασμένα και παμπόνηρα τέρατα, Σκύλλα και Χάρυβδη, καλούν την πανίδα του διαδικτύου να την φιλοξενήσουν στα εντόσθιά τους….

«Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, λένε, πηγάζει από την επιθυμία του πρωθυπουργού, να αποκτήσουν οι σκαπανείς (σ.σ. πολύ μεγάλη κουβέντα!) του διαδικτύου, την νομιμοποίηση και τη θεσμική κατοχύρωση αντίστοιχη με των δημοσιογράφων των παραδοσιακών ΜΜΕ…».

Να μεταβληθούν, δηλαδή, και τα μπλογκς, σε ανάλογα, με κάποια παραδοσιακά ΜΜΕ…φερέφωνα παπαγαλάκια και πλυντήρια βρώμικων ανθρωποειδών. Που σημαίνει να υποταχθούν στους πάσης φύσεως και αποχρώσεως νομιμοποιημένους ή παράνομους απατεώνες και τις ιδιοτελείς παλιανθρωπιές τους.

Και ο απαραίτητος μαϊντανός: Η δολιότατη διαβούλευση: «Πέστε ο, τι θέλετε εσείς! Κι εμείς θα κάνουμε – όπως πάντα – ο, τι μας καπνίσει»… Πάντα, με «ανοιχτό διάλογο». Προκειμένου να επιλέξετε με ποιο τρόπο προτιμάτε να σας…κλείσουμε το στόμα! Και να σας κόψουμε τα χέρια…

Και κάποιοι εθελοτυφλούν να πιστεύουν πως μια τέτοια κουτοπόνηρη για τα μπλογκς υστερόβουλη πρωτοβουλία… «κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση»! Σίγουρα προς την ίδια κατεύθυνση, που η τοπική λαμογιοκρατία και το αποικιοκρατικό καθεστώς του ΔΝΤ οδηγούν τη χώρα μας…

Που σημαίνει πως, εκτός από το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», τίθεται τώρα και το δίλημμα: «πολιτισμός ή βαρβαρότητα»… Το σοσιαλισμό τους τον απολαύσαμε. Άντε τώρα να απολαύσουμε και τον πολιτισμό τους…

Σίγουρα ανάλογο με τον πολιτισμό, που εισέπραξαν οι υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού στους πρόποδες του μνημείου πολιτισμού της Ακρόπολης…

 

παπα-Ηλίας, 16-10-2010

http://papailiasyfantis.wordpress.com

 

Δηλώσεις Παπακωνσταντίνου (ωραίος)

 

Της Στεφανίας Λυγερού

 

 

Έγραψα σε ένα blog το εξής: Όντως δεν ντρέπονται (τα λες πολύ ωραία, με έκανες και γέλασα), ξέρεις γιατί; Γιατί πραγματικά πιστεύουν σ' αυτά που κάνουν/λένε!!!!!

Η αλήθεια είναι αυτή φίλε μου. Πιστεύουν πραγματικά ότι ο λαός είναι όχλος, δεν ξέρει τι του γίνεται και χρειάζεται ΑΥΤΟΥΣ, τους ειδικούς, να του υποδεικνύουν το σωστό (!!!!!), καθώς επίσης πραγματικά πιστεύουν ότι είμαστε βόδια, ότι δεν τους παίρνουμε χαμπάρι και μπορούν εύκολα να μας κοροϊδέψουν.

Δεν υπερβάλλω καθόλου. Είναι η πραγματικότητα. Το πιστεύουν (εξού και η τόση αληθοφάνεια).

Έχω γράψει αλλού ότι η εποχή τους προσπέρασε, ο λαός δεν είναι πλέον όχλος (τους ευχαριστούμε, αυτοί μας έκαναν σοφούς), αυτοί δεν το πήραν είδηση και έμειναν πίσω, αναγκαστικά θα χάσουν.

 

Δες τι μου στείλανε μόλις… http://www.youtube.com/watch?v=yl93wSZFA60

Το βίντεο επιβεβαιώνει επακριβώς τα λεγόμενά μου, ο Παπακωνσταντίνου ευθαρσώς κάνει την πάπια – καταδεικνύει δε, με την δήλωσή του, τον άλλον (απίστευτο;;;;).

 

Το πιστεύει ότι τα βόδια θα το φάνε. Και αφού τους ξεμπρόστιασε ο Γιούνκερ συνεχίζουν να μην έχουν πρόβλημα. Πιστεύουν ότι είμαστε τόσο μαλάκες!!! Δες τις δηλώσεις εκπροσώπου της κυβέρνησης «δεν έχουμε λόγο να τον αμφισβητήσουμε!!!!», στον Παπακωνσταντίνου αναφέρετε.

 

Ακόμη εμμένουν στο ότι δεν έκανε τέτοια δήλωση ο ΓΑΠ. Δεν θυμίζει λίγο Τζούλια, που αφού είχε ολοκληρώσει το dvd, ευθαρσώς και με κλάματα στα μάτια μας διαβεβαίωνε για το αντίθετο;Επίσης δες ότι αυτοί θα μας υποδείξουν ποιο θέμα είναι πιο σοβαρό για να καταπιαστούμε!!!!! Δεν υπάρχει έτσι;

 

13-10-2010

Ι. Δηλώσεις Γιούνκερ

 

Της Στεφανίας Λυγερού

 

 

 

Μάθαμε τελικά ποιος σπουδαίος πρωθυπουργός της χώρας δήλωσε στους ξένους επόπτες μας ότι διοικεί μια διεφθαρμένη χώρα!!!! Ο νυν πρωθυπουργός…

Αν δεν του αρέσει η χώρα γιατί δεν φεύγει; Αφού δεν του κάνουμε σαν λαός γιατί δεν μας εγκαταλείπει, να βρει την σωστότητα που του αρμόζει κάπου αλλού; Τόσες αντάξιες του επιπέδου του χώρες υπάρχουν.

Επίσης διερωτήθηκα, γίνεται να μην συμπαθείς τον λαό σου, να μην τον θεωρείς άξιο και την ίδια στιγμή να θέλεις το καλό του;

Γίνεται, να μην θεωρείς αντάξιά σου τη χώρα σου και να επιθυμείς την ευημερία της;

Ένα τελευταίο.. αν οι αριστότεροι εξ υμών αναλαμβάνουν τα ηνία της χώρας, λογικά βγαίνει ότι ο αριστότερος εξ των αριστοτέρων αναλαμβάνει χρέη πρωθυπουργού… Ο αριστότερος εκ των αριστοτέρων υμών……..

Ποια είμαι εγώ να τον κρίνω αν είναι ή όχι ο αριστότερος εξ υμών.. το έχουν κάνει πολλοί, σπουδαιότεροι από μένα, στο παρελθόν:

«Η αμάθεια προκαλεί το θράσος, ενώ, ο συνετός υπολογισμός τον δισταγμό». Περικλής
«Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ανόητων είναι ότι προσέχουν τα σφάλματα των άλλων και δεν βλέπουν τα δικά τους». Κικέρων

«Ο κάθε ανόητος μπορεί να κατακρίνει, να κριτικάρει ή να παραπονιέται, και ακριβώς αυτά κάνουν οι περισσότεροι, οι ανόητοι». Ντ. Κάρνετζι

«Οι κοινοί άνθρωποι αντιλέγουν στους άλλους, οι σοφοί αντιλέγουν στον εαυτό τους». Ο. Ουάιλντ

«Τον βλάκα μπορείς να τον γνωρίζεις από τις δυο ενδείξεις: μιλάει για πράματα που είναι για αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανένας δεν τον ρωτάει». Πλάτωνας .

Στεφανία Λυγερού, 12-10-2010

 

Υ.Γ. Το περίεργο είναι το ότι τον έδωσε στεγνά ο Γιούνκερ. Κάνα χατίρι λες να του χάλασε;

 

*

 

ΙΙ. Δεν καταλαβαίνουν… Χριστό όμως!!

 

Έλαβα εχθές ένα mail με το εξής ερώτημα «αν είναι παράνομα τα stand που έχουν φτιάξει σαν γραφεία οι βουλευτές στις πλατείες». Απάντησα ότι επειδή είναι πρόχειρη η κατασκευή δεν μπορεί να θεωρηθεί παράνομη. Και μου γράφουν "αν πάμε και το πυρπολήσουμε";

Τι να απαντήσεις; Κατάλαβα ότι το θέμα του ανθρώπου είναι «με ποιον τρόπο μπορώ να σταματήσω αυτή την υποκρισία»;

Διερωτήθηκα αν μας έχουν αφήσει καμία λύση, αν πραγματικά έχουμε επιλογή. Πώς μπορώ να υπολογιστώ δηλαδή, πώς μπορώ να εισακουστώ;
Στις ομιλίες τους δεν πατάει πλέον κανείς, καταφέρνουν να μαζέψουν με το ζόρι (και εκβιαστικά) μόνο όσους εργάζονται γιʼ αυτούς, παρόλα αυτά δεν καταλαβαίνουν ότι δεν τους θέλουμε/δεν τους πιστεύουμε.

Ξέρω επίσης ότι στις εκλογές ό,τι και να ψηφίσω θα το πάρουν κατά πώς θέλουν αυτοί. Δεν λαμβάνεται υπόψη ο κόσμος που δεν εκφράζεται από αυτούς, και στο 80% να φτάσει η αποχή αυτοί θα πάρουν το 20% που μένει και θα βγάλουν τα ποσοστά τους!!!

Τι μπορώ να κάνω για να μου δώσουν σημασία; Τι μπορώ να κάνω για να καταλάβουν τι θέλω και τι δεν θέλω;

Έστειλα λοιπόν το ερώτημά του σε μια φίλη και μου έγραψε το εξής:
Άσε, τους πρόλαβαν άλλοι:

http://www.enpeiraiei.gr/component/content/article/357-nikaia
Έμεινα άφωνη, όχι επειδή τους πρόλαβαν άλλοι, αλλά επειδή ούτε και μ’ αυτό κατάλαβαν ρε φίλε!!!!!

Τραμπουκισμός θεωρήθηκε η πράξη και όχι μόνο, το θέμα που τους απασχόλησε (αυτό στο οποίο έμειναν) ήταν το «Είναι φανερό ότι το μήνυμα του ανεξάρτητου από τα κόμματα Συνδυασμού μας και η θερμή ανταπόκριση των πολιτών σε αυτό, ενοχλεί πολύ όλα τα κατεστημένα που χρόνια τώρα ορίζουν τη μοίρα της πόλης μας»

Μα το κάνουν επίτηδες; Πραγματικά ερωτώ. Το κάνουν επίτηδες ή αλήθεια δεν καταλαβαίνουν;

Δηλαδή τι άλλο μας μένει; Μήπως αν πυρπολούσαμε τα stand όλων των παρατάξεων (αφού αυτό είναι το πρόβλημά τους), μήπως τότε θα καταλάβαιναν;
(Παρότι δεν είμαι σύμφωνη με τέτοιου είδους πράξεις να πω ότι) Είναι το αποτέλεσμα αυτού που κατονομάζετε (εσείς) δημοκρατία σήμερα.
Και.. πρέπει να ξέρετε ότι όσο δεν καταλαβαίνετε τόσο θα εφευρίσκουμε τρόπους να σας το δώσουμε -κάποια στιγμή αισίως- να το καταλάβετε (ο  Έλληνας μόνο από έλλειψη φαντασίας δεν πάσχει).

 

Στεφανία Λυγερού, 12-10-2010

 

Υ.Γ Ψάχνοντας βρήκα στο internet ένα πολύ κατατοπιστικό χωρίο σχετικό με την καταμέτρηση ψήφων:

Τα κύρια δεδομένα είναι τα εξής:

α) Τα ποσοστά των κομμάτων προκύπτουν από τα έγκυρα ψηφοδέλτια μόνον.

β) Με βάση τα ποσοστά αυτά μοιράζονται οι 260 από τις 300 έδρες της Βουλής, ενώ οι υπόλοιπες 40 χαρίζονται στο πρώτο κόμμα.

γ) Πλειοψηφία στη Βουλή θεωρούνται οι πάνω από 150 έδρες.

δ) Για να μπει ένα κόμμα στη Βουλή πρέπει να έχει ποσοστό τουλάχιστον 3% (επί των εγκύρως ψηφισάντων, πάντα).

 
Ένα υποθετικό παράδειγμα: Έστω ότι οι ψηφοφόροι είναι 100, και το κόμμα που έρχεται πρώτο το ψήφισαν 35. Αν 30 άλλοι ψήφισαν λευκό ή άκυρο ή δεν πήγαν να ψηφίσουν, τότε το 35 στους εκατό γίνεται 35 στους 70, πράγμα που επιτρέπει στους εκπροσώπους του πρώτου κόμματος να λένε μετά (συνειδητά ψευδόμενοι και όπως ακούμε συνήθως) «μη μιλάτε γιατί εμάς μας ψήφισε το 50% του λαού»…

Όσοι λοιπόν ψηφίζουν λευκό ή άκυρο ή απέχουν, στην πραγματικότητα δεν απέχουν καθόλου: ανεβάζουν τα ποσοστά όλων των εντός βουλής κομμάτων (ενώ προφανώς τα απεχθάνονται όλα εξίσου!), αλλά προπάντων βοηθούν το κόμμα που θα κυβερνήσει, καθώς του χαρίζουν πλαστή πλειοψηφία. Όσο μεγαλύτερη η αποχή, τόσο μεγαλύτερη η πλαστή αυτή πλειοψηφία. Αν η κυβέρνηση έχει πάνω από 150 έδρες, τότε εξασφαλίζει αυτοδυναμία, δηλαδή τη δυνατότητα να περνάει όποιο νόμο θέλει χωρίς να χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη άλλων και χωρίς να μπορούν να την εμποδίσουν όλα τα άλλα κόμματα μαζί.

Εμπρηστικά….

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

 

Ο Πρωθυπουργός μίλησε (7-10-10) για εμπρηστές και πυροσβέστες. Στην προσπάθειά του, προφανώς, να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον των αηδιασμένων ψηφοφόρων, για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Και προκάλεσε την οργή και αγανάκτηση του λαού, που καίγεται και τσουρουφλίζεται , στο κρεματόριο του Μνημονίου. Που, ασφαλώς, δεν χρειαζόταν ινστρούχτορες, για να καταλάβει ποιοι, στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι εμπρηστές.

Ποιοι, δηλαδή, σώριασαν βουνά τα προσανάμματα. Τα μούσκεψαν, με λάδι και πετρέλαιο και βενζίνα και άναψαν τη θρυαλλίδα. Και μάλιστα ακριβώς τη στιγμή, που το μαφιόζικο, ναζιστικό καθεστώς των τοκογλύφων είχε προγραμματίσει να επιβάλλει, σε βάρος μας τη δολοφονική κυριαρχία του….

Γιατί η αποπνικτική και δηλητηριώδης αιθαλομίχλη, που σκεπάζει τον ουρανό της Ελλάδας, δεν είναι μόνο γαλάζια, αλλά και αποκρουστικά πράσινη.

Μάταια, λοιπόν, προσπαθούν οι εμπρηστές να παρασύρουν το λαό στην παγίδα μιας ακόμη ολέθριας αυτοκτονικής εκλογικής εξαπάτησης.

Μάταια επιδίδονται σε βιντεομαχίες και από τηλεοράσεως κατινομαχίες, σκαλίζοντας ο ένας την κοπριά και τη δυσοσμία του άλλου.

Μάταια ανακυκλώνουν τα χιλιοειπωμένα ψεύδη, τις απάτες, τις μίζες, τις κλοπές, τις εκατέρωθεν καταχρήσεις.

Μάταια τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ αναφέρονται σε «δριμύτατες», τάχα, επιθέσεις και «σκληρότατες», δήθεν, αποκρούσεις, ένθεν κακείθεν. Για να πυροδοτήσουν, με τις πανάθλιες κομματικές φαρσοκωμωδίες, τον προεκλογικό οίστρο της αποτροπιασμένης κοινής γνώμης. Ο λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του.

Και τα έχει βγάλει, όχι μόνο από τις δικές τους ακατάσχετες αλληλοκατηγορίες, αλλά κι απ’ την οδυνηρή καθημερινή πραγματικότητα, που ο ίδιος υποφέρει….

Αλά κι όλη η υφήλιος έχει καταλάβει ότι αυτά, που πληρώνει ο ελληνικός λαός «τα έφαγαν μαζί» οι πράσινοι και οι γαλάζιοι εμπρηστές.  Και κανείς δεν μπορεί να περιμένει κανενός είδους πυροσβέστες απ’ τη γαλαζοπράσινη ληστοσυμμορία.

 

παπα-Ηλίας, 9-10-2010

 

http://papailiasyfantis.wordpress.com

Εκλογές και Μνημόνιο

 

του Βένιου Αγγελόπουλου

 

 

            Παλιά, παίζαμε στην αλάνα πολεμικά παιχνίδια, ινδιάνοι και καμπόηδες, σταυροφόροι και σαρακηνοί, Βίκιγκς και αντι-Βίκιγκς, ανάλογα με το έργο πούχαμε δει στο θερινό σινεμά. Όταν είπαμε να χωριστούμε σε Έλληνες και Τούρκους, κανείς δε θέλησε να κάνει τον Τούρκο…

            Προχτές στην τηλεόραση, από τους εννιά υποψήφιους περιφερειάρχες Αττικής κανείς δε θέλησε να κάνει τον υπερασπιστή του μνημονίου. Ούτε καν αυτοί που το κόμμα τους τόχε ψηφίσει. Κανείς δεν τόλμησε: το μνημόνιο έχει καταδικαστεί στα μάτια του λαού. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα εξελιχθούν σε δημοψήφισμα με ποσοστά Τσαουσέσκου εναντίον του μνημονίου. Αθροιστικά.

Η ομοφωνία σταματάει εκεί. Υπάρχουν οι απολογητές του «μονόδρομου», που θεωρούν το μνημόνιο κάτι σα θεϊκή τιμωρία για τις αμαρτίες μας – αλόγιστα ξοδέψαμε. Και αυτοί που λένε πώς άλλοι έφαγαν κι άλλοι πληρώνουν, και πως πρέπει να αλλάξουμε ρότα: οι αριστεροί.

            Κι όμως, ο λόγος της Αριστεράς δεν πείθει. Για πολλούς το πολιτικό μας σύστημα χρεοκόπησε, κι η Αριστερά μαζί του. Τα επιτελεία της αναλώθηκαν σε καρεκλομαχίες και «διεμβολισμούς» πολιτικών χώρων (ενώ αυτοί αποσυντίθενται), αντί να δουν τις εκλογές σαν ευκαιρία οργάνωσης της κοινωνικής αντίστασης απέναντι όχι μόνο στο μνημόνιο, αλλά και στις συνθήκες που το έφεραν και που θα φέρουν και το επόμενο.

            Αλλά ο κόσμος της Αριστεράς παραμένει ζωντανός. Πάντα προδομένος, μα όχι πια ευκολοπίστευτος. Σιχτιρίζοντας. Πέρα από την καταδίκη του μνημονίου, από τους αριστερούς υποψήφιους οι αριστεροί περιμένουν (και συστρατεύονται μαζί τους) κάτι άλλο από την ανάλυση των βλαβερών συνεπειών του, τις γενικόλογες πολεμικές ιαχές, την αναφορά σε δάφνες και παράσημα του παρελθόντος.

            Περιμένουν (και συνδιαμορφώνουν) απαντήσεις στο ερώτημα, πώς, συγκεκριμένα, θα οργανωθεί η αντίσταση στη «θεομηνία» του μνημονίου, πώς θα αξιοποιηθούν σαν χαρακώματα οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί, πώς θα οργανωθεί η συμμετοχή του κόσμου της εργασίας. Και περιμένουν μαζί τους όλοι όσοι φτύνουν το σύστημα αλλά αισθάνονται αδύναμοι απέναντί του.

            Και για το κάνουμε ακόμα πιο λιανά (και βεβαίως όχι εξαντλητικά), μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να δημιουργήσει δομές αλληλεγγύης; Μπορεί να φορολογήσει τράπεζες που δρουν στο έδαφός της; Μπορεί να μειώσει τη βεντάλια των αμοιβών; Μπορεί να ξεσκεπάσει τις λαμογιές στα δημόσια έργα και να επιβάλει διαφάνεια; Μπορεί να ιδρύσει λαϊκά συμβούλια για να εκφράζονται και να ελέγχουν οι κάτοικοι; Μπορεί να μελετήσει τα νομικά εμπόδια σε τέτοιες ενέργειες και να βρει παραθυράκια ή να δημιουργήσει ρήγματα; Και άλλα πολλά.

            Πάντα μπορούμε να ελπίζουμε πως, έστω και την τελευταία στιγμή, θα επικρατήσει σαφήνεια στόχων και ενότητα δράσης (τα δύο πάνε μαζί, ειδεμή, κλαύτα Χαράλαμπε), αν όχι παντού, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Ώστε οι αυτοδιοικητικές εκλογές να γίνουν ένα αρχικό βήμα συλλογικής αντίστασης. Απέναντι στο μνημόνιο και στο σύστημα που μας πάει εκατό χρόνια πίσω.

            Ειδεμή, ας περιμένουμε την επόμενη σφαλιάρα με αισιοδοξία: κάποτε η κοινωνία θα αντιδράσει.

 

* (ang@math.ntua.gr)

 

22/9/2010

 

Σημείωση: Μας στάλθηκε ευγενικά από το συγγραφέα, με την υπογράμμιση ότι δημοσιεύτηκε στο "Δρόμο της Αριστεράς" Σαββάτο 25/9/2010.

Το Μνημόνιο και οι 40 κλέφτες

 

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

 

 

 

Αμέσως μετά τις ρηξικέλευθες προχειρότητες (ή μήπως τις θανατηφόρες δεσμεύσεις;) της χώρας μας με το Ισραήλ, η Ελλάδα άρχισε να εισπράττει τα πρώτα επίχειρα απ’  τον Αραβικό κόσμο: αίφνης το Αλ Τζαζίρα στο αφιέρωμά του προ ολίγων ημερών για την επέτειο της ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας (που ταυτίζεται με την ήττα των Ελλήνων στην Ανατολία) απέδωσε στον ελληνικό στρατό την πυρπόληση της Σμύρνης, χωρίς προσέτι να βρει ούτε μία λέξη να πει για τη Μικρασιατική Καταστροφή – τους Ελληνες πρόσφυγες (τότε, κάτι σαν τους Παλαιστίνιους σήμερα)…

Λίγες μέρες μετά, η Συρία (πιάνοντας τον κυρ Δρούτσα και τον Γιωργάκη στον ύπνο – αλλά αυτό είναι το λιγότερο) αναγνώρισε τη FYROM με το όνομα που γουστάρουν ο σλαβομακεδονικός εθνικισμός και ο αμερικανικός (τουλάχιστον) ιμπεριαλισμός. Οσο για τον λαλίστατο (τρεις συνεντεύξεις την ημέρα στο εξωτερικό και δύο στο εσωτερικό) πρωθυπουργό μας, σιωπή, κιχ, μούγκα…
Βλέπετε, οι διεθνείς σχέσεις της χώρας έχουν περιορισθεί στο να μας αγοράζουν (Κατάρ) και να μας πουλάνε (Συρία) κατά το δοκούν (των αφεντικών τού Αλεξ Ρόντος)…

Δεν θα έλεγα (ακόμα) ότι είναι καμερομανής ο κ. Πρωθυπουργός, αλλά φαίνεται ότι τη βρίσκει με τη δημοσιότητα, ότι το απολαμβάνει…

Δεν έχει περάσει μέρα απ' όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας (για να τη θέσει υπό κατοχήν) που να μη δίνει μια-δυο συνεντεύξεις καθ’  εκάστην, να μην οργανώνει «ανοιχτές» στον Τύπο συνεδριάσεις, να μην ομιλεί διαρκώς παντού, σε αργόσχολους και μη, στο εξωτερικό και το εσωτερικό, αυτό το Σαββατοκύριακο το σώου συνεχίσθηκε μετά βαΐων και κλάδων στους Δελφούς – δεν έχει πια σημασία τι λένε! σχέδια επί σχεδίων, όπως αυτά που ανακοίνωσε η κ. Μπιρμπίλη στους Αθηναίους (τα ίδια από εικοσαετίας) ή στους Θεσσαλονικείς (τα ίδια από τεσσαρακονταετίας).

 

Όμως φαίνεται ότι ως γκάτζετ τουλάχιστον, ο κ. Παπανδρέου έχει γίνει το αγαπημένο πετ της ΝΕΤ. Το μισό και βάλε δελτίο ειδήσεων είναι το διαρκές ριάλιτυ σώου του κ. Γιώργου Α. Παπανδρέου. Παραπρασίνισε το πρόγραμμα και η πολλή χλωροφύλλη δηλητηριάζει πολλούς παρουσιαστές, από πρωίας έως νυκτός· οι οποίοι φαίνεται να απολαμβάνουν και οι ίδιοι το κουτόχορτο που προσπαθούν να ταΐσουν τους τηλεθεατές.

Ενδιαφέρον! Αλλο να ‘σαι παπαγαλάκι και να λες, χάριν του αφεντικού, πράγματα που δεν πιστεύεις, κι άλλο να 'σαι μπούφος και να πιστεύεις ότι δουλειά του δημοσιογράφου είναι να την πέφτει στους πολλούς και τους απλούς…

 

* ΣΤΑΘΗΣ Σ. 27.ΙΧ.2010,  stathis@enet.gr  

 

 

ΠΗΓΗ: Έντυπη Έκδοση, Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010,  http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=207139

 

Θαυμαστές απατεώνων

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

 

Δύο εντιμότατοι και διαπρεπείς εκπρόσωποι της βαριάς βιομηχανίας εξαπάτησης του λαού συζητούν στην τηλεόραση: Ο ένας πολυχρήματος (και με πολλά ΜΜΕ) δημοσιογράφος και ο άλλος πολυκτήμονας πολιτικός.

Και αποφαίνονται για ένα τρίτο πολυκτήμονα και πολυχρήματο πολιτικό ότι πρόκειται για εντιμότατο άνθρωπο. Για να θυμίζουν τον Πολύβιο Δημητρακόπουλο, που έλεγε: «Αν κλέψεις εκατό δραχμές σε λένε άτιμο, ενώ αν κλέψεις εκατό εκατομμύρια, σε λένε μεγάτιμο»!..

Και, ασφαλώς με την ίδια λογική και το ίδιο πνεύμα ήταν εντιμότατοι στους παλιούς, κακούς καιρούς και οι εξοχότατοι κόμητες και δούκες και βαρώνοι. Και προπάντων οι μεγαλειότατοι βασιλιάδες.

Που είχαν σαν έμβλημά τους το «ισχύς μας η αγάπη του λαού». Του λαού, που τον είχαν καταδικασμένο στη φτώχεια και τη δυστυχία.

Και των οποίων τα υπόγεια ήταν γεμάτα απ’ τα κουφάρια δολοφονημένων πολιτών, που έπεφταν στη δυσμένειά τους.

Με τις Βαστίλες τους και τα Παλαμήδια τους και τα Γεντί Κουλέ τους, τα γεμάτα από ανθρώπους, που κι αν ακόμη ήταν εγκληματίες, ήταν, σε σύγκριση με τους εντιμότατους και μεγαλειότατους, αγγελούδια.

Για να μην ξεχνούμε βέβαια ότι οι εντιμότατοι αυτοί κακούργοι δεν δίσταζαν να κλείσουν στη φυλακή και ήρωες, όπως τον Κολοκοτρώνη, το Μακρυγιάννη, κλπ. Και άγιους και σοφούς. Επειδή τολμούσαν να πουν κάποιες αλήθειες ή να διεκδικήσουν κάποια δικαιώματα για το λαό.

Και το πάντων θλιβερό και αποκαρδιωτικό είναι ότι το αφελές και εύπιστο κοπάδι του όχλου «έπινε νερό στ’ όνομά τους». Σε σημείο, που να μείνει παροιμιώδες το χαρακτηριστικό εκείνο για την ηλιθιότητά τους σλόγκαν. Δηλαδή το «ελιά -ελιά και Κώτσιο βασιλιά»!

Που δυστυχώς δεν έχει αλλάξει καθόλου και στις μέρες μας. Όπου τα κοπάδια θαυμάζουν και τρέχουν ξωπίσω από ανάλογους απατεώνες, που μας ξεπουλάνε και μας υποδουλώνουν. Όχι περιστασιακά και επιλεκτικά. Αλλά συλλήβδην. Κι εμάς και τη χώρα μας…

Ακολουθώντας, βέβαια, και θαυμάζοντας τα δόγματα πίστεως των, από τηλεοπτικής καθέδρας αποφαινομένων, αλάθητων και εντιμότατων παπών της πολιτικής και δημοσιογραφικής απατεωνίας ….

 

Παπα-Ηλίας, 28-9-2010

 

http://papailiasyfantis.wordpress.com

http://profitikatragoudia.Wordpress.com

Παραλήρημα κιλών

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

 

 

 

Δεν είναι μόνο ο αξιότιμος κ. Υπουργός της Δικαιοσύνης, αλλά και ο κ. Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, που, από καιρού εις καιρόν, αποφθέγγεται άρρητα ρήματα: Όπως η απάντηση, που έδωσε στο ερώτημα: «Ποιοι έφαγαν τα λεφτά»; «Όλοι μαζί τα φάγαμε»! είπε. Εσείς που θέλατε διορισμούς κι εμείς, που σας διορίζαμε…

Και η απάντηση αυτή, θα μας έλεγε ο αρχαίος Δημοσθένης, προκαλεί την έκρηξη της αγανάκτησης – ή μάλλον το παραλήρημα – των κιλών, που ο καθένας κουβαλάει…

Γιατί δεν είναι δυνατόν ένας των διακοσίων κιλών και ένας των πενήντα να έφαγαν το ίδιο.

Ούτε ένας, που διαθέτει 20 και 40 και 70 ακίνητα – όπως η περί του «πόθεν έσχες» των πολιτικών έρευνα απέδειξε – με αυτόν, που έχει ένα ή και κανένα… Και ιδιαίτερα μάλιστα κάποιοι, που έχουν κάνει την ορθοδοξία λάβαρό τους.

Γιατί ο μεγάλος Πατέρας της ορθοδοξίας, ο Χρυσόστομος, λέει, ότι δεν δημιουργείται πλούτος με ορθόδοξα μέσα… Και σχετικά με τους διορισμούς: Ένας πολύτεκνος πατέρας έλεγε:

Είχαν τα παιδιά μου υποβάλει τα χαρτιά τους για διορισμό στο δημόσιο. Και «περιπελομένων των ενιαυτών», όπως θα έλεγε και ο Όμηρος, δεν ηυδόκησαν ούτε η πράσινοι ούτε οι γαλάζιοι να διορίσουν κανένα…

Οπότε σε κάποια στιγμή, τους επέστρεψαν τα χαρτιά, προκειμένου να ανανεώσουν, τάχα, τα δικαιολογητικά. Και βέβαια δεν τα ανανέωσαν. «Τέρμα πια με την πράσινη και γαλάζια αλητεία»! είπαν.

Που σημαίνει ότι αυτοί, που διορίστηκαν, ήταν τα «πράσινα» και τα «γαλάζια» καλόπαιδα…

Αλλά, στο τέλος της γραφής, αυτοί, που ζητιάνεψαν ένα διορισμό, για ένα κομμάτι ψωμί πάσχισαν. Και αυτό πετσοκομμένο! Ύστερα απ’ τα προκρούστεια μέτρα της «εθνοσωτηρίου» κυβερνήσεως… Μ’ αυτούς, που έφαγαν τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια, τι γίνεται;

Που μάταια, κάθε φορά, τους ψάχνουν, τάχα, κάποιες εξαπατητικές επιτροπές. Και ασφαλώς δεν πρόκειται ούτε αυτούς να ανακαλύψουν ούτε τα λεφτά, που έφαγαν…

Μέχρι να παραγραφούν – εν ονόματι της παμπόνηρης νομιμότητας – τα πάντα. Οπότε και θα συνεχίσουν το φαγοπότι. Και θα λένε στο προλεταριάτο των φουκαράδων: «Τι φωνάζετε; Μαζί δεν τα φάγαμε»!!!

 

παπα-Ηλίας, 22-09-2010

 

 

http://papailiasyfantis.wordpress.com

http://profitikatragoudia.wordpress.com