Η καλή και η κακή πολιτική
Του παπα Ηλία Υφαντή
Ο Σ/τος Αιτ/νίας, που μου απαγόρευσε το κήρυγμα, δεν με έχει ακούσει ούτε μια φορά να. Απλά άκουσε τα όσα του είπανε οι κοσμικοί και θρησκευάμενοι ρουφιάνοι. Και με τη βάση αυτή «αποφάσισε και διέταξε» την απαγόρευση.
Και αυτό συνιστά βαρύτατο σφάλμα και ελάττωμα. Να ακούς, δηλαδή, μόνο τους ρουφιάνους και όχι κι εκείνους, εναντίον των οποίων οι ρουφιάνοι εκτοξεύουν το δηλητήριό τους.
Η μάνα μου καθαρίστρια, εγώ παιδί κι ανήψι καθαριστριών
Του Αρχιμανδρίτη Βασίλειου Βαρβέλη*
Έλαμπαν τα σπίτια που δούλευε 6 μέρες την εβδομάδα και την έβδομη, την Κυριακή, (στην «αργία» της), να καθαρίσει και το δικό μας το σπίτι κ εμάς, να μαγειρέψει ένα πιάτο ζεστό φαγητό, να πλύνει, ν΄απλώσει, να σιδερώσει, να μας αγκαλιάσει και να ξεκουραστεί.
Αυτή η μάνα μου!
Αυτές οι Περιστεριώτισες οι μανάδες των φίλων μας, που ξεκινούσαν χαράματα νηστικές, αφήνοντας τα παιδιά στους δρόμους, για να φτάσουν στην Εκάλη, στη Φιλοθέη, στο Ψυχικό, με κρύο, με βροχή, με χιόνι, με ζέστη και να γίνουν «παραδουλεύτρες» όπως τις έλεγαν οι «Κυρίες», για να μας μεγαλώσουν, με το μεροκάματο τους, να μας μορφώσουν, να γίνουμε άνθρωποι. Και οι περισσότεροι γίναμε!
Κι όταν επέστρεφε η μάνα απ τη δουλεία, έχοντας μέσα στην τσάντα της την βρεγμένη της ρόμπα που φορούσε όταν σφουγγάριζε με τα γόνατα τα πατώματα, μικρός εγώ, πολύ μικρός, την ρώταγα με αγωνία:
Για το αν η θρησκεία είναι το όπιο του λαού
Ο Φιντέλ Κάστρο απαντά το 1986 στον Φράι Μπέττο*
Φράι Μπέττο: Στο κομμουνιστικό κίνημα υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι που χρησιμοποίησαν μια φράση του Μαρξ, η οποία βρίσκεται στο κείμενο “Για την Κριτική της Χεγκελιανής Φιλοσοφίας του Δικαίου”, που λέει ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Η φράση αυτή έγινε ολοκληρωτικό, απόλυτο, μεταφυσικό δόγμα, έξω από κάθε διαλεκτική.
Τον Οκτώβριο του 1980, για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα επαναστατικό κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία, το Σαντινιστικό Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης, εξέδωσε ένα ντοκουμέντο πάνω στη θρησκεία, όπου γίνεται κριτική σ’ αυτό, αν το πάρει κανείς σαν απόλυτη αρχή. Λέει, λέξη προς λέξη:
Η όστια* του Σατανά
Του παπα Ηλία Υφαντή
Έκπληκτοι ακούσαμε τον Υπουργό της Οικονομίας να αποφαίνεται ότι: «Δεν παίζουμε με το ευρώ. Δεν παίζουμε με το νόμισμα, με τα ιερά και τα όσια»!
Για να τον αποστομώσει ευστοχότατα ο γηραιός αλλά και θαλερός Μανώλης Γλέζος, λέγοντάς του ότι: «Ιερά και όσια είναι ο Άνθρωπος, η ύπαρξή του, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία»!
Για να αποδειχθεί έτσι ότι ο αριστερός Γλέζος κινήθηκε σε ευαγγελικά πλαίσια. Δεδομένου ότι το Ευαγγέλιο βάνει, σε κάθε περίπτωση, πάνω απ’ τα οποιαδήποτε νομικά κατασκευάσματα και νομίσματα τον άνθρωπο. Ενώ ο εκπρόσωπος της «δεξιάς», υποτίθεται πολιτικής, μας θύμισε τους γραμματείς και τους φαρισαίους. Οι οποίοι έβαζαν πάνω απ’ τον άνθρωπο τη νομική τυπολατρία και την ειδωλολατρία του μαμωνά.
Αντίσταση, λαϊκή εξέγερση, επανάσταση: ερωτήματα για την κανονική παράδοση
Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου
Α.Θ.Σ.Β – Διεθνές Συνέδριο 2014 – Αθανάσιος Ν. Παπαθανασίου
ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΙΑ;
Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*
Εθελοδουλία είναι το να γίνεις δούλος με τη θέλησή σου! Υπάρχει βολικότερο πράγμα; Ξεφορτώνεσαι ένα βαρύ φορτίο – την ελευθερία σου – και ησυχάζεις! Τέρμα πια το βάσανο του στοχασμού, τέρμα τα διλήμματα και, φυσικά, τέρμα η ευθύνη για τις αποφάσεις που θα πάρεις. Για όλα θα αποφασίζει πια ο αφέντης, θα σου ανακοινώσει την απόφασή του, και συ απλώς θα την εκτελείς.
Η χριστοκτονία των πατριδοκτόνων…
Του παπα Ηλία Υφαντή
Άκουσα τον κ. Σαμαρά να άδει μαζί με άλλους τα εγκώμια του Επιταφίου. Και μάλιστα, αν δεν με απάτησε η ακοή μου, έψαλλαν τη συγκεκριμένη στιγμή το εγκώμιο: «Ω της παραφροσύνης και της χριστοκτονίας της των προφητοκτόνων».
Βέβαια, κάποιοι, στην προκειμένη περίπτωση, λένε ότι ο κ. Σαμαράς τα τέτοιου είδους θρησκευτικά ρεσιτάλ τα δίνει για λόγους ψηφοθηρικούς. Όπως, βέβαια συνέβη και πριν από καιρό, όταν πήγε στο Άγιο Όρος…
Το πρόβλημα όμως που τίθεται είναι πως συμβιβάζεται ο ένθερμος, όπως δείχνει, χριστιανικός του ζήλος με τη σιωνιστική του, όπως λέγεται, ταυτότητα. Όπως βέβαια και άλλων επίδοξων «σωτήρων» μας. Όπως, για παράδειγμα, του συμφοιτητή του στο Χάρβαρτ κ. Παπανδρέου. Τον οποίο και αυτόν τον είδαμε να εκδηλώνει παραπλήσια τα θρησκευτικά του αισθήματα, σε ανάλογες περιπτώσεις.
Οι πυλώνες της εφιαλτοκρατίας….
Του παπα Ηλία Υφαντή
Ακούσαμε τον κ. Μπαλτάκο, που πρόσφατα ανέβηκε στην κορυφή της επικαιρότητας, να λέει ότι οι δυο πυλώνες της Δεξιάς είναι η Εκκλησία και οι ένστολοι. Πράγμα, που περισσότερο ή λιγότερο είναι γνωστό στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ της πολιτικής μας πραγματικότητας.
Που σημαίνει ότι η ύπουλη και εφιαλτική για το λαό Δεξιά στηρίζεται σ’ αυτούς ακριβώς, που ο λαός θεωρεί ως τα πλέον αξιόπιστα δικά του στηρίγματα. Σ’ αυτούς, που αποτελούν, υποτίθεται, την εγγύηση της εθνικής και της πνευματικής μας ελευθερίας. Και το λυπηρό, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι τόσο οι ένστολοι, όσο και οι κληρικοί προέρχονται στη συντριπτική τους πλειονότητα απ’ τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Γιατί βέβαια ούτε των εφοπλιστών ούτε των βιομηχάνων τα παιδιά γίνονται χωροφύλακες και παπάδες.
Τελευταία εβδομάδα, πριν από το Πάθος του Δασκάλου, και μικρές σαρακοστές διακοσμούν τις σχολικές τάξεις ακούγοντας αμίλητες και με σταυρωμένα χέρια το μάθημα. Κάθε εβδομάδα που έφευγε παρατηρούσα στην τάξη, έκοβαν κι από ένα πόδι της άφωνης σαρακοστής που με κοίταζε με απορία.
Σκεφτόμουν αν ήταν σύμπτωση ή τραγική ειρωνία το γεγονός ότι μέσα σ’ αυτή τη σαρακοστή, βδομάδα με τη βδομάδα, σιγά-σιγά και μεθοδικά έκοβαν οι Ρωμαίοι ιμπεριαλιστές κι από ένα δικαίωμα του καταπιεσμένου Λαού. Για τον Δάσκαλο σχεδίαζαν να του στερήσουν το δικαίωμα να διδάσκει ελεύθερα τον Λαό, φιμώνοντας και ακρωτηριάζοντας τη δημόσια εκπαίδευση.
Η εξουσία της ύβρης
Του παπα Ηλία Υφαντή
Ο Χριστός μιλούσε στους μαθητές του, για τη σταύρωση. Κι εκείνοι ονειρεύονταν εξουσίες και μεγαλεία. Μάλιστα ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, του ζήτησαν και ιδιαίτερα προνόμια. Να καθίσουν, δηλαδή, ο ένας στα δεξιά του και ο άλλος στ’ αριστερά του, όταν θα γινόταν αυτοκράτορας.
Και το χειρότερο ήταν πως, ενώ δεν κατάφεραν τίποτε, προκάλεσαν και την αγανάκτηση των υπολοίπων μαθητών, που κατάλαβαν τις μεθοδεύσεις τους.. Δεδομένου ότι κι εκείνοι είχαν παραπλήσιες μωροφιλοδοξίες… Γι’ αυτό και ο Χριστός τους κάλεσε όλους μαζί και τους είπε:
