Παγκρήτια θεολογική διημερίδα για το Διάταγμα των Μεδιολάνων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

 

Από τον ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΘΕΟΛΟΓΩΝ*

 

Συμπληρώνονται φέτος 1700 χρόνια από την υπογραφή του Διατάγματος των Μεδιολάνων, γνωστού και ως Διατάγματος της Ανεξιθρησκίας. Το Διάταγμα υπογράφτηκε στο Μεδιόλανο, το σημερινό Μιλάνο της Ιταλίας το 313 μ.Χ., από τον Μέγα Κωνσταντίνο και τον Αύγουστο Λικίνιο, οι οποίοι ύστερα από μια περίοδο εσωτερικών συγκρούσεων επικράτησαν των αντιπάλων τους και ασκούσαν συνδιοίκηση στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η υπογραφή του  σήμανε το τέλος μιας μακράς περιόδου σκληρών διωγμών εναντίον του Χριστιανισμού και των Χριστιανών και οδήγησε στην περαιτέρω εξάπλωση και επικράτηση της νέας θρησκείας.

Ανά τον κόσμο γίνονται διάφορες εκδηλώσεις για την ιστορική επέτειο και κυρίως για να τονισθεί η σημασία του Διατάγματος στην εποχή μας. Το αίτημα σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας και έκφρασης, καθώς επίσης τα μηνύματα της καταλλαγής και του αλληλοσεβασμού δεν έχασαν ποτέ τη σημασία τους. Στις μέρες μας, ο προβληματισμός για τα ζητήματα αυτά είναι εξαιρετικά επίκαιρος εξαιτίας της αναβίωσης νέων μορφών θρησκευτικού φονταμενταλισμού και φανατισμού.

Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνοντας υπόψη και την προτροπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τον εορτασμό του ιστορικού γεγονότος, ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων οργανώνει θεολογική διημερίδα με θέμα "1700 χρόνια από το Διάταγμα των Μεδιολάνων: Η σημασία του στην εποχή μας".

Η διημερίδα πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης και υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, ύστερα από πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου, στις 22-23 Νοεμβρίου 1013, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου, βασικοί στόχοι της διημερίδας είναι:

– Να ερευνηθούν οι ιστορικές παράμετροι  του επετειακού γεγονότος.

– Να μελετηθούν διαστάσεις των σχέσεων θρησκείας, πολιτικής και κοινωνίας.

– Να εξεταστεί η προβληματική σύγχρονων ζητημάτων θρησκευτικής συνείδησης και θρησκευτικής έκφρασης.

– Να ενημερωθούν οι σύνεδροι για ευρωπαϊκές πολιτικές ως προς την προαγωγή και προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας.

– Να διερευνηθεί η έννοια της θρησκευτικής ελευθερίας στο μάθημα των Θρησκευτικών.

– Να μελετηθούν διαστάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα του σήμερα.

Τις κύριες εισηγήσεις έχουν κληθεί να παρουσιάσουν εκπρόσωποι της ακαδημαϊκής έρευνας, της πολιτικής και της εκπαίδευσης. Προσκεκλημένοι ομιλητές είναι:

1.    Δρ. Χρυσόστομος Σταμούλης, Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ.: «Θρησκεία, πολιτική και κοινωνία».

2.   Δρ. Κωνσταντίνος Ζορμπάς, θεολόγος-κοινωνιολόγος: «Κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή και προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας και των θρησκευτικών πεποιθήσεων».

3.   Δρ. Σταύρος Γιαγκάζογλου, Σύμβουλος Υ.ΠΑΙ.Θ., Προϊστάμενος Γραφείου Α΄ του Ι.Ε.Π.: «Η έννοια της θρησκευτικής ελευθερίας και το μάθημα των Θρησκευτικών».

4.   Γεώργιος Στριλιγκάς, Σχολ. Σύμβουλος Θεολόγων, Πρόεδρος του Παγκρήτιου Συνδέσμου Θεολόγων: «Ο τρόπος της διδασκαλίας ως ζήτημα ελευθερίας στα Θρησκευτικά».

5.   Δρ. Παναγιώτης Ασημακόπουλος, θεολόγος εκπαιδευτικός: «Η ελευθερία στο μάθημα των Θρησκευτικών επί πίνακι».

6.   Δρ. Γεώργιος Καλαντζής, Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Υ.ΠΑΙ.Θ.: «Η θρησκευτική ελευθερία στην Ελλάδα του σήμερα».

Οι εργασίες της διημερίδας θα γίνουν στις εγκαταστάσεις της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης. Επιπλέον, στο πρόγραμμα έχουν ενταχθεί λατρευτικές εκδηλώσεις στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Γωνιάς. Τον συντονισμό των εργασιών έχουν αναλάβει ο Πρόεδρος του Παγκρήτιου Συνδέσμου Θεολόγων κ. Γεώργιος Στριλιγκάς και η Διευθύντρια της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης κ. Εμμανουέλα Λαρεντζάκη. Αναμένεται να λάβουν μέρος πάνω από 100 θεολόγοι, εκπαιδευτικοί και κληρικοί, από ολόκληρη την Κρήτη. Έχει ζητηθεί η έγκριση του Υπουργείου Παιδείας για τη συμμετοχή των θεολόγων εκπαιδευτικών.

Η εκδήλωση έρχεται να προστεθεί στην αξιόλογη συγκομιδή παγκρήτιων δράσεων της επιστημονικής ένωσης των θεολόγων της Κρήτης, τον Παγκρήτιο Σύνδεσμο Θεολόγων, ο οποίος έχοντας την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας Κρήτης, δραστηριοποιείται σε ολόκληρη την Κρήτη, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τις αντιξοότητες της εποχής. Στο πλαίσιο αυτό, με αφορμή το Διάταγμα των Μεδιολάνων και με τη στήριξη της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, σε συνεργασία με την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, προγραμματίζεται η προαναφερθείσα ενδιαφέρουσα εκδήλωση διαλόγου και προβληματισμού για τη διερεύνηση του εξαιρετικά πολύπλοκου και ευαίσθητου θέματος της θρησκευτικής ελευθερίας και έκφρασης στην εποχή μας.

* ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ, ΘΕΤΙΔΟΣ 13, 71304 ΗΡΑΚΛΕΙΟ, Τηλ.: 2810 250543, κιν. 6944712278, Ε-mail: pstheologon@gmail.com

Ηράκλειο, 14 Νοεμβρίου 2013

Αριθμ. Πρωτ. 16

ΠΑΙΔΙΑ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ

 

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 

Για μία ακόμη φορά αμαυρώσαμε τη μνήμη εκείνων που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα! Μικρότητες αηδιαστικές προβλήθηκαν από τα άκρως αηδιαστικά πλέον ΜΜΕ, τα οποία αναζητούσαν θέμα, ώστε να αποφύγουν να εκφέρουν λόγο για τους αδικαίωτους νεκρούς όχι μόνο του προτελευταίου για τον ελληνισμό έπους (τελευταίο εκείνο της ΕΟΚΑ), αλλά και του πλήθους των προηγουμένων διαχρονικά κατά την τρισχιλιετή συνεχή πορεία του Γένους μας, την οποία τεμαχίζουν σε χρονικές περιόδους που αποσυνδέουν τα όργανα της νέας τάξης πραγμάτων!

Θα ξεκινήσω με στροφή από τον ύμνο προς την ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού:

            Μην ειπούν στο στοχασμό τους

            Τα ξένη έθνη αληθινά

            «Εάν μισούνται ανάμεσό τους

            Δεν τους πρέπει ελευθεριά»

Λόγος πολύς για το ποιος θα καθίσει στην εξέδρα των επισήμων και ποιος όχι! Κανένας δεν έθεσε το ερώτημα: Ποιος είναι άξιος να καθίσει; Η απάντηση πονά: Μόνο οι ελάχιστοι επιζώντες ανάπηροι του πολέμου. Οι πλεονάζουσες κενές θέσεις θα έπρεπε να κοσμούνται με φωτογραφίες των ηρώων. Όλοι οι άλλοι θα έπρεπε να κρύβονται, αν ακόμη διέθεταν ίχνος ντροπής για το κατάντημα της χώρας μας!

Τι τέλος πάντων γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου; Δεν γιορτάζουμε το ΟΧΙ; Και όμως όλοι συγχορδισμένοι το παρακάμπτουν δίχως ντροπή, για να προβάλουν την εθνική αντίσταση, αν και ορίστηκε να γιορτάζεται αυτή άλλη ημέρα. Το ΟΧΙ βροντοφώναξε ο λαός μας ενωμένος σε φρενίτιδα ενθουσιασμού δυσερμήνευτη με βάση τον «ορθολογισμό», που διακρίνει εμάς τους ανάξιους απογόνους των ηρώων. Εμείς ακόμη δεν αξιωθήκαμε, όπως όλοι οι άλλοι λαοί έπραξαν, να συγκεντρώσουμε τα οστά τους και να διαμορφώσουμε αξιοπρεπή κοιμητήρια προς ενταφιασμό τους! ΟΙ νεκροί δεν κίνησαν για το μέτωπο ως γαλάζιοι, πράσινοι, ροζ, κόκκινοι. Κίνησαν ως Έλληνες, απόγονοι του Αχιλλέα, του Λεωνίδα, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Κολοκοτρώνη, του Παύλου Μελά. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε, γιατί απωθούμε όλους αυτούς από το νεοελληνικό γίγνεσθαι εξανδραποδίζοντας εμείς οι ίδιοι τη νέα γενιά. Μας ενοχλεί αφάνταστα η θυσία τους, μας είναι ανυπόφορη. Εμείς έχουμε συμβιβαστεί άνευ όρων, έχουμε καταστεί ιδιοτελείς στο έπακρο, απεχθανόμαστε τη θυσία, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Θέλουμε όμως να γράψει και για μας η ιστορία πως υπήρξαμε ήρωες! Τρομάρα μας! Ας δούμε λοιπόν ξεκάθαρα, γιατί θέλουμε να παραδώσουμε στη λήθη τους προγόνους μας. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το χρονικό του Βασίλη Σαββανάκη, ενός απλού στρατιώτη χωρίς λογοτεχνικές ή άλλες δάφνες. Περιγράφει μια νύχτα στο «μνήμα της Γριάς», ύψωμα που άφησαν την τελευταία τους πνοή από το κρύο αρκετοί στρατιώτες μας.

 «Εκεί που καθόμασταν όρθιοι το κρύο ήταν υπερβολικό και αβάστακτο. Άρχισαν πολλές λιποθυμίες και πολλοί ζητούσαν γιατρούς… Δεν υπήρχε όμως ούτε μια σταλιά νερό, για να βρέξει κανένας το στόμα του. Τα παγούρια που είχαμε ήταν όλα παγωμένα. Ακόμη και εκείνα των αξιωματικών με το κονιάκ ήταν κι' αυτά παγωμένα. Τότε, θυμάμαι, ήρθε κοντά μου ο «γέρος» και μου είπε:

-Εδώ, Βασίλη, όποιος έχει κανένα ζαράλι θα ξοφλήσει.

Οι γιατροί του τάγματος, μπροστά στην απελπιστική κατάσταση και την απαίτηση πολλών αξιωματικών και αντρών, έκαναν τηλεφωνική αναφορά προς τη Διοίκηση ότι: Εδώ πάνω είναι αδύνατη η παραμονή ανθρώπων και περιμένουν απάντηση-διαταγή για σύμπτυξη και επιστροφή στο χωριό… Κάπως καθυστερημένα ήρθε η απάντηση και, το χειρότερο, ήταν αρνητική. Πάση θυσία, όσοι ζήσουν, να πάνε το γρηγορότερο στον προορισμό, που ήταν η κατάληψη του υψώματος Γκοροτόπι».

Ο ίδιος κατέγραψε και τη θερμοκρασία: -38 βαθμοί Κελσίου. Μάλιστα τριανταοκτώ βαθμοί υπό το μηδέν!

Αφιερώνεται σ' αυτούς που ενημερώνονται από τα άφθονα μετεωρολογικά δελτία πριν εξέλθουν να μουντζουρώσουν τους τοίχους με «ηρωικά συνθήματα» εκ του ασφαλούς λόγω γενικευμένης ατιμωρησίας (όχι του συνθήματος βέβαια, αλλά του μουντζουρώματος!). Και αυτοθαυμάζονται ως πολέμιοι του συστήματος, το οποίο εξυπηρετούν τα μέγιστα.

Αφιερώνεται σ' εκείνους, που ελεεινολογούν τον λαό μας για την άκρα συγκαταβατικότητα του έναντι του άλλου, του ξένου, από την εποχή που λάτρευε τον ξένιο Δία ως την άλλη, κατά την οποία γνώρισε τον Χριστό, που δεν είχε που την κεφαλήν κλίνει. Επιχειρούν την εθνική καθαρότητα καταστρέφοντας τους πάγκους μικροπωλητών, τους οποίους αθρόως προωθεί το σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων έχοντας ως στόχο να αφανίσει την ιδιοπροσωπεία των λαών. Και όχι μόνο αυτό πράττουν, αλλά και δεν κρύβουν τον θαυμασμό τους για το τέρας που γέννησε η μήτρα του δυτικού ολοκληρωτισμού δικαιώνοντας παράλληλα όλους τους δοσίλογους συνεργάτες των κατακτητών!

Αφιερώνεται σ' εκείνους που διαχειρίστηκαν την εξουσία ως δοτοί από τους εξουσιασστές, οι οποίοι συγκρότησαν το ψευτορωμαίηκο, για να το διαφεντεύουν αυτοί στη θέση του Τούρκου. Σ' αυτούς που καπηλεύτηκαν ασύστολα τα ιερά και όσια του λαού μας πουλώντας εθνικοφροσύνη με το αζημίωτο και στους άλλους που αυτοπροβάλλονται ως υπέρμαχοι της αστικού τύπου δημοκρατίας, η οποία έχει στραγγαλίσει το δικαίωμα επιβίωσης των αποκλήρων του πλανήτη. Σ' όλους όσοι πουλούν ελευθερία και δικαιοσύνη υποκρινόμενοι, καθώς γνωρίζουν ότι το σύστημα απεχθάνεται αυτά τα υψηλά ιδανικά. Σ' όλους αυτούς που έχουν ξεπουλήσει «ειρηνικά» τη χώρα μας στους νέους κατακτητές.  

Αφιερώνεται σ' εκείνους που έχουν υιοθετήσει την άλλη ολοκληρωτική ιδεολογία, η οποία μάχεται με πάθος το έθνος και προβάλλει στους λαούς τον αγώνα για την διεθνή αταξική κοινωνία. Σ' αυτούς που σύρθηκαν κατ' ανάγκη στον πόλεμο γι' αυτό και πρωταγωνιστούν στον σκιασμό του έπους από την εθνική αντίσταση, στην οποία πρωταγωνίστησαν ετοιμαζόμενοι, όπως οι εθνικόφρονες και οι δοσίλογοι, για τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε.

Αφιερώνεται τέλος στους ποιμένες της Εκκλησίας που πολύ απέχουν από το να διακρίνονται για το φρόνημα των αρχιεπισκόπων Χρυσάνθου και Δαμασκηνού. Ο πρώτος υπήρξε ο πρώτος αντιστασιακός με το τριπλό όχι στο να υποδεχθεί τους κατακτητές στην Αθήνα, στο να παραστεί στη δοξολογία επί τη καταλήψει (άκουσον, άκουσον θράσος δοσιλόγων!) της πρωτεύουσάς μας, στο να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση. Ο δεύτερος αντέδρασε αποφασιστικά στην πρόθεση των Γερμανών για πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων.

Μήπως είμαι υπερβολικός, όταν γράφω κατεβείτε κύριοι ή σύντροφοι από την εξέδρα;

                   

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

Οι εχθροί του Πατροκοσμά…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

Πάει τελείωσε κι αυτό! Οι βουτυρομπεμπέδες του υπουργείου οπισθδρόμησης (κατ' ευφημισμόν, της ανάπτυξης) και οι βουλευτές του εθνοκαταστροφικού δικομματισμού κατάργησαν και την αργία της Κυριακής.

Και δεν συγκινήθηκαν καθόλου απ' τo OXI της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων. Ούτε καν απ' την εναγώνια επιστολή του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, προς τους Βουλευτές, (12-7-13), σχετικά με το θέμα αυτό.

Και ας μου επιτραπεί να εστιάσω την προσοχή σας σε κάποιες παραγράφους της επιστολής αυτής, που δείχνεουν τα έτη φωτός, που χωρίζουν, κάποιους πνευματικούς πατέρες απ' την κοινωνική πραγματικότητα. Και ιδιαίτερα απ' την τραγωδία, χωρίς κάθαρση, που βιώνει ο τωρινός Έλληνας.

Λέει, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Σ/τος Αιτ/νίας προς τους βουλευτές:

"Ἐσεῖς πού ἀγωνίζεσθε γιά τό καλό τοῦ λαοῦ μας, ἐσεῖς, τούς ὁποίους ἀνέδειξε αὐτός ὁ γενναῖος καί πιστός λαός τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, γιά νά ψηφίζετε τά καλά, τά ὠφέλιμα καί τά ἄριστα, θά ἀνεχθεῖτε, θά συμφωνήσετε μέ τό ἀντίθεο καί ἐπιζήμιο αὐτό ἐπιδιωκόμενο τόλμημα";

Και μπαίνει το ερώτημα: Αλήθεια, υπάρχουν κάποιοι, που πιστεύουν σοβαρά ότι οι βουλευτές του δικομματισμού αγωνίζονται "για το καλό του λαού μας"; Όταν, όπως πολλά δείχνουν, είναι, προ πολλού, συμμέτοχοι στο σχέδιο γενοκτονίας του λαού και καταστροφής της πατρίδας! Και ποιος "πιστός και γενναίος λαός" τους ανέδειξε, αν όχι οι βολεμένοι, θρησκευόμενοι και μη; Με την υπόδειξη, δυστυχώς, των πνευματικών τους καθοδηγητών, παπάδων και δεσποτάδων και λοιπών τυφλών οδηγών!…

Γιατί, αν ο  λαός, που τους ψήφισε και οι πνευματικοί καθοδηγητές τους ήταν "πιστοί και γενναίοι", θα τους είχαν πετάξει στον πολιτικό Καιάδα! Αφού είναι πασιφανές ότι στο μυαλό των πρωταθλητών αυτών της αρπαγής και της απάτης τίποτε "καλό και ωφέλιμο και άριστο" δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Γιατί, η πραγματικότητα λέει πως, κατά συρροήν, σκέφτονται και λένε και πράττουν καθετί "αντίθεο και επιζήμιο"! Και είναι πολύ περίεργο, πώς, ενώ ο λαός αισθάνεται θανάσιμα πολιορκημένος,  οι άγιοι δεσποτάδες βλέπουν πως οι βουλευτές μας «αγωνίζονται για το καλό» μας…

Κι ρωτάει, ακόμη, ο Σ/τος, , στην επιστολή του, τους βουλευτές:

«Ἄν καταργηθῇ καί ἡἀργία τῆς Κυριακῆς, πότε θά ἐκκλησιασθῇὁ χριστιανός; Πότε τά παιδιά μαςθά ἀκούσουν θεῖο κήρυγμα; Πότε θά κατηχηθοῦν; Δέν βλέπουμε πόσο ἀγρίεψε ὁ κόσμος μας; Ἐπιμένουμε ἀκόμη στήν αὐτοκαταστροφή μας»!

Και μπαίνει πάλι, άλλο, εδώ, ερώτημα: Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που έχουν και την παραμικρή, έστω, αμφιβολία ότι οι Βουλευτές του δικομματισμού, με τους σιωνιστές και ναζιστές πάτρωνές τους, επιδιώκουν κάτι διαφορετικό απ' την καταστροφή μας; Και ότι, όχι μόνο η κατάργηση της αργίας της Κυριακής, αλλά και η γενικότερη καταβαράθρωση της παιδείας, καθώς και η πολύπλευρη υπονόμευση του πολιτισμού μας, δεν αποσκοπεί ακριβώς στο να κόψουν,  την επικοινωνία μας απ' τις πνευματικές μας ρίζες; Σύμφωνα, πάντα, με το ελληνοκτόνο σχέδιο του διαβόητου Κίσινγκερ! Όταν ο Πατροκοσμάς, μέσα στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας, είχε ιδρύσει κάπου 250 σχολεία και πολυειδώς αγωνίστηκε για την εθνική αφύπνιση του λαού μας!…

Αλλά το παράδειγμα του Πατροκοσμά επιστρατεύει και  ο Σ/τος, προκειμένου να συγκινήσει τους βουλευτές:

«Ὁ συμπατριώτης μας μεγάλος ἅγιος… Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, τους λέει, ἔχυσε τό ἅγιο αἷμα του γιατί ἀγωνίσθηκε νά ἑδραιώσῃ στά Γιάννενα τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς καί ἦλθε ἀντιμέτωπος μέ τούς Ἑβραίους. Ἐμεῖς σήμερα θά συμμαχήσουμε μέ τούς δημίους του»;

Μα αυτό ακριβώς είχαν προσχεδιασμένο και προαποφασισμένο να κάμουν! Να συμμαχήσουν με τους δημίους του Πατροκοσμά σε βάρος της Ελλάδας και της Εκκλησίας. Και όχι μόνο αυτοί, αλλά και όσοι τους ψήφισαν. Και συνεχίζουν να τους στηρίζουν. Και προπάντων οι πνευματικοί τους καθοδηγητές, παπάδες και δεσποτάδες. Οι οποίοι, όπως φαίνεται, όχι μόνο δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν την εθνοκτόνα τους συνωμοσία, αλλά γίνονται και συμπαραστάτες τους. Αφού, με περισσή, συχνά, πανουργία, αγωνίζονται να φιμώσουν όσους, με τα κηρύγματά τους, τολμούν ν' αποκαλύπτουν τα ανόσια έργα των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών μαφιόζων. Όπως ακριβώς έκαναν και οι ομοϊδεάτες τους σε βάρος του Πατροκοσμά, όπως χαρακτηριστικά, διαπιστώνει και ο Φάνης Μιχαλόπουλος στο  βιβλίο του «Κοσμάς ο Αιτωλός»:

Στο Αργυρόκαστρο, λεει, ο Μητροπολίτης Δοσίθεος μαζί με τους προύχοντες αντιμετώπισαν τον Πατροκοσμά με εχθρότητα. Στα Γιάννενα ο Μητροπολίτης με τους Εβραίους εμπόδισαν την είσοδό του στην πόλη. Στη Ζάκυνθο ο Μητροπολίτης Κουτούβαλης υποδαύλιζε εναντίον του το αρχοντολόι. Τον χαρακτήρισε, μάλιστα, "αιρετικό" και του επέβαλε εκκλησιαστικό επιτίμιο (μικρό αφορισμό). Κι ακόμη στην Άρτα, την Πρέβεζα, τη Ζάκυνθο, τη Λευκάδα, την Πάργα και τη Λάρισα Ρωμιοί και Τούρκοι προύχοντες και Εβραίοι συνασπίστηκαν εναντίον του.

Για ν' αφήσουν τη χαριστική βολή  στους, ειδικούς για τις περιπτώσεις αυτές, Εβραίους. Οι οποίοι έδωσαν στον Κουρτ Πασά 50 σακούλες άσπρα.  Έτσι ώστε να δώσει εντολή να τον απαγχονίσουν….

Όπως παρόμοια σήμερα απαγχονίζουν την Ελλάδα και την Εκκλησία και το έργο του Πατροκοσμά. Έχοντας συμπαραστάτες, όχι μόνο τους βουλευτές του δικομματισμού, αλλά και τους ψηφοφόρους τους. Και προπάντων τους πνευματικούς καθοδηγητές τους!….

παπα-Ηλίας, Αυγούστου 27, 2013,  http://papailiasyfantis.wordpress.com/2013/08/27/…AC/, e mail: yfantis.ilias@gmail.com

Υ.Γ. Τα στοιχεία της επιστολής, για όσους θέλουν να ενημερωθούν καλύτερα, είναι: Ἱστοσελίς: www.imaa.gr, αριθ.πρωτ.610/12-7-13

ΚΑΙΣΑΡ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 

Η κυβέρνηση έχει ετοιμάσει νομοσχέδιο, με βάση το οποίο θα επιτρέπεται η κατά Κυριακή λειτουργία των καταστημάτων. Το νομοσχέδιο, καθώς ήταν από καιρό γνωστή η πρόθεση των κυβερνήσεων υπό την πίεση των κατακτητών της χώρας μας, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων κυρίως στον εμπορικό κόσμο της χώρας. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι στόχος των εξουσιαστών δεν είναι η τόνωση της αγοράς, η οποία στενάζει λόγω της κατακόρυφης πτώσης της αγοραστικής δύναμης των πολιτών της χώρας, αλλά η πάταξη των μικρών επιχειρηματιών, ώστε να καρπούνται στο προσεχές μέλλον τα κέρδη αποκλειστικά οι ισχυροί της αγοράς, κυρίως τα ξένα ολιγοπώλια.

Γράψαμε και σε άλλο άρθρο ότι ο κυρίαρχος καπιταλισμός είναι το σύστημα των ενστίκτων και κυρίως του πάθους για απόκτηση πλούτου. Υπό την άποψη αυτή είναι άκρως αντιευαγγελικό. Και όμως οι χριστιανοί σε Ανατολή και Δύση συνεργάστηκαν και το στήριξαν, προκειμένου από κοινού να αντιπαλέψουν τον άθεο κομμουνισμό! Θα ήταν χαράς ευαγγέλια η επίσημη καταδίκη εκ μέρους της Εκκλησίας του απανθρώπου συστήματος, που έσπειρε θύελλες σ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Αντ' αυτού διαβάζουμε μόνο κάποια χλιαρά γράμματα, γραμμένα με όλο τον σεβασμό προς τους αρμοδίους για τη σύνταξη αντιευαγγελικών νόμων, στα οποία γίνεται έκκληση στα αισθήματα (υπάρχουν σ' αυτούς που βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία εκποίησης της χώρας;), ώστε να αναστείλουν την λήψη μέτρων, που έρχονται αντιμέτωπα με την πίστη της Εκκλησίας.

Κατ' αρχήν πρέπει να εξετάσουμε το θέμα των σχέσεων Κράτους Εκκλησίας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου Δικαίου, οφείλει σεβασμό στους νόμους και στις αποφάσεις της Πολιτείας. Είναι γεγονός ότι η διοικούσα Εκκλησία αποδέχθηκε να τεθεί υπό την διοίκηση του Κράτους, όταν ψηφίστηκε το αυτοκέφαλο της ελλαδικής Εκκλησίας (1833). ΤΟ σφάλμα των τότε διοικούντων αυτήν το πλήρωσε και η χώρα μας και οι άλλες ορθόδοξες χώρες της Βαλκανικής. Όμως λησμονούν όλοι οι βυσσοδομούντες κατά της Εκκλησίας ότι στο προοίμιο του συντάγματος της χώρας γίνεται επίκληση στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Συνεπώς, δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος συνταγματολόγος, ώστε να αποφανθεί ότι στη χώρα μας κάθε αντιευαγγελικός νόμος είναι αντισυνταγματικός! Και η εντολή είναι σαφής για την εργασία κατά Κυριακή: «Έξι ημέρας εργά, τη δε ημέρα τη εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου». Βέβαια το προς ψήφιση νομοσχέδιο δεν είναι το πρώτο, που αντιτίθεται σε εντολή του Ευαγγελίου του Χριστού. Έχει προηγηθεί ο νόμος της νομιμοποίησης της εκτρώσεως, εγκλήματος κατά την Εκκλησία, και αιμορραγούμε ως χώρα μέχρι τελικής εξαντλήσεως και δημογραφικού αφανισμού. Έχει ακολουθήσει πλήθος νομοθετικών ρυθμίσεων σχετικών με το οικογενειακό δίκαιο, το οποίο έχει εναρμονιστεί με εκείνο των άλλων «χριστιανικών» κοινωνιών, που βιώνουν από αιώνα και πλέον την παρακμή του τέλους της ιστορίας τους. Πρέπει να είναι κάποιος εμπαθής πολέμιος της Εκκλησίας, όπως είναι κάποιοι της Αριστεράς, ώστε να θεωρούν κατεστημένο την Εκκλησία. Βέβαια υπάρχει κάποιο ελαφρυντικό: Η ιδεολογική τους αφετηρία δεν τους βοηθά να κάνουν διάκριση μεταξύ θεσμού και προσώπων.

Η Εκκλησία δεν είναι θεσμός απόκοσμος και αντικοινωνικός. Ο Χριστός με το Ευαγγέλιό του διόρθωσε τις διατάξεις του νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, που είχαν καταστεί νεκρό γράμμα. Έτσι η Εκκλησία δεν αντιτίθεται σε κατά Κυριακήν εργασία σε νοσοκομεία και κοινωφελείς οργανισμούς. Είναι όμως ενδοτισμός ανεπίτρεπτος για διοικούντες την Εκκλησία ο περιορισμός σε ευχολόγια προς τους αρμοδίους για αναθεώρηση των σχεδιασμών τους. Πέρα από το πλήγμα που θέλουν να καταφέρουν αυτοί στον εμπορικό κόσμο της χώρας θέλουν να καταφέρουν και δύο άλλα πιο ολέθρια: Τη διάλυση της οικογένειας, τα μέλη της οποία δεν θα έχουν τη δυνατότητα να συνευρίσκονται ούτε κατά Κυριακή και την πρόκληση κατά της Εκκλησίας, την οποία θέλουν να προβάλουν ως θεραπαινίδα της Πολιτείας. Και είναι γεγονός ότι από την παλιγγενεσία δεν ήσαν λίγες οι περιπτώσεις εκείνες, που εκκλησιαστικά πρόσωπα λησμόνησαν το «πειθαρχείν Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» και έδειξαν ενδοτισμό τέτοιου μεγέθους, ώστε να δικαιώσουν άλλους εχθρούς της Εκκλησίας, που θεωρούν τη θρησκεία όργανο των εκάστοτε κρατούντων. Βέβαια ίσως κάποιοι ειρωνευθούν και αντείπουν: Και πόσοι άραγε εκκλησιάζονται τακτικά κατά Κυριακή, ώστε το προς ψήφιση νομοσχέδιο να τους εμποδίζει πλέον; Μικρός, δυστυχώς, είναι ο αριθμός, όμως η χώρα μας έχει ακόμη σύνταγμα, στο οποίο εκδηλώνεται ο σεβασμός προς την πίστη των προγόνων μας.

Η διοικούσα Εκκλησία είναι καιρός να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλογισθεί την ευθύνη της έναντι του Θεού, ο οποίος δεν μυκτηρίζεται. Η νέα τάξη πραγμάτων έχει καταστεί προκλητική και επαίρεται υπέρ παν σέβασμα! Είναι καιρός να λάμψει η Εκκλησία, πριν επανέλθουμε στις κατακόμβες. Να ακουστεί και πάλι το «ουκ έξεστί σοι». Να απειληθούν ακόμη και με αφορισμό οι πρωταίτιοι των αντιευαγγελικών νομοσχεδίων. Βέβαια ο όρος αφορισμός προκαλεί θυμηδία στους «προοδευτικούς» ποικίλων αποχρώσεων! Όμως δεν είναι παρά η αποκοπή από το σώμα της Εκκλησίας, τις εντολές της οποίας απαξιώνουν. Να απειληθούν με αφορισμό ακόμη και εκείνοι που θα ψωνίζουν, αν ψηφιστεί, κατά Κυριακή. Είναι καιρός η Εκκλησία να προχωρήσει σε σύμπτυξη και καταμέτρηση των πιστών. Όχι πόσοι είμαστε στην ταυτότητα, η απαλοιφή του θρησκεύματος από την οποία είχε προκαλέσει τότε εντονότατες αντιδράσεις.

Το σύστημα ίσως βρεθεί σύντομα μπροστά στο δίλημμα: Να διατηρήσει στην εξουσία το πολιτικό κατεστημένο της διαφθοράς ή να καλέσει σ' αυτήν την αριστερά (του συστήματος); Τότε ίσως βρεθούμε ενώπιον οδυνηρών εξελίξεων, όπως αναθεώρησης του συντάγματος, χωρισμού Πολιτείας – Εκκλησίας, αναμόρφωσης (δηλαδή παραμόρφωσης) του οικογενειακού δικαίου. Άραγε πιστεύει πλέον ο λαός το μονομερές κήρυγμα περί αθεϊσμού μιας και μόνο μορφής; Μήπως ο πρακτικός υλισμός τον έχει αφανίσει, ώστε να στρέφει την πλάτη του προς την Εκκλησία εξ αιτίας των διοικούντων αυτήν;

Και συ, λαέ, αν όλοι σε εγκαταλείψουν, μη λησμονείς ότι πίσω μας στέκει ο Θεός και αναμένει τη μετάνοιά μας. Δεχόμαστε ως χώρα και ως λαός άγρια επίθεση. Ας ετοιμάσουμε επί τέλους την άμυνά μας: Κανένας για ψώνια την Κυριακή, αν τελικά ψηφιστεί το νομοσχέδιο. Κανένας σε πολυκατάστημα ξένων συμφερόντων ή εντοπίων πλουτοκρατών. Όλοι στον έμπορο της πόλης μας και της γειτονιάς μας την καθημερινή. Και κάθε έμπορος ας μην εύχεται να αυξηθούν οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Είναι σαν να εύχεται να κλείσει το κατάστημά του!

Τελικά οι λαοί θα νικήσουν, γιατί ο Θεός τους δημιούργησε.

 

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 29-07-2013

Έξοδος, η μόνη διέξοδος

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Κάθε χρονιά, την Κυριακή των Βαΐων επαναλαμβάνεται στο Μεσολόγγι η, σχετική με τις εθνικές μας γιορτές, απαράδεκτη, τα τελευταία χρόνια, τραγική ειρωνεία: Να τιμούν, δηλαδή τους ήρωες κάποιοι προδότες και επίορκοι…

Και, για να μη νομίσει κάποιος πως υπερβάλλουμε, όταν κάνουμε λόγο περί τραγικής ειρωνείας, αρκεί να κάμει σύγκριση ανάμεσα στους ήρωες του Μεσολογγιού και τους τωρινούς «επίσημους». Και ν΄ αναλογιστεί την άβυσσο, που τους χωρίζει:

Εκείνοι υπερασπίστηκαν μια γωνιά της ελληνικής γης.

Το «καλυβάκι» και το «αλωνάκι», όπως ο Σολομός χαρακτηρίζει το πολιορκημένο Μεσολόγγι. Για να έχουν μια νησίδα και μια όαση ελευθερίας. Και αναγκάστηκαν να φάνε σκυλιά και γάτες και ποντίκια. Και το εγκατέλειψαν, όταν πια δεν τους είχε απομείνει καμιά τροφή και καμιά ελπίδα. Για ν' απαντήσουν, έτσι, στο σολωμικό δίλημμα «εκείθε με τη λευτεριά, εδώθε με το χάρο»…

Ενώ ετούτοι, απεμπόλησαν την ελευθερία και χάλκευσαν για τη λεύτερη πατρίδα, την πλούσια και πανέμορφη, σχέδιο ληστρικό και δολοφονικό.

Προκειμένου να την εξαθλιώσουν και να την παραδώσουν στους αδηφάγους εχθρούς μας. Έτσι, ώστε να μας οδηγήσουν, για μια ακόμη φορά, στην ατιμωτική σκλαβιά της εθελόδουλης πολιτικής τους.

Βέβαια κάποιοι εξακολουθούν να νομίζουν ότι τα ανθρωποειδή αυτά δεν ενήργησαν σκόπιμα και δόλια, αλλά πως ο, τι συνέβη οφείλεται σε ανθρώπινα σφάλματα.

Και το χειρότερο είναι ,που, ύστερα από τέτοιο καταιγισμό προδοσίας, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι υπάρχει περίπτωση οι εφιάλτες αυτοί να οδηγήσουν την πατρίδα και το λαό της σε λιμάνι ασφαλείας.

Η πραγματικότητα όμως φωνάζει και όσοι διαθέτουν κοινό νου βλέπουν ότι το μόνο, που δεν θέλουν να βρουν, είναι το λιμάνι ασφαλείας. Και πως μας οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, στο βάραθρο της καταστροφής. Όπως ακριβώς σχεδίασαν και, με κάθε επιμέλεια, βήμα-βήμα, υλοποιούν τα εθνοκτόνα σχέδιά τους.

Και το δυστύχημα είναι ότι μέσα απ' τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια σοβαρή πρόταση και εναλλακτική λύση.

Αφού, ακόμη και ο νεοσσός του ΣΥΡΙΖΑ, που αρχικά φαινόταν να συντάσσεται με το λαό, πήγε κι αυτός να προσκυνήσει το Σόιμπλε και τα σιωνιστικά αδελφάτα.

Οι οποίοι διατείνονται ότι μπορούν να θεραπεύσουν το ναρκομανή, με ισχυρότερη δόση ναρκωτικών και τον αλκοολικό, με περισσότερο αλκοόλ. Δηλαδή, αλυσοδένοντάς μας με, ολοένα και περισσότερα δάνεια και βυθίζοντάς μας, ολοένα και βαθύτερα, στο βούρκο της χρεοκρατίας.

Φως φαίνεται να έρχεται μόνο από κάποια εξωκοινοβουλευτικά κινήματα, που συντάσσονται με την έξοδο απ' την ευρωζώνη και το ευρώ.

Έτσι ώστε να μην αιωρούμαστε πάνω απ' το βάραθρο της ανεπίστροφης καταστροφής. Σύμφωνα με τα κέφια και τα σχέδια των σιωνιστών και των ναζιστών τοκογλύφων και των ντόπιων εφιαλτών. Αλλά να πατήσουμε στα δικά μας πόδια. Έχοντας εθνικό νόμισμα και αυτόνομη οικονομική πολιτική.

Θα περίμενε κάποιος πως οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας θα πρωτοστατούσαν για την αλλαγή της τωρινής πραγματικότητας.

Αλλά, δυστυχώς, στη συντριπτική τους πλειονότητα, σιωπούν. Όταν δεν συντάσσονται με αυτήν. Όπως φαίνεται να συμβαίνει σε κάποιες ενορίες του Αγρινίου. Όπου ιερείς διώχνουν τους ομιλητές, που αναφέρονται στην οικονομική κρίση και ιδιαίτερα στους Γερμανούς (Μέρκελ, Σόιμπελ, κλπ), όπως ξαναγράψαμε. Θέση, με την οποία φαίνεται να συντάσσεται και ο Σ/τος Μητροπολίτης.

Και αναρωτιέται κανείς:

Γιατί τόση ευαισθησία για τους Γερμανούς; Αισθάνονται ευγνωμοσύνη για τις ευεργεσίες, που πρόσφεραν και προσφέρουν στην πατρίδα μας; Ή μήπως φοβούνται ότι ο προστατευόμενος της κ. Μέρκελ Σαμαράς μπορεί να χάσει την εκλογική του πελατεία; Γιατί, βέβαια, μπορεί ο κ. Σαμαράς να ήταν στα παιδικά του χρόνια, κατηχητόπουλο της Εκκλησίας, αλλά τώρα είναι κατηχητόπουλο της Μπίλντεμπεργκ. Η οποία, όπως λέγεται, έχει σχέση με το σατανισμό.

Πάντως το σίγουρο είναι ότι, στην περίπτωση αυτή, μιμούνται κάποιους δεσποτάδες της εποχής του Πατροκοσμά. Που δεν επέτρεπαν στον Άγιο να μπαίνει στις πόλεις, για να μη ενοχλούνται τα συμφέροντα των αγάδων, κοτζαμπάσηδων, και των Εβραίων.

Εξαίρεση στο καθεστώς της δεσποτικής αυτής αιθαλομίχλης φαίνεται ν' αποτελεί, προς το παρόν, ο Σ/τος Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος*.

Που μακάρι να τον μιμηθούν και άλλοι. Για να προχωρήσουν απ' τα λόγια στα έργα. Το 1821 η επανάσταση ξεκίνησε, κατά την παράδοση, απ' την Αγία Λαύρα. Δεν πειράζει, αν αρχίσει τώρα απ' το Λαύριο.

Και, βέβαια, δεν μας χρειάζονται όπλα και φυσεκλίκια. Μας αρκεί ο «τομότερος υπέρ δίστομον μάχαιραν» (= ο κοφτερότερος κι απ' το δίκοπο μαχαίρι) λόγος του Ευαγγελίου.

Κι ακόμη το να συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους, ότι η έξοδος, απ' τη θανάσιμη παγίδα της ευρωζώνης, είναι η μόνη σωτήρια διέξοδος!…

 

παπα-Ηλίας, Απριλίου 29, 2013, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2013/04/29/… 82/, mail: yfantis.ilias@gmail.com

 

 *********

 

* Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Νικολάου,

"ΚΑΙΡΟΣ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ"

. Ἡ χάρις καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εὔχομαι νὰ σκεπάζει ὅλους σας, τὴν κοινωνία, τὸ ἔθνος καὶ τὴν Ἐκκλησία μας.
. Σκέφθηκα πολὺ γιὰ νὰ συντάξω αὐτὴ τὴν ἐγκύκλιο καὶ νὰ τὴν ἀπευθύνω στὴν ἀγάπη σας. Μέχρι τὴν τελευταία στιγμὴ δὲν ἤμουν σίγουρος, ἂν ἔπρεπε νὰ τὸ κάνω.
. Τὶς τελευταῖες ὅμως μέρες, μέσα στὴν κατάσταση τοῦ γενικευμένου πανικοῦ ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν πατρίδα μας, τῶν σπασμωδικῶν ἀποφάσεων τῶν ὑπευθύνων διαχειριστῶν τῆς ζωῆς καὶ τοῦ μέλλοντός μας, τὴν ἐπαναλαμβανόμενη ἐναλλαγὴ ὑποσχέσεων καὶ διαψεύσεων ποὺ ἔχουν τραυματίσει τὸ ἠθικὸ καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά μας, τὸν καταιγισμὸ τῶν χωρὶς τέλος φορολογικῶν ἐπιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων καὶ μηνυμάτων πολιτῶν τῆς περιοχῆς μας ποὺ ζητοῦν ἀπεγνωσμένα μία παρέμβαση καὶ κάποια συμπαράσταση στὸ οἰκονομικό τους ἀδιέξοδο καὶ δράμα.

. Οἱ μισθοὶ καὶ οἱ συντάξεις περικόπηκαν, ἀρκετοὶ ἀπολύθηκαν, οἱ ἄνεργοι πληθύνονται, πολλοὶ στέγνωσαν οἰκονομικά. Καὶ ξαφνικὰ μᾶς ζητεῖται ἀπειλητικὰ καὶ ἐκβιαστικὰ νὰ πληρώσουμε, ἐπὶ πλέον φόρο γιὰ τὸ σπίτι ποὺ μένουμε σὰν νὰ εἶναι τὸ κράτος πλέον φτωχότερο ἀπὸ τοὺς φτωχούς. Φτάσαμε, ἀντὶ τὰ ἔξοδά μας νὰ γίνονται γιὰ τὸ φαγητό, τὸ σπίτι καὶ τὶς ἀνάγκες μας, ὅ,τι ξοδεύουμε νὰ πηγαίνει σὲ δύο φοβερὲς λέξεις: σὲ φόρους καὶ σὲ χρέη.
. Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ ἀντιληφθεῖ κανεὶς τὸ αἴσθημα πνιγμοῦ ποὺ διακατέχει ἴσως καὶ τὴν πλειοψηφία τῶν συμπολιτῶν μας, σίγουρα καὶ ἀρκετοὺς ἀπὸ μᾶς. Ποιός μποροῦσε νὰ φαντασθεῖ ὅτι ὁ ὑπέροχος καὶ ὑπερήφανος λαός μας θὰ ἔφτανε σὲ αὐτὸ τὸ κατάντημα; Νὰ ἔχει δώσει καὶ τὴν τελευταία σταγόνα τοῦ ἱδρώτα του, τοῦ κόπου του, τῆς ἀξίας του, καὶ παρὰ ταῦτα νὰ ἔχουμε ὡς λαὸς διασυρθεῖ παγκοσμίως; Καὶ τώρα χωρὶς καμμία ἐλπίδα καὶ ἐγγύηση νὰ διεκδικεῖ τὸ κράτος μας πιεστικὰ τὰ δάκρυα καὶ τὸ αἷμα μας;

. Ἦρθε ἡ ὥρα ποὺ πρέπει ὁ λαὸς νὰ δείξει τὸ διαμέτρημα τῆς δύναμής του, νὰ κάνει γνωστὰ τὰ ὅριά του. Ἦρθε ἡ ὥρα ὅλοι μαζὶ νὰ πάρουμε στὰ χέρια μας τὶς τύχες μας.

. Ὅσο παραμένουμε ἀδρανεῖς, ὅσο μένουμε ὑποτελεῖς σὲ ἐσφαλμένες ἢ ἀβάσταχτες ἐπιλογές, τόσο καθιστοῦμε τὸν ἑαυτό μας συνυπεύθυνο στὸν ἀργὸ ἀλλὰ βέβαιο ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό μας. Ἂν δὲν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δὲν θὰ ὑπάρχει συνέχεια!

. Καιρὸς πλέον νὰ ξεσηκωθοῦμε. Τὰ πάντα πρέπει νὰ ἀλλάξουν. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θὰ τὰ ἀλλάξουν κάποιοι ἄλλοι, πρέπει νὰ μποῦμε στὸ παιχνίδι ὅλοι.
. Ὅποιος πονάει γιὰ τὴν κατάσταση καὶ ἀγαπάει τὴν ἀλήθεια ἔχει θέση σὲ αὐτὴ τὴν ἀλλαγή. Κανεὶς δὲν περισσεύει. Ὅλες οἱ ἀνατροπές, ὅλες οἱ μεγάλες ἀλλαγὲς ἔγιναν ἀπὸ ἡρωικοὺς ἀνθρώπους, κυρίως νέους. Ὄχι ἀπὸ συμβιβασμένους οὔτε ἀπὸ ἀγανακτισμένους, ἀλλὰ ἀπὸ ὑγιῶς ἐπαναστατημένους. Ὅλοι μαζὶ καὶ πρέπει καὶ μποροῦμε καὶ ἐπιβάλλεται νὰ ἀλλάξουμε μὲ δική μας πρωτοβουλία τὸ μέλλον μας. Ὄχι μὲ βία, ἀλλὰ μὲ δύναμη καὶ ἀποφασιστικότητα.

. Ὄχι μὲ μηδενιστικὲς ἐπιλογές, ἀλλὰ μὲ καθαρότητα, ἡρωισμὸ καὶ ἐξυπνάδα.

. Σίγουρα καὶ ἡ δική μας εὐθύνη ὡς λαοῦ δὲν εἶναι καθόλου μικρή. Συμφωνήσαμε μὲ τὶς μικρονοϊκὲς πολιτικὲς ἐπιλογὲς καὶ τὶς κάναμε συνήθειες καὶ νοοτροπία μας.

. Ἡ ἀνειλικρίνεια, ἡ ἀδιαφορία, τὸ βόλεμα, τὸ εὔκολο κέρδος, ἡ προσβολὴ τῶν θεσμῶν, ἡ ὕβρις κατὰ τῆς πίστης καὶ παράδοσής μας, ἡ ἀσέβεια κατὰ τοῦ κράτους καὶ τῶν νόμων, οἱ ἀλόγιστες διεκδικήσεις ἀποτέλεσαν κομμάτια τῆς ζωῆς τοῦ Νεοέλληνα, ποὺ δὲν μᾶς τιμοῦν καθόλου. Δὲν μᾶς φταῖνε μόνον οἱ ἄλλοι εἴτε αὐτοὶ λέγονται κερδοσκόποι εἴτε ξένα συμφέροντα εἴτε πολιτικοί.

. Τὸ δικό μας μερίδιο εὐθύνης γιὰ τὸ σημερινό μας κατάντημα δὲν εἶναι εὐκαταφρόνητο. Ἡ λύση τῆς μετάνοιας καὶ ἀλλαγῆς εἶναι μονόδρομος.Τοὺς ἄλλους δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἀλλάξουμε. Τὴ δική μας ὅμως νοοτροπία καὶ ζωὴ ἔχουμε καὶ τὴ δυνατότητα καὶ τὴν εὐθύνη νὰ τὶς διορθώσουμε. Ἂς ἀρχίσει ὡς ἐπανάσταση αὐτὴ ἡ ἀλλαγὴ ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς μας. Αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ ἡρωικό.

. Ὁμολογῶ ὅτι καὶ ὡς Ἐκκλησία μᾶς κάνανε κομμάτι τοῦ καταρρέοντος κρατικοῦ συστήματος.

. Γι' αὐτὸ καὶ συχνὰ μᾶς παρερμηνεύει ὁ λαός. Ἀγκαλιάσαμε τὸ κράτος, στηριχθήκαμε σὲ αὐτὸ καὶ τραυματίσθηκε ἡ βαθειὰ σχέση μας μὲ τὸν λαό. Τὸν ὑπηρετήσαμε μὲν ὡς πονεμένο καὶ φτωχό, ἀλλὰ δὲν τὸν ἀγκαλιάσαμε ὡς κομμάτι τῆς ὑπόστασής μας.

. Τουλάχιστον δὲν καταφέραμε νὰ μᾶς νοιώσει ἔτσι. Μολύνθηκε τὸ γάλα τῆς μάνας του, τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπό του ἀπὸ τὸ στῆθος της. Αὐτὸ εἶναι ὅ,τι χειρότερο ὑπάρχει. Ὁ λαὸς εἶναι ὅ,τι ἱερώτερο ἔχουμε μετὰ τὸν Θεὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία στὴ φύση της εἶναι ἡ ἀνάσα τοῦ λαοῦ. Αὐτὴν τὴν ἀνάσα τελευταία στερηθήκαμε. Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ξαναρχίσει ὁ ζωτικὸς θηλασμός.

. Δὲν ἀμφισβητῶ βέβαια ὅτι εἴμαστε καὶ θύματα. Κάποιοι μᾶς ξεγέλασαν. κάποιοι διαχειρίσθηκαν τὰ θέματά μας μὲ ἔνοχη ἀνικανότητα. Κάποιοι μᾶς διέσυραν διεθνῶς καὶ μᾶς ὁδήγησαν στὰ στόματα τῶν θηρίων αὐτοῦ τοῦ κόσμου εἴτε ἀπὸ ἐπιπολαιότητα εἴτε ἐνδεχομένως καὶ ἀπὸ ὕποπτες σκοπιμότητες. Καὶ νὰ ποῦ φτάσαμε! Ἰσοπεδωθήκαμε στὸ μηδὲν τῆς περιουσίας μας καὶ στὸ τίποτα τῆς ἀξιοπρέπειάς μας.

. Παρὰ ταῦτα δὲν ψάχνουμε γιὰ ἐνόχους. Τώρα ἐπειγόμαστε γιὰ λύσεις. Λύσεις ὅμως ποὺ δὲν πατᾶνε τὸν λαό, ἀλλὰ ἀνασταίνουν τὴν τιμή του. Ἦρθε ἡ ὥρα ποὺ θὰ πρέπει ὅσοι παίρνουν ἀποφάσεις νὰ καταλάβουν τί συμβαίνει στὰ σπίτια, στοὺς δρόμους, στὰ μαγαζιὰ καὶ στὴν καθημερινότητα. Τί συμβαίνει στὶς ψυχές μας. Αὐτὸ δὲν θὰ τὸ μάθουν ἀπὸ τὴν τρόϊκα οὔτε ἀπὸ τὶς μεταξύ τους διαβουλεύσεις. Θὰ τὸ μάθουν ἀπὸ τὸν λαό. Πρέπει τὴν φωνή μας νὰ τὴν ἀκούσουν. Δὲν γίνεται ἀλλιῶς.

. Θὰ ἤθελα λοιπὸν νὰ πῶ σὲ ὅσους δὲν μποροῦν νὰ πληρώσουν τὴν λεγόμενη «ἔκτακτη εἰσφορὰ ἀκινήτων» νὰ μὴ φτάσουν σὲ ἀπόγνωση. Νὰ ξέρουν ὅτι θὰ βρεθοῦμε ὅλοι ἑνωμένοι στὸ πλευρό τους καὶ θὰ φωνάξουμε μαζί: «Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος».

. Ἂς καταλάβουν ὅτι δὲν ἔχουμε. Δὲν μποροῦμε. Φτάσαμε στὰ ὅριά μας, ἀλλὰ ἀρνούμαστε νὰ μᾶς τελειώσουν. Ἂν ἀδρανήσουμε, δὲν θὰ τὸ καταλάβουν. Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς προφήτευσε πρὶν ἀπὸ διακόσια πενήντα χρόνια λέγοντας: «Θὰ σᾶς βάλουν βαρὺ καὶ δυσβάσταχτο φόρο ἀκόμη καὶ στὰ παράθυρα καὶ στὰ κοτέτσια, ἀλλὰ ὅμως δὲν θὰ προλάβουν».

. Πράγματι, δὲν θὰ προλάβουν! Μὴ λυγίσετε μπροστὰ στὴν οἰκονομικὴ χρεωκοπία. Αὐτὴν ἤδη τὴ ζοῦμε. Ἀρνηθεῖτε τὴ χρεωκοπία τῆς ἀξιοπρέπειας, τῆς ἱστορίας, τῆς ἐθνικῆς συνείδησης. Αὐτὰ μποροῦμε καὶ πρέπει νὰ τὰ διεκδικήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Ἔστω τώρα, τὴν τελευταία στιγμή.

. Τὰ Μεσόγεια καὶ ἡ Λαυρεωτικὴ εἶναι μία εὐλογημένη περιοχὴ ποὺ μέχρι πρότινος ἔσφυζε ἀπὸ ἀνάπτυξη καὶ εὐημερία. Τὸν τελευταῖο ὅμως καιρὸ ὅλο καὶ πληθαίνουν αὐτοὶ ποὺ μὲ ἀπόγνωση στρέφονται στὴν Ἐκκλησία ἢ ὅπου βροῦν, καὶ ἐκλιπαροῦν γιὰ συμπαράσταση καὶ βοήθεια.

. Πολλοὶ ἔχουν λυγίσει, ἔχουν οἰκονομικὰ γονατίσει. Δὲν μποροῦν νὰ θρέψουν τὰ παιδιά τους. Ἔχασαν τὸν ὕπνο τους. Ζοῦν τὴν ἀπειλὴ τοῦ παρόντος καὶ μὲ τὸν φόβο τοῦ μέλλοντος.

. Ἔχουν ἰδιοκτησίες, ἀλλὰ δὲν ἔχουν χρήματα. Αὐτοὶ πῶς θὰ πληρώσουν; Ποῦ νὰ τὰ βροῦν; Θὰ τοὺς πάρουν τὸ σπίτι; Θὰ τοὺς κόψουν τὸ ρεῦμα; Εἶναι δυνατὸν νὰ βυθίσουν στὸ σκοτάδι τὴν Κερατέα ἢ τὸ Λαύριο ποὺ φιλοξενοῦν τὸ μεγαλύτερο ἐργοστάσιο τῆς ΔΕΗ στὴν πατρίδα μας;

. Ὅ,τι καὶ νὰ συμβεῖ, ἀδελφοί μου, θὰ ἤθελα νὰ ξέρετε ὅτι ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία μας θὰ δώσει τὰ πάντα γιὰ νὰ σταθεῖ στὸ πλευρό σας. Ἂν σὲ ἕναν κόψουν τὸ ρεῦμα, ἐμεῖς θὰ τὸ κόψουμε σὲ ὅλους τοὺς ναούς.

. Θὰ κάνουμε γάμους μὲ κεριὰ στὰ χέρια καὶ λειτουργίες μὲ δάκρυα στὰ μάτια. Μὲ κανέναν τρόπο δὲν θὰ δεχθοῦμε, τὴ στιγμὴ ποὺ νοικοκυριὰ εἶναι βυθισμένα στὸ σκοτάδι, οἱ ναοὶ νὰ λειτουργοῦν μὲ ἀναμμένους τοὺς πολυελαίους.
. Ὅλοι μαζὶ λοιπὸν τώρα, ὀφείλουμε νὰ πιέσουμε τοὺς ἐκπροσώπους μας περισσότερο ἀπὸ ὅσο τοὺς πιέζουνε οἱ δανειστές. Γιατί ἡ ἀνάγκη μας γιὰ ἐπιβίωση ξεπερνάει τὴν ἀνάγκη τους νὰ κυριαρχήσουν πάνω μας. Γιατί ἡ ἀξιοπρέπειά μας ἀξίζει περισσότερο ἀπὸ τὰ πάσης φύσεως συμφέροντα. Γιατί ἡ ἐθνική μας ὑπερηφάνεια στηρίζεται σὲ μία ἱστορία ποὺ ὅλοι τους ζηλεύουν. Γιατί τὴν Εὐρώπη τὴν βλέπουμε περισσότερο ὡς οἰκογένεια, ποὺ κατανοεῖ τὴν δυσκολία τῶν λαῶν, παρὰ ὡς θηλιὰ ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀσφυξία τὶς κοινωνίες.
. Δὲν μᾶς ἔμεινε τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ μεταμορφώσουμε ξανὰ τὴν Ἑλλάδα σὲ πατρίδα μας, τὴν ἱστορία της σὲ ταυτότητά μας, τὰ παραδείγματα τῶν προγόνων μας σὲ βιώματά μας καὶ νὰ ἐπιστρέψουμε ἀπὸ τὸν ἀσύνετο νεοπλουτισμὸ στὴν ἀξιοπρεπῆ λιτότητα καὶ ὀλιγάρκεια, ἀπὸ τὶς ὑποτελικὲς ὑποχωρήσεις στὸν ἡρωισμὸ καὶ ἀπὸ τὸν παγκόσμιο διασυρμὸ στὴν ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια καὶ τὸν πανθομολογούμενο θαυμασμό.

. Ἔτσι, ὁ Θεός, ὅπως λέγει καὶ ὁ λαός, δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει, γιατί μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο δὲν θὰ Τὸν ἔχουμε κι ἐμεῖς ἀφήσει.

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀφύπνισης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ