1. Ο Πύργος της Βαβέλ
Με φανερή προσαρμοστικότητα στον καιρό της παγκοσμιοποίησης ο Θεολόγος καθηγητής, αναζητώντας την έννοια του Θεού σε διαδικτυακούς τόπους και με καλή πρόθεση πάντα, ξεκίνησε το έργο του την καινούργια σχολική χρονιά 2016-2017.
Οι πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία, μετά την βραδιά του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, που παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα όλος ο κόσμος, έφεραν στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος την “πρωτογενή” δύναμη του Ισλάμ. Πρόκειται για τον σκοτεινό και συναρπαστικό συνάμα κόσμο των Ισλαμικών Ταγμάτων (tarikat στα τουρκικά) και Αδελφοτήτων (cemaat), που δρούσαν υπόγεια στις μουσουλμανικές κοινωνίες αλλά και στην “κοσμική” Τουρκία ανέκαθεν. Φάνηκε, επίσης, ότι ο σημερινός πόλεμος στην Μέση Ανατολή είναι κάτι πιο πολύπλοκο, σκοτεινό και μυστηριώδες από μια απλή σύγκρουση δύο αντίθετων γεωπολιτικών στρατοπέδων, μια “ιδεολογική” διαμάχη που κατά βάθος γίνεται για τα πετρέλαια ή ένας “πόλεμος δύο πολιτισμών”, όπως τον όρισε ο Χάντινγκτον.
Ως γνωστόν ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης – όπως έγραφετότε – μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης…).
Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Δέκα χρόνια αργότερα, πριν από ένα περίπου μήνα, ο Μιλόσεβιτς… αθωώθηκε. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τον απάλλαξε – μετά θάνατο – από την κατηγορία για την υποτιθέμενη συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995.
Σε 500.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός τω νέων μας, που έχουν μεταναστεύσει, λόγω της οικονομικής κρίσης, της Νέου τύπου Κατοχής (ΝΤΚ), που βιώνει ο λαός και η Χώρα μας, με τη γενοκτονική πολιτική των Μνημονίων να νεκρώνει και να ερημοποιεί την Πατρίδα μας.
Ο αριθμός αυτός αναμένεται ν’ αυξηθεί, αφού όλα δείχνουν ότι το καθεστώς της ΝΤΚ “καλά κρατεί”. Οι πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, συναγωνίζονται η μια την άλλη, για το ποια θα αναδειχθεί η πιο αρεστή και υπάκοη στις κατοχικές δυνάμεις και ταυτόχρονα δεν είναι εύκολη η συγκρότηση μιας πειστικής, έντιμης και δημοκρατικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών ομάδων, ανατροπής του κατοχικού καθεστώτος.
Η Βενεζουέλα είναι χώρα της Λατινικής Αμερικής. Είναι πλούσια χώρα, όπως και οι περισσότερες της υποηπείρου, όμως ο λαός της ζει στη φτώχια, όπως και οι λοιποί της περιοχής. Βέβαια ο όρος φτώχια πρέπει να εκληφθεί με σχετική έννοια, καθώς σε 122 χώρες του πλανήτη το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι κατώτερο αυτού της Βενεζουέλας, που κατέχει την 60ή θέση. Όσο για τη θεωρούμενη επίσης φτωχή χώρα μας αυτή κατέχει, παρά την κρίση, την 30ή θέση (στοιχεία του 2008), καθώς δεν υπάρχουν χώρες, πέραν των πλουσίων, υπό το καθεστώς της οικονομικής ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, που να βελτιώνουν τους δείκτες τους, ώστε να μας υπερκεράσουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραδομένη εδώ και χρόνια στην καταστροφική και απάνθρωπη λογική και πολιτική της «ανάπτυξης», έφτασε στην κορύφωση του αδιεξόδου της
Κατάφερε να αντιστρέψει κάθε έννοια και να απαξιώσει κάθε ιδανικό και αξία, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί μέσα στην αδιέξοδη πολιτική της απομύζησης των ανθρώπων της και των πατρίδων τους με γνώμονα το συμφέρον των Αγορών.
Ο πολιτικός φιλόσοφος Τάκης Φωτόπουλος ήταν προσκεκλημένος της Φωτεινής Μαστρογιάννη στη διαδικτυακή εκπομπή Take the money & run στις 18/6/2016.
Σύμφωνα με τον κο Φωτόπουλο το Brexit είναι κρίσιμο και αυτό φαίνεται από τον πανικό της κυρίαρχης ελίτ όπως εκδηλώθηκε π.χ. από τις δηλώσεις του Τούσκ σχετικά με τον κίνδυνο που διατρέχει ο Δυτικός πολιτισμός. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ο ρόλος του Τουσκ ως πρώην πρωθυπουργού της Πολωνίας που συμμετείχε άμεσα στην οργάνωση του πραξικοπήματος της Ουκρανίας και είναι μέλος της Υπερεθνικής Ελίτ.
Ο Σόιμπλε, από την άλλη, δηλώνει ότι το Brexit θα λειτουργήσει ως ντόμινο δηλαδή οι λαοί θα αρχίσουν να ζητάνε δημοψηφίσματα ενώ κάποιοι από τους λαούς είναι ήδη έτοιμοι για κάτι τέτοιο όπως είναι π.χ. η Αυστρία που για μερικές χιλιάδες αμφισβητούμενους ψήφους έχασε ο αντιπαγκοσμιοποιητής υποψήφιος ενώ το 90% των ψήφων του προέρχονταν από την εργατική χειρωνακτική τάξη.
Μια ερμηνεία και μια πρόταση ενότητας, συμβολή για το μέλλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, την Οικουμένη.
φ
[Με πόνο παρακολουθούμε τα γεγονότα αποχωρήσεων λίγο πριν την προγραμματισμένη Αγία και Μεγάλη (Πανορθόδοξο) Σύνοδο στο Κολυμπάρι των Χανίων της Κρήτης αρχομένης την Πεντηκοστή του 2016. Και με βάση την φανερή αφορμή τα ζητήματα δηλ. εκκλησιολογικών δικαιοδοσιών, από το πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αντιοχείας (αραβικό) και το σχετικά νεοσύστατο Πατριαρχείο Μόσχας (ρωσικό), επαναφέρουμε την πρότασή μας με το σχετικά μικρότερο, αλλά παρόμοιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε αρχές της δεκαετίας του 2000 μεταξύ του Οικουμενικού πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως – Φανάρι και της εν Ελλάδι τοπικής Εκκλησίας – Αθήνα, ως μια μικρή συμβολή σ’ αυτά που θα επακολουθήσουν…].
στους Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας εντός του ελλαδικού χώρου και στην Ιερά Σύνοδο την περί τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη μας Βαρθολομαίο Α΄.
Οβρυά Πατρών, 04-02-2004
Ι) Κατεβάστε όλη τη μελέτη σε μορφή Word: FANARI-ATHENA-Pera-apo-ti-sygkroysi_PATRA_Pan.Ant.Mp._04-02-2004
ΙΙ) Δείτε την πρώτη δημοσίευση: http://users.otenet.gr/~gmcr/Fanari/ και http://users.otenet.gr/~gmcr/Fanari/Keimeno.htm
ΙΙΙ) Δείτε την τελική πρόταση:
ΠΡΟΤΑΣΗ
Η πρότασή συνοπτικά περιέχει τους εξής σπονδύλους:
Ένα τραγούδι που μιλάει για την ιστορία της «ξεριζωμένης» προγιαγιάς της τραγουδίστριας, κέρδισε τον διαγωνισμό της Eurovision. Και είναι να αναρωτιέται κανείς αν αξίζει πραγματικά να ασχοληθεί κανείς με το αισθητικό/καλλιτεχνικό πλαίσιο ενός διαγωνισμού, που αυτοκυρώθηκε όταν το S.A.G.A.P.O. του Μιχάλη Ρακιντζή δε μπόρεσε να ανέβει πάνω από την 17η θέση.
Και ίσως μόνο η απαξίωση να αξίζει σε ένα διαγωνισμό πιο troll και από troll, και το άρθρο να ήταν περιττό, εάν δεν υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια:
Εις τας νήσους των παρθένων
και μακράν των Αζορών
καταφύγανε κοπέλες
ελευθέριων ηθών
μετά μεγαλοκυράδων
ελευθέρων ‘‘αγορών’’
τους υμένες τους να ράψουν
και σε πείσμα των καιρών
τις πομπές τους να σκεπάσουν
κι έτσι ‘‘άσπιλες κι αγνές’’
από την αρχή να κάνουν
βίζιτες και αρπαχτές.
