Ωδή στο μικρό αφγανόπουλο
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Μη κλαις μικρό παιδί της ξενιτιάς
στις γραμμές του τραίνου.
Έτσι μπράβο,
τάϊσε τα πολλά περιστέρια,
που σε κύκλωσαν
μόλις έμαθαν το ταξίδι
του μεγάλου σου αδελφού.
Σταυροφορίες εξ Αμερικής…
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Φορέσαν φόρμες εκστρατείας
οι νέοι σταυροφόροι,
της Αμερικής.
Στο διάστημα τριγυρίζουν
τεχνοκράτες
ελέγχοντες.
Λιτανεία στη πρωτομαγιά…
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Ιδού ο μισθός των εργατών,
ο αποστερημένος,
κράζει.
Και η βουή της προσευχής
περνά τα σύννεφα
της ακηδίας μας.
Συνέχεια
Σιωπή ….., ίχνος του Πνεύματος
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Όταν τα νερά
του ξέχειλου ποταμού,
στερεύουν χορεύοντας,
τα σύννεφα φταίνε,
που λειψά ταξιδεύουν.
Εσώτοιχα των βράχων …
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Αγναντεύω θολά,
όταν σκεπάζω το χώρο
με σύννεφα δικαιολογιών.
Διαφεντεύω κομψά,
όταν ελέγχω στο χρόνο
συνειδήσεις γαμψές.
Συλλογικότητες…, στ’ άκτιστο αγναντεύουμε;
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Δρομίσκος βαστά
ηγέτη εμαυτού.
Λαλεί τρανταχτά,
χαροποιός αντίλαλος,
τ’ άτομο βασιλεύει.
Ναΐσκος της πέτρας
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Όταν περπάταγα στη σταδίου,
μαζί με φίλους κι αγνώστους,
της μάζας το συρφετό,
τα μάτια μου σταμάτησαν
στο άνθρωπο της φωνής…
Αναδρομολόγηση
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Έρχομαι ταχύ
στα τρίσβαθα μέρη
απύθμενης αβύσσου.
Σίδερο και ξύλο
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Κρεβατοκάμαρας
οι καμπύλες, σμίγουν καρδιές
με χέρια μελανηφόρα,
καρφωμένα στο χαρτί.
Ταπείνωση σε πρόναη διαδρομή ή διασχίζοντας τριγωνική πλατεία.
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα
Μονάχος, τότε αφελώς
σχεδίαζα τη δράση.
Τελευταίος απόψε κλείδωσα.
Μεσάνυκτα. Διάλυση.
Οι αντεγκλήσεις έφτασαν παράλογα
στα όρια της καύσης…
