Δάσκαλος δεσμώτης
Του Γιάννη Ποταμιάνου
ΔΑΣΚΑΛΟΣ:
Δάσκαλοι Προμηθείς
Κάθε βράδυ τάπητες υφαίνουμε,
με ανεκπλήρωτα όνειρα
και τις στερήσεις μας
Κάθε πρωί τουφεκίζουμε
τα όνειρά μας
με την πλάτη στημένα
στον μαυροπίνακα
ΜΑΘΗΤΗΣ:
Δάσκαλοι δεσμώτες
σε εγχειρίδια παραπλάνησης
Που διδάσκουν για τον άνθρωπο
σκοτώνοντας τον ανθρωπισμό
Που διδάσκουν την ιστορία
δικαιώνοντας τους κατακτητές
ΧΟΡΟΣ:
Χρόνια ατέλειωτα στο ίδιο μονοπάτι
με την πλάτη στημένα
στον μαυροπίνακα
τουφεκίζεις τα όνειρά σου
Ναι, χρόνια ατέλειωτα στο ίδιο μονοπάτι
Δεσμώτης σε αλλότριες ιδέες
Κάθε πρωί προσεύχεσαι
σε άδικους θεούς
ΔΑΣΚΑΛΟΣ:
Δάσκαλοι δεσμώτες
στον Καύκασο της αδιαφορίας
Κουβαλάμε το σταυρό της ανίας
Μέρα με τη μέρα σβήνουμε τη λάμψη
απ’ τα μάτια των παιδιών
Με επιμονή χελιδονιού χτίζουμε φωλιές
με λέξεις
με ουσιαστικά,
ρήματα και επιρρήματα
Κεντάμε με υπομονή, αράχνης
με συναρτήσεις και εξισώσεις
εργαλεία παραγωγής κέρδους
στις ελεύθερες αγορές
ψυχών και ανθρώπων
Γαλουχούμε μονομάχους
σε αρένες πάλης
για μια θέση εργασίας
ΜΑΘΗΤΗΣ:
Δάσκαλοι δεσμώτες
Διδάσκετε δικαιοσύνη
δικαιώνοντας τους εκμεταλλευτές
Διδάσκετε το δίκαιο
που δικαιώνει την αδικία
Διδάσκετε να πίνουμε το κώνειο
αδιαμαρτύρητα
Διδάσκετε ως αρετή, την υποταγή
στων ισχυρών την τάξη
ΔΑΣΚΑΛΟΣ:
Όμως εσύ μαθητή μου, μάθαινε
όχι αυτά που διδάσκουμε
αλλά όσα υπονοούμε
Ψάξε πίσω από τις γραμμές
ανάμεσα στις γραμμές
Για κρυφούς σπόρους, αμφισβήτησης
Ψάξε πέρα απ’ τους μύθους
στα μονοπάτια
των κρυφών νοημάτων
Όμως εσύ μαθητή μου, μάθε να ψάχνεις
πίσω από τα λόγια μας
Στη μελαγχολία των ματιών μας
στους χτύπους της καρδιάς μας
Μόνο έτσι θα νοιώσεις το δάσκαλο,
σύντροφο σου
Τις αλήθειες ξεχώριζε σαν μανιτάρια
για να μην σε καταπιεί το ψέμα
Το μυαλό σου ακόνιζε στης δικαιοσύνης
τον καημό
ΜΑΘΗΤΗΣ:
Που να βρω την ψυχή μου
στα μισόλογα των νοημάτων σου
Δάσκαλε μίλα καθαρά, οπλίσου
με το θάρρος του νεομάρτυρα
Σπείρε βαθιά να φυτρώσουν
τα άνθη του φόβου
στον ανθόκηπο της εξουσίας
Ας γυρίσει η παιδεία τα μέσα έξω
ΧΟΡΟΣ:
Μόνο έτσι το σχολείο θα γίνει καρφί
στο κορμί της αλλοτρίωσης
Λόγχη αμφισβήτησης
για να τρέξει νερό και αίμα
απ’ το πλευρό της
σταυρωμένης κοινωνίας
Για να ποτίσει τους σπόρους
των νέων ιδεών
με αλήθειες, που θα τις τραγουδάμε
σε νέα χαρούμενα τραγούδια.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:
Ας φωτιστεί το έρεβος
με αυτόφωτα άστρα
Η γνώση ας ξεχορταριάσει
τα δνοφερά μονοπάτια
Να περάσει η Ιστορία καβάλα στο δίκιο
Ας λάμψουν τα βεγγαλικά των ιδεών
στη στιλβηδόνα τ’ ουρανού
να φωτίσουν τα αρπακτικά
που ελλοχεύουν
(τροποποίηση-2/9/2011), Γιάννης Ποταμιάνος
