Μεσάνυχτα και κάτι
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Μεσάνυχτα και κάτι
το φεγγάρι μπήκε απ’ το παράθυρο
και τον πήρε απ’ το χέρι
Μεσάνυχτα και κάτι
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Μεσάνυχτα και κάτι
το φεγγάρι μπήκε απ’ το παράθυρο
και τον πήρε απ’ το χέρι
Η γλώσσα είναι Προκρούστης
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Η γλώσσα είναι Προκρούστης
μ’ ένα κρεβάτι κι ένα πέλεκυ
στον ώμο
που καρτερεί για φόνο
Η γλώσσα είναι ένα καράβι
στους ωκεανούς του γαλαξία
Φωνή μου εσύ
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Αχ φωνή μου εσύ
αλλοτινό θρόισμα
στα φυλλώματα των δέντρων
Σαν ζυγώνει η νύχτα
σε βρίσκω στη νοσταλγία της μυρωδιάς
του γιασεμιού
Μια νύχτα με φεγγάρι
Του Γιάννη Ποταμιάνου
Ξύπνησα μια νύχτα καταμεσής
στον ουρανό
Σαν σκυλί μ’ ακολουθούσε το φεγγάρι
Από δέντρο σε δέντρο
από ξέφωτο σε ξέφωτο
κι έμπαινε μέσα μου βαθειά
ατσάλινο νυστέρι ξυλογλύπτη
να λαξεύει δειλά δειλά το όνειρο
Παράπλευρη απώλεια
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Πάντα ωρυόμενος
πάντα εξεγερμένος
θιασώτης του νέου,
ιερολοχίτης οπλομάχος
δικαιώθηκε
Ἡ Ὀρθοδοξία
(+) Του Νίκου Καρούζου
Γλυκὸ ποὺ εἶναι τὸ σκοτάδι στὶς εἰκόνες τῶν προγόνων
ἄμωμα χέρια μεταληπτικὰ
ροῦχα ποὺ τ᾿ ἄδραξεν ἡ γαλήνη καὶ δὲ γνωρίζουν ἄνεμο
βαθιὰ τὸ ἐλέησον ἀπ᾿ τοὺς ἄυλους βράχους
τὰ μάτια σὰν καρποὶ εὐωδᾶτοι.
Πρωτομαγιά, οίστρος ταξικός
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Πρωτομαγιά
κάτι σαν διαδήλωση που τελείωσε
Όπως μυρμηγκιές κύματα
ανάμεσα στις Κυκλάδες
Όπως επιτάφιος που κουβαλάει το πλήθος
Όπως ξόδι σε πεδινό χωριό
Η κιβωτός
Του Γιάννη Ποταμιάννου*
Μια διέξοδος είναι το ουράνιο τόξο
μετά την καταιγίδα
μια υπόσχεση πως ο κατακλυσμός
δεν θα ξανάρθει
Εσύ όμως καλού κακού
φτιάξε μια κιβωτό
Η εξέγερση των μελισσών
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Όχι δεν καταθέτουμε τα όπλα
πάντα σε νέο ταμπούρι
με παλιό καρυοφύλλι
Ξωμάχοι
μ’ ένα χρέος στο δισάκι μας
δεμένο σε τετράγωνη πετσέτα
μαζί με τυρί, ψωμί κι άγιες ελιές
Όπως ο ψαράς
Του Γιάννη Ποταμιάνου*
Είναι μαύρο το βάραθρο,
είναι βαθύ το σκοτάδι
και μέσα του κατακρημνίζεται το φως
Δώστε του ένα βουνό
και θα ξεράσει λάβα
Δώστε του ένα αστέρι
και θα κεράσει έκρηξη