Αρχείο κατηγορίας Ποίηση Ιχνηλατούντες

Ποίηση Ιχνηλατούντων ερασιτεχνών φίλων στο κοινό αλώνι της αγωνίας της βιοτής και της Ζωής

Μεσάνυχτα και κάτι, του Γιάννη Ποτ.

Μεσάνυχτα και κάτι

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Μεσάνυχτα και κάτι

το φεγγάρι μπήκε απ’ το παράθυρο

και τον πήρε απ’ το χέρι

Συνέχεια

Η γλώσσα είναι Προκρούστης, του Γιάννη Ποτ.

Η γλώσσα είναι Προκρούστης

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Η γλώσσα είναι Προκρούστης

μ’ ένα κρεβάτι κι ένα πέλεκυ

στον ώμο

που καρτερεί για φόνο

Η γλώσσα είναι ένα καράβι

στους ωκεανούς του γαλαξία

Συνέχεια

Φωνή μου εσύ, του Γιάννη Ποτ.

Φωνή μου εσύ

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Αχ φωνή μου εσύ

αλλοτινό θρόισμα

στα φυλλώματα των δέντρων

Σαν ζυγώνει η νύχτα

σε βρίσκω στη νοσταλγία της μυρωδιάς

του γιασεμιού

Συνέχεια

Μια νύχτα με φεγγάρι, του Γιάννη Ποτ.

Μια νύχτα με φεγγάρι

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 Ξύπνησα μια νύχτα καταμεσής

στον ουρανό

Σαν σκυλί μ’ ακολουθούσε το φεγγάρι

Από δέντρο σε δέντρο

από ξέφωτο σε ξέφωτο

κι έμπαινε μέσα μου βαθειά

ατσάλινο νυστέρι ξυλογλύπτη

να λαξεύει δειλά δειλά το όνειρο

Συνέχεια

Παράπλευρη απώλεια, του Γιάννη Ποτ.

Παράπλευρη απώλεια

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Πάντα ωρυόμενος

πάντα εξεγερμένος

θιασώτης του νέου,

ιερολοχίτης οπλομάχος

δικαιώθηκε

Συνέχεια

Ἡ Ὀρθοδοξία, (+) του Νίκου Καρ.

ρθοδοξία

(+) Του Νίκου Καρούζου

Γλυκὸ ποὺ εἶναι τὸ σκοτάδι στὶς εἰκόνες τῶν προγόνων
ἄμωμα χέρια μεταληπτικὰ
ροῦχα ποὺ τ᾿ ἄδραξεν ἡ γαλήνη καὶ δὲ γνωρίζουν ἄνεμο
βαθιὰ τὸ ἐλέησον ἀπ᾿ τοὺς ἄυλους βράχους
τὰ μάτια σὰν καρποὶ εὐωδᾶτοι.

Συνέχεια

Πρωτομαγιά, οίστρος ταξικός, του Γιάννη Ποτ.

Πρωτομαγιά, οίστρος ταξικός

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

  Πρωτομαγιά

κάτι σαν διαδήλωση που τελείωσε

Όπως μυρμηγκιές κύματα

ανάμεσα στις Κυκλάδες

Όπως επιτάφιος που κουβαλάει το πλήθος

Όπως ξόδι σε πεδινό χωριό

Συνέχεια

Η κιβωτός, του Γιάννη Ποτ.

Η κιβωτός

Του Γιάννη Ποταμιάννου*

Μια διέξοδος είναι το ουράνιο τόξο

μετά την καταιγίδα

μια υπόσχεση πως ο κατακλυσμός

δεν θα ξανάρθει

Εσύ όμως καλού κακού

φτιάξε μια κιβωτό

Συνέχεια

Η εξέγερση των μελισσών, του Γιάννη Ποτ.

Η εξέγερση των μελισσών

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Όχι δεν καταθέτουμε τα όπλα

πάντα σε νέο ταμπούρι

με παλιό καρυοφύλλι

Ξωμάχοι

μ’ ένα χρέος στο δισάκι μας

δεμένο σε τετράγωνη πετσέτα

μαζί με τυρί, ψωμί κι άγιες ελιές

Συνέχεια

Όπως ο ψαράς, του Γιάννη Ποτ.

Όπως ο ψαράς

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Είναι μαύρο το βάραθρο,

                             είναι βαθύ το σκοτάδι

και μέσα του κατακρημνίζεται το φως

Δώστε του ένα βουνό

                                και θα ξεράσει λάβα

Δώστε του ένα αστέρι

                             και θα κεράσει έκρηξη

  Συνέχεια