Ο μύθος της ανερχόμενης Κινεζικής υπερδύναμης

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Ένας ευρύτατα καλλιεργούμενος μύθος από την Υπερεθνική Ελίτ (αλλά και την κοινοβουλευτική Χούντα που πρόσφατα βρήκε την… σωτηρία μας στις Κινεζικές επενδύσεις) είναι αυτός της Κινεζικής υπερδύναμης. Με αυτό τον τρόπο, η Υ/Ε συγκαλύπτει την πραγματική μονοπώληση της οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής δύναμης στα χέρια της, ενώ συγχρόνως καλλιεργεί και τον παράπλευρο μύθο ενός δήθεν πολύ-πολικού κόσμου, που τον πιστεύουν ακόμη και οι Κινέζοι και οι Ινδοί! Όμως, σήμερα, ακόμη και η Ρωσία που έχει καλύτερες οικονομικές προϋποθέσεις από αυτές τις χώρες (λόγω του μεγαλύτερου βαθμού οικονομικής αυτοδυναμίας της), αλλά και πολιτικό-στρατιωτικές προϋποθέσεις (λόγω του Σοβιετικού παρελθόντος της), ανακαλύπτει ότι δεν έχει επιλογή παρά να υποκύπτει στις θελήσεις της Υ/Ε, η οποία μπορεί και τιμωρεί με οικονομικές κυρώσεις ακόμη και τον Πούτιν, όπως χθες τον Σαντάμ και τον Καντάφι (τους οποίους ήδη ξεφορτώθηκε) τον Ασσάντ και τους αγιατολλάδες.

Συνέχεια →

Η ολοκλήρωση της καταστροφής του Ιράκ από την Υ/Ε

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Μέσα στον ορυμαγδό του αποπροσανατολισμού από την Υπερεθνική Ελίτ (στον οποίο, όπως πάντα με τους πολέμους της, μετέχει σύσσωμη και η εκφυλισμένη “Αριστερά”) η πραγματική σημασία των γεγονότων στο Ιράκ θάβεται κάτω από τόνους αναληθών και ημί-αληθών ισχυρισμών. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Ιράκ δεν είναι ούτε θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, ούτε αντιτρομοκρατικός πόλεμος κατά των τζιχαντιστών (ISIS). Αντίθετα, η Υ/Ε μπήκε τώρα στην τελική φάση ολοκλήρωσης του σχεδίου καταστροφής των Αραβικών καθεστώτων που στηριζόντουσαν σε εθνικό-απελευθερωτικά κινήματα (Μπααθικά καθεστώτα στο Ιράκ και στη Συρία, Γκανταφικό καθεστώς στη Λιβύη) ή υποταγής τους στη ΝΔΤ (Ιράν). Ο βασικός στόχος ήταν η πλήρης ενσωμάτωσή τους στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Τα μέσα περιελάμβαναν από τη στρατιωτική εισβολή, μέχρι τους κτηνώδεις ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και «επαναστάσεις από τα κάτω».

Συνέχεια →

Ο Ομπάμα και η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Ο πρόσφατος λόγος του Ομπάμα, στη Στρατιωτική Ακαδημία του West Point, επιβεβαιώνει απόλυτα την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης, όπως την έχω περιγράψει επανειλημμένα από τη στήλη αυτή. Όπως τόνισε στο λόγο του ο εγκληματίας πολέμου (Λιβύη, τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα-δολοφόνοι, Γκουαντάναμο, κ.λπ.) και… Νομπελίστας Ειρήνης, «η Αμερική δεν αγωνίζεται απλά για τη σταθερότητα και την απουσία συγκρούσεων, ανεξάρτητα από κόστος. Αγωνίζεται επίσης για μια πιο διαρκή ειρήνη, που μπορεί να είναι μόνο το αποτέλεσμα της παροχής ευκαιριών και ελευθερίας παντού στο κόσμο». Με άλλα λόγια, μια πιο διαρκής ειρήνη μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από την παγκόσμια επέκταση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, όπου οι ελεύθερες αγορές (κεφαλαίου, εμπορευμάτων και εργασίας) είναι το μαγικό ραβδί που μοιράζει ευκαιρίες και ελευθερία. Και για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία εξήγησε ακόμη σαφέστερα τι εννοεί:

Συνέχεια →

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Οι ισχυροί νικητές του Β΄ μεγάλου πολέμου καθόρισαν να γιορτάζεται η λήξη του την 9η Μαΐου. Δεν γνωρίζουμε πώς γιορτάζουν οι ηττημένοι και κυρίως οι Γερμανοί την επέτειο, πάντως και στις χώρες που πολέμησαν στο πλευρό των νικητών ο εορτασμός είναι άκρως υποτονικός. Λίγοι πλέον είναι οι επιζώντες της εποχής εκείνης. Οι κατά πολλοί πολυπληθέστεροι επίγονοι αρχίζουν να λησμονούν ακόμη και την περίοδο του ψυχρού πολέμου, κατά την οποία συχνές ήταν οι αφορμές που έδειχναν ότι θα επακολουθούσε θερμός. Η Ευρώπη κυρίως αλλά και περιοχές σε άλλες ηπείρους είχαν διαχωριστεί στις δύο ισχυρές πολιτικοστρατιωτικές συμμαχίες, θεμελιωμένες στις δύο κυρίαρχες ιδεολογίες των κατ’ ανάγκη συμμάχων, οι οποίοι άρχισαν να αλληλοϋποβλέπονται πριν ακόμη συνθηκολογήσουν οι ηττημένοι.

Συνέχεια →

Εκφασισμός και φασισμός-μαϊμού

Η άνοδος του φασισμού και άλλα παραμύθια (2)

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Η ανηλεής σφαγή τουλάχιστον 46 άοπλων διαδηλωτών στην Οδησσό από τους πραξικοπηματίες της Χούντας του Κιέβου, την οποία διόρισε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) των γνωστών εγκληματιών Ομπάμα (νομπελίστα Ειρήνης!), Άστον κ.λπ., είναι στην πραγματικότητα η απόλυτη απόδειξη του εκφασισμού της Υ/Ε. Στόχος της ήταν η κατατρομοκράτηση του λαού της Ανατολικής Ουκρανίας που σήμερα κινητοποιείται με αιτήματα όχι μόνο εθνικής αλλά και κοινωνικής απελευθέρωσης, ώστε να υποταχθεί στα σχέδια της Υ/Ε και των εκτελεστικών οργάνων της στο  Κίεβο. Την ίδια φασιστική τακτική ανηλεών σφαγών άλλωστε χρησιμοποίησε η ίδια Υ/Ε στη Λιβύη χθες, καθώς και στη Συρία σήμερα, εφόσον μόνο με ανάλογες σφαγές μπορεί να υποτάξει τους αντιστεκόμενους Λαούς που μάχονται για την οικονομική και εθνική ανεξαρτησία τους, ενάντια στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Συνέχεια →

Θράκη: Η αριστερά μεταξύ «εθνομηδενισμού» και «εθνικισμού»;

Του Ανδρέα Ζαφείρη  

1. Στη Θράκη τα τελευταία χρόνια απέναντι στο τουρκικό προξενείο και την επιρροή του έχει κινηθεί δραστήρια, σε βαθμό ισοσκέλισης της επιρροής, το  κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν, το «Έργο» (Hizmet). Η αξία των κεφαλαίων που διαχειρίζεται το  Hizmet  εκτιμάται στα 25 δις δολάρια. Ελέγχει μια τράπεζα (Asya Finans), ασφαλιστικές εταιρείες, νοσοκομεία και  διαθέτει 1.000 περίπου ισλαμικά κολέγια ανά τον πλανήτη και 140 περίπου στις ΗΠΑ.

Γκιουλέν και Ερντογάν είχαν παράλληλη πορεία, όμως το τελευταίο διάστημα έχει υπάρξει κάθετη ρήξη, ρήξη που έχει να κάνει και με τις προτεραιότητες της αμερικανικής πολιτικής στη περιοχή και  το ρόλο της Τουρκίας. Η σύγκρουση αυτή στο εσωτερικό της Τουρκίας ήταν ιδιαίτερα έντονη.

Συνέχεια →

Το Παγκόσμιο Ντόμινο της Εντροπίας

Tου Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Το μεγάλο στρατηγικό ερώτημα τώρα, μετά το δημοψήφισμα και την επανένωση της Κριμαίας με την Ρωσία, είναι αν θα τολμήσουν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. να προχωρήσουν σε μια στρατηγική αναμέτρηση κατά του Πούτιν που θα μπορούσε να οδηγήσει σε γενικευμένη, ακόμα και θερμοπυρηνική, αναμέτρηση ή θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο διπλωματικής εκτόνωσης, έστω προς το παρόν.

Συνέχεια →

῾Ο ἀνταγωνισμός στήν Οὐκρανία ἀναδεικνύει τήν ὑποκρισία τῶν ἰσχυρῶν

Του Γιάννη Ζερβού

«…Αὐτὴ τὴ στιγμή, ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κοινότητα, δὲν ὑπάρχει κίνδυνος. Αὐτοὶ ποὺ κυρίως εἶναι στοχοποιημένοι ἀπὸ ἀκροδεξιὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ Κομμουνιστές, οἱ ῾Εβραῖοι καὶ οἱ Μοσχοβίτες, ὅπως τοὺς λένε ἐδῶ…».

Αὐτὰ δήλωσε στὴν ἐφημερίδα «ὓὸὰ῝ Νὸἧὖ» τῆς Κυριακῆς 9 Μαρτίου, ὁ κ. Γιῶργος Λιακόπουλος, γενικὸς διευθυντὴς ἑλληνικῆς κατασκευαστικῆς ἑταιρείας στήν Οὐκρανία. Θὰ περίμενε κανείς —τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τοὺς ῾Εβραίους— ὅτι τοῦτο θὰ εἶχε «συγκινήσει», ἔστω καὶ κατ᾿ ἐλάχιστον, τὰ «εὐαίσθητα» δυτικὰ Μ.Μ.Ε., τὰ ὁποῖα ὄχι μόνον ἐξεγείρονται σὲ κάθε ὑπόνοια ἀντισημιτισμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἔχουν ἀποδεχθεῖ τὴν ποινικοποίηση τῆς ναζιστικῆς προπαγάνδας στὴ Δύση. Τὸ ὅτι τὸ (μέχρι τὸ 2004 ἐπονομαζόμενο «ἐθνικοσοσιαλιστικὸ») κόμμα «Σβόμποντα» διαθέτει στέλεχός του (τὸν ἰδεολόγο τοῦ κόμματος ᾿Ολεξάντρ Σὶτς) ὡς ἀντιπρόεδρο τῆς μεταβατικῆς κυβέρνησης καὶ πέντε ὑπουργοὺς δὲν φαίνεται νὰ ἀπασχολεῖ κανέναν, οὔτε τὸ κράτος τοῦ ᾿Ισραὴλ καὶ τὶς ἑβραϊκὲς ὀργανώσεις. ῾Ο ἐκ τῶν ἱδρυτῶν τοῦ κόμματος ᾿Αντρίι Παρούμπι διορίστηκε γραμματέας τῆς ᾿Επιτροπῆς ᾿Εθνικῆς ᾿Ασφάλειας καὶ ᾿Εθνικῆς ῎Αμυνας, μὲ δεύτερο τῆ τάξει τὸν Ντιμίτρι Γιάρος, ἡγέτη τοῦ «Δεξιοῦ Τομέα», ἄλλου ἀκροδεξιοῦ συνεργαζόμενου κόμματος. ῾Η ἐπιτροπὴ αὐτὴ ἐπιβλέπει τὸ ῾Υπουργεῖο ῎Αμυνας – τοῦ ὁποίου προΐσταται μέλος τοῦ «Σβόμποντα» -, τὶς ἔνοπλες δυνάμεις, τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ νόμου, τὴν ἐθνικὴ ἀσφάλεια καὶ τὶς ὑπηρεσίες πληροφοριῶν.

Συνέχεια →

Κριμαία: η αρχή του τέλους της Νέας Τάξης

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Το δημοψήφισμα της Κριμαίας, όπου αποφασίστηκε η επανένωση με τη Ρωσία, καταδικάστηκε από ολόκληρη την «δημοκρατική» «διεθνή κοινότητα». Δηλαδή, την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) που εκπροσωπεί τις υπερεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες ελέγχουν την παγκόσμια παραγωγή και διανομή εμπορευμάτων. Η «κοινότητα» αυτή εκφράζεται πολιτικά από τα εγκληματικά κράτη της «Ομάδας των 7» που αιματοκυλούν τον ένα μετά τον άλλο τους λαούς τα τελευταία 25 περίπου χρόνια για να τους ενσωματώσουν στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δεδομένου μάλιστα ότι η άνοδος της ΝΔΤ ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο της ανάδυσης της παγκοσμιοποίησης,  ενός νέου συστημικού φαινομένου που έφερε η μαζική εξάπλωση των υπερεθνικών επιχειρήσεων, αλλά και της παράλληλης κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», η συνέπεια ήταν ένας ιστορικά πρωτόγνωρος μονόπολος κόσμος.

Συνέχεια →

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Όπως ανέφερα σε προηγούμενα άρθρα, η βασική αιτία για την σημερινή, κρίσιμη για όλους μας, σύγκρουση της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) με την Ρωσία ήταν το καίριο θέμα εάν η Ουκρανία θα ενταχθεί στην ΕΕ, όπως αγωνίζεται με κάθε μέσο να επιτύχει η Υ/Ε μέσα από το «πραξικόπημα από κάτω», ή αντίστροφα, στην Ευρασιατική Ένωση (Ευρασ. Έν.), όπως επιδιώκει η Ρωσία. Και αυτό,  γιατί τυχόν  προσχώρηση της Ουκρανίας στην ΕΕ θα σήμαινε την ουσιαστική καταστροφή του σχεδίου για την Ευρασ. Έν., δηλαδή μια οικονομική ένωση που δυνητικά θα περιλάμβανε χώρες του τ. σοβιετικού μπλοκ, αλλά και χώρες με κοινούς δεσμούς με αυτό  (ιστορικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς κ.λπ.), όπως η Ελλάδα.

Συνέχεια →