Η ΔΕΗ πνέει τα λοίσθια

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ασφυκτικές πιέσεις ασκούνται στην κυβέρνησή μας, ώστε να ενδώσει και να εκποιήσει μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε ιδιώτες. Η κυβέρνηση φαίνεται να προβάλλει αντίσταση, ενώ η μείζων αντιπολίτευση την ενάγει για την καθυστέρηση στην επίτευξη συμφωνίας, η οποία «εκνευρίζει» τους δημίους μας, που απαιτούν ολοένα και περισσότερα. Δυστυχώς αγνοούμε τα προηγηθέντα, καθώς έχουμε πάψει να είμαστε πολίτες, πόσο μάλλον ενεργοί πολίτες, έχοντας αποχαυνωθεί επί δεκαετίες με την επίπλαστη ευμάρεια και προσπαθώντας τώρα να αποφύγουμε τα επάλληλα πλήγματα που καταφέρονται εναντίον μας.

Συνέχεια →

ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η όξυνση των σχέσεων της Τουρκίας με χώρες της Δυτικής Ευρώπης προκάλεσε ευφορία σε κάποιους εγχώριους κύκλους, οι οποίοι λατρεύουν τη Δύση, καθώς έχουν υποταχθεί άνευ όρων στη λαγνεία της. Η υποταγή δεν τους επιτρέπει να αναλύουν με νηφαλιότητα τα συμβαίνοντα. Συμβάλλουν άλλωστε σ’ αυτό και τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ως σκοπό έχουν την παραπληροφόρηση ή τη συσκότιση, ώστε ο πολίτης να αποδέχεται ως αληθές αυτό που οι κρατούντες επιθυμούν.

Η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Ο Ερντογάν επιδιώκει με το δημοψήφισμα του προσεχούς μήνα να αποκτήσει υπερεξουσίες και να καταστεί σουλτάνος. Βέβαια δεν είναι λίγοι που σουλτάνο τον αποκαλούν ήδη στα πλαίσια της φθηνής δημοσιογραφίας. Πρωτίστως πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Είναι ο Ερντογάν ένας πολιτικός με οράματα για τη χώρα του, που, βλέποντας την να απειλείται από σοβαρούς εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους, ανέλαβε τον ρόλο του σωτήρα της; Είναι μήπως ένας άκρως φιλόδοξος, που στοχεύει στην εδραίωσή του στην εξουσία; Είναι αφελής και επιπόλαιος, που στηρίζεται και παρακινείται από δυνάμεις εκτός της χώρας; Αποκλείουμε το πρώτο. Τα άλλα δύο δεν αντικρούονται.

Συνέχεια →

Της Ασίας το αμπέλι 
Et si habet Asia suspicionem quandam luxuriae …

Του Αλέξανδρου Σταθακιού*

Της Ασίας το αμπέλι
ξύδι δίνει μα και μέλι
και μεθούν οι λεγεώνες
χρόνια τώρα και αιώνες.

Συνέχεια →

Δολοφονία Ρώσου πρεσβευτή: επιχειρησιακό σχέδιο και πολιτική προβοκάτσια

Του Ανδρέα Ζαφείρη

1. Η δολοφονία έγινε στο κτίριο του Κέντρου Τεχνών και Πολιτισμού  της περιοχής Çankaya της Άγκυρας, περιοχή μέγιστης ασφαλείας στην Τουρκία. Σε ακτίνα 50 μέτρων (!) υπάρχουν  οι πρεσβείες των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Αυστρίας, η έδρα του  Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, η έδρα του Γενικού Εισαγγελέα και είναι δίπλα  στην λεωφόρο Ατατούρκ, όπου ο πρωθυπουργός περνά κάθε μέρα,  για να πάει στο γραφείο του.

Συνέχεια →

Στον του Έθνους υμνητή

Του Αθανάσιου Τρίψα*

Ακοίμητη η κόψη του σπαθιού η τρομερή,

στο άκουσμα του ύμνου σου σαν λευτεριά κραδαίνει,

λάβαρα η γη βλασταίνει, δόξες καρποφορεί˙

ελεύθεροι στους ουρανούς κι οι πολιορκημένοι,

σμίγουν στεφανωμένοι με κόμη αστραφτερή.

Συνέχεια →

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ

Επιχείρηση “Κατάλυση τώρα, χωρίς δημοψήφισμα”. Θα συμπράξει η Αθήνα;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πραξικόπημα με σκοπό την άμεση κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, πολύ προτού φτάσουμε σε οποιοδήποτε δημοψήφισμα και παρακάμπτοντας τη βούληση των πολιτών της, είναι ήδη σε εξέλιξη στην Κύπρο, αλλά και σε Αθήνα, ΕΕ και ΟΗΕ.

Πρωταγωνιστής του (και εδώ είναι η μεγάλη πρωτοτυπία αυτού του πραξικοπήματος), όπως και στο bail-in των κυπριακών τραπεζών που προηγήθηκε για να το ετοιμάσει, είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπό την άμεση καθοδήγηση της Βικτόρια Νούλαντ. Η Βικτόρια Νούλαντ είναι ο “εγκέφαλος” της νεοσυντηρητικής φράξιας στην απερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανατροπή του Προέδρου Γιανουκόβιτς στο Κίεβο, που οδήγησε στον εμφύλιο της Ουκρανίας και στη σοβαρότερη κρίση στις σχέσεις Ανατολής-Δύσης εδώ και πολλές δεκαετίες. Θέλει να κλείσει το κυπριακό τώρα, πριν αναλάβει ο Τραμπ και πριν ξανατεθεί το ελληνικό ζήτημα.

Συνέχεια →

Η παγίδα

Του Στάθη (Σταθόπουλου)

Το «αντισύστημα» είναι το επόμενο βήμα του συστήματος. Και στην Ευρώπη και στον πλανήτη. Στις ΗΠΑ ο λαός υπερψήφισε για να τον κυβερνήσουν οι υπερπλούσιοι.

Το σύστημα διολισθαίνει προς τα ακροδεξιά. Συνεπώς η άνοδος της ακροδεξιάς, συστημικής και «αντισυστημικής», οδηγεί προς την ίδια κατεύθυνση – το επόμενο στάδιο του συστήματος είναι το «αντισύστημα». Δηλαδή μια νέα, ακόμα πιο άγρια μορφή του καπιταλισμού. Η εμφάνιση του ακροδεξιού Φιγιόν για να ανακοπή η ακροδεξιά Λεπέν είναι ενδεικτική της σχέσης συστήματος – «αντισυστήματος».

Συνέχεια →

Σχόλιο για το ηχηρό Ιταλικό ΟΧΙ

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία, ήταν τελικά ένα ηχηρό ΟΧΙ (*). Όλοι οι αναλυτές θεωρούν  πώς μια νίκη του ΟΧΙ θα δημιουργήσει μεγάλους τριγμούς στην ήδη κλονισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το BREXIT.

Μα έχει σχέση το ερώτημα του δημοψηφίσματος που εισηγήθηκε ο πρωθυπουργός Ρέντσι, με τις προοπτικές της ευρωζώνης και της ΕΕ; Θεωρητικά, καμία απολύτως!

Συνέχεια →

Η τουρκική απειλή

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

Ανάλυση

Είναι γνωστό από πολλές περιπτώσεις στην ιστορία, όπως από τη Βραζιλία, από την Αργεντινή, από τη Ν. Κορέα κοκ. ότι, ένα από τα βασικά συστατικά του πικρού φαρμάκου που επιβάλλει στις χώρες που ζητούν τη βοήθεια του το ΔΝΤ, είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας τους – συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων.

Συνέχεια →