Πετρέλαιο και φυσικό αέριο: Αντίλογος

Ο Πρόεδρος της «Noble Energy» Charles Davidson

Του Βαγγέλη Πισία*

Σκοπιμότητες και πραγματικότητα

Ένα άρθρο είναι καλό να γράφεται για να δημιουργήσει ελπίδα… Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, των διαψεύσεων και της απαισιοδοξίας, που τα καλά τα νέα σπανίζουν… Τι πιο όμορφο, σε τέτοιους καιρούς, από το να γίνεται κανείς άγγελος προάγγελος μιας επερχόμενης ευημερίας..

Όμως τα καλά τα νέα δεν μπορούν να είναι παρά μόνο αυτά που είναι αληθινά και καμιά ευημερία δεν μπορεί να επέλθει αν οι άνθρωποι πορεύονται με τα μάτια κλειστά, αγόμενοι και φερόμενοι από τους αιώνιους επιτήδειους…

Γι’ αυτό κι όταν ακούγονται «καλά νέα» φρόνιμο είναι να σκεφτεί κανείς ποιοι τα μεταδίδουν και τι πράγματι επιδιώκουν.

Δυό χρόνια τώρα, τους τελευταίους μήνες όλο και πιο συχνά, ο ελληνικός λαός ακούει, βλέπει και διαβάζει:

Συνέχεια →

Η αδιαφορία στην εξουσία

Του Κώστα Κάππα*

Αρχές δεκαετίας του 90. Δουλεύω στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Μια μέρα λαμβάνω ένα γράμμα με επίσημη επικεφαλίδα “Πρόεδρος Ιατρών Αλβανίας”. Παρά την δύσκολη κατάσταση της φίλης χώρας, το γράμμα με φούσκωσε από υπερηφάνεια. Ποιος είμαι εγώ να μου γράφει ο ίδιος ο Πρόεδρος των ιατρών μιας χώρας;

Η εξαιρετικά εκτενής επιστολή έλεγε τελικά με δύο λέξεις: “Αγαπητέ συνάδελφε, με τα γεγονότα στην Αλβανία τα τελευταία χρόνια, εμείς οι γιατροί έχουμε σοβαρή έλλειψη διεθνούς εμπειρίας σε νεώτερες διαγνωστικές και θεραπευτικές τεχνικές. Γνωρίζουμε ότι στην Πάτρα, υπό την διεύθυνση του Καθηγητή κ. Β. Πρώιμου λειτουργεί ένα αγγλόφωνο πανευρωπαϊκό μεταπτυχιακό πρόγραμμα σε θέματα ακτινοβολιών. Θα σας παρακαλούσαμε, έστω για λίγες εβδομάδες να δεχθείτε και κάποιους αλβανούς ιατρούς και ακτινοφυσικούς ως μαθητές σας”.

Συνέχεια →

Οικονομία και Αφρίν «έδειξαν» κάλπες

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, ο Ταγίπ Ερντογάν χρωστούσε τουλάχιστον τρεις μεγάλες χάρες στον ηγέτη της τουρκικής Ακροδεξιάς, Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Το 2002, εν μέσω οικονομικής κρίσης και προβλημάτων υγείας του πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετσεβίτ, ο Μπαχτσελί, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συνεργασίας, προκάλεσε πρόωρες εκλογές. Το εθνικιστικό του κόμμα ΜΗΡ όπως και το κόμμα του Ετσεβίτ έμειναν εκτός Βουλής, χαρίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία στο ισλαμικό ΑΚΡ του Ερντογάν.

Συνέχεια →

Η Συρία φλέγεται, ο κόσμος αγωνιά

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Μεμονωμένη επίδειξη δύναμης για να σωθούν τα προσχήματα ή αρχή μιας επικίνδυνης κλιμάκωσης, που θα μπορούσε να φέρει σε ευθεία σύγκρουση την Αμερική με τη Ρωσία; Το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στη διεθνή σκηνή ύστερα από τους χθεσινούς βομβαρδισμούς συριακών θέσεων από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία. Αν και οι πρώτες ενδείξεις δεν προοιωνίζονταν ανεξέλεγκτες επιπτώσεις, και μόνο το γεγονός ότι βρέθηκαν στο χείλος της σύγκρουσης πέντε πυρηνικές δυνάμεις που δρουν στην Ανατολική Μεσόγειο (ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Ισραήλ) επιτρέπει να μιλήσει κανείς για την πιο επικίνδυνη κρίση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

Συνέχεια →

Συρία: Γράφουν τον επίλογο στο έγκλημα

Της Νίνας Γεωργιάδου*

ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Το μαζικό, παρατεταμένο έγκλημα, αλλιώς γενοκτονία, σχεδιάστηκε το 2003, λίγο μετά το κουρέλιασμα της Γιουγκοσλαβίας.

Στο Κογκρέσσο παρουσιάστηκε το σχέδιο «Νέα Μέση Ανατολή» (χάρτης Ralph Peters) και εγκρίθηκε. Αναδιάταξη του χάρτη, με διάλυση της Συρίας, κατακερματισμό της και επιστροφή της χώρας στα οθωμανικά βιλαέτια.

Στόχος, όχι μόνο η Συρία.

Συνέχεια →

Είναι –όντως- αφελής η ηγεσία των Κούρδων;

   Επιλογή χάρτη από τΜτΒ*

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη βόρεια Συρία, έφεραν στο κέντρο της συζήτησης το κουρδικό και τις συμμαχίες που έχει επιλέξει η κουρδική ηγεσία. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι η ηγεσία των Κούρδων «αξιοποιήθηκε» από τις ΗΠΑ μια προηγούμενη περίοδο και τώρα «πληρώνει» τις επιλογές της.

Είναι άραγε έτσι;

Αποτέλεσε η κυρίαρχη ομάδα της ηγεσίας τον «χρήσιμο ηλίθιο» του αμερικανικού σχεδίου στη περιοχή;

Ίσως θα έπρεπε να δούμε, κατ αρχάς, την εξέλιξη αυτής της συμμαχίας (Κούρδων Συρίας-ΗΠΑ-Ισραήλ) τα τελευταία χρόνια.

Ένα σύντομο χρονικό.

Συνέχεια →

Στο διάβα της Ειρήνης

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Της φύσης τα καμώματα κι οι ομορφιές της,

τα ζώα ανθρώπους σε μορφές

διεχώρισαν ποικίλες.

Ερυθροί, κίτρινοι, μαύροι, μιγάδες  και λευκοί

γέμισαν ηπείρους, νησιά, βουνά και παραλίες.

Παρέα άνδρες, γυναίκες κι λίγοι ενδιάμεσοι,

υγιείς κι ανάπηροι,

στο ρου της ιστορίας ταξιδεύουν.

Συνέχεια →

Τα Ιμια -προς το παρόν- ανήκουν στους γλάρους

Του Περικλή Κοροβέση

Σχολιάζουμε με αποτροπιασμό την επιθετικότητα της Τουρκίας. Και καλά κάνουμε. Στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ παλιότερα, επίθεση στη Συρία τώρα. Και αυτό σημαίνει πως η παγκόσμια κοινότητα ή έχει δώσει «άδεια πολέμου» στη μικρή αυτή υπερδύναμη ή κάνει τα στραβά μάτια.

Η Συνθήκη της Λωζάννης αμφισβητείται, πράγμα που σημαίνει πως το Αιγαίο είναι τουρκικό έδαφος και βρίσκεται υπό ελληνική κατοχή. Και μπορεί για τον επίδοξο «σουλτάνο» να μην είναι ένα θέμα άμεσης προτεραιότητας, αλλά είναι στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής και σ’ αυτό συμφωνεί και η αντιπολίτευση.

Συνέχεια →

O πατριωτισμός που δεν πρέπει να χαρίζεται στους πατριδοκάπηλους και τους φασίστες

Του Θανάση Τσιριγώτη

Οι εθνικοαστικές επιδείξεις δύναμης του Ερντογάν στη διπλανή χώρα, τόσο απέναντι στην Κύπρο σ’ ό,τι αφορά τα θαλάσσια κτήματά της, όσο και απέναντι στην Ελλάδα με αφορμή το Αιγαίο και τα νησιά του, αναμφίβολα δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα και «αβρόχοις ποσίν».

Οπωσδήποτε όμως επαναφέρουν, έστω στρεβλά και επώδυνα, το ζήτημα των συνόρων και της εθνικής ανεξαρτησίας και θα ήταν εξόφθαλμος στρουθοκαμηλισμός αν τα προσπερνούσαμε ή αν τα αντιμετωπίζαμε με τη διασκεδαστική όσο και ανόητη αναρχική εφεύρεση πως «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του». Αν ήταν έτσι τότε το έδαφος ανήκει στα σκουλήκια του και κακώς ανοίγουμε πηγάδια για να ξεδιψάσουμε και να ποτίσουμε!

Συνέχεια →

Η σχέση Κούρδων με ΗΠΑ – Ρωσία και στο βάθος… Αιγαίο

Του Ανδρέα Ζαφείρη

1. Οι στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ στη Συρία: de facto κατακερματισμός της χώρας, με την ανάληψη του ελέγχου του συριακού εδάφους ανατολικά του Ευφράτη, ο  έλεγχος των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη βορειοανατολική Συρία, η στήριξη των επιχειρήσεων του Ισραήλ εναντίον του Ιράν και της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και τη Συρία και η υποβάθμιση του ρόλου της Ρωσίας στη περιοχή.

Οι στόχοι αυτοί  προϋποθέτουν μια ζώνη  ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ στη περιοχή.

Συνέχεια →