Αρχείο κατηγορίας Βαλκανική γεωπολιτική και Μεσογειακή γεωοικονομία

Στη Μόσχα η «Αριστερά» διακηρύσσει τον νέο μονόδρομο: «ανήκουμε στη Δύση»!

Στη Μόσχα η «Αριστερά» διακηρύσσει τον νέο μονόδρομο: «ανήκουμε στη Δύση»! *

Του Τάκη Φωτόπουλου**

Περίληψη

Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εκτιμηθεί η πραγματική σημασία της συνάντησης του Τσίπρα με τον Πούτιν που, δυνητικά, ήταν μια χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα να ξεκινησει τις ριζικές οικονομικές και γεωστρατηγικές αλλαγές που απαιτεί η σημερινή δραματική στιγμή στην ελληνική ιστορία. Αυτή η ευκαιρία πήγε χαμένη από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα, χρησιμοποίησε την επίσκεψη ως ένα επικοινωνιακό μέσο, ενώ ο Τσίπρας δεν έγειρε καν το θέμα της σημερινής προσπάθειας από την Υπερεθνική Ελίτ να στραγγαλίσει την ελληνική οικονομία, μεχρι να αποδεχθεί η Κυβερνηση όλες τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που της επιβάλλονται –παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη για να τις ανατρέψει.

Συνέχεια

Μήπως υπήρξαμε «αντιγερμανοί»;

Μήπως υπήρξαμε «αντιγερμανοί»;

Του Δημήτρη Μπελαντή*

Η πρόσφατη συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με την γερμανίδα καγκελάριο από μόνη της δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί πρόβλημα. Είναι απολύτως λογικό δύο κράτη, τα οποία μάλιστα ανήκουν στην ίδια ζώνη οικονομικής ολοκλήρωσης, όπως η Ε.Ε. και η ευρωζώνη, να έχουν ομαλές και κανονικές διπλωματικές σχέσεις και να μην υπάρχει ένα τείχος απομόνωσής ανάμεσά τους. Ούτε, από την άλλη πλευρά, υπήρξε θετικό υπόδειγμα μια πολιτική, όπως αυτή των προηγουμένων κυβερνήσεων, να καθορίζεται αυτή η διπλωματική γραμμή επικοινωνίας αποκλειστικά από την πρωτοβουλία και τις ανάγκες του ισχυρότερου μέρους, δηλαδή της Γερμανίας.

Συνέχεια

Ευρωπαϊκή Διαπραγμάτευση: από τον μύθο στην πραγματικότητα

Ευρωπαϊκή Διαπραγμάτευση: από τον μύθο στην πραγματικότητα

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Πέρα από τις εύστοχες ή άστοχες κριτικές προς την κυβέρνηση για τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, υποβαθμίζεται ή αλλοιώνεται ο ρόλος των Ευρωπαίων «εταίρων» μας.  Επιδιώκουν την υποταγή της κυβέρνησης στην κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ, χωρίς να αφήνουν περιθώριο για «μονομερείς  ενέργειες» βάζοντας  σφραγίδα σε κάθε νομοσχέδιο με γνώμονα ότι το «κράτος – πρόνοιας» αποτελεί πια έναν φιλολαϊκό αναχρονισμό. Γι’ αυτό κλείνουν τις στρόφιγγες ρευστότητας (περιορισμοί στα ελληνικά ομόλογα – αποκλεισμός από το πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» κ.α.) οδηγώντας την ελληνική οικονομία σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο. Επικαλούνται «κανόνες» και «αρχές» που πρέπει να γίνουν σεβαστές από την κυβέρνηση. Μόνο που οι ίδιοι τις εφαρμόζουν επιλεκτικά σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών – μελών και κυρίως της Γερμανίας.

Συνέχεια

Το Aριστείον Μπαλτά

Το Aριστείον Μπαλτά

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

Συγκινητικός ο νέος υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς στις θεσμικές -ως υπουργός- και επιστημονικές παροτρύνσεις τους προς τους καθηγητές και τους μαθητές της Μέσης Εκπαίδευσης για το νόημα της Επανάστασης του 1821 και τους τρόπους εορτασμού της επετείου. Γενναίος ο κ. Υπουργός, επισημαίνει εκ προοιμίου τον κίνδυνο αυτές οι επέτειοι να ’ναι αμφίκοπες, δηλαδή σχολαστικές και στείρες ή ένας ανούσιος πανηγυρικός. Προσέτι, ακόμα πιο γενναίος ο κ. Μπαλτάς, προτρέπει τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιήσουν τις σκέψεις του κατά την κρίση τους κι όχι υποχρεωτικώς.

Συνέχεια

Μινσκ 2: Νίκη για την Υπερεθνική Ελίτ στην Ουκρανία;

Μινσκ 2: Νίκη για την Υπερεθνική Ελίτ στην Ουκρανία; *

Του Τάκη Φωτόπουλου**

Σε μια αλληγορική ταινία μικρού μήκους της δεκαετίας του 1960 που  απεικονίζει θαυμάσια τη σχέση υποταγής, ένας ξυπόλυτος και καταϊδρωμένος υπηρέτης παίζει φλάουτο και χτυπά ένα ταμπούρλογια να διασκεδάσει τον χοντρό κύριό του, (ενώ συγχρόνως του κάνει και αέρα!),  ο οποίος κάθεται σε μια κουνιστή καρέκλα μπροστά από την έπαυλή του στην εξοχή, με θέα μια μεγάλη πόλη. Στόχος του υπηρέτη, όπως ο στόχος και κάθε δούλου, είναι η ελευθερία, που εκφράζεται σε αυτή την περίπτωση μέσα από το όνειρό του για φυγή στη μεγάλη πόλη, ώστε να σταματήσει να υπηρετεί τον αφέντη του.

Συνέχεια

Ο καιρός γαρ εγγύς ή τα αδιέξοδα της «νέας μεταπολίτευσης»

Ο καιρός γαρ εγγύς
(ή τα αδιέξοδα της «νέας μεταπολίτευσης»)

Του Γιώργου Καραμπελιά

Όσοι στη μακρά διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξαμε μόνιμοι και σταθεροί επικριτές μιας εποχής ψεύδους, μεταμορφισμού, συλλογικών αυταπατών και ανενδοίαστης απάτης, βρισκόμαστε διχασμένοι ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη. Χαρά γιατί επιτέλους αυτό το σύστημα βαδίζει στην έξοδό του από την ιστορία και έχουμε την αίσθηση ότι δικαιώθηκε μια ανυποχώρητη και συστηματική αντίθεση σε αυτό και, ταυτόχρονα, μια βαθύτατη λύπη γιατί αυτή η έξοδος πραγματοποιείται μέσα από μεγάλες καταστροφές για τη χώρα.

Συνέχεια

Ο «ρεαλισμός» του ενδοτισμού

Ο «ρεαλισμός» του ενδοτισμού*

Του Γιάννη Στρούμπα

Η πολιτική που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστεί από τους υποστηρικτές της από «μονόδρομος» έως «ρεαλισμός». Σε στιγμές πόλωσης, ο «μονόδρομος» έφερε και τον επιθετικό προσδιορισμό του «ευρωπαϊκού» στη σύνθεση «ευρωμονόδρομος», ενώ εσχάτως, σε μια πολιτική σκηνή με εμφανέστατα τα σημάδια της κόπωσης, της απελπισίας και της παραίτησης του εκλογικού σώματος, το οποίο μοιάζει να ’χει αποδεχτεί τη μοιραία υποταγή του και τον εξευτελισμό του σαν αναπότρεπτο κακό, οι «μονόδρομοι» έχουν αντικατασταθεί σαν ορολογία από τον «νηφαλιότερο» «ρεαλισμό». «Ρεαλισμός» λογίζεται η διαιώνιση της τρέχουσας πολιτικής, που υποτίθεται ότι διατηρεί τη χώρα εντός των ευρωπαϊκών δομών, τη «νοικοκυρεύει» και υπόσχεται την ανάκαμψή της.

Συνέχεια

Διακομματική εθνική συνεννόηση: Άλλοθι ή αναγκαιότητα;

Διακομματική εθνική συνεννόηση: Άλλοθι ή αναγκαιότητα;

Tου Ανδρέα Ζαφείρη

Αφού ενημερώθηκε για  τα εθνικά θέματα ο Α. Τσίπρας, τη  Δευτέρα (1/12), από τον  Ευ.  Βενιζέλο, δήλωσε: «Είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ για την πορεία των ελληνοτουρκικών και για το Κυπριακό. Είναι θέση αρχής ότι τα θέματα εξωτερικής πολιτικής πρέπει να βρίσκονται έξω από το πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης».

Παράλληλα, ο Ευ. Βενιζέλος τόνιζε ότι «πρέπει να υπάρχει αρραγές εσωτερικό μέτωπο» και ότι «…θα πρέπει να έχουμε μια συναντίληψη για τα θέματα αυτά και νομίζω ότι η συνάντηση με τον κ. Τσίπρα βοήθησε στην κατεύθυνση αυτή».

Συνέχεια

Η Ρωσία σε σταυροδρόμι

Η Ρωσία σε σταυροδρόμι*

Του Τάκη Φωτόπουλου**

Περίληψη: Σε αυτό το βαρυσήμαντο άρθρο, εξετάζεται ―υπό το πρίσμα των αποφάσεων που ελήφθησαν στην τελευταία σύνοδο του G20 στο Brisbane― η παρούσα εγκληματική Νέα Διεθνής Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία, μέσω της στρατιωτικής και οικονομικής βίας, έχει οδηγήσει σε απόγνωση την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας. Το άρθρο συμπεραίνει ότι οι χώρες του BRICS, οι οποίες προσυπέγραψαν το επίσημο ανακοινωθέν που σαφώς υιοθετεί την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και εκθειάζει τις βασικές αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η ΝΔΤ, ουσιαστικά δεν έχουν δικαίωμα μετά από αυτό να μιλούν για έναν εναλλακτικό πόλο σε ένα νέο πολυπολικό κόσμο.

Συνέχεια

AOZ: Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΣΥΣΚΕΨΗ

Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΣΥΣΚΕΨΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η πρόσφατη σύσκεψη των ηγετών Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου στο Κάιρο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των τριών χωρών θεωρήθηκε ότι αποτελεί απαρχή αισιόδοξης προοπτικής γα τη συνεργασία προς αξιοποίηση των σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις ΑΟΖ των τριών χωρών. Κάθε σύσκεψη, που καταλήγει σε κατ’ αρχήν συμφωνία και κοινή δήλωση για τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθήσουν, πρέπει να χαιρετίζεται με ικανοποίηση. Θα ήταν όμως αφελής στάση ο ενθουσιασμός χωρίς ανάλυση του συνόλου των παραμέτρων, που σχετίζονται με το θέμα της σύσκεψης.

Συνέχεια