Το Aριστείον Μπαλτά

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

Συγκινητικός ο νέος υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς στις θεσμικές -ως υπουργός- και επιστημονικές παροτρύνσεις τους προς τους καθηγητές και τους μαθητές της Μέσης Εκπαίδευσης για το νόημα της Επανάστασης του 1821 και τους τρόπους εορτασμού της επετείου. Γενναίος ο κ. Υπουργός, επισημαίνει εκ προοιμίου τον κίνδυνο αυτές οι επέτειοι να ’ναι αμφίκοπες, δηλαδή σχολαστικές και στείρες ή ένας ανούσιος πανηγυρικός. Προσέτι, ακόμα πιο γενναίος ο κ. Μπαλτάς, προτρέπει τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιήσουν τις σκέψεις του κατά την κρίση τους κι όχι υποχρεωτικώς.

Συνέχεια →

Κυβέρνηση Ριζοσπαστικής Αριστεράς και Υπ. Παιδείας: Προληπτικές «δάνειες» σκέψεις συντρόφων για την άλλη πολιτική

Του Γιώργου Μαυρογιώργου*

Μετά τις πρόσφατες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και τις πρώτες εμπνευσμένες ομιλίες και δηλώσεις του Υπουργού και των Αναπληρωτών Υπουργών Παιδείας, υπάρχουν όλες οι ενδείξεις  ότι έχουμε, επιτέλους μια κυβέρνηση που μας προσκαλεί να στρατευθούμε όλοι και όλες μαζί με το όραμα της Αριστεράς για ουσιαστικό βάθεμα της δημοκρατικής παιδείας  σε μια πιο δημοκρατική  κοινωνία. Επιτέλους, μετά τους νεοφιλελεύθερους αυταρχικούς τεχνοκράτες Υπουργούς παιδείας που είχαμε τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, έχουμε Υπουργούς Παιδείας με Παιδεία! Δεν είναι μικρή υπόθεση να έχουμε στη χώρα μας  αριστερή κυβέρνηση που βάζει σε κίνηση ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Είναι ιστορικής σημασίας γεγονός να ακούμε από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων τον Υπουργό Παιδείας να απευθύνεται στους βουλευτές του Κοινοβουλίου ως μαρξιστής! Είναι μια δήλωση ιδιαίτερης βαρύτητας που σηματοδοτεί και τις αφετηριακές θεωρητικές και ιδεολογικές παραδοχές πάνω στις οποίες θα οικοδομηθεί το πρόγραμμα μιας αριστερής εκπαιδευτικής πολιτικής. Ήδη, κάποιες δηλώσεις ή ορισμένες επιλογές που έχουν γίνει, στον πολύ συμπυκνωμένο χρόνο που έχει τρέξει, μετά τις εκλογές, έχουν αποτελέσει θέμα  στη δημόσια εποικοδομητική συζήτηση που γίνεται.

Συνέχεια →

Σκοτωμός στο εσωτερικό της κυβέρνησης…

Του Δημήτρη Καζάκη

Κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων συνέβη κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Ο υπουργός οικονομικών Γ. Βαρουφάκης χρειάστηκε να ξαναπάρει τον λόγο προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για την αρχική του τοποθέτηση.

Στην αρχική του παρέμβαση μετέτρεψε το προεκλογικό όχι στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, σε όχι στο 30% του μνημονίου. Ενώ το 70% του μνημονίου, σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη, πρέπει να υιοθετηθεί. Την επόμενη ημέρα ανέλαβε να αμβλύνει τις άσχημες εντυπώσεις.

Συνέχεια →

Δεν ήταν εκεί! ….και η λαχανόσουπα….

Του Τάσου Σχίζα

Την ημέρα που ο νέος αυτός όμορφος άνθρωπος με την αναπηρία στα πόδια, κατέβηκε στο Σύνταγμα για να υπερασπιστεί το δικαίωμα του να κοιτάζει ψηλά (άνθρωπος = άνω θρώσκω, που πάει να πεί: ψηλά κοιτάω), ο σημερινός Υπουργός Υγείας κ. Κουρουμπλής που έχει «κατασυγκινήσει» αυτές τις μέρες τους πάντες, δεν ήταν εκεί.

Για την ακρίβεια ήταν εκεί, μέσα στη Βουλή και υπέγραφε το 1^ο μνημόνιο. Αργότερα κατάλαβε (σχετικά νωρίς) ότι κάπου εκεί θα τελείωνε η πολιτική του σταδιοδρομία και άρχισε δειλά δειλά να την κάνει με τρόπο.

Συνέχεια →

Επιτέλους και ο Κρούγκμαν

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Στους Νιου Γιορκ Τάιμς της 30ης Νοεμβρίου ο Πολ Κρούγκμαν δημοσίευσε δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα περί ‘Κακών Ευρωπαίων’ και περί της Άκραίας Περίπτωσης στην Ευρώπη’. Με δυό λόγια, ούτε η Γαλλία, ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία, ούτε ακόμη και η κακόμοιρη Ελλάδα, είναι οι ‘Κακοί Ευρωπαίοι’. Η πηγή του προβλήματος στην Ευρωζώνη, η ‘Ακραία Περίπτωση’, είναι η Γερμανία.

Για ποιό λόγο; 

Συνέχεια →

Για τους αμφιβάλοντες περί των τεστ αντοχής…

Του Δημήτρη Καζάκη

Καταλαβαίνω ότι σ’ έναν καλοπροαίρετο άνθρωπο είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει ότι όλοι, μα όλοι τον δουλεύουν ψιλό γαζί. Του φαίνεται απίθανο συμπολίτευση, αντιπολίτευση, ΜΜΕ, Στουρνάρας και κάθε λογής απατεώνας δημοσιογράφος του λένε ένα τόσο μεγάλο ψέμα, ότι οι εγχώριες τράπεζες πέρασαν τα τεστ αντοχής.

Συνέχεια →

Η επιστροφή των Ασώτων;

Του Βένιου Αγγελόπουλου*

Πολύς λόγος γίνεται για την επιστροφή στην Κουμουνδούρου στελεχών της ΔΗΜΑΡ ή και ολόκληρου του κόμματος. Επιστροφή βέβαια σε ένα άλλο κόμμα (τον ΣΥΡΙΖΑ) από αυτό που είχαν φύγει πριν τέσσερα χρόνια (τον Συνασπισμό) επειδή ακριβώς διαφωνούσαν κάθετα με τη διεύρυνση και τη μετατροπή του σε Σύριζα. Ακόμη κι αν καλύπτεται από ρητορικές προφυλάξεις, πρόκειται για την έμπρακτη ομολογία ενός λάθους. Είμαστε λοιπόν όλοι χαρούμενοι.

Είμαστε; Δυστυχώς δεν είναι στρογγυλεμένα όλα. Στην πολιτική και στη ζωή υπάρχουν αιχμές, αποφάσεις που παίρνονται, νόμοι που ψηφίζονται, μαγαζιά που κλείνουν, νέοι που μεταναστεύουν, απελπισμένοι που αυτοκτονούν. Και κάποιοι πάνω από αυτά, παίζουν τους συνετούς και τους ουδέτερους. Είναι όμως;

Συνέχεια →

Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ο δυτικός άνθρωπος έχει παγιώσει κατά τους τελευταίους αιώνες την κυριαρχία του στον πλανήτη. Με την ισχύ που απέκτησε επέβαλε και τις θεωρούμενες από αυτόν αξίες σε όλους τους λαούς, οι οποίοι πορεύονται υποταγμένοι εν πολλοίς στον δυτικό τρόπο ζωής, παρά τις διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις, τους διαφορετικούς πολιτισμούς και τις διαφορετικές παραδόσεις. Κορύφωση του δυτικού τρόπου βιωτής αποτελεί στην εποχή μας το «αμερικανικό όνειρο», το οποίο αποδέχονται με εκδηλώσεις λατρείας πλείστοι όσοι όχι μόνον Αμερικανοί αλλά και πολίτες πολλών άλλων χωρών.

Συνέχεια →

Ο κεντρικός ρόλος της ενέργειας στη διεθνή πολιτική και Ελλάδα

Σχόλιο του Παναγιώτη Ήφαιστου

«Ζούμε σε ένα κόσμο με κέντρο την ενέργεια όπου ο έλεγχος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των τρόπων μεταφοράς τους συναρτάται με γεωπολιτική ισχύ για κάποιους και οικονομική τρωτότητα για κάποιους άλλους»

Η ενέργεια είναι το κινούν αίτιο της οικονομικής ζωής των ανθρώπων από καταβολής κόσμου. Βασικά, η πρώτη μεγάλη πολιτικοοικονομική επανάσταση έλαβε χώρα έλαβε χώρα κατά την διάρκεια εκείνης της θολής και πολύ απομακρυσμένης ιστορικής «στιγμής» όταν οι άνθρωποι έμαθαν να ανάβουν φωτιές. Με ιστορικούς όρους αυτό σήμαινε αλματώδη πρόοδο και ισχύ για σε όσους το πέτυχαν και το αντίστροφο για όσους δεν κατείχαν αυτή την «τεχνολογία» (βασικά με το να τρίβουν ξύλο με πέτρα ή να δημιουργούν σπινθήρες με πέτρες).

Συνέχεια →

Για την άλλη όψη της Κέρτεζης, τη θανατερή

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Όσο και αν τα φαινόμενα απατούν, όσο και αν οι καστανιές ξεκουράζουν, όσο και αν τα ξεχειλίζοντα νερά κελαηδούν στο νού, όσο αν τα ξωκκλήσια ενώνουν Γη με Ουρανό, δεν μπορούν να ξορκίσουν κάθε θανατερό…

Η εκκλησιαστική πορεία ραγδαίας εκκοσμίκευσης, η θεοποίηση του χρήματος, οι ανάγκες από τα χρέη, η εμπορευματοποίηση της χαράς, η ιδεολογικοποίηση του εύκολου χρήματος, η πολιτισμική δήθεν διάσταση των χρηματικών βραβείων σε παιχνίδια τύχης μόλυναν ακραία το αγαπημένο μας χωριό.

Συνέχεια →