Προς πολιτικά κόμματα και ψηφοφόρους: Η σοφία του συνθήματος «ψωμί, παιδεία, ελευθερία»

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Βρισκόμαστε σε περίοδο διεθνών πολιτικών ζυμώσεων και αλλαγών. Τα κόμματα εξουσίας δυσκολεύονται σήμερα να προστατευτούν από το υφιστάμενο κλειστό σύστημα πολιτικής και χρηματιστηριακής εξουσίας, στο οποίο και ανήκουν. Πρόκειται περί συστήματος που έχει πλέον δείξει τα όριά του, έχοντας δημιουργήσει μια παγκόσμια διαφθορά και βαρβαρότητα. Η παγκόσμια φτώχεια ολοένα και εξαπλώνεται, ενώ ο πλούτος και η εξουσία μαζεύεται σε ολοένα και μικρότερο αριθμό ατόμων και ολιγομελών ομίλων, με περιουσίες μεγαλύτερες του ΑΕΠ αρκετών κρατών. Η αντίδραση των λαών έχει ήδη ξεκινήσει, έστω αδέξια και αδόκιμα, έστω ενίοτε οδεύοντάς τους, αποπροσανατολισμένους από επιτήδειους του πολιτικού μάρκετινγκ, προς άλλους εφιάλτες.

Συνέχεια →

Η επερχόμενη επικαιροποίηση της έκθεσης του ΟΟΣΑ ως εργαλείο προετοιμασίας νέων αντιεκπαιδευτικών μέτρων

Του Γιάννη Βαρδαλαχάκη*

Με πράξη που αναρτήθηκε στη Διαύγεια στις 25/11, ανατέθηκε στον ΟΟΣΑ η εκπόνηση νέας, επικαιροποιημένης με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, έκθεσης για την ελληνική εκπαίδευση, κάτι που προβλεπόταν άλλωστε στο τρίτο Μνημόνιο ως ενδιάμεσο στάδιο πριν την ευθυγράμμιση  της ελληνικής αναλογίας μαθητών ανά τάξη και εκπαιδευτικό με τις «βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ» έως τον Ιούνιο του 2018. Πρώτα «επικαιροποίηση», λοιπόν, για να δούμε πόσοι εκπαιδευτικοί και πόσα σχολεία περισσεύουν και στη συνέχεια αξιολόγηση για να δούμε «ποιος θα φαγωθεί» (και ας διαβεβαιώνει ο Κος Γαβρόγλου ότι δεν θα επιτρέψει αυτή να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα –άλλαι, ωστόσο, αι βουλαί των δανειστών). Πρόκειται στην ουσία για ένα πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου της ελληνικής εκπαίδευσης έναντι του, διόλου ευκαταφρόνητου, ποσού των 90.000 ευρώ, το οποίο έχει σχεδιαστεί εδώ και καιρό, αλλά φαίνεται σαν να περίμενε την υπουργοποίηση του, κατά τον πρόεδρο του ΕΣΥΠ Νίκο Θεοτοκά, εργολάβου των διαρροών προς τον ΟΟΣΑ για να τεθεί σε άμεση εφαρμογή.

Συνέχεια →

Από τον Κλίντον στον Ομπάμα, από τον Σημίτη στον Τσίπρα…

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Να θυμίσουμε ότι επί εποχής του υψηλού μας επισκέπτη είναι, του Ομπάμα, που οι Αμερικανοί μετέτρεψαν τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» σε ευρασιατικό χειμώνα και σε πεδίο δράσης του ISIS.

   Που διαλύθηκαν χώρες με τους πρόσφυγές τους να γεμίζουν πτώματα τα νερά του Αιγαίου και στρατόπεδα συγκέντρωσης την ελληνική επικράτεια,

   Που οι ναζί «αναβαθμίστηκαν» επίσημα σε ευρωατλαντικό εργαλείο όπως στην Ουκρανία,

 Που η Ελλάδα αξιοποιήθηκε και αξιοποιείται σαν βατράχι στον πόλεμο μεταξύ των βουβαλιών εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Συνέχεια →

Διερευνώντας τα «φαινόμενα Τραμπ»

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Η ηγέτιδα χώρα της Δύσης βίωσε τον τελευταίο καιρό ένα φαινόμενο αντιφατικό με τους κανόνες ζωής, τους κανόνες συμπεριφοράς και κοινωνικής οργάνωσης, που οι θεωρούμενοι élites της διανόησης νομίζουν πως έχουν επικρατήσει. Τόσο ο νικητής των προεδρικών εκλογών Τραμπ όσο και η αντίπαλός τους Χ. Κλίντον, ξεπέρασαν εμφανώς τα δεδομένα, ο δε Τραμπ στήριξε την εκλογή του, εκτός των άλλων, και στην απόρριψη δήθεν εγκατεστημένων ηθικών αρχών.

Συνέχεια →

«Ζητώ ακρόασιν Θεού και αλλαγή πλανήτη»

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα κάνει πολλά απ’ όσα υποσχέθηκε ο κ. Τραμπ, ίσως και τίποτα. Μπορεί να αλλάξει το στυλ σε κάποια πράγματα, αλλά όχι τις δομές τους – είθισται. Όμως τα αιτήματα του λαού για τις αλλαγές που υποσχέθηκε ο Τραμπ (ή και για άλλες αλλαγές στις οποίες οι πολίτες ελπίζουν) παραμένουν. Αυτό είναι ένα και το σπουδαιότερο κρατούμενο.

Το δεύτερο είναι ότι το σύστημα απέδειξε ότι δεν είναι αήττητο. Μένει όμως να νικηθεί, κάποτε, νωρίτερα ή αργότερα, από την κατάλληλη δύναμη. Στην περίπτωση των ΗΠΑ κάτι τέτοιο είναι πιο δύσκολο παρά οπουδήποτε αλλού. Ο «κατάλληλος άνθρωπος» που θα επιχειρούσε κάτι σχετικό εξοντώνεται εκ προοιμίου είτε εκ των υστέρων. Είθισται, επίσης…

Συνέχεια →

Κυβερνητική ήττα στα ΜΜΕ

Του Γιάννη Ζερβού*

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία ανατρέπεται η διαγωνιστική διαδικασία για την αδειοδότηση των Μ.Μ.Ε αποτελεί αναμφισβήτητα ήττα της Κυβέρνησης, που είχε επενδύσει πολλά στο θέμα αυτό.

Η Κυβέρνηση από την αρχή επέδειξε αλαζονεία και αναλγησία για τους εργαζόμενους του ραδιοτηλεοπτικού χώρου, περιορίζοντας τον αριθμό των αδειών.

Δεν έπεισε ότι επιθυμεί να πολεμήσει τη διαπλοκή, αλλά ότι επιθυμούσε με το πρόσχημα αυτό να αναδιατάξει τους συσχετισμούς στα ιδιωτικά Μ.Μ.Ε προς όφελος της.

Συνέχεια →

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ;

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Ενώ από τα κατεστημένα ΜΜΕ εντείνεται η τιποτολογία και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, στο διαδίκτυο αναρτώνται άρθρα, αναλύσεις και σχολιασμοί, οι οποίοι γεμίζουν με οδύνη, αν όχι απογοήτευση, τον σκεπτόμενο πολίτη. Έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός ενημέρωσης WikiLeaks. Αυτός δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, o ιστότοπος του οργανισμού ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2006. Ήδη στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του, ανακοίνωσε πως η βάση δεδομένων του συμπεριλάμβανε περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια έγγραφα.

Συνέχεια →

Ποιος παίζει με τα σύνορα και τον πόλεμο;

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

«Λάθος» ήταν, λένε τώρα. Δε μίλησε ποτέ ο Ερντογάν για δημοψήφισμα σχετικά με τη (Δυτική) Θράκη. Και ποιος έκανε το «λάθος»; Όχι κάποιο ανεύθυνο blog, αλλά το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων!

Και στηριγμένη σε ένα «λάθος», η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς εθνικιστές ΑΝΕΛ, πρόλαβε να βγάλει μια ανακοίνωση που παιανίζει ότι «η Θράκη είναι ελληνική, δημοκρατική και ευρωπαϊκή», συμπληρώνοντας την εθνικιστική πολεμοχαρή υστερία του Ερντογάν.

Συνέχεια →

Επισήμανση 14 σημείων του τελικού πορίσματος Λιάκου για την εκπαίδευση 

Της Έφης Ψωίνου*

Τα 14 σημεία όχι του Ουίλσον, αλλά του τελικού πορίσματος Λιάκου, που πρέπει ιδιαιτέρως να επισημανθούν:

1) Η ΟΛΜΕ όταν αιτείται 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση αναφέρεται στο εξατάξιο δημοτικό, στο τριτάξιο γυμνάσιο και στο τριτάξιο λύκειο. Το πόρισμα Λιάκου στη σελίδα 4 ως 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση χαρακτηρίζει/προτείνει το εξής σχήμα: διετές νηπιαγωγείο, εξατάξιο δημοτικό, τετραετές γυμνάσιο. Μόνο αυτό. Σφυρά λήξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 16 αφήνοντας το λύκειο-το οποίο το οραματίζεται εντελώς διαφορετικά- εκτός.

Συνέχεια →