Ορθόδοξος Αρραβώνας & Γάμος, κωλύματα και κρατικές πολιτικές

Γάμος και συλλογικός άνθρωπος, ύστερες ιστορικές παγιώσεις και σύγχρονη ρευστότητα – Μέρος ΙΙΙ

Κριτικά υποστηρικτικά σχόλια για την Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης 2016

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το Γάμος εν γένει και ορθόδοξος χριστιανικός γάμος –Μέρος ΙΙΙ -Ενότητα 1η – Σχόλια για την Αγία & Μεγ. Σύνοδο της Κρήτης 2016

Προλογικά

………

ΙV. Τα τρία πνευματικά στάδια και η αντιστοιχία τους με τον ορθόδοξο Αρραβώνα και Γάμο 

V. Εκκλησιαστικός Γάμος και Ιερολογία

VI. Εκκλησιαστική ποιμαντική, κωλύματα και κρατικές πολιτικές

XΙΙ. Παράρτημα 2^ο

XΙΙΙ. Παραπομπές

XΙV. Επόμενη ανάρτηση

********

…………………….

ΙV. Τα τρία πνευματικά στάδια και η αντιστοιχία τους με τον ορθόδοξο Αρραβώνα και Γάμο

Για την χριστιανική θεολογία, τόσο η κλήση του γάμου, όσο και η δύσκολη κλήση της αγαμίας αποτελούν μεν δύο δρόμους, αλλά προσωρινούς δρόμους, αφού αφορούν την ζωή στην ιστορία. Μπορούν να ξεκινούν από το φόβο του βιολογικού ατόμου και να οδηγηθούν βεβαίως έως και την ελευθερία της θείας και συλλογικής εμπειρίας της εσχατολογικής αγάπης. Εκεί στην «Τριαδική Βασιλεία», ο γάμος (και η αγαμία) εξαφανίζονται, αφού πλέον το συλλογικό υποκείμενο  έχει γίνει το μέγιστο δυνατό. Έτσι «ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι», (Μτθ, 22:30).

Γνωρίζουμε ότι για τον παρόντα ιστορικό χρόνο σχηματικά η πνευματική προσωπική αυτή πορεία στην ορθόδοξη χριστιανική θεραπευτική ακολουθεί το διαλεκτικό σχήμα κάθαρσης – φωτισμού – θέωσης. Βεβαίως το σχήμα αυτό δεν είναι μια γραμμική πορεία, ούτε βεβαίως μια καθαρά ατομική υπόθεση κάθε χριστιανού. Εκφράζει όμως τις αρχικές δυσκολίες στο στάδιο της κάθαρσης από την κυριαρχία (όχι την κατάργησή τους) των παθών ενάντια στην υπέρβαση της ατομικότητας και της εκκοσμίκευσης, αλλά και τον σχετικά εύκολο δρόμο όταν χαρίζεται κάθε φορά θείος φωτισμός για την εδραίωση όλων των θεϊκών χαρισμάτων.

Συνέχεια →

«Παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα!»

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Είναι μια προσευχή που απευθύνεται στην Παναγία και ακούγεται στις εκκλησίες το βράδυ της Μ. Παρασκευής. Που σημαίνει ότι οι πιστοί καλούνται να γνωρίζουν την κατάσταση της Εκκλησίας τους, να γνωρίζουν ότι το σώμα της πληγώνεται, και να νοιάζονται γι’ αυτό.

Το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο στην ελλαδική Εκκλησία αυτή τη στιγμή είναι ο διασυρμός της Αλήθειας, στο όνομα τάχα της αλήθειας! Είναι η ολοένα και επιδεινούμενη εκδήλωση του δαιμονικού πειρασμού του «σταυροφορικού» πνεύματος: κραδαίνεις σταυρό, ομνύεις στον σταυρό, και τελικά κάνεις τον σταυρό όργανο μίσους το οποίο αναιρεί τον Σταυρό!

Συνέχεια →

«Οι λίθοι κεκράξονται»!…

Του παπα Ηλία Υφαντή

Όταν ο Χριστός έμπαινε στα Ιεροσόλυμα, ο λαός τον υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων, επευφημώντας τον και κραυγάζοντας: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Και οι φαρισαίοι αγανακτισμένοι του είπαν: «Δεν ακούς τι λένε; Πες τους να σωπάσουν»! Για να τους αποκριθεί ο Χριστός: «Αν αυτοί σωπάσουν, θα κραυγάσουν οι πέτρες». Και επειδή  ακριβώς δεν επέβαλε τη σιωπή σ’ εκείνους, που τον επευφημούσαν, του επέβαλαν εκείνοι τη σιωπή του σταυρού, όπως θ’ ακούσουμε στη Μεγάλη Βδομάδα.

Συνέχεια →

Γάμος εν γένει και ορθόδοξος χριστιανικός γάμος – Μέρος ΙΙΙ – Ενότητα 1η

Γάμος και συλλογικός άνθρωπος, ύστερες ιστορικές παγιώσεις και σύγχρονη ρευστότητα – Μέρος ΙΙΙ

Κριτικά υποστηρικτικά σχόλια για την Αγία & Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης 2016

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το μέρος ΙΙΙ – νηστεία και αλληλεγγύη, διάκριση και Ευχαριστία κατά τόπους

Προλογικά

Η σειρά των σχολίων αυτών θα μοιραστεί και θα αναρτηθεί σε τρεις ενότητες.

– 1^η ενότητα: «Γάμος εν γένει και ορθόδοξος χριστιανικός γάμος»:

Ι. Εισαγωγικά

ΙΙ. Δύο βασικά ερωτήματα για το γάμο

ΙΙΙ. Μια πρώτη θεολογία του Ορθόδοξου γάμου

…….

XΙΙ. Παράρτημα 2^ο

XΙΙΙ. Παραπομπές

XΙΧ. Επόμενη ανάρτηση

– 2^η ενότητα: «Ορθόδοξος Αρραβώνας & Γάμος, κωλύματα και κρατικές πολιτικές», σε επόμενη ανάρτηση.

– 3^η και τελευταία ενότητα: «Προβλήματα, εκκλησιαστική οικονομία, αναστολές και τελικά συμπεράσματα», σε μεθεπόμενη ανάρτηση.

Ι. Εισαγωγικά

Συνέχεια →

Δυστυχώς Survivor

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Και βεβαίως το Survivor είναι μια βαθιά πολιτική υπόθεση. Συνιστά μια προσομοίωση της κοινωνίας, έτσι όπως τη θέλει η εξουσία. Μιας κοινωνίας «ναυαγών» που αθλούνται στην πείνα.

Δύο ομάδες, που εναλλάξ η μία φυτοζωεί, η άλλη πεινάει. Δυο ομάδες ομοιότροπες, που δεν τις χωρίζει καμιά ιδεολογική ή πολιτική διαφορά (περίπου όπως τα κυρίαρχα κόμματα στη σημερινή Bουλή) και τις προσδιορίζει ο αγώνας για την καρύδα (όπως αντιστοίχως για την καρέκλα).

Συνέχεια →

Το θράσος των «επαναστατών» και οι εφιάλτες

Του Γιώργου Παπανικολάου

Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Δεν είμαστε σεισμογενής χώρα», ο διδάκτορας Πανεπιστημίου κ. Άγγελος Αγοραστός εντόπισε τα προβλήματα του έθνους μας στο ότι «βγαίνουμε στις συντάξεις απ τα 50 χρόνια μας», «ξοδεύουμε τα 36 απ τα 50 δις των ετήσιων εσόδων σε μισθούς και συντάξεις», «μεταθέτουμε τις ευθύνες» και άλλα παρόμοια.

Αλήθεια, αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα στη χώρα μας; Συμβαίνει αυτό ΜΟΝΟ στη χώρα μας; Κόβονται ΜΟΝΟ οι συντάξεις των 50χρονων; Κόβονται τα προνόμια των προνομιούχων;

Συνέχεια →

Στη δίνη της κρίσης η ΕΕ στην επέτειο των 60 χρόνων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Οι μύθοι που γράφτηκαν 60  χρόνια πριν στις συνθήκες της Ρώμης, περί ειρήνης, ευημερίας, ισότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, θρυμματίστηκαν από την κυριαρχία του γερμανικού, κυρίως, ιμπεριαλισμού. Στην επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυσή της η ΕΕ βυθίζεται σε βαθιά κρίση που θα ενταθεί με τις αποφάσεις που επιχειρεί να επιβάλει η Γερμανία για την «ΕΕ των πολλών ταχυτήτων». Με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού πυρήνα κρατών με κοινό νόμισμα και από εκεί και πέρα η ένταξη των υπολοίπων σε ομόκεντρους κύκλους κοινών αγορών-συμφωνιών

Η  «νέα γεωμετρία» της ΕΕ, δηλαδή ποιες χώρες και με ποιο καθεστώς θα συνεχίσουν να θεωρούνται μέλη της ΕΕ θα είναι στην ημερήσια διάταξη των Συνόδων Κορυφής του Μάρτη που πραγματοποιούνται υπό τη σκιά των εκλογών σε Ολλανδία και Γαλλία και αναμένεται να ενισχύσουν τις φυγόκεντρες τάσεις που ενισχύονται συνολικά στην Ευρώπη, μετά και την εκλογή Τραμπ και που αθροιστικά συνθέτουν ένα ιδιαίτερα ρευστό σκηνικό για το μέλλον της ΕΕ. Παράλληλα το Brexit αποτυπώνει την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Συνέχεια →

Γραφή και η Αντιγραφή: Πάνε χέρι-χέρι;

Του Γιώργου Μαυρογιώργου

Γνωρίζουμε ότι πριν από την επινόηση της τυπογραφίας η γραφή και η αντιγραφή συμβίωναν λειτουργικά για τις ανάγκες αναπαραγωγής των κειμένων. Στη συνέχεια,συχνά, γραφή και λογοκλοπή/αντιγραφή πάνε χέρι-χέρι, με άλλες σκοπιμότητες, βέβαια. Ακούγονται πολλές ιστορίες, όπως π.χ. η περίπτωση του Σαίξπηρ που «έκλεβε» απ’ τον Πλούταρχο.

Κύπριος διεκδίκησε την πατρότητα ιδέας του με την οποία ο Umberto Εcο έγραψε «Το Όνομα του Ρόδου». Ο Eco έχει μιλήσει για «έντιμη» και «έξυπνη» αντιγραφή. Διαβάζω ότι ο γνωστός διανοούμενος, Χάρολντ Μπλουμ, μιλάει για «εμπνευσμένη λογοκλοπή» που τη βρίσκει στην «καρδιά» της λογοτεχνίας. Ο ίδιος δεν αποκλείει να έχει αντιγράψει. Για τις αθλιότητες των πανεπιστημιακών, βέβαια, επιφυλάσσει πολύ σκληρά λόγια.

Συνέχεια →

ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η όξυνση των σχέσεων της Τουρκίας με χώρες της Δυτικής Ευρώπης προκάλεσε ευφορία σε κάποιους εγχώριους κύκλους, οι οποίοι λατρεύουν τη Δύση, καθώς έχουν υποταχθεί άνευ όρων στη λαγνεία της. Η υποταγή δεν τους επιτρέπει να αναλύουν με νηφαλιότητα τα συμβαίνοντα. Συμβάλλουν άλλωστε σ’ αυτό και τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ως σκοπό έχουν την παραπληροφόρηση ή τη συσκότιση, ώστε ο πολίτης να αποδέχεται ως αληθές αυτό που οι κρατούντες επιθυμούν.

Η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Ο Ερντογάν επιδιώκει με το δημοψήφισμα του προσεχούς μήνα να αποκτήσει υπερεξουσίες και να καταστεί σουλτάνος. Βέβαια δεν είναι λίγοι που σουλτάνο τον αποκαλούν ήδη στα πλαίσια της φθηνής δημοσιογραφίας. Πρωτίστως πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Είναι ο Ερντογάν ένας πολιτικός με οράματα για τη χώρα του, που, βλέποντας την να απειλείται από σοβαρούς εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους, ανέλαβε τον ρόλο του σωτήρα της; Είναι μήπως ένας άκρως φιλόδοξος, που στοχεύει στην εδραίωσή του στην εξουσία; Είναι αφελής και επιπόλαιος, που στηρίζεται και παρακινείται από δυνάμεις εκτός της χώρας; Αποκλείουμε το πρώτο. Τα άλλα δύο δεν αντικρούονται.

Συνέχεια →

Η περιγραφική αξιολόγηση ως τεχνοκρατικό εργαλείο τυποποίησης και ελέγχου της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Της Σταυρούλας Δομούζη*

Τους τελευταίους μήνες έχει ενταθεί η συζήτηση για τις μορφές αξιολόγησης των μαθητών/τριων που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αφορμή στάθηκε η πρόσκληση του ΙΕΠ με την οποία οι σχολικές μονάδες κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση καθώς και στο σχετικό επιμορφωτικό πρόγραμμα. [Ι]

Η προώθηση της περιγραφικής αξιολόγησης από το Υπουργείο Παιδείας ως βέλτιστης πρακτικής για την παρακολούθηση και την αναβάθμιση της μαθησιακής διαδικασίας, βρίσκει έδαφος στις παρακάτω αντιλήψεις που είναι διαδεδομένες τόσο εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας όσο και στην κοινωνία:

Συνέχεια →