Αιώνιοι φοιτητές, ένας ακόμα μύθος

Του Νίκου Σαραντάκου*

Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες θριαμβολογούν ότι το νομοσχέδιο το οποίο, κατά παγκόσμια μάλλον πρωτοτυπία παρουσιάστηκε πρόσφατα από κοινού από τους υπουργούς Παιδείας, και Δημόσιας Τάξης (αναφέρω τον παλαιό τίτλο γιατί τον βρίσκω απείρως πιο ταιριαστό στον σημερινό υπουργό) πρόκειται επιτέλους να απαλλάξει την ανώτατη εκπαίδευση από τους «αιώνιους φοιτητές» -να τους «εκκαθαρίσει».

Κατά τη γνώμη μου, και όχι μόνο τη δική μου γνώμη, οι «αιώνιοι φοιτητές» είναι ένα σκιάχτρο, ένα ανύπαρκτο πρόβλημα, που ελάχιστα ή ίσως καθόλου δεν επιβαρύνουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Ο μόνος λόγος που προστέθηκε η σχετική διάταξη στο νομοσχέδιο (ενώ τα ΑΕΙ δεν τη ζήτησαν), είναι για να δοθεί ανέξοδα μια εντύπωση πυγμής στην εκλογική βάση του κυβερνώντος κόμματος σε μια περίοδο που οι επιπτώσεις της πανδημίας φαίνεται πως θα είναι πολύ σοβαρότερες από τις προσδοκώμενες και ότι θα διαρκέσουν πολύ περισσότερο.

Κοροναϊός: Εργατικό ατύχημα οι θάνατοι υγειονομικών από covid–19

Νομοθετική ρύθμιση ζητάει η ΠΟΕΔΗΝ

Του Θεοδωρή Λαπαναΐτη*

Έντεκα νεκρούς συναδέλφους τους από τον κοροναϊό covid-19 θρηνούν οι υγειονομικοί του ΕΣΥ στη μάχη κατά της πανδημίας. Μάλιστα το δεύτερο κύμα της πανδημίας αναδεικνύεται εξόχως φονικό για γιατρούς, νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα καθώς οι 10 από τους 11 θανάτους προήλθαν σε αυτή την περίοδο.

Απώλειες σε μάχιμο υγειονομικό προσωπικό

Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η μαύρη λίστα του θανάτου για τους «ήρωες της πρώτης γραμμής» δυστυχώς δεν φαίνεται να σταματάει εδώ καθώς 50 ακόμα υγειονομικοί νοσηλεύονται σε κλινικές κοροναϊού αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων οι 11 είναι διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).

Επισημαίνεται πάντως ότι στη μαύρη αυτή λίστα των νεκρών υγειονομικών από covid προστέθηκε σήμερα και μια ακόμα νοσοκόμα (σ.σ. 12ος υγειονομικός στο σύνολο) του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών (αν και τα στρατιωτικά νοσοκομεία δεν ανήκουν στο ΕΣΥ) η οποία έδινε για περίπου ένα μήνα σκληρή μάχη με τη νόσο.

Μάλιστα οι 11 ανθρώπινες απώλειες που μετράει το προσωπικό του ΕΣΥ δεν αφορά σε ευπαθείς ομάδες, αλλά σε μάχιμο υγειονομικό προσωπικό και μάλιστα σε ηλικίες μεταξύ 37 έως 60 ετών.

Γιατί το γενικό lockdown δεν πρέπει να είναι στις πρώτες επιλογές της νέας φάσης της επιδημίας

Του Γρηγόρη Γεροτζιάφα*

Να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι χωρίς φτιασίδια ή προβολές των φαντασιώσεων μας.

Α. Το παιχνίδι για τον έλεγχο της επιδημίας χάθηκε στην Ευρώπη (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης).

1. Τα σχέδια εργαστηριακού ελέγχου και ιχνηλάτησης οδεύουν προς μεγαλειώδες ναυάγιο τεράστιου οικονομικού κόστους (και αναφέρομαι σε οργανωμένα συστήματα και όχι στο ελληνικό τσίρκο που βαφτίζει “ήρωες COVID-19”, μοιράζει μάσκες αλεξίπτωτα κλπ).
2. Η ενεργός συμφωνία των πληθυσμών στα βασικά μέτρα προστασίας ελαττώνεται καθημερινά (το να λοιδορούμε αυτούς που δεν βάζουν μάσκα να βρίζουμε του αρνητές της ίωσης κλπ είναι χαμένος χρόνος και ενέργεια). Βέβαια θα ήταν καλό να παρατηρούμε με προσοχή το “κίνημα των συνωμοσιολόγων” και πώς χτίζεται οργανωτικά ο νέος φασισμός στο υλικό που δίνει αυτό το κίνημα (όμως αυτό είναι πολιτικό καθήκον που επίσης δεν έχει καμιά πρακτική σημασία στην αντιμετώπιση της επιδημίας).
3. Η οικονομική κρίση που προϋπήρχε της επιδημίας (τα τρένα με αντίθετη κατεύθυνση στις ίδιες ράγες περιγραφόταν από τους οικονομολόγους πριν από 3 – 4 χρόνια) μπαίνει σε φάση εκθετικής επιτάχυνσης.
4. Η καλλιέργεια ψευδών προσδοκιών στον πληθυσμό για το εμβόλιο που «είναι προ των πυλών» (έρχεται σήμερα, αύριο, τον Δεκέμβρη, την άνοιξη κλπ) το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει την δυσπιστία και άρα να ελαττώνει την κοινωνική συναίνεση στην εφαρμογή των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης. Οι λόγοι που καλλιεργούνται συστηματικά αυτές οι προσδοκίες είναι εύκολα αντιληπτοί (γεωπολιτικά παιχνίδια, οικονομικά συμφέροντα για άμεσα κέρδη, παιχνίδια εξουσίας και επιρροής κλπ).
5. Ο μοναδικός τρόπος περιορισμού της επιδημίας είναι τα μέτρα αποστασιοποίησης που ξεκινούν από τις μάσκες και φτάνουν μέχρι το γενικό lock down. Η μάσκα και το πλύσιμο των χεριών είναι το απλούστερο, καθώς γενικό lock down σήμερα σημαίνει πείνα. Όμως η εφαρμογή τους εξαρτάται από την εκπαίδευση και την συναίνεση του πληθυσμού.

Ας έρθουμε λοιπόν στην ταμπακιέρα. Όσοι υποστηρίξαμε το lock down τον Φλεβάρη – Μάρτη είχαμε απόλυτη γνώση και συνείδηση δύο βασικών παραμέτρων:

Μαύρο κουστούμι

Του Δημήτρη Μαγριπλή*

Ήμουν από τους πρώτους που ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα. Δεν ξέρω τι απέγινε η φωτογραφία με τον πρόεδρο. Την είχα σε περίοπτη θέση, τουλάχιστον μέχρι τον τσακωμό μου με την Βάσω. Εκεί πρέπει να χάθηκε… Λογικά πέταξε καταμεσής της λεωφόρου Συγγρού, μαζί με το τραπεζάκι για τον καφέ. Ευτυχώς δεν χτύπησε κανένα. Από ό,τι μου είπαν, όλα προσγειώθηκαν στον κάδο του δήμου.

Ήταν ώρα περισυλλογής και έτσι χάθηκε για πάντα.  Υπήρχε και η προκήρυξη της Τρίτης του Σεπτέμβρη. Καδραρισμένη  και μάλιστα συλλεκτική. Τελευταία την είδα στο μπάνιο. Τραπεζάκι για ανάγνωση τις ώρες της ανακούφισης. Επάνω σε δύο κουτιά με απορρυπαντικό.   Τι να πεις στα παιδιά, δεν καταλαβαίνουν αξίες…

Πανεπιστήμια δύο ταχυτήτων

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Τις τελευταίες ημέρες γίνεται πολύς λόγος για «Πανεπιστήμια δύο ταχυτήτων», με αναφορά στα πρώην ΤΕΙ και νυν Πανεπιστήμια και με αφορμή τις μετεγγραφές φοιτητών πρώην Τμημάτων ΤΕΙ, που δεν βρίσκουν αντίστοιχα Πανεπιστημιακά Τμήματα. Ας δούμε όμως καλλίτερα το ζήτημα αυτό και ας δούμε ποιά Πανεπιστημιακά Τμήματα συντηρούν την ύπαρξη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης  «μειωμένης ταχύτητος».

Αρχικώς διαπιστώνουμε, από τον τρόπο που ασκούνται σήμερα τα επαγγέλματα και λειτουργεί η κοινωνία,  πως η επιχειρηματολογία περί «επαγγελματικών δικαιωμάτων» που δήθεν δίδουν οι Σχολές, είναι εν πολλοίς έωλη, σε πολύ λίγο χρόνο θα είναι απολύτως έωλη.  Τα όποια «επαγγελματικά δικαιώματα», τα δίνει πρωτίστως η αγορά, δηλαδή οι ανάγκες της κοινωνίας και δευτερευόντως τα επιστημονικά και επαγγελματικά Επιμελητήρια. Τα οποία Επιμελητήρια προσαρμόζονται και αυτά, ίσως με λίγη καθυστέρηση –ιδιαιτέρως στην Ελλάδα- με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.   

Θεολογία και Παράδοση: το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Του Αρχιμ. π. Θεοδόσιου Μαρτζούχου*

“Ιδέες επαναλαμβανόμενες, ή Ζωή παλλόμενη;

Θεία Ευχαριστία

Μικρόβια

Και Ναοί… αντιμικροβιακά καταφύγια

____________________________

Γι’ αυτό σου λέω

Μην κοιμάσαι είναι επικίνδυνο.

Μην ξυπνάς, θα μετανοιώσεις.”

Τ. Λειβαδίτης

Κάθε Κυριακή οι χριστιανοί μαζεύονται εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια και επιτελούν ανάμνηση του θανάτου και της Αναστάσεως του Χριστού με τρόπο που τους έδειξε και τους είπε Εκείνος.

Πήρε το βράδυ του Μυστικού (όχι με την έννοια του κρυφού, αλλά του ασύλληπτου στο νου του ανθρώπου) Δείπνου στα χέρια Του ψωμί και κρασί (συστατικές τροφές της ανθρώπινης ζωής) τα «ανέφερε» στο Θεό και Πατέρα Του τα ευλόγησε και μας είπε ότι αυτά είναι το Σώμα Του και το Αίμα Του. Οι χριστιανοί επειδή Τον αγαπούν και Τον εμπιστεύονται αποδέχονται την διαβεβαίωση Του γι’ αυτό. Ότι δηλαδή είναι Σώμα και Αίμα Του, παρά τα φαινόμενα! Για τα μάτια του σώματος συνεχίζουν να είναι ψωμί και κρασί, στα μάτια όμως της πίστεως είναι Σώμα και Αίμα Του. Άλλωστε και όταν Εκείνος ήταν στη γη ανάμεσά μας, δεν ήταν αντιληπτή στα μάτια μας η θεότητα. Διαρκώς την ανθρώπινη υπόσταση βλέπαμε. Ακόμα περισσότερο όπως λέει και η μεσαιωνική προσευχή «Adoro te devote Latens Deitas…»: «Πάνω στο Σταυρό ήταν κρυμμένη μόνο η θεότητα, εδώ είναι κρυμμένη και η ανθρώπινη ιδιότητα.

Και στις δύο ωστόσο, πιστεύοντας και ομολογούντας τες, ζητώ εκείνο που ζήτησε ο μετανοημένος ληστής: Χωρίς πληγές σαν το Θωμά, να εξετάζω· «Ο Θεός μου» και εγώ να σε ομολογώ. Σ΄ εσένα να έχω την ελπίδα μου· Εσένα ν’ αγαπώ».

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΙΟΔΡΑ στο ΕΣΥ (στοιχεία από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του)

Του Βασίλειου Χριστόπουλου*

Ο κ. Τσιόδρας, εκπρόσωπος  της  επιστημονικής επιτροπής του ΕΟΔΥ και  του Υπουργείου Υγείας  για τον κορωνοϊό,  είναι ένα δημόσιο πρόσωπο. Με τη βοήθεια του μεγεθυντικού φακού των ΜΜΕ  για τρεις μήνες  αποθεώθηκε και  προβλήθηκε ως το πλέον αναγνωρίσιμο  πρόσωπο της συγκυρίας. Έτσι που σήμερα μπορούμε να μιλούμε για φαινόμενο Τσιόδρα.

Την Τρίτη 26/5/2020 ώρα 6 μμ ο κ. Τσιόδρας πραγματοποίησε την τελευταία, δηλαδή   την αποχαιρετιστήρια,  ομιλία του ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας.

Η ομιλία ήταν γεμάτη με τις γνωστές,  σε όσους τον παρακολουθούν, συναισθηματικές εξάρσεις (για ανθρώπινες ζωές, για  παππούδες και γιαγιάδες). Συγκίνησαν και, ως συνήθως,  τονίστηκαν και υπερ-προβλήθηκαν από όλα τα ΜΜΕ.

Ας δούμε κάποια αποσπάσματα που  με προσοχή  απομαγνητοφωνήσαμε από τα βίντεο που κυκλοφορούν με την  ομιλία του.

Στο πρώτο απόσπασμα (ως  εκπρόσωπος της επιστημονικής επιτροπής) μιλά για το ΕΣΥ:

Η νέα κανονικότητα της φτώχειας

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου*

Για πρώτη φορά από την ίδρυσή τους, το 1971, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έστειλαν συνεργεία ανθρωπιστικής βοήθειας σε Μεγάλη Βρετανία και Γερμανία, όπου ο πληθυσμός των αστέγων διογκώθηκε απότομα [1]. Από τα μέσα Απριλίου, τα εστιατόρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο μοιράζουν από 1.000 γεύματα την ημέρα σε φτωχούς. Οι ουρές ανθρώπων με κουπόνια σίτισης μακραίνουν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σε πανηπειρωτική κλίμακα, οι αιτήσεις για επισιτιστική βοήθεια αυξήθηκαν κατά 25% τον περασμένο μήνα, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τραπεζών Τροφίμων (FEBA).

Τα χειρότερα έπονται, καθώς η οικονομική ύφεση που έφεραν τα περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του Covid-19 αποδείχθηκε βαθύτερη από ό,τι περίμεναν οι περισσότεροι και οι κοινωνικές επιπτώσεις της απέχουν πολύ από το να έχουν κορυφωθεί. Το ΔΝΤ προβλέπει ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς η ανεργία θα φτάσει το 10,4% στη Γαλλία, το 12,7% στην Ιταλία, το 14,1% στην Ισπανία και το 22,3% στην Ελλάδα. Τα συστημικά ΜΜΕ που λιβανίζουν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ανακαλύπτουν τώρα ότι το ΔΝΤ έγινε διαβόητο για τις αποτυχημένες προβλέψεις του, αποσιωπώντας ότι επρόκειτο για υπεραισιόδοξες προβλέψεις, οι οποίες είχαν στόχο να δικαιώσουν τα Μνημόνια που τα ίδια συστημικά μέσα και κόμματα τότε εξυμνούσαν.