Αρχείο κατηγορίας Σάρκα μία ή δύο;

Σάρκα μία ή δύο;

Συζυγίας Εγκώμιον

Σχολιάστε

Συζυγίας Εγκώμιον

ὑπὸ ἀνωνύμου τινὸς ἐγγάμου

Ὁ μοναχὸς δὲν θὰ γευθεῖ ποτὲ τὴν ἐμπειρία (πραγματικὸ γεγονὸς) νὰ μοιράζεται τὴ ζωή του, τὴν ὕπαρξή του. Νὰ μοιράζεται μὲ κάποιον ἄλλον τὸ κορμί του, τὸν πόθο καὶ τὶς ἐνορμήσεις του, τὴν τροφὴ τὴν κερδισμένη μὲ τὸν μόχθο του, τὴν ὅποια στέρησή του καὶ τὴν ὅποια ἄνεση. Δὲν θὰ μοιραστεῖ ὁ μοναχὸς ποτὲ μὲ κανέναν τὸ ὄνομά του, αὐτὸ ποὺ τοῦ ἐξασφαλίζει μετοχὴ στὴν κοινωνία τῶν σχέσεων. Δὲν θὰ γευθεῖ κανένα εἶδος μοιρασιᾶς τοῦ ἑαυτοῦ, «ἀπώλειας» τῆς «ψυχῆς» του -μοιρασιᾶς ἢ «ἀπώλειας» ποὺ εἶναι ἐπιπλέον καὶ αὐτονόητη, «φυσική», δίχως τὸ παραμικρὸ ἐνδεχόμενο νὰ βιωθεῖ ὡς ἀξιομισθία.

Η ερειπωμένη πολιτεία & παρελάσεις υπερηφάνειας

Σχολιάστε
  Η “ερειπωμένη πολιτεία” και οι “παρελάσεις υπερηφάνειας”

 

                                   Του φιλαλήθη/philalethe00

 

Την παρελθούσα Κυριακή έλαβε χώρα εν μέσαις Αθήναις το γνωστό φεστιβάλ και παρέλαση «υπερηφάνειας» των ομοφυλοφίλων / αμφισεξουαλικών κλπ. καταπιεσμένων ομάδων του πληθυσμού. Επρόκειτο, άραγε, για αυτό που μας πληροφόρησαν ορισμένα ΜΜΕ, δηλαδή για μια «γιορτή ισότητας»; Αν κρίνουμε από την σχετική ανάρτηση στη επίσημη ιστοσελίδα του «φεστιβάλ» που διενεργείται εδώ και έξη έτη, όχι … ακριβώς: «…είμαι περήφανος/περήφανη γι’ αυτό που είμαι κι επειδή σε μία κοινωνία που παραμένει ομοφοβική δεν κρύβομαι, ζω τη ζωή μου όπως θέλω και διεκδικώ τα δικαιώματα μου.»

Μια εμπειρία για τον Γάμο

Σχολιάστε

Μια εμπειρία για τον Γάμο

ΟΜΙΛΙΑ της Ελένης Καραγιάννη*   

Ευχαριστώ πάρα πολύ  τον πατέρα Γαβριήλ για την πρόσκλησή του και τα καλά του λόγια. Ήθελα και εγώ να εκφράσω την χαρά μου και την συγκίνησή μου μέσα σε ένα χώρο που αισθάνομαι ότι οφείλω πάρα πολλά. Γιατί αν έχεις ευεργετηθεί σε ένα χώρο και ιδίως στα χρόνια της νιότης, νομίζω ότι η ευγνωμοσύνη είναι πολύ μεγάλη γιατί είναι σε κρίσιμη φάση της ζωής. Αυτή η αγκαλιά. αυτός ο χώρος, αυτή η προοπτική που μας έδωσε ο Άγιος Ανδρέας … Είχα την μεγάλη χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον πατέρα Γαβριήλ τότε που ήταν μια φλόγα και μια φωτιά στα νιάτα του.

Συνέχεια →

Περί Χριστιανικού φεμινισμού (β’)

Σχολιάστε

Περί Χριστιανικού φεμινισμού (β’ μέρος)

         Του φιλαλήθη/philalethe00

Είχαμε μείνη στο σημείο εκείνο όπου θα εξετάζαμε την Ορθόδοξη θέση στο ζήτημα αυτό. Μπορούμε να προσκομίσουμε μία πλειάδα κειμένων για το ζήτημα αυτό, αλλά, επειδή δοκιμιογραφούμε, θα ήταν πέρα από τα όρια της “φόρμας”. Κατ’αρχάς, σημειωτέον εστί, για το ζήτημα αυτό, έχω “φωτιστεί” από μία σειρά εξαίρετων βιβλίων, όπως :

α) ”Η γυναίκα στην καθ’ημάς Ανατολή”, της Β.Καλογεροπούλου-Μεταλληνού, εκδ. Αρμός.
β)“Πρόγονοι”, Κ. Σαρδελή, κεφάλαιο “χριστιανικός φεμινισμός».

Συνέχεια →

Περί Χριστιανικού φεμινισμού (α’)

Σχολιάστε

Περί Χριστιανικού φεμινισμού (α’ μέρος)

         Του φιλαλήθη/philalethe00

Στα προηγούμενα είδαμε μίαν ορισμένη ανατομία κοσμοθεωρητική των συνήθων κοσμικών φεμινιστών, που είναι, συχνά, ως ελέχθη, “φωταδιστές”.

Η κλωνοποίηση που αφανίζει ζωές

Σχολιάστε

 

Η κλωνοποίηση που αφανίζει ζωές

Τι μπορεί να συμβεί όταν ένα παιδί έρθει στον κόσμο όχι σε μια στιγμή πάθους αλλά υπέρμετρης επιστημονικής φιλοδοξίας 

Της Ιωάννας Σουφλέρη*

 ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

  2026. Σαλόνι αστικού σπιτιού. Μια καλοβαλμένη γυναίκα περίπου 50 ετών μιλάει στο τηλέφωνο που είναι στερεωμένο στο αφτί της. Το πρόσωπό της είναι ταραγμένο και οι κινήσεις των χεριών της φανερώνουν νευρικότητα.
– Παραβάτης από κούνια, Στέλλα μου. Να σε κοιτάει στα μάτια και να σου κάνει τη νύχτα μέρα. Και ‘γώ δεν ξέρω τι θα απογίνω μ’ αυτό το παιδί. Άκου Αυτόφωρο!

-…
Συνέχεια →

Γυναίκες, Ιεροσύνη, Ορθοδοξία

Σχολιάστε

Το Γυναικείο κίνημα και η Ορθοδοξία

Του Κώστα Μυγδάλη*

Είναι πολύ δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι ο Χριστιανισμός ως θρησκεία, τουλάχιστον όσον αφορά την διδασκαλία του, υποβάθμισε τη θέση της γυναίκας, αφού αν ειδωθεί καθαρά ιστορικά, υπήρξε στο ξεκίνημά του μια θρησκεία δημιούργημα των γυναικών-μυροφόρων, των πρώτων «από θέας» Ευαγγελιστριών.

Είναι πολύ δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι ο Χριστιανισμός ως θρησκεία, τουλάχιστον όσον αφορά την διδασκαλία του, υποβάθμισε τη θέση της γυναίκας, αφού αν ειδωθεί καθαρά ιστορικά, υπήρξε στο ξεκίνημά του μια θρησκεία δημιούργημα των γυναικών – μυροφόρων, των πρώτων «από θέας» Ευαγγελιστριών.[1]

Το σύμφωνο συμβίωσης και η Εκκλησία

Σχολιάστε

Το σύμφωνο συμβίωσης και η Εκκλησία

Του (παπα) Κώστα Ε. Μπέη 

 

Στην ιουδαϊκή παράδοση, η μητέρα του γαμπρού τον στεφάνωνε εν μέσω συγγενών και φίλων, δίχως ιεροτελεστία, επακολουθούσε δε ευωχία οίνου. Οι πλούσιοι είχαν πλήθος συζύγων και παλλακίδων. Η πορνεία απαγορευόταν μόνο για τις Ισραηλίτισσες. Οπωσδήποτε οι προφήτες κατέκριναν κάθε ερωτική απόλαυση, συρρικνώνοντας την αποστολή του γάμου στην παιδοποιία -κατά την εντολή του Γιαχβέ, «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε».

Τα πρόσωπα του Γάμου

Σχολιάστε

Τα πρόσωπα του Γάμου, σχέση και υπακοή στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Προσέγγιση  από επιλογές  των ακολουθιών του Αρραβώνα και του  Γάμου

 Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

 

1. Εισαγωγή.

Πολύ μελάνι έχει χυθεί  τους τελευταίους αιώνες για τις λεγόμενες «σχέσεις των δύο φύλων» γενικώς και των προγαμιαίων και μεταγαμιαίων σχέσεων ειδικώς.

Και από τις δύο τάσεις απουσιάζει συνήθως η εκκλησιολογική αντίληψη και στόχευση[i]. Σπάνια θεωρείται το γαμήλιο ζευγάρι ως ζευγάρι δύο προσώπων, το ένα αρσενικό και το άλλο θηλυκό, άνδρας και γυναίκα. Συνήθως μιλάμε για άνδρα και γυναίκα, όπου όμως στη σκέψη και την πρακτική κυριαρχεί το χαρακτηριστικό του φύλου και όχι το ανθρώπινο υποκείμενο – πρόσωπο. Αποτρόπαια απόδειξη σ’ αυτό αποτελεί η άμβλωση, ως τρόπος αντισύλληψης. Διότι μ’ αυτή δεν είναι μόνο τα δύο πρόσωπα που λειτουργούν με το χαρακτηριστικό του φύλλου μόνο, αλλά και ο πιθανός καρπός της ερωτικής τους πράξης, το  έμβρυο, το οποίο φέρεται να  αποτελεί μια «μια μάζα από ιστούς»[ii].