Αρχείο κατηγορίας Πάμε με … auto stop

Πάμε με … auto stop

Ο καιρός γαρ εγγύς ή τα αδιέξοδα της «νέας μεταπολίτευσης»

Ο καιρός γαρ εγγύς
(ή τα αδιέξοδα της «νέας μεταπολίτευσης»)

Του Γιώργου Καραμπελιά

Όσοι στη μακρά διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξαμε μόνιμοι και σταθεροί επικριτές μιας εποχής ψεύδους, μεταμορφισμού, συλλογικών αυταπατών και ανενδοίαστης απάτης, βρισκόμαστε διχασμένοι ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη. Χαρά γιατί επιτέλους αυτό το σύστημα βαδίζει στην έξοδό του από την ιστορία και έχουμε την αίσθηση ότι δικαιώθηκε μια ανυποχώρητη και συστηματική αντίθεση σε αυτό και, ταυτόχρονα, μια βαθύτατη λύπη γιατί αυτή η έξοδος πραγματοποιείται μέσα από μεγάλες καταστροφές για τη χώρα.

Συνέχεια

Περί δικαστών και ενστόλων

Περί δικαστών και ενστόλων

Του Χρήστου Λάσκου*

Αφορμή για το μικρό σχόλιο, που ακολουθεί, αποτελεί το γεγονός πως υπέπεσε στην αντίληψή μου ότι αρκετοί σύντροφοι, που εκπροσωπούν (;) το ΣΥΡΙΖΑ στην τηλεόραση είναι εξαιρετικά γαλαντόμοι σε ό,τι αφορά το θέμα των αμοιβών δικαστών και ενστόλων. «Χθες» να ρυθμιστεί το ζήτημα, ισχυρίζονται με παρρησία αρκετοί εξ αυτών των συντρόφων.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν; Υπάρχει τέτοια θέση του κόμματος; Υποστηρίξαμε στη Βουλή την “εφαρμογή των σχετικών δικαστικών αποφάσεων”. Νομίζω όχι.

Συνέχεια

Σκέψη για την συγκυρία – μετά τις ευρωεκλογές του 2014

Σκέψη για την συγκυρία [μετά τις ευρωεκλογές του 2014]

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

 Στρατηγικός επανεξοπλισμός της Αριστεράς για ένα νικηφόρο κοινωνικό ανένδοτο με στόχο την ανατροπή της άθλιας συγκυβέρνησης, της εξοντωτικής λιτότητας και της αποικιοποίησης της χώρας.

1. Αυτό που ξεχωρίζει τον επαναστάτη πολιτικό από τον προφήτη θρησκευτικής σέχτας δεν είναι τόσο το είδος του μεσσιανικού οράματος – και οι δύο επαγγέλλονται κάποιου είδους λύτρωση της ανθρωπότητας – όσο η διαφορετική αντίληψή τους για το χρόνο. Ο πρώτος έχει ως χρονικό ορίζοντα το άπειρο, την αιωνιότητα, ενώ ο δεύτερος τον πεπερασμένο κοινωνικό και πολιτικό χρόνο.

Διανύουμε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, στην οποία θα κριθούν οι προοπτικές του ελληνικού εργατικού κινήματος και της Αριστεράς για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και για μια ολόκληρη ιστορική εποχή. Μια συγκυρία που συμπυκνώνει κατά πολύ τον πολιτικό χρόνο και αναγκάζει όλους τους μαχόμενους και σκεπτόμενους ανθρώπους της Αριστεράς να πάρουν σοβαρές αποφάσεις κάτω από κάθε άλλο παρά ώριμες για το απελευθερωτικό τους εγχείρημα συνθήκες.

Συνέχεια

Τρία διδάγματα για την Αριστερά προς τη Κυβέρνηση Σωτηρίας

Τρία διδάγματα για την Αριστερά προς τη Κυβέρνηση Σωτηρίας

Του Νίκου Κοτζιά

Μετά το πετυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα για τον Σύριζα θέλω να μιλήσω ως φίλος για το μεγαλύτερο κόμμα του τόπου, ως ο άνθρωπος που διατύπωσε τη θέση ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει στη χώρα χωρίς τον Σύριζα», αλλά και τίποτα το ουσιαστικό και αποτελεσματικό «δεν μπορεί να κάνει ο Σύριζα χωρίς τους άλλους», χωρίς «εμάς τους υπόλοιπους». Η ανάλυσή μου έχει ως αφετηρία ότι ναι μεν ο Σύριζα διαθέτει μια αριθμητική και πολιτική πρωτοκαθεδρία αλλά δεν έχει ακόμα αποκτήσει την πολιτική και κοινωνική ηγεμονία. Στην ανάλυση που κάνω, δεν με ενδιαφέρει τόσο η αξιολόγηση αν τα εκλογικά αποτελέσματα ήταν καλά ή όχι, που ήταν, όσο το ποια είναι τα προς υπέρβαση προβλήματα προκειμένου να υπάρξει μια σταθερή πλειοψηφία για αλλαγή στη χώρα και να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση Σωτηρίας. Εξίσου με ενδιαφέρει και προτείνω μια διαφορετική ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ανάγνωση από την οποία προκύπτει και το από πού θα αντληθούν κύρια δυνάμεις συγκρότησης της αναγκαίας πλειοψηφίας.

Συνέχεια

Ο γυαλός ως συνήθως στραβός, το βασικό είναι ότι στραβά αρμενίζουμε

Ο γυαλός ως συνήθως στραβός, το βασικό είναι ότι στραβά αρμενίζουμε

Του Χρίστου Τουλιάτου

Touliatos-Christos

Ας ξεκινήσω εντελώς ασυνήθιστα αντιγράφοντας από το λήμμα ΚΚΕ μ-λ της ελληνικής έκδοσης της Wikipedia (τα έντονα γράμματα δικά μου):

Το ΚΚΕ (μ-λ) διασπάστηκε το 1982, όταν η πλειοψηφία των στελεχών του παραιτήθηκε από την Κεντρική Επιτροπή. Εκείνη την περίοδο, το ΚΚΕ (μ-λ) είχε στις τάξεις του 3.000 μέλη, όντας το μεγαλύτερο εξωκοινοβουλευτικό αριστερό κόμμα.

Η κρίση προήλθε από τις κολοσσιαίες διεθνείς πολιτικές εξελίξεις των τελών της δεκαετίας του ’70, όπως και από εσωτερικούς ελληνικούς λόγους, όπως η διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Στις νέες αυτές συνθήκες, το ΚΚΕ (μ-λ) δε μπόρεσε να αναπτύξει μια νέα στρατηγική που θα διατηρούσε την αυτόνομη και αυξανόμενη παρουσία του στην πολιτική ζωή της χώρας. Η κρίση στο ίδιο το κόμμα εκφράστηκε μετά το 2ο Συνέδριο του 1981, με τη μη υλοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου.

Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να απευθύνω το (αυτό)κριτικό ερώτημα αν αυτό (θα έπρεπε να) μας θυμίζει κάτι. Θυμίζει πολλά, αλλά οι γραμμικές ιστορικές αναγωγές δεν είναι γενικά καλός σύμβουλος. Θα πω λοιπόν συνοπτικά κάποιες σκέψεις για το σήμερα και την προοπτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Συνέχεια

Ανακοίνωση από την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών

Ανακοίνωση από την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών

paremv-anasygr-met-diex

1. Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου δεν φέρνουν κάποια μεγάλη τομή στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης. Συνολικά ο συσχετισμός δεν τροποποιείται σε θετική κατεύθυνση. Υπάρχει πτώση των συντηρητικών και μικρότερη των σοσιαλδημοκρατών η οποία όμως δεν ευνοεί το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ούτε ακριβώς τα νεοναζιστικά κόμματα.

Συνέχεια

Μια πρώτη εκτίμηση για τα αποτελέσματα των περιφερειακών

Μια πρώτη εκτίμηση για τα αποτελέσματα των περιφερειακών

Του Κώστα Μαραγκού

Οι “ανεξάρτητοι” του Πασοκ έχουν χρεωθεί στη γραμμή Ελιά, ποτάμια και τζήμεροι. Ο Καρυπίδης στην Δ. Μακεδονία, και Τζιτζικώστας στην Κ. Μακεδονία στους ΑΝΕΛ, ΕΠΑΜ, μαζί με λοιπή λαϊκή δεξιά κοκ. Ο άνεμος της αλλαγής που περίμενε η αριστερά του ώριμου φρούτου δεν ήλθε, παρά τα πρώτα exit pol που έδιναν μια τέτοια εντύπωση.

Συνέχεια

Ο Μιχ. Μπακούνιν γιὰ τὴν ἔννοια τῆς πατρίδας

Ο Μιχαήλ Μπακούνιν γι τν ννοια τς πατρίδας

 

[…] Ἡ εὐημερία τοῦ κράτους εἶναι ἡ ἀθλιότητα τοῦ πραγματικοῦ ἔθνους, τοῦ λαοῦ. […] Τὸ κράτος δὲν εἶναι ἡ πατρίδα. Οἱ λαϊκὲς μάζες ὅλων τῶν χωρῶν ἀγαποῦν βαθιὰ τὴν πατρίδα τους. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι μιὰ φυσικὴ πραγματικὴ ἀγάπη. Ὁ πατριωτισμὸς τοῦ λαοῦ δὲν εἶναι ἰδέα ἀλλὰ γεγονός. […] Ἡ πατρίδα, ἡ ἐθνικότητα, ὅπως καὶ ἡ ἀτομικότητα, εἶναι ἕνα γεγονὸς φυσικὸ καὶ κοινωνικό, ψυχολογικὸ καὶ ἱστορικό, ταυτόχρονα. Δὲν εἶναι μιὰ θεωρητικὴ ἀρχή. Δὲν μποροῦμε νὰ ὀνομάσουμε ἀνθρώπινη ἀρχή, παρὰ ὅ,τι εἶναι καθολικό, κοινὸ σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Ἡ ἐθνικότητα τοὺς χωρίζει. Δὲν εἶναι λοιπὸν ἀρχή.

Συνέχεια

Συγκοινωνίες τέλος – Σε ιδιώτες τα λεωφορεία

Συγκοινωνίες τέλος – Σε ιδιώτες τα λεωφορεία

Μύθοι και πραγματικότητες για την κατάσταση στα μέσα μαζικής μεταφοράς



 Του Λεωνίδα Βατικιώτη

 

Θέμα χρόνου, και μάλιστα πολύ λίγων μηνών, είναι να ξεκινήσει η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης των αστικών λεωφορείων της Αθήνας, που θα σηματοδοτήσει δραματική επιδείνωση των συνθηκών μετακίνησης για εκατομμύρια κατοίκους του Λεκανοπεδίου. Και μάλιστα όχι για όλους, αλλά για τους πιο φτωχούς: συνταξιούχους, έφηβους, εργάτες – εργάτριες και νοικοκυρές, όλους αυτούς, δηλαδή, που στερούνται του δικού τους ιδιόκτητου μεταφορικού μέσου και χρησιμοποιούν τα δημόσια μέσα ή αυτά, τέλος πάντων, που όφειλαν να είναι δημόσια για τις μετακινήσεις τους.

Έτσι, η επικείμενη ιδιωτικοποίηση των αστικών λεωφορείων είκοσι δύο χρόνια μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που ξεσήκωσε θύελλα οργισμένων διαμαρτυριών στην ελληνική κοινωνία, αποτελώντας μέχρι σήμερα ένα επιτυχές παράδειγμα για το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει ένας αγώνας, εναντίον της ιδιωτικοποίησης, θα σημάνει οικονομική αιμορραγία για το πενιχρό και διαρκώς συρρικνούμενο εισόδημα των στρωμάτων αυτών και απερίγραπτη καθημερινή ταλαιπωρία, με ατελείωτες ουρές στις στάσεις και πολύ… ποδαρόδρομο.

Σε ιδιώτες οι γραμμές-«φιλέτα»


«Η ψήφιση του νόμου για τα ΚΤΕΛ, που αναμένεται να γίνει τον Ιούνιο, θα δώσει το "πράσινο φως" στους ιδιώτες να μπουν στις δημόσιες μεταφορές της Αθήνας, ξεκινώντας φυσικά από τα "φιλέτα"», δηλώνει στα «Επίκαιρα» ο Σταύρος Μάνικας, οδηγός στα λεωφορεία και συνδικαλιστής στο σωματείο εργαζομένων της ΕΘΕΛ. «Βέβαιο είναι ότι οι ιδιώτες, αξιοποιώντας επιπλέον έναν προγενέστερο νόμο, τον 3320, θα εισέλθουν στις λεγόμενες γραμμές-κορμούς. Στις γραμμές, π.χ., που πάνε στο λιμάνι ή το αεροδρόμιο. Με μέσο όρο 50 επιβάτες κάθε λεωφορείο επί 5 ευρώ που είναι το εισιτήριο βγαίνει ένα σίγουρο έσοδο 250 ευρώ σε μία ώρα!».

Η υπερπροσφορά ιδιωτών που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν τα σίγουρα κέρδη των γραμμών-«φιλέτων» θα συνοδευτεί από την εγκατάλειψη των άγονων, όπως χαρακτηρίζονται, γραμμών. «Σήμερα υπάρχουν δεκάδες γραμμές που εξυπηρετούνται στο πλαίσιο του κοινωνικού έργου που επιτελούν δημόσιες συγκοινωνίες. Για παράδειγμα, και με βάση τη δική μου εμπειρία από τον Πειραιά γραμμές όπως η 871 Πειραιάς – Ελευσίνα μέσω Σχιστού ή η 803 Πειραιάς – Δάσος Χαϊδαρίου, που είχε κοπεί και ξαναλειτούργησε κατόπιν δικών μας εργατικών παρεμβάσεων δεν θα έχουν καμία τύχη. Θα κοπούν απ τους ιδιώτες, μια και θα χαρακτηριστούν ασύμφορες, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι εξυπηρετούν μεροκαματιάρηδες ανθρώπους, που διαφορετικά θα πρέπει να πληρώσουν ταξί ή να σπαταλήσουν πολλαπλάσιες ώρες για να πάνε στη δουλειά τους».

 

Συρρίκνωση δρομολογίων


Και η κατάσταση όμως που υπάρχει μέχρι σήμερα κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή μπορεί να χαρακτηριστεί. «Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές μειώσεις στη συχνότητα που περνούν τα λεωφορεία», συνεχίζει ο κ. Μανίκας. «Στις γραμμές 824 και 825 Πειραιάς – Άγιος Αντώνης, στην Αμφιάλη, π.χ. μέχρι πριν από δύο χρόνια το λεωφορείο περνούσε ακόμη και κάθε έξι λεπτά. Τώρα περνάει κάθε τέταρτο. Ενώ η γραμμή 826 κάθε Κυριακή απόγευμα μένει με ένα λεωφορείο. Το μεγάλο πλήγμα, πάντως, τα δρομολόγια το δέχτηκαν από τους ΣΕΠίτες, επί Μητσοτάκη. Τότε καταργήθηκαν τα τελευταία δρομολόγια στις δώδεκα το βράδυ, τα οποία ουδέποτε επανήλθαν. Τώρα η συρρίκνωση των δρομολογίων είναι αποτέλεσμα της έλλειψης οδηγών και λεωφορείων. Και τα δύο προβλήματα είναι αποτέλεσμα της μνημονιακής πολιτικής των περικοπών.

Για να έχετε μια εικόνα, αρκεί να σας αναφέρω ότι σήμερα στην ΕΘΕΛ απασχολούνται 4.500 οδηγοί σε σύνολο 6.500 εργαζομένων, όπου επιπλέον συμπεριλαμβάνονται τεχνίτες, διοικητικοί κ.ά. Δεδομένου ότι στο στόλο της ΕΘΕΛ υπάρχουν περίπου 2.000 λεωφορεία και κάθε λεωφορείο χρειάζεται 3,8 οδηγούς (1,9 οδηγούς σε καθεμία από τις δύο βάρδιες), αυτό σημαίνει ότι σήμερα για να προσφέρουμε το αναγκαίο συγκοινωνιακό έργο θα θέλαμε γύρω στους 7.600 οδηγούς!». Ως αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης, καθημερινά κόβονται δρομολόγια που εκτιμάται ότι αντιστοιχούν στο 20% των προγραμματισμένων.

 

Οχήματα που κόβονται στη μέση


«Δραματική όμως είναι η κατάσταση που επικρατεί και με τα οχήματα», συνεχίζει ο κ. Μανίκας. «Ειδικότερα αφότου η τελευταία μεγάλη παραγγελία 405 οχημάτων που έγινε από τον Κοντέλη αποδείχτηκε εξόχως προβληματική. Ποιος δεν θυμάται τα λεωφορεία που καίγονταν στο δρόμο; Ή εκείνα που κόβονταν στη μέση; Το πρόβλημα διευθετήθηκε με την εγκατάσταση στους χώρους της ΕΘΕΛ συνεργείων του Κοντέλη που επιδιορθώνουν τις βλάβες. Ακόμη κι έτσι όμως, πολλά οχήματα, προερχόμενα είτε από αυτή την παραγγελία είτε λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, παραμένουν σε ακινησία μειώνοντας de facto το μεταφορικό έργο».

Αποτέλεσμα της έλλειψης λεωφορείων και προσωπικού είναι η κάθετη πτώση των χιλιομέτρων που διανύονται από 180 εκατομμύρια το 2009 σε 116 εκατομμύρια το 2012, όπως φαίνεται στον Πίνακα I, μείωση που αντιστοιχεί στο 36% μέσα σε τρία χρόνια. Σε ό,τι αφορά δε στους επιβάτες, με βάση πάλι τον ίδιο πίνακα, η μείωση που έχει επέλθει (από 851 εκατομμύρια το 2009 σε 684 εκατομμύρια το 2012) αντιστοιχεί στο 20%. Πρόκειται για στατιστικές της ντροπής, καθώς αυτή ακριβώς την περίοδο, που λόγω της κρίσης χιλιάδες άνθρωποι πούλησαν τα Ι.Χ. αυτοκίνητα τους ή σταμάτησαν να τα χρησιμοποιούν λόγω της ανόδου της τιμής της βενζίνης, αντί να αυξηθούν τα δρομολόγια των λεωφορείων, μειώθηκαν.

 

Δραματική μείωση των μισθών


Φαίνεται επίσης ότι κανένα κοινωνικό όφελος δεν είχαν οι θυσίες των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες, που κατά μέσο όρο είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται κατά 55%. «Με είκοσι πέντε χρόνια προϋπηρεσία και δύο παιδιά, ο μισθός μου έφτασε στα 1.030 ευρώ. Πάρτε δε υπόψη σας τις επαγγελματικές ασθένειες από τις οποίες μαστίζεται ο κλάδος μας. Το 60% των οδηγών μεταξύ 45 και 55 ετών υποφέρει από κάποια επαγγελματική ασθένεια που την απέκτησε την ώρα της δουλειάς. Ειδικά καρδιολογικά, σκελετικά (αυχενικά και μέση) και προστάτης κάνουν θραύση».

 

 

Στο κενό επίσης έπεσε και η λεηλασία των επιβατών μέσω των υπέρογκων αυξήσεων στις τιμές των εισιτηρίων, καθώς, απ' ό,τι φάνηκε, η άνοδος της τιμής δεν έφερε βελτίωση του συγκοινωνιακού έργου. Καμία ανταποδοτικότητα! Στην πραγματικότητα η άνοδος της τιμής των εισιτηρίων στο 1,40 ευρώ συνοδεύτηκε από επιδείνωση του συγκοινωνιακού έργου, που διευκολύνει όμως αφάνταστα τους ιδιώτες, καθώς, ρίχνοντας την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και αυξάνοντας το κόστος, είναι ανοιχτός ο δρόμος για μια επικερδή και χωρίς ρίσκα ιδιωτικοποίηση.

Πρέπει, ωστόσο, να τονίσουμε ότι η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συγκοινωνιών δεν υπαγορεύεται από κάποια ανάγκη ελάφρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού, ώστε να πάψουν να επιβαρύνονται τα δημόσια οικονομικά. Όπως φαίνεται στον Πίνακα II, που προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2013 (σελ. 149 και 151), ο ΟΑΣΑ, που συνενώνει τις Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ ΑΕ), κι αυτές με τη σειρά τους την ΕΘΕΛ και τον ΗΛΠΑΠ, και τις Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ ΑΕ), που συνενώνουν Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, από το 2011 έχουν θετικό οικονομικό αποτέλεσμα, που φέτος θα είναι 8,83 εκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν τριπλάσιο από το οικονομικό αποτέλεσμα του 2011 (3,03 εκατ. ευρώ). Λόγω λοιπόν κυρίως της μεγάλης μείωσης των μισθοδοσιών, αποτέλεσμα της μείωσης μισθών και προσωπικού, που μεταφράζεται φυσικά σε φτώχεια και εντατικοποίηση της εργασίας για τους εναπομείναντες, οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι κερδοφόρες. Και αντί αυτό το κέρδος να αξιοποιηθεί, είτε στην κατεύθυνση ποιοτικής αναβάθμισης του μεταφορικού έργου προς όφελος της ποιότητας ζωής των κατοίκων του Λεκανοπεδίου είτε ακόμη και μείωσης του εισιτηρίου για νέες κατηγορίες αναξιοπαθούντων (π.χ. ανέργων), η τρόικα εσωτερικού αποφάσισε να το χαρίσει στους ιδιώτες… 

ΠΗΓΗ: "Επίκαιρα". Το είδα: Πέμπτη, 9 Μαΐου 2013, http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/05/blog-post_5774.html

Το ένα (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας …

Το ένα (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας «αλλάζει» τη σχέση πολίτη κράτους

 

Από τη ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ*

 

– Από τη σιωπή των αμνών στην πολιτική ανυπακουή!

– «Οι στρατιωτικές τακτικές είναι του ελευθέρου σκοπευτή, της ενέδρας και της επιδρομής. Οι πολιτικές τακτικές είναι ο τρόμος, ο εκβιασμός και η δολοφονία» Αυτό ακολουθεί η εξουσία σήμερα για να πάρει τους φόρους για τους δανειστές τοκογλύφους! 

Τα δύο κυρίως τελευταία χρόνια άρχισε να φουντώνει ένας νέος αυθόρμητος νομικός και κινηματικός αγώνας συλλογικής άρνησης στους τεράστιους αστικούς μηχανισμούς με την μη καταβολή του χαρατσιού των υπέρογκων τελών κυκλοφορίας. Πρωτεργάτης και εμπνευστής (με νομική τεκμηρίωση) ο Γιώργος Καλούσης, Δικηγόρος (παρά Αρείου Πάγου, ΣΤΕ) και σήμερα περιφερειακός σύμβουλος Ιονίων Νήσων, επικεφαλής ανεξάρτητης κίνησης «ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» επώνυμο μέλος της κοινωνίας της Κέρκυρας.

Από τα πέρσι στο θέμα δραστηριοποιούνται με μεγάλη συμμετοχή πολίτες από το Αγρίνιο και από φέτος και από το Μεσολόγγι. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα με πυρήνες το Αγρίνιο και την Κέρκυρα και με την βοήθεια του ιντερνέτ φούντωσε  ένα πανελλαδικό δίκτυο αντίστασης και ανυπακοής από το Κιλκίς, την Θεσσαλονίκης, την Εύβοια (Κάρυστο), Λαμία, Λάρισα, Αττική, την Ηλεία, Καλαμάτα, Κόρινθο, Αίγιο, Πάτρα, Κρήτη, Κεφαλονιά, Τρίκαλα κ.α. με βασικό συστατικό στοιχείο της κοινωνικής αλληλεγγύης για συνύπαρξη από την ολέθρια οικονομική πολιτική των μνημονίων υπηρετώντας τις πραγματικές προτεραιότητες των πολιτών. 

Η αμφισβήτηση δηλαδή των δομών του αστικού κράτους και των πολιτικών εκπροσώπων του, όπου υποβαθμίζουν συνεχώς τη ζωή των πολιτών και των οικογενειών μας, προκειμένου να υπηρετηθούν ξένα και ντόπια τραπεζικά και πολυεθνικά συμφέροντα μετατρέποντας τη ελληνική κοινωνία σε ένα απέραντο φτωχοκομείο

Η αντίσταση αυτή της κίνησης του 1ος ευρώ για το χαράτσι των τελών κυκλοφορίας που επιβάλουν οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες υπηρετώντας την αόρατη παγκόσμια τάξη πραγμάτων, όπως και τα κινήματα δεν πληρώνω και των πλατειών ως νέα μορφή συλλογικών δράσεων και πολιτικής ανυπακοής δεν… έτυχαν της προσοχής από τα παραδοσιακά κόμματα αλλά ούτε και η αριστερά όλου του φάσματος έδωσε την ανάλογη προσοχή. Ίσως να θεωρούν ότι επειδή δεν είναι συντεταγμένο δεν ανήκει στο κίνημα! Πάντως η ιστορία θα είναι αμείλικτη για όλους μας.  Που είναι οι εργαζόμενοι στις Δ.Ο.Υ; Που είναι τα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία, η αυτοδιοίκηση, κ.α; Μήπως τελικά αισθάνονται περισσότερο ασφάλεια στη διαχείριση της ήττας από την επιδίωξη της σύγκρουσης;

Η ταξική διαστρωμάτωση πλέον δεν θα καθορίζεται από τον βαθμό συμμετοχής του ατόμου στη σχέση παραγωγή των αγαθών αντίθετα καθορίζεται πλέον από το βαθμό συνείδησης και τη δυνατότητα ενός εκάστου των πολιτών στην καλός εννοούμενη καταναλωτική του πίστη. Ο μισθωτός και ότι έχει απομείνει από τους μικρομεσαίους αγρότες (οι άνεργοι δεν υπολογίζονται από την τρόικα!) οδηγούνται σε μια σύγχρονη φτώχεια! Στα υπόγεια της εσχατιάς έχει συμπαρασυρθεί η μεσαία τάξη και κινδυνεύουν να βρεθεί και τμήμα των εύπορων τμημάτων του κοινωνικού ιστού! Η νέα κατοχική συνθήκη θα διαθέτει μεγάλη επάρκεια πολυεθνικών βιομηχανοποιημένων (πλέον) αγαθών, αφού αποσάρθρωσαν την αγροτική παραγωγή της χώρας (με τις ευρωπαϊκές ολοκληρώσεις),  χωρίς όμως οι νεόπτωχοι έλληνες να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σ' αυτά. Στόχος της ευρωπαϊκής ελίτ να υπάρξει μια οικογενειακή και κοινωνική κατάθλιψη με το φάντασμα της κρίσης πάνω από τις πόλεις, με την καλλιέργεια ενός ιδιότυπου φόβου υποταγής στο 4ο Raix ώστε να μαζεύουν ευκολότερα τους φόρους και για την γρηγορότερη εξαγορά της γης των προγόνων μας για ένα κομμάτι ψωμί!

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι οι νόμοι έχουν ως σκοπό ύπαρξης να ρυθμίζουν την αρμονία της κοινωνίας και την εύρυθμη λειτουργία της συλλογικής συνύπαρξής μας, είναι για να εξασφαλίζουν όρους συλλογικής και ατομικής ευημερίας και ανάπτυξης. Κι όχι για να μεταβάλλουν τους πολίτες σε τροφίμους στρατοπέδου συγκέντρωσης και να κάνουν την χώρα ένα μεταμοντέρνο ΑΟΥΣΒΙΤΣ.

 Οι ντόπιοι υπηρέτες τους υπονόμευσαν, υποκατέστησαν και τελικά διέλυσαν το κράτος πρόνοιας που σήμερα ανοικτά ανακηρύσσεται από όλους αυτούς σε παράγοντα καθυστέρησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης… Αυτό θέλουν οι Μερκε(ληστές) να τα πάρουν όλα τσάμπα για να αρχίσει το πάρτι με τις οικονομικές ζώνες και την συνεκμετάλλευση του ορυκτού, και εναέριου πλούτου. Και ο ελληνικός λαός να γίνει δούλος στους αποικιοκράτεςΌσοι περισσέψουν! Η κόντρα μεταξύ των ευρωπαϊκών και των υπερατλαντικών συμφερόντων γίνεται για τον έλεγχο των ορυκτών καυσίμων που εξαντλούνται στην ανατολή και την εκμετάλλευση του πλούτου στον ευρωπαϊκό νότο, αφού πρώτα εξαθλιώσουν τους λαούς. Σε λίγο η μεταφορά θα αντικατασταθεί με τον παραδοσιακό τρόπο τα ζώα ενώ τα οχήματα θα γίνουν ξανά είδος πολυτελείας, όσο και εάν αυτό φαντάζει υπερβολικό.   

Στο Αγρίνιο 200 συμπολίτες κατέθεσαν το συμβολικό ποσό του 1ος ευρώ (εμπρόθεσμα) για τα τέλη κυκλοφορίας έτους 2013, παρά την άρνηση του ΤΠΔ να συντάξει γραμμάτιο παρακαταθήκης, εντούτοις η κίνηση με την βοήθεια των νομικών της, με καθαρό στόχο και με την καθημερινή μαζική παρουσία των συμπολιτών και την στήριξη ορισμένων τοπικών ΜΜΕ κατέθεσαν τελικά εξωδίκως ομαδικά γραμμάτια είσπραξης στη Δ.Ο.Υ για λογαριασμό του παρακαταθηκών. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε άλλα ταμεία έγινε σύναψη παρακαταθήκης (ατομική) κανονικά, Μεσολόγγι, Λαμία κ.α. Στο Μεσολόγγι πάνω από 100 συμπατριώτες μας κατέθεσαν ατομικά 1 ευρώ στο εκεί Ταμείο ΠκΔ. Στην Κάρυστο ξεπέρασαν τους 200 ιδιοκτήτες οχημάτων παρά την εχθρική στάση του τοπικού έφορα. Στην Κέρκυρα μαζική ήταν η συμμετοχή πάνω από 2000 συμπατριώτες του Καλούδη τάραξαν τα λιμνάζοντα ύδατα του Ιονίου.

Το ποσοστό συμμετοχής θα ήταν μεγαλύτερο εάν υπάρχει καλύτερη πληροφόρηση και προπαντός εάν δεν υπάρχει η φασιστικού τύπου τρομοκρατία των  κεντρικών ΜΜΕ προς τους ιδιοκτήτες των οχημάτων. Αποτέλεσμα 2.000 Αγρινιώτες και 80.000 σε όλη τη χώρα προτίμησαν να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους μέσα στα χέρσα χωράφια των χωριών τους καταθέτοντας τις πινακίδες τις οποίες έχουν πληρώσει με το τέλος ταξινόμησης. Αποτέλεσμα φόβου και μη σωστής ενημέρωσής τους καθώς είναι φανερή η έλλειψη κινηματικών συλλογικοτήτων τοπικά και εθνικά στο επίπεδο της ανυπακοής.

Ο φόβος του υφυπουργού Μαυραγάννη και ΣΙΑ, είναι η απόδραση των ελλήνων από την «στρούγκα» του κράτους, δηλαδή η αμφισβήτηση από τους πολίτες στο ιδεολογικό επίπεδο του κυρίαρχου ρόλου της πολιτικής εξουσίας να επιβάλει κάθε φορά τον τιμάριθμο στο επίπεδο ζωής για τον καλλίτερο έλεγχο των «μαζών» (Ναομ Τσόμσκι). Φόβος για να μην υπάρξει πλήρης κατάρρευση του εισπρακτικού τους μηχανισμού και της μελλοντικής κατάργησης των χαρατσιών στην πράξη από την άρνηση των πολιτών. Έτσι φρόντισαν τον Απρίλιο 2012 να εκδώσουν μια Έωλη νομικά γνωμάτευση για να φράξουν το δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης από τις οικονομικής ζώνες ενός ταξικού, άδικου και εκμεταλλευτικού πολιτικο-οικονομικού συστήματος. Αφαιρώντας ουσιαστικά από κάθε ιδιοκτήτη το ιδιωτικό του μέσο μεταφοράς χωρίς βέβαια να υπάρχει και η ανάλογη δημόσια δωρεάν συγκοινωνία διότι πλέον η ταχύτητα μεταφοράς του κόσμου της εργασίας δεν τους αφορά αφού η χρηματιστηριακή οικονομία και ο πλούτος των οικονομικών ελίτ πλέον παράγεται μέσο των δικτύων και της ταχύτητας της ηλεκτρονικής εποχής.       

Επίσης πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν ότι η διεκδίκηση πλέον είναι κάτι το νόμιμο από αυτόν που τους αδικεί και ότι στην προκειμένη περίπτωση γίνεται κάτι αμφίσημο και ίσως ο έφορος καταλογίσει τα ποσά κ.λ.π. ότι θες μπορείς να ακούσης στο θέμα αυτό. Μπορούμε να προσθέσουμε εδώ ότι «ο μεγαλύτερος φασισμός είναι ο φόβος» αυτοί που τον ενσπείρουν στη κοινωνία τι μπορεί να είναι, δημοκράτες; Ψυχολογικές επιχειρήσεις κατατρομοκράτησης που δεν έχουν ξαναεμφανισθεί ποτέ στα χρονικά!

Έτσι μας έμαθαν-υποχρέωσαν οι απουσιάζοντες χρόνια τώρα να υπακούμε στην άκριτη πληρωμή των κεφαλικών φόρων και μάλιστα με μια ψεύτικη εθνική συνείδηση μέσω των κοινωφελών οργανισμών (βλέπε ΔΕΗ, ΟΤΕ, Δημοτικά τέλη) και σήμερα με την δήθεν χρεοκοπία της χώρας. Η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα των Αγρινιωτών ενώ ο Δήμος Αγρινίου με χρήματα των δημοτών χρηματοδότησε με ένα τεράστιο ποσό την επέκταση του δικτύου της ιδιωτικής επιχείρησης στη πόλη. Έργο που φαντάζει ότι έγινε προς όφελος των δημοτών ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη αφού ο δημότης για την ηλεκτρική του παροχή πληρώνει στη ΔΕΗ (τέλη σύνδεσης και τιμολογίου-χαράτσια κ.α.) καθώς και τα δημοτικά τέλη στο δήμο, με αποτέλεσμα τα κέρδη από την υπεραξία του έργου που χρηματοδότησε η κοινωνία να πηγαίνουν στους ιδιώτες μετόχους της τ. κοινωφελούς εταιρίας!

Αυτό γίνεται και με τα τέλη κυκλοφορίας αντί της ανταπόδοσης στον τόπο που προεισπράττονται για την συντήρηση και την ύπαρξη νέων δρόμων στο νομό Αιτωλ/νίας αυτά παρουσιάζονται σαν φόρος και οι δρόμοι παραμένουν καρμανιόλες. Έχουμε το παράδειγμα με την περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας που δεν έχει λάβει ούτε 1 ευρώ από τα ανταποδοτικά τέλη κυκλοφορίας για τη συντήρηση του οδικού δικτύου και δικαιολογημένα να διαμαρτύρεται ο περιφερειάρχης επί αυτού (έχουμε καταθέσει τα υπομνήματά του προς τους αρμόδιους υπουργούς). Ότι ποσά έχει εξασφαλίσει για επισκευές δρόμων είναι από προγράμματα και ΕΣΠΑ.  

Η κοινωνική αμφισβήτηση στο θέμα της ανταπόδοσης φόρων κ.λ.π. μόλις έχει αρχίσει να δημιουργεί μια νέα σχέση πολίτη κράτους και θα πάρει νέα χαρακτηριστικά όσο ο λαός θα φτωχαίνει ακόμα περισσότερο από τα δυσβάστακτα χαράτσια των μνημονίων και των προθύμων της συγκυβέρνησης και την απαξίωση των κομμάτων στα αυθόρμητα κινήματα ανυπακοής. Περνάμε από τη φάση της αδράνειας και της σιωπής των «αμνών» στην πολιτική ανυπακουή και την απαίτηση  στο τι πληρώνω και γιατί το πληρώνω. Όταν δεν έχω δεν πληρώνω! Κίνηση αμφισβήτησης της κυρίαρχης τάξης να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς. Στην ανάγκη να γεννηθεί από τα κάτω ένα νέο κοινωνικό υπόδειγμα που θα υπηρετεί πραγματικά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του σήμερα.

Εμείς αρνηθήκαμε να συμμετέχουμε στην οικονομική ενίσχυση της ελίτ και των πολυεθνικών που κυριαρχούν και εκμεταλλεύονται των όποιο παραγόμενο πλούτο στη χώρα μας, ούτε θα φοβηθούμε τις απειλές τους διότι δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε. Αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα μας και την έχουν αφήσει χωρίς παραγωγή μας απειλούν και από πάνω! Έλεος… Δηλώνουμε επίσης ότι ούτε τους ευρωπαίους δήθεν «εταίρους» μας θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν της οικογένειές μας και την ελληνική κοινωνία μετατρέποντας την Ελλάδα και τον Ευρωπαϊκό νότο σε γερμανικές αποικίες με όρους ζωής Κίνας και Μπακγλατές. Δε θα δεχθούμε να γυρίσουμε πίσω σε μια νέα γερμανική κατοχή! Ούτε θα παραδοθούμε εύκολα.

Επειδή ακούγονται πολλές «κραυγές» (μεταξύ ψεύδους και ειρωνείας, Ομπέρτο Έκο) από το οικονομικό επιτελείο της ανεκδιήγητης συγκυβέρνησης και τα παπαγαλάκια της όσον αφορά με τις επιπτώσεις δήθεν που έχουν όσοι δεν πλήρωσαν τα τέλη κυκλοφορίας, τους λέμε ότι οι φίλοι του κινήματός μας πλήρωσαν εμπρόθεσμα το ποσό του ενός ευρώ. Κατέβαλαν υπέρ δημοσίου Πλήρωσαν ένα συμβολικά ποσό 1 ευρώ και διατηρούν το δικαίωμα της ακρόασης για αιτιολόγηση των ενστάσεων της εξώδικης διαμαρτυρίας, που κατέθεσαν οι φίλοι του κινήματος, που δεν αρνήθηκαν την συμμετοχή τους στα δημόσια έσοδα, σύμφωνα με το σύνταγμα (όσο υπάρχει ακόμα) και τους νόμους του κράτους. Η νομική τεκμηρίωση του Γ. Καλούδη και της τοπικής μας ομάδας υποστήριξης και άλλων επιστημόνων, που μας πλαισιώνουν έχουμε την πεποίθηση ότι η ρωγμή που φαίνεται να ανοίξαμε θα βοηθήσει να ξεσπάσει το ποτάμι της οργής.

Θέλουμε να ενημερώσουμε για μια ακόμα φορά και να αποκαλύψουμε τα ψέματα που ακούγαμε όλες αυτές τις ημέρες στις εφορίες και στο Ταμείο Π & Δ σε όλη την Ελλάδα από ορισμένους υπαλλήλους και τα κεντρικά ΜΜ(Ε) Αποχαύνωσης για το τυπικό θέμα ώστε να ξεμπλέξουν λίγο τα πράγματα.

ΝΟΜΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ-ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ:

Τα τέλη κυκλοφορίας είναι ανταποδοτικά ΤΕΛΗ και όχι φόρος, σύμφωνα με το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος, που αναφέρει ρητά ότι:

«Kανένας φόρoς δεν επιβάλλεται oύτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμo πoυ καθoρίζει τo υπoκείμενo της φoρoλoγίας και τo εισόδημα, τo είδoς της περιoυσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγoρίες τoυς, στις oπoίες αναφέρεται o φόρoς.»

Τα τέλη κυκλοφορίας όπως ορίζονται από το άρθρο 35 του νόμου 3986/2011, επιβλήθηκαν  χωρίς τυπικό νόμo πoυ καθoρίζει τo εισόδημα, τo είδoς της περιoυσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγoρίες τoυς, στις oπoίες αναφέρονται, επιβάλλονται σε μια περιουσία που δεν επιφέρει εισόδημα, και της οποίας ο μόνος καθορισμός είναι τα κυβικά εκατοστά του κινητήρα. (Τα κυβικά εκατοστά όμως δεν αντιστοιχούν στην αντικειμενική μεταπωλητική αξία του αυτοκινήτου). Κατά συνέπεια, δεν είναι φόρος και ως συνέπεια αυτού:

Δεν μπορεί ο Οικονομικός Έφορος να προχωρήσει σε καταλογισμό και να  βεβαιώσει το αρχικό ποσό των τελών στο Δημόσιο Ταμείο, ούτε σε καμία κατάσχεση του αυτοκινήτου.

Διότι. Η  καταβολή τους έπρεπε να συνδυάζεται εκτός του τυπικού νόμου, με τη προηγούμενη εκπλήρωση από το κράτος των υποχρεώσεών του να παρέχει δρόμους σωρευτικά κατ΄αρχήν ΜΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ, κατά δεύτερον ΜΗ ΑΘΛΙΟΥΣ και κατά τρίτον ΑΝΑΛΟΓΟΥΣ με το ποσό που εισπράττει. Το θέμα αυτό κρίνεται κάθε φορά κατά περίπτωση και δεν υπάρχει υποχρέωση του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου για πληρωμή τελών κυκλοφορίας όταν το κράτος δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του για πολύ καλούς δρόμους, διότι τα ποσά που εισέπραξε όλα τα προηγούμενα 10 χρόνια θα έπρεπε να είχαν δημιουργήσει και να μας παρέχει, ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. Έχουμε ήδη καταθέσει τις αντιθέσεις μας στο εξώδικο που γνωστοποιήσαμε στη Δ.Ο.Υ. με αρμόδιο δικαστικό επιμελητή.

ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ

1ος Λόγος: Διότι, σύμφωνα με την αρ. 428/2005 απόφαση του Αρείου Πάγου): «τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, έχουν χαρακτήρα ανταποδοτικών τελών, δεν είναι φόροι, και επιβάλλονται στους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων για τη χρησιμοποίηση από τους τελευταίους του οδικού δικτύου της χώρας και την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων για την συγκάλυψη των δαπανών συντήρησης του δικτύου τούτου».

Από τα τεράστια ποσά λοιπόν που εισέπραξε από τα τέλη κυκλοφορίας το κράτος, συγκεκριμένα 1.589.900.000 ευρώ κατά το 2010 και 1.116.100.000 ευρώ κατά το 2011 (σύμφωνα με απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών προς εξώδικη διαμαρτυρία πολιτών, με θέμα: «Χορήγηση στοιχείων εσόδων κρατικού προϋπολογισμού»), ελάχιστα επενδύθηκαν για τη συντήρηση του οδικού δικτύου της χώρας μας και την κατασκευή νέων δρόμων και ελάχιστα από αυτά επέστρεψαν στη περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και συγκεκριμένα στον π. Νομό Αιτωλ/νίας, όπου ζούμε  και δραστηριοποιούμαστε. Με αποτέλεσμα οι δρόμοι μας να παραμένουν άθλιοι, όπως ήταν πριν 30 χρόνια, ασύμβατοι με τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές οδοποιίας και άκρως επικίνδυνοι. Απόδειξη του ισχυρισμού μας, εκτός των άλλων, αποτελεί και η σκληρή στατιστική των τροχαίων ατυχημάτων, σύμφωνα με την οποία κάθε χρόνο αφανίζεται ένα ολόκληρο χωριό 1.600 ατόμων, περίπου, από τον χάρτη της ελληνικής επικράτειας. Κατά συνέπεια αφού το κράτος δεν εκπλήρωσε τον ανταποδοτικό χαραχτήρα των τελών δεν νομιμοποιείται συνταγματικά, δεν νομιμοποιείται από τον ίδιο τον νόμο θέσπισης των τελών κυκλοφορίας και από τον ανταποδοτικό τους χαραχτήρα και την αντίστοιχη δική του υποχρέωση να μου παρέχει καλούς και ασφαλείς δρόμους, δεν νομιμοποιείται δημοκρατικά, δεν νομιμοποιείται ούτε ηθικά να ζητεί ως κεφαλικό φόρο  τέλη  κυκλοφορίας δεν νομιμοποιείται για τους λόγους αυτούς να τα βεβαιώσει ως οφειλή μου στο Δημόσιο Ταμείο.

2ος Λόγος: Διότι, ενώ τα τέλη κυκλοφορίας είναι τέλος ανταποδοτικό και έπρεπε άμεσα να επανεπενδύεται στον τόπο είσπραξης

3ος Λόγος: Διότι τα τέλη κυκλοφορίας παρόλο που δεν είναι φόρος, επιβάλλονται αντισυνταγματικά ως φόρος σε μια περιουσία η απόκτηση της οποίας έχει φορολογηθεί με το τέλος ταξινόμησης, ενώ η χρήση της πληρώνεται και επιβαρύνεται και με τους υπέρογκος φόρους καυσίμων και με τα διόδια. Επιβάλλονται λοιπόν ως διπλή και τριπλή φορολογία, δίχως να καθορίζεται η παλαιότητά και η αντικειμενική μεταπωλητική της αξία, ούτε καν ο συντελεστής φορολόγησης! (Σημειώνουμε ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης, τα τέλη κυκλοφορίας καθορίζονται με έναν συγκεκριμένο συντελεστή φορολόγησης και όχι αυθαίρετα όπως στην Ελλάδα. π.χ. στη Γερμανία, τα αυτοκίνητα τύπου euro 3 πληρώνουν με συντελεστή 0,0675 ευρώ/κυβικό, δηλαδή εάν έχουν 2000 κυβικά, πληρώνουν τέλη 135 ευρώ/έτος, ενώ στην Ελλάδα 660 ευρώ/έτος. Πέραν τούτου έχουν τη δυνατότητα προσθήκης ενός «πράσινου φίλτρου» για μείωση των ρύπων, που θα επιφέρει επιπλέον μείωση των τελών. Ενώ στην Ελλάδα, η μόνη δυνατότητα που μας δίνει ο νόμος να συμβάλλουμε στην πράσινη ανάπτυξη είναι η αγορά ενός καινούργιου αυτοκινήτου!

4ος Λόγος: Διότι κατά παράβαση του Συντάγματος και των αρχών της ισότητας και της αναλογικότητας στις οποίες υποχρεώνει τον κοινό νομοθέτη και τον κρατικό λειτουργό-εφαρμοστή του Συντάγματος και του νόμου, ο νόμος 3986/2011 άρθρο 35, ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ μεταξύ αυτοκινήτων που αγοράστηκαν πριν το 2010 και αυτών που αγοράστηκαν μετά το 2010 και η επιβολή υπέρογκων τελών κυκλοφορίας στα πρώτα, ενώ ελάχιστων έως μηδενικών στα δεύτερα, παραβαίνει το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο:

Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τoυς. Ο νόμος λοιπόν 3986/2011 στο άρθρο 35 για τα τέλη κυκλοφορίας κάνει σαφή διάκριση μεταξύ των εύπορων πολιτών που έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα νέο αυτοκίνητο, (άρα και να προσφέρουν περισσότερα στα δημόσια βάρη) απαλλάσσοντάς τους από τα τέλη κυκλοφορίας επειδή οι ρύποι του είναι λιγότεροι των 100 γραμμαρίων/χιλιόμετρο και μεταξύ των άπορων πολιτών που εξαναγκάζονται να διατηρήσουν το παλιό τους, και για το λόγο αυτό τιμωρούνται με υπέρογκα τέλη. (παρόλο που έχουν μικρότερη δυνατότητα προσφοράς)  Ο νόμος είναι άδικος και αντισυνταγματικός διότι δεν δίνει τη δυνατότητα (όπως π.χ. συμβαίνει στη Γερμανία) τοποθέτησης του «πράσινου φίλτρου» στην εξάτμιση, δια του οποίου μειώνονται οι ρύποι και αντίστοιχα τα τέλη κυκλοφορίας. Πέραν τούτου ο νόμος είναι εξωπραγματικός, διότι είναι βέβαιο πως ένα κακοσυντηρημένο νέο αυτοκίνητο, εκπέμπει περισσότερους ρύπους από ένα παλιό καλοσυντηρημένο. Είναι ψευδής λοιπόν ο ισχυρισμός πως η φορολόγηση γίνεται σύμφωνα με τους ρύπους, αφού οι ρύποι δεν ελέγχονται. Πέραν τούτου είναι βεβαιωμένο ότι η παραγωγή διαρκώς νέων αυτοκινήτων παράγει περισσότερους ρύπους από την διατήρηση των παλαιών.

5ος Λόγος: Διότι, παράνομα και χωρίς συνταγματική και δίκαιη αιτιολογία, προβλέπεται διπλασιασμός των τελών σε όποιον τα καταβάλει μετά την 1η του έτους στο οποίο αντιστοιχούν, ενώ  ο ίδιος ο νόμος προβλέπει 6 μηνιαίες δόσεις για ποσά άνω των 200€, άρα όποιος τα καταθέτει μέσα στο 2013 τα καταθέτει εμπρόθεσμα.

Ως δημότες Αγρινίου για τη χρήση των δρόμων της περιοχής μας πληρώνουμε  ανταποδοτικά τέλη στον Δήμο μας μέσω της ΔΕΗ, ο οποίος έχει αναλάβει εξ' ολοκλήρου τη συντήρησή τους. Απαλλάσσονται επομένως από ένα ακόμη μέρος της υποχρέωσής τους να πληρώνουν ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΚΑΙ ανταποδοτικά τέλη στο κράτος, για τη χρήση των δρόμων της πόλης τους αλλά και των άλλων πόλεων, αφού και σε εκείνες για τη συντήρηση των δρόμων, πληρώνουν ανταποδοτικά τέλη οι δημότες. Οι μόνοι δρόμοι λοιπόν που συντηρούνται ακόμη από το κράτος είναι οι παλιοί επαρχιακοί δρόμοι, οι οποίοι όμως στην πλειοψηφία τους είναι άθλιοι, ασύμβατοι προς τους κανονισμούς οδοποιίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επικίνδυνοι, καθώς έχουν να διανοιχτούν και να συντηρηθούν από το 1970, όταν τα αυτοκίνητα στη χώρα μας ήταν ακόμη ελάχιστα σε σχέση με σήμερα. Θεωρούμε λοιπόν πως το ποσό του ενός ευρώ, για την ενδεχόμενη χρήση αυτών των δρόμων (που χρησιμοποιούμε σπανίως) είναι ικανοποιητικό.

6ος Λόγος: Ως χρήστες αυτοκινήτων κάτω των 2000 κυβικών, οι περισσότεροι από εμάς , μεγάλης παλαιότητας τουλάχιστον πάνω από 8 έτη, ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΖΕΤΕ και μας ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΤΕ  να πληρώνουμε το υπέρογκο ποσό των 660 ευρώ/έτος, ποσό που δεν αντιστοιχεί αναλογικά προς τα κυβικά του αυτοκινήτου μου, αν παρατηρήσουμε ότι το τέλος για τα 1600 κυβικά είναι 265 ευρώ και το τέλος για τα 1800 κυβικά είναι 300 ευρώ. Από τις αναλογίες αυτές προκύπτει ότι τα τέλη κυκλοφορίας υπολογίζονται με συντελεστή 0,166 ευρώ περίπου ανά κυβικό εκατοστό, σύμφωνα με τον οποίον το αυτοκίνητο των 2000 κυβικών θα έπρεπε να πληρώνει 2000*0,166 =332 ευρώ. Χρεώνεται όμως με το διπλάσιο ποσό των 660 ευρώ, (δηλαδή με συντελεστή 0,33 ευρώ/κυβικό εκατοστό) θεωρούμενο ίσως ως είδος πολυτελείας (δίχως αυτό να αναφέρεται ή προσδιορίζεται από το νόμο). Γεγονός που όμως δεν συμβαίνει ούτε στα αυτοκίνητα των 4000 κυβικών τα οποία πληρώνοντας τέλη 1100 ευρώ, χρεώνονται με μικρότερον του 0,33 ευρώ/κυβικό συντελεστή.  Τα αυτοκίνητά μας λοιπόν χρεώνονται ως πολυτελέστερα από πολλά αυτοκίνητα αμύθητης αξίας 4000 κυβικών, παρά την παλαιότητά τους, παρά την φθηνή μάρκα τους) και παρά την απαγόρευσή τους εξ' αιτίας της αύξησης της τιμής της βενζίνας σε 1,8€ ανά λίτρο, για την οποία πληρώνουμε 59% φόρους στο κράτος.

Επιπλέον είναι παράλογο, άδικο και αντισυνταγματικό  αυτοκίνητο που περιορίζεται από τη νομοθεσία σε καθαρά επαρχιακή και αγροτική χρήση, να χρεώνεται χωρίς καμιά αιτιολογία, τέλη κυκλοφορίας με μεγαλύτερον συντελεστή ανά κυβικό από κάθε άλλο αυτοκίνητο, ακόμη και από τα πλέον πολυτελή.

7ος Λόγος: Διότι, ενώ το οικογενειακό μας εισόδημα μειώθηκε σημαντικά, εξ' αιτίας της κακοδιαχείρισης του κράτους, τα ίδια πρόσωπα που ευθύνονται για την κακοδιαχείριση και την καταλήστευση της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας, αυξάνουν τα τέλη κυκλοφορίας (ειδικά του δικού μας αυτοκινήτου και της κατηγορίας του που δεν είναι η πολυτελέστερη) κατά τρόπο ληστρικό, παράλογο και αντισυνταγματικό, χωρίς καμιά αιτιολογία.

8ος  Λόγος: Διότι, τα τέλη κυκλοφορίας δεν αποτελούν φορολογικό τεκμήριο, αφού δεν δηλώνονται στην ετήσια φορολογική δήλωση και βάσει αυτού δεν μπορούν να περαστούν ως χρέος προς την εφορία σε περίπτωση μη καταβολής τους.

Διότι εξ αιτίας της κακοδιαχείρισης του κράτους από τους πολιτικούς μας και τους κρατικούς λειτουργούς, το εισόδημά μας έχει μειωθεί σημαντικά, ενώ παράλληλα οι νέοι φόροι και η αύξηση των παλιών φόρων, τα διάφορα τέλη και το κόστος ζωής έχουν ακριβύνει, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε  να αντικαταστήσουμε το αυτοκίνητό μας με κάποιο νεώτερο, ούτε να το εγκαταλείψουμε, διότι μας είναι απαραίτητο για την εργασία μας και για τις οικογενειακές μας υποχρεώσεις, αλλά ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας του.

Άλλωστε το δικαίωμα της μετακίνησής του ΑΥΤΟΚΙΝΉΤΟΥ Μας, το έχουμε προπληρώσει κατά την αγορά του καταθέτοντας ως τέλος ταξινόμησης το ποσό των 4.693 ευρώ, που αντιστοιχεί σε 469 ευρώ/έτος για 10 χρόνια χρήσης. Ποσό που σε άλλες χώρες της Ευρώπης όπως για παράδειγμα η Γερμανία, δεν προκαταβάλλεται αλλά εμπεριέχεται στα ετήσια τέλη κυκλοφορίας στην οποία Γερμανία επίσης ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΟΔΙΑ στους αυτοκινητόδρομους.

9ος Λόγος: Διότι εξ αιτίας της διαβάθμισης των δρόμων της Αιτωλ/νίας από επικίνδυνους μέχρι  άθλιους, μας έχετε σαραβαλιάσει τα αυτοκίνητά μας και μας έχετε προκαλέσει πολλές  ζημίες και «πρόωρη γήρανση»των αυτοκινήτων μας. Μας έχετε υποβάλλει τα τελευταία.

Διότι  δεν έχουμε  χρήματα να τα πληρώσουμε. Μας έχουν ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΕΙ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΣΑΣ.

Όχι μόνο δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σεβόμαστε και να υπακούμε σε αντισυνταγματικούς νόμους, σε αντισυνταγματικές Γνωματεύσεις, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, σε αντισυνταγματικές υπουργικές αποφάσεις κ.λ.π., αντιθέτως είμαστε υποχρεωμένοι να μην τους εφαρμόζουμε. Ποιος το λέει αυτό; Το ίδιο το Σύνταγμα, αν τέλος πάντων, θεωρήσει κάποιος ότι εξακολουθεί να έχει οντότητα αυτό το Σύνταγμα που έχουμε και δεν έχει de facto καταλυθεί.

 

Υ.Γ. 1. Το δίκτυο έχει ετοιμάσει τα σχετικά έγγραφα για τυχόν έλεγχο από αστυνομικά όργανα και την αρμόδια Δ.Ο.Υ.

 

* 2. Το κείμενο νομικά επιμελήθηκε ο Γ. Καλούδης

 

– Οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν και γι' αυτό δε χρωστάνε.

– Να ξέρετε ότι το μόνο που κάνει Η ΥΠΟΤΑΓΗ είναι να ΓΕΝΝΑ ΑΦΕΝΤΑΔΕΣ  ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ.

 

Αγρίνιο, Ιανουάριος 2013

 

Δείτε όλες τις αναρτήσεις μας για τα τέλη κυκλοφορίας εδώ

ΠΗΓΗ: Κυριακή, 13 Ιανουαρίου 2013, http://kostaskordatos.blogspot.gr/2013/01/1_14.html