Η καλλίφωνη Καλλιστώ και ο περιπατητικός σύλλογος Κερτέζης

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Στις μέρες μας ήδη ξεκίνησε ένας σύλλογος, κυρίως νεανικός, περιπατητικός και ορειβατικός. Δέχτηκα από μέλος που ξεκίνησε την αρχική πρωτοβουλία μία πρόσκληση – πρόκληση για μια πιθανή πρόταση ονομασίας του. Μια ονομασία που να παραπέμπει σε μια τοπική ιστορία ή μύθο ή θρύλο. Και είπα ναι θα το σκεφτώ. Έτσι το σημερινό άρθρο θα εξηγήσει την πρότασή μου: «Η καλλίφωνη Καλλιστώ – περιπατητικός και ορειβατικός Σύλλογος Κερτέζης».

ΙΙ. Αρχαία ευρήματα στην Κέρτεζη και η Κύναιθα

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βλέπουμε τα εξής συνοπτικά: «Στην Ελληνική Μυθολογία η Καλλιστώ φέρεται ως κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα. Το όνομά της προήλθε από την ελληνική λέξη κάλλος, που σημαίνει ομορφιά, ωραιότητα. Καλλίστη = ωραιοτάτη, η ομορφότερη.

Συνέχεια →

Καλάβρυτα 13-12-43. Δεν ήταν μόνο ένας «Αυστριακός»

Του Γεώργιου Β. Μάρκου*

Οι Καλαβρυτινοί περιμένουμε με αγωνία το φιλμ “Echo of the past” στις 11 Νοεμβρίου.
Περιμένουμε να δούμε αν πέρα από την απαραίτητη σεναριακή μυθοπλασία η ταινία σέβεται το ιστορικό αποτύπωμα της «πιο μαύρης ημέρας της Κατοχής». Ελπίζουμε ότι η αισθητική της, η κινηματογραφική αναβίωση των Καλαβρύτων του 1943 και οι πρωταγωνιστές της  θα διαθέτουν την απαραίτητη ευαισθησία  της ώσμωσης με τη μαζικότερη εκτέλεση αμάχων από τους Ναζί στην κατεχόμενη Ευρώπη. Και φυσικά αν πρόκειται για μία επιτυχημένη κινηματογραφική παραγωγή που θα είναι τιμή για τα Καλάβρυτα η παγκόσμια μετάδοση του αντιφασιστικού μηνύματος που εκπέμπει η ημέρα της δολοφονίας του συνόλου του αντρικού της πληθυσμού. Δυστυχώς η προβολή σκηνών της ταινίας προκάλεσε αρνητικές αντιδράσεις σχετικά με την εικόνα που «Αυστριακός» στρατιώτης βοηθά τα γυναικόπαιδα  να βγουν από το φλεγόμενο Δημοτικό Σχολείο.
Η ύπαρξη των «Αυστριακών» αγγίζει εδώ και χρόνια τα όρια του μύθου.  Γυναίκες έγκλειστες στο σχολείο την έχουν επιβεβαιώσει και άλλες μαρτυρίες την αρνούνται κατηγορηματικά.

ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ

Του Χάρη Ναξάκη*

Οι αρχαιοελληνικοί μύθοι, όπως και οι μύθοι κάθε πολιτισμού, αποτυπώνουν κοινωνικές σημασίες, αρχές και υλικά μέσα με τα οποία ένας πολιτισμός επιδιώκει να νοηματοδοτήσει την ύπαρξή του και να την αποτυπώσει σε θεσμούς, να δώσει απάντηση στο ερώτημα με τί εργαλεία θα χτίσουμε μια ενάρετη ζωή. Γι’ αυτό οι μύθοι είναι πραγματικοί, διότι εκφράζουν μια ορισμένη νοηματοδότηση του κόσμου από τον άνθρωπο. Ο όχι και τόσο προβεβλημένος μύθος για το τέλος του αποτρόπαιου Καιάδα ήταν αποτέλεσμα ενός ηθικού διλήμματος. Ο γιος μεταφέρει τυλιγμένο σε μια κουβέρτα τον ηλικιωμένο και βαριά άρρωστο πατέρα του για να τον πετάξει στον τρομακτικό Καιάδα. Πριν συμβεί το ανήθικο, ο πατέρας επιθυμεί να δώσει στον γιο του μια τελευταία συμβουλή: Γιε μου, φύλαξε την κουβέρτα γιατί θα σου χρειαστεί στο μέλλον. Ο γιος μετανιωμένος πήρε τον πατέρα του για να πεθάνει στον οίκο του και ο Καιάδας έκτοτε καταργήθηκε.