Αρχείο κατηγορίας Παγκόσμιες επιδημίες

Ο ά-σωτος ιός και η ανέγκλειστη Ανάσταση

Ο ά-σωτος ιός και η ανέγκλειστη Ανάσταση

Του Σταμάτη Πορτελάνου*

Ο Jung θεωρεί ότι αποτελεί σχεδόν γελοία προκατάληψη το να μη δεχόμαστε άλλη πραγματικότητα πέραν της σωματικής. Σημειώνει ότι η μόνη μορφή πραγματικότητας για την οποία έχουμε άμεση γνώση είναι η ψυχική. Ποιος, όμως, μας δίνει αναγωγές για να κατανοήσουμε τη φύση μας και τον εαυτό μας; Αυτό θα όφειλε να είναι το πρόταγμα και το πρόσταγμα μιας γενικής παιδείας, η οποία διασώζει την καλλιέργεια της ψυχής.

Πραγματολογικά μπορούμε να αντλήσουμε παραδείγματα από την ιστορία και όχι από αφηρημένες σκέψεις ή ιδεοληψίες. Η ιστορία με τις επιστήμες και τους κλάδους τους είναι απαραίτητη για να μελετήσουμε και να ερμηνεύσουμε τη ζωή και την εξέλιξή της. Ο μεταδιδόμενος ιός (νέος κορωνα-ϊός) είναι μια ά-λογη, απείθαρχη φθοροποιός ύλη γι’ αυτό ανεξέλεγκτα δρά και προσβάλλει χωρίς διακρίσεις ά-λογα και έλ-λογα όντα. Είναι α-ταξικός δεν υπολογίζει αξιώματα, κοινωνικές τάξεις και κατηγοριοποιήσεις ανθρώπων πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων  πιστών, αγνωστικιστών, απίστων, επιστημόνων και μη.  Ως θανατη-φόρος ιός είναι, οντολογικά, χωρίς συνείδηση, δηλαδή εγγενώς ασυνείδητα ά-σωτος. Γι’ αυτό και δεν  έχει ούτε απαιτείται κάποια επιστροφή (σωτηρία), υπό την έννοια υγιούς συνειδητής κατάστασης και αλλαγής τρόπου ύπαρξης. Και τούτο επειδή στερείται βούλησης για μεταστροφή σε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που «είναι» και «έχει». Έτσι, θα παραμείνει ά-σωτος και ολέθριος ιός, παράγοντας απώλειας, αφού δεν έχει αυτογνωσία, αλλά και γνώση ποιον ανώτερό του, οντολογικά, πολεμάει.

Η πανδημία του κοροναϊού και η υγιειονομική και οικονομική κρίση

Η πανδημία του κοροναϊού και η υγιειονομική και οικονομική κρίση

Του Σταύρου Μαυρουδέα*

Διπλή κρίση: υγειονομική και οικονομική

Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται στη δίνη της πανδημίας του κοροναϊού με συνέπεια μία τεράστια υγειονομική κρίση. Ταυτόχρονα όμως η παγκόσμια οικονομία μπαίνει σε μία υφεσιακή τροχιά που πλέον από όλες σχεδόν τις πλευρές χαρακτηρίζεται ως οικονομική κρίση. Δικαιολογημένα λοιπόν μπορούμε να μιλήσουμε για μία διπλή κρίση, τόσο υγειονομική όσο και οικονομική. Προφανώς η πρώτη έχει άμεση προτεραιότητα καθώς συνεπάγεται μαζικές απώλειες ανθρώπινων ζωών. Όμως εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις της σε ανθρώπινες ζωές έχει επίσης και σημαντικότατες οικονομικές επιπτώσεις. Αυτές οι οικονομικές επιπτώσεις έχουν σημαντικές συνέπειες στην κοινωνική ευημερία, και αυτό έχει επίσης έμμεσες συνέπειες – αν και όχι άμεσα θανάσιμες – στην υγεία.

Ένα πρώτο ερώτημα είναι πως συνδέεται η υγειονομική και η οικονομική κρίση. Είναι προφανές ότι διαπλέκονται στενά αλλά ταυτίζονται ή όχι; Και πιο συγκεκριμένα, είναι η υγειονομική κρίση το αίτιο ή απλά η αφορμή για το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης;

Ένα δεύτερο κρίσιμο ζήτημα αφορά το ποιος πληρώνει το κόστος της διπλής αυτής κρίσης. Είναι επίσης προφανές ότι επειδή οι σημερινές κοινωνίες απαρτίζονται από κοινωνικές τάξεις με εν πολλοίς αντιτιθέμενα συμφέροντα, το οικονομικό κόστος των υγειονομικών και των οικονομικών επιλογών αποτελεί αντικείμενο διαπάλης μεταξύ τους. Είναι επίσης αναμενόμενο, αν αφήσει στην άκρη κανείς τις υποκριτικές α-κοινωνικές αναλύσεις των Ορθόδοξων Οικονομικών, ότι η κυρίαρχη καπιταλιστική τάξη επιδιώκει να μετακυλήσει τουλάχιστον το μεγαλύτερο τμήμα των βαρών αυτής της διπλής κρίσης στις πλάτες του της μεγάλης εργαζόμενης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Μόνο με τον τρόπο αυτό δεν θα θιχθεί καίρια η κερδοφορία της, δηλαδή ο βασικός λόγος λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος.

Το τρίτο κρίσιμο ζήτημα είναι ποια πρέπει να είναι η στάση της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος απέναντι σε αυτή την διπλή κρίση και τα παρεπόμενα της.

Η πανδημία δεν είναι το αίτιο αλλά η αφορμή της οικονομικής κρίσης

Είναι αυτό μια πρόβα νυφικού για την κλιματική αλλαγή;

Είναι αυτό μια πρόβα νυφικού για την κλιματική αλλαγή;

Του Bruno Latour (Μπρούνο Λατούρ)*

Η απρόβλεπτη σύμπτωση μεταξύ ενός γενικού περιορισμού και της περιόδου της Σαρακοστής είναι ακόμα κάπως ευπρόσδεκτη για εκείνους που έχουν κληθεί για λόγους αλληλεγγύης να μην κάνουν τίποτα και να παραμείνουν σε απόσταση από το μέτωπο της μάχης. Αυτή η υποχρεωτική νηστεία, αυτό το κοσμικό και ρεπουμλπικανικό Ραμαζάνι μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για να αναλογιστούν τι είναι σημαντικό και τι είναι κοροϊδία…

Είναι σαν να μπορούσε η παρέμβαση του ιού να αποτελέσει μία πρόβα νυφικού για την επόμενη κρίση, εκείνη στην οποία ο αναπροσανατολισμός των συνθηκών διαβίωσης θα αποτελέσει πρόκληση για όλους μας, όπως και όλες οι λεπτομέρειες της καθημερινής ύπαρξης που θα πρέπει να μάθουμε να οργανώνουμε προσεκτικά. Κάνω την υπόθεση, όπως και πολλοί άλλοι, ότι η κρίση της υγείας μάς προετοιμάζει, μας προκαλεί, μας υποκινεί να προετοιμαστούμε για την αλλαγή του κλίματος. Αυτή η υπόθεση δεν έχει ακόμη ελεγχθεί.

Αυτό που επιτρέπει στις δύο κρίσεις να εμφανιστούν διαδοχικά είναι η ξαφνική και οδυνηρή συνειδητοποίηση ότι ο κλασικός ορισμός της κοινωνίας -οι άνθρωποι μεταξύ τους- δεν έχει νόημα. Η κατάσταση της κοινωνίας εξαρτάται κάθε στιγμή από τις σχέσεις μεταξύ πολλών παραγόντων, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν έχουν ανθρώπινες μορφές. Αυτό ισχύει για τα μικρόβια -όπως γνωρίζουμε από τον Pasteur- αλλά και για το διαδίκτυο, τον νόμο, την οργάνωση των νοσοκομείων, την υλικοτεχνική υποστήριξη του κράτους, καθώς και το κλίμα. Και, φυσικά, παρά τον θόρυβο που περιβάλλει μια «κατάσταση πολέμου» κατά του ιού, αυτός είναι ένας μόνο σύνδεσμος σε μια αλυσίδα όπου η διαχείριση αποθεμάτων μασκών ή τεστ, η ρύθμιση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, οι πολιτικές συνήθειες, οι χειρονομίες αλληλεγγύης, μετρούν ακριβώς το ίδιο στον καθορισμό του βαθμού λοιμογόνου δράσης του μολυσματικού παράγοντα.

Η Εκκλησία άνευ της Ευχαριστίας δεν είναι πλέον Εκκλησία

Η Εκκλησία άνευ της Ευχαριστίας δεν είναι πλέον Εκκλησία

Συνέντευξη του Μητροπ. Περγάμου Ιωάννη – Μετάφραση από τα αγγλικά: Παναγιώτης Γ. Παύλος

Μια (τηλεφωνική) συνομιλία με τον Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη Ζηζιούλα* (23 Μαρτίου 2020)

Σεβασμιώτατε, θα θέλαμε να ακούσουμε τις απόψεις σας για την τρέχουσα κατάσταση, καθώς η θεολογία σας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις παρούσες περιστάσεις.

Η θεολογία μου, δυστυχώς, δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Στην Ελλάδα έχουν ήδη κλείσει τις εκκλησίες και η Θεία Λειτουργία δεν τελείται. Τελείται στην Σερβία;

Λαμβάνοντας υπ όψιν την απόφαση της κυβέρνησης να περιορίζεται ο αριθμός των ανθρώπων σε κάθε ορισμένο τόπο, καθώς επίσης και το ζήτημα της απαγόρευσης της κυκλοφορίας και της διατήρησης αποστάσεων, η πιο πρόσφατη απόφαση του Πατριάρχη Ειρηναίου είναι οι ακολουθίες να τελούνται στους ναούς, αλλά όχι με περισσότερους από πέντε ανθρώπους.

Αυτό είναι αποδεκτό.

Στην Αμερική αποφασίστηκε ότι ο ιερέας, ο ψάλτης και ο βοηθός στο ιερό, να είναι παρόντες, προκειμένου να τελείται η Θεία Λειτουργία, ούτως ώστε να μπορούν να υπάρχουν τα άγια μυστήρια, για να μεταλαμβάνει ο κόσμος. Τί σκέπτεστε επ αυτού;

Κατ᾽ εμέ, η Εκκλησία άνευ της Θείας Ευχαριστίας δεν είναι πλέον Εκκλησία. Από την άλλη μεριά, ο κίνδυνος μετάδοσης αυτού του ιού στους άλλους μας επιβάλλει την ανάγκη να κάνουμε οτιδήποτε είναι απαραίτητο, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει το κλείσιμο της Εκκλησίας. Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει λάβει δραστικά μέτρα εξαιτίας του πολύ σημαντικού εν εξελίξει ζητήματος.

Πολλοί έχουν θέσει το ερώτημα: Τί λέει ο Ιωάννης Ζηζιούλας; Καθώς ο καθένας γνωρίζει ότι είχατε κάποτε πει ότι εντός της Ορθοδοξίας δεν υφίσταται ῾῾ιδιωτική᾽᾽Λειτουργία.

Η Λειτουργία υπό τις παρούσες συνθήκες θα τελείται για να ζήσει ο κόσμος. Ο ιερέας θα την τελέσει προκειμένου να επιτραπεί στους ανθρώπους να λάβουν την Θεία Κοινωνία. Ας μην λησμονούμε, η Λειτουργία τελείται ῾῾ὑπὲρ τῶν δι᾽ εὐλόγους αἰτίας ἀποληφθέντων᾽᾽.

COVID-19: Το τέρας προ των πυλών

COVID-19: Το τέρας προ των πυλών

Του Mike Davis* Μετάφραση: Άλκηστη Πρέπη και Κώστας Γούσης

Ο COVID-19 είναι τελικά το τέρας προ των πυλών. Οι ερευνητές δουλεύουν νυχθημερόν για να κατανοήσουν την επιδημία αλλά έρχονται αντιμέτωποι με τρεις τεράστιες προκλήσεις.

Πρώτον, η συνεχής έλλειψη ή μη διαθεσιμότητα των κιτ για ιατρικές εξετάσεις σβήνει κάθε ελπίδα περιορισμού της εξάπλωσης του ιού. Επιπλέον, εμποδίζει την ακριβή εκτίμηση βασικών παραμέτρων, όπως το ρυθμό αναπαραγωγής του, το μέγεθος του μολυνσμένου πληθυσμού και τον αριθμό των “ορφανών” περιστατικών. Το αποτέλεσμα είναι μια χαοτική παράθεση αριθμών.

Ωστόσο, ορισμένες χώρες εμφανίζουν πιο αξιόπιστα στοιχεία [από τις ΗΠΑ] σχετικά με τις επιπτώσεις του ιού σε συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού. Και είναι πολύ τρομακτικά. Η Ιταλία, για παράδειγμα, αναφέρει το φρικτό ποσοστό θνητότητας του 23% στις ηλικίες άνω των 65. Στη Βρετανία το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει τώρα στο 18%. Η “γρίπη Κορώνα” (“corona flu”) την οποία ο Τραμπ ξορκίζει αποτελεί έναν άνευ προηγουμένου κίνδυνο για τον ηλικιωμένο πληθυσμό, με δυνητικό αριθμό θανάτων που να αγγίζει τα εκατομμύρια.

Δεύτερον, όπως και οι ετήσιες εποχιακές γρίπες, ο ιός μεταλλάσσεται όσο ταξιδεύει σε πληθυσμούς με διαφορετική ηλικιακή σύνθεση και επίπεδο ανοσίας. Η μορφή [του ιού] από την οποία οι Αμερικανοί πιθανόν να νοσήσουν είναι ήδη ελαφρώς διαφορετική από αυτή της αρχικής επιδημίας στο Γιουχάν. Η περαιτέρω μετάλλαξη μπορεί να είναι ασήμαντη αλλά μπορεί και να τροποποιήσει την διασπορά της επικινδυνότητας που προς το παρόν αυξάνεται με την ηλικία, με τα βρέφη και μικρά παιδιά να εμφανίζουν μικρό ρίσκο σοβαρής λοίμωξης ενώ οι άνω των ογδόντα αντιμετωπίζουν θανάσιμο κίνδυνο από ιογενή πνευμονία.