Ποιον συμφέρει ο θάνατος του Κουφοντίνα;

Του Κώστα Παπαδάκη*

Από ώρα σε ώρα κρίνεται πια η εξέλιξη της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, που σήμερα μπήκε στην 50ή μέρα και παράλληλα στην 5η ημέρα απεργίας δίψας. Σύμφωνα με όσα χθες ο γιατρός Θοδωρής Σδούκος, που τον επισκέφθηκε στην ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας: «Η υπογλυκαιμία, συνοδευόμενη από επικίνδυνες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, μπορεί να αποβεί ανά πάσα στιγμή μοιραία για το μυοκάρδιο και τον εγκέφαλο».

Συνεπώς, τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα θεωρούνται κρίσιμα για το αν θα ζήσει. Παρά τα όσα είχαν διαφανεί τις προηγούμενες εβδομάδες, τόσο με τις διαδοχικές δηλώσεις στήριξης του απεργού πείνας από τα κόμματα της Αριστεράς, όσο και από την ογκούμενη και διαρκώς εκδηλούμενη με χιλιάδες υπογραφές και κινητοποιήσεις συμπαράστασης στον Δημήτρη Κουφοντίνα, που έφτασε στο σημείο να προκαλέσει ακόμα και ρωγμές στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με δειλές έστω δηλώσεις στελεχών του που καλούσαν την κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις επιταγές του κράτους δικαίου, φαίνεται ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει.

Θεοφάνεια, κράτος και εκκλησία στα όρια των παρεπομένων της ευπείθειας

Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος παρουσία του Αρχιμανδρίτη Αμβροσίου Γκουρβέλου ρίχνουν μόνοι και μυστικά πλην του φωτογράφου τον τίμιο Σταυρό στην αποβάθρα του Ρίου στα χθεσινά Θεοφάνεια

Του Σωτήρη Μητραλέξη*

Στον απόκρημνο κόσμο της μελέτης των σχέσεων εκκλησίας-κράτους, πολλοί Έλληνες μελετητές αρέσκονται στο να λένε πως ειδικά στην Ελλάδα, και στις ορθόδοξες μεταβυζαντινές χώρες εν γένει, υφίσταται μια «συναλληλία εκκλησίας και κράτους», ένα μοντέλο που δεν συναντάται στη Δύση αλλά σχετίζεται με τη βυζαντινή κληρονομιά. Σπανίως διατυπώνεται σαφώς το ότι κάτι τέτοιο δε μοιάζει (να) ισχύει με κανέναν τρόπο: καμία απολύτως ιδιαιτερότητα του ελληνικού μοντέλου εν συγκρίσει με την μεγάλη ποικιλία δυνητικών σχέσεων εκκλησίας και κράτους φαίνεται δεν υφίσταται (άλλωστε, σε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά πρότυπα δομήθηκαν οι σχέσεις Ορθόδοξων εκκλησιών και νεωτερικών εθνικών κρατών, με πρώτη την Ελλάδα). Το μύθευμα αναπαράγεται στο πλαίσιο μιας ελπιζόμενης, φαντασιώδους γενεαλογίας. Αυτό όμως που σίγουρα υπάρχει στην Ελλάδα είναι μια σχέση υπαλληλίας, όχι συναλληλίας, της εκκλησίας στο κράτος. Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πάσχισε για χρόνια να διαγράψει μια εναλλακτική, μια διέξοδο και μια απελευθέρωση από αυτό το μοντέλο για το μέλλον της εκκλησίας στην Ελλάδα, αλλά εις μάτην, πολλές φορές συναντώντας την σθεναρή αντίσταση και μήνη της Συνόδου.

Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας … το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία

Του Παναγιώτη Σωτηρόπουλου*

Επιτρέψτε μου, ποιητική αδεία, την αυθαίρετη σύνθεση των στίχων του τίτλου. Μπορεί ο λόγος τους να φαντάζει αδύναμος ως ανάχωμα στην επέλαση που μεθοδικά προετοιμάζουν οι οιηματίες της εξουσίας, αλλά διατηρεί την εσωτερική δύναμη που επίμονα χαράζει το βράχο κι ανοίγει μυστικές διαδρομές. Μοιάζει με την Ομηρική μισγάγκεια, το αντάμωμα από ρυάκια που σμίγουν για να γίνουν ορμητικός ποταμός. Κρύβει το θαύμα της ζωής που δυναμικά ανανεώνεται ως ευλογία εξ ουρανού με τις πρώτες σταγόνες της βροχής. Την άφατη στιγμή που ο διψασμένος νομάδας φέρνει με την παλάμη του νερό στα χείλη για να νοτισθούν. Όταν νιώθει τη λυτρωτική επίδραση μέσα του πως μαζί με τη δίψα φεύγουν κι όσα ανομήματα κουβαλούσε: ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ. Αμφίδρομη στην ανάγνωση της η καρκινική γραφή, δίσημη κι η ερμηνεία της, ένα παράδοξο: «Του σκοτωμένου το παγούρι έχει νερὸ και φως ακόμα». Τα ορμητικά νερά του Αχέροντα έπρεπε να διασχίσει ο ψυχοπομπός Ερμής, για να παραδώσει τις ψυχές στον Άδη. Πόσοι νοιάζονται άραγε σήμερα για τη την παράλειψη που συνοψίζει τα ουσιώδη του ανθρωπισμού; ‘’εδίψησα, και ουκ εποτίσατέ με’’.

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ κ. ΤΣΙΟΔΡΑ στο ΕΣΥ (στοιχεία από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του)

Του Βασίλειου Χριστόπουλου*

Ο κ. Τσιόδρας, εκπρόσωπος  της  επιστημονικής επιτροπής του ΕΟΔΥ και  του Υπουργείου Υγείας  για τον κορωνοϊό,  είναι ένα δημόσιο πρόσωπο. Με τη βοήθεια του μεγεθυντικού φακού των ΜΜΕ  για τρεις μήνες  αποθεώθηκε και  προβλήθηκε ως το πλέον αναγνωρίσιμο  πρόσωπο της συγκυρίας. Έτσι που σήμερα μπορούμε να μιλούμε για φαινόμενο Τσιόδρα.

Την Τρίτη 26/5/2020 ώρα 6 μμ ο κ. Τσιόδρας πραγματοποίησε την τελευταία, δηλαδή   την αποχαιρετιστήρια,  ομιλία του ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας.

Η ομιλία ήταν γεμάτη με τις γνωστές,  σε όσους τον παρακολουθούν, συναισθηματικές εξάρσεις (για ανθρώπινες ζωές, για  παππούδες και γιαγιάδες). Συγκίνησαν και, ως συνήθως,  τονίστηκαν και υπερ-προβλήθηκαν από όλα τα ΜΜΕ.

Ας δούμε κάποια αποσπάσματα που  με προσοχή  απομαγνητοφωνήσαμε από τα βίντεο που κυκλοφορούν με την  ομιλία του.

Στο πρώτο απόσπασμα (ως  εκπρόσωπος της επιστημονικής επιτροπής) μιλά για το ΕΣΥ:

Απάντηση του Φορέα Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού σε δημοσιεύματα περί κατάργησής του

Με αφορμή διάφορα δημοσιεύματα στον Τύπο περί κατάργησης του Φορέα Διαχείρισης Χελμού Βουραϊκού σε συνέχεια του νέου Νόμου 4685/2020 «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις», θα θέλαμε να ενημερώσουμε τα εξής:

Ο Φορέας Διαχείρισης Χελμού Βουραϊκού συνεχίζει να λειτουργεί ως έχει (με τον ίδιο Πρόεδρο και τα ίδια μέλη του Δ.Σ., καθώς και με το υφιστάμενο προσωπικό του). Σύμφωνα με τις Μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 43, παρ. 2 του ανωτέρω Νόμου, μέχρι την έκδοση διαπιστωτικής Απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος & Ενέργειας για την έναρξη άσκησης των αρμοδιοτήτων του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής), τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου «Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών» εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητες του Νόμου 4519/2018 (Α΄25). Στη συνέχεια, ο ΟΦΥΠΕΚΑ καθίσταται καθοδικός διάδοχος των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών και ο Φορέας Διαχείρισης Χελμού Βουραϊκού συστήνεται σε Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Χελμού-Βουραϊκού & Προστατευόμενων Περιοχών Βόρειας Πελοποννήσου, με τις αρμοδιότητες και τη χωρική έκταση που ορίζεται στον ανωτέρω νόμο.

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΦΔ ΧΕΛΜΟΥ-ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ ΣΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ

Αλήθεια τώρα; Να τα γκρεμίσουμε τα δημόσια νοσοκομεία;

Των Γιάννη Αναγνωσταρά και Άντας Παραφόρου

Τα κρούσματα του κορωνοϊού- Covid 19 αυξάνουν στα 352 και τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης κατακρίνουν σφόδρα τους Βρετανούς για την «ανοσία της αγέλης» με την οποία πειραματίζονται στην Αγγλία μετατρέποντας τη χώρα σε ένα τεράστιο εργαστήριο. Την ίδια ανοσία αγέλης σε ανύποπτο για την κοινωνική συνοχή χρόνο αντανακλούσαν οι δηλώσεις «επιφανών» στελεχών της κυβέρνησης και «διακεκριμένων» δημοσιογράφων για κλείσιμο και γκρέμισμα των νοσοκομείων (Μάιος 2019, ραδιοφωνικός σταθμός Σκάϊ 100,3).