Οι βασικοί άξονες των αλλαγών στην Τεχνική εκπαίδευση ευθέως αντίθετοι στα συνέδρια της ΟΛΜΕ
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Ι. Εισαγωγικά
Μετά το 3ο μνημόνιο του Αυγούστου 2015, με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, είναι πλέον καθαρό ότι αποτελούν βάση των σχεδιασμών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την εκπαίδευση. Ομοίως το πλαίσιο χρηματοδότησης μέσω των ΕΣΠΑ της ΕΕ για την Τεχνική εκπαίδευση, συνδέεται κεντρικά με την κατάρτιση (ενιαίος χώρος) και τις επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα και οι κατευθύνσεις του χθεσινού (9-5-2016) Eurogroup, προσπαθούν να συνδέσουν μακροχρόνια τη χώρα με το «υπερμνημόνιο» της ΕΕ.
Επομένως είναι αφέλεια να πιστεύει και να εκτιμά κανείς ότι οι σχεδιασμοί και αποφάσεις του Υπ. Παιδείας μέσω των τροπολογιών «Ν. Φίλη» για την Τεχνική Εκπαίδευση μπορούν να έχουν την παραμικρή σχέση με τις αντίστοιχες αποφάσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ δημιουργήθηκε μιά συγκυριακή πλειοψηφία 6 μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ την Παρασκευή 6-5-2016 (2 Παρεμβάσεις, 2 ΠΑΜΕ Εκπ/ικών, 1 ΜΕΤΑ και 1 (από 3) ΣΥΝΕΚ) για την απόσυρση της εν λόγω τροπολογίας, αυτή δεν περιλαμβάνεται στα σημεία αιχμής του ΔΣ της ΟΛΜΕ (http://olme-attik.att.sch.gr/new/?p=10058) για τις κινητοποιήσεις στο Υπ. Παιδείας και Περιφερειακές Δ/νσεις Εκπ/σης!!!
Εδώ ταιριάζει η αποστροφή της απόφασης της συνόδου των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 8/6/2006, που επικυρώθηκε στο 13ο Συνέδριο /Ιούνης 2007 και στο 14ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ/Ιούνης 2009: «…Κάθε πολιτική που προσπαθεί, όπως οι πολιτικές της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, να αποκόψει την Τ.Ε.Ε. από τη γενική φιλοσοφία και πρακτική των μεταγυμνασιακών σπουδών ή σφάλλει ή έχει συνειδητή στόχευση…»!
Συνέχεια →