Αποσχηματισμοί – σχολιασμός του ποιήματος
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Ι. Το ποίημα
Αποσχηματισμοί, [2020]
Ο Παράδεισος ελευθερίας χώρος
και δοκιμής απύθμενης
αναδείχτηκε στους πρώτους ανθρώπους,
τους μύστες του μεγάλου δρόμου
και των απρόσμενων εμποδίων.
*****
Η ιστορία ανταγωνισμών πόνος,
και ποταμών των ιδρώτων,
μ’ αίμα το κατακόκκινο γράφτηκε,
εθνών, φυλών και των ηγετών,
που ‘κράζαν σε νερά και λαγκαδιές.
*****
Τι σημασία μπορεί να έχει σήμερα η ενασχόληση με την Ελληνική Επανάσταση;
Του Λάμπρου Ψωμά*
«Οι Κινέζοι επενδύουν στο μέλλον την ίδια ώρα που εμείς ασχολούμαστε πάλι με γεγονότα που έγιναν 200 χρόνια πριν». Με τον τρόπο αυτό το ένθετο Βήμα Science της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής (φύλλο 20ής Δεκεμβρίου 2020) σχολίασε τη σημασία που αποδίδουν οι Κινέζοι στην ενασχόληση με τη Διαστημική. Το σχόλιο αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία προβληματισμού: Τι σημασία έχουν για εμάς σήμερα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από 200 χρόνια; Μια λογική απάντηση νομίζω ότι θα πρέπει να βασίζεται σε μια οξεία κριτική που οφείλουμε στον σύγχρονο πολιτισμό μας (νεωτερικότητα): είναι ο πολιτισμός που αναζητά την ευτυχία του ατόμου μέσα από τον προσωπικό πλουτισμό. Είναι ο πολιτισμός του εγώ και όχι του εμείς, όπου το εγώ πρέπει να έχει όσο περισσότερα γίνεται και όχι απαραίτητα να είναι.
Δημοσιογράφοι και αστυνόμοι
Του Γιώργου Σταματόπουλου*
Εκείνοι οι δημοσιογράφοι των [πολύ] πρωινών, αλλά και των επόμενων εκπομπών της τηλοψίας, έχουν μια δική τους άποψη για τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Δεν δίνουν χώρο και δικαίωμα στους «αντιπάλους», στους διαφορετικούς, στους εγκληματίες, στους δολοφόνους· γι’ αυτούς μετράει ότι ο Κουφοντίνας έχει καταδικαστεί έντεκα φορές για ανθρωποκτονία, άρα τι ψάχνουμε τώρα, λένε ανενδοίαστα και προκλητικά. Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να έχει δικαιώματα και να τα διεκδικεί, τους φαίνεται ακατανόητο. Ακριβώς τους είναι ακατανόητο διότι ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν να μάθουν πώς απολαμβάνουν αυτοί τις θεσούλες τους σήμερα, πόσοι αγώνες έχουν γίνει από ανθρώπους της Αριστεράς για να υπάρξει ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη και ψήφιση κοινωνικών δικαιωμάτων ώστε να προστατεύονται τα αδύνατα στρώματα της κοινωνίας από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας (καλή ώρα).
Τι «ξέχασε» να μας πει ο κ. Τσίπρας;
Του Δημήτρη Ζιαζιά*
Αν έχεις τέτοιους φίλους (αντιπολίτευση), τι τους θέλεις τους εχθρούς (κυβέρνηση)
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσίασε το πρόγραμμα για το Νέο ΕΣΥ σε διαδικτυακή εκδήλωση σε μια προσπάθεια να βγάλει τον ΣΥΡΙΖΑ από την αντιπολιτευτική ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει εδώ και ένα χρόνο. Παράλληλα, σα να μην κυβέρνησε ποτέ, σαν όλα τα αδιέξοδα και οι ελλείψεις στο ΕΣΥ να προέκυψαν μόλις τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, δεν έκανε καμιά στοιχειώδη αυτοκριτική για τη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης. Με ευχολόγια, αναμάσημα τετριμμένων τσιτάτων και εκθέσεις ιδεών επιχειρεί να στήσει ένα δίπολο ανάμεσα στην «κακιά ΝΔ» και τον καλό ΣΥΡΙΖΑ, στη λογική του ώριμου φρούτου.
Τα παραμύθια του παππού (5): Αλληλεγγύη και ρατσισμός στην εποχή του δράκου
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ του παππού για την εποχή του κορωνοϊού
Του Βασίλειου Χριστόπουλου*
-Παππού, πες μου ξανά εκείνο το παραμύθι με τον κινέζικο δράκο, που ξεφυσούσε πάνω στους ανθρώπους… Φσσσς, φσσσς…. πφφφφ…
-Eπιμένεις να το λες παραμύθι αν και ξέρεις πως δεν είναι … Σου έχω πει πως στεναχωριέμαι κάθε φορά που σου μιλάω για το δράκο….
-Μη στενοχωριέσαι, παππού, πάει έφυγε ο δράκος…. Για πες μου, πώς περνούσατε τότε; Είχατε φαγητά να τρώτε ή πεινάσατε;
-Πώς σου ήρθε αυτό;
Ποιον συμφέρει ο θάνατος του Κουφοντίνα;
Του Κώστα Παπαδάκη*
Από ώρα σε ώρα κρίνεται πια η εξέλιξη της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, που σήμερα μπήκε στην 50ή μέρα και παράλληλα στην 5η ημέρα απεργίας δίψας. Σύμφωνα με όσα χθες ο γιατρός Θοδωρής Σδούκος, που τον επισκέφθηκε στην ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας: «Η υπογλυκαιμία, συνοδευόμενη από επικίνδυνες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, μπορεί να αποβεί ανά πάσα στιγμή μοιραία για το μυοκάρδιο και τον εγκέφαλο».
Συνεπώς, τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα θεωρούνται κρίσιμα για το αν θα ζήσει. Παρά τα όσα είχαν διαφανεί τις προηγούμενες εβδομάδες, τόσο με τις διαδοχικές δηλώσεις στήριξης του απεργού πείνας από τα κόμματα της Αριστεράς, όσο και από την ογκούμενη και διαρκώς εκδηλούμενη με χιλιάδες υπογραφές και κινητοποιήσεις συμπαράστασης στον Δημήτρη Κουφοντίνα, που έφτασε στο σημείο να προκαλέσει ακόμα και ρωγμές στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με δειλές έστω δηλώσεις στελεχών του που καλούσαν την κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις επιταγές του κράτους δικαίου, φαίνεται ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει.
ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΝΗΘΙΚΗ;
Του Χάρη Ναξάκη*
Γιατί να μην μπορεί ένας φυλακισμένος να αγοράζει την αναβάθμιση του κελιού του, ένας γιατρός να πουλάει έναντι μιας ετήσιας αμοιβής την διαθεσιμότητα του τηλεφώνου του, δηλαδή να αγοράζουμε χωρίς να περιμένουμε στην ουρά την προνομιακή μας πρόσβαση σε έναν γιατρό, να μην διαθέτουμε το πρόσωπό μας ως διαφημιστικό χώρο και να μην πληρώνονται από το σχολείο τα παιδιά που παίρνουν καλούς βαθμούς; Γιατί να μην αγοράσω την δυνατότητα να καθυστερώ να πάρω τα παιδιά μου από τον παιδικό σταθμό έναντι ενός προστίμου που θα επιβάλλεται από τη διεύθυνσή του ή να μην πουλάμε την υπηκοότητα σε εύπορους μετανάστες; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που ο πολιτικός φιλόσοφος Μ. Σαντέλ θέτει στο βιβλίο του “Τί δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα”, εκδόσεις Πόλις, 2016. Είναι όλα για πούλημα, υπάρχουν ηθικά όρια στην αγορά ή η οικονομική επιστήμη είναι από τις ιδρυτικές της αρχές ανήθικη; Το τελευταίο ερώτημα είναι το πιο κρίσιμο και το οποίο ο Μ. Σαντέλ το αφήνει μάλλον αναπάντητο, διότι αρκείται σε μια παράθεση παραδειγμάτων αγοραιοποίησης κοινωνικών σχέσεων και πρακτικών και σε μια έκκληση για μια ηθική οικονομία.
Η οικονομική επιστήμη και ιδιαίτερα η νεοκλασσική φιλελεύθερη εκδοχή της στηρίζεται σε τρεις αρχές:
Τα σοβαρά ζητήματα που θέτει το κύμα καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση
Του Κώστα Σιαμάντη*
«Μια σπίθα αρκεί για να ανάψει φωτιά στον κάμπο»
Μπορεί το συγκεκριμένο απόφθεγμα να το είχε χρησιμοποιήσει ο Μάο Τσε Τουνγκ για να περιγράψει το αναπόφευκτο της επαναστατικής πλημμυρίδας που θα συγκλόνιζε τη δεκαετία του ’30 απ’ άκρου σ’ άκρον την Κίνα, όμως η διαλεκτική της ρήσης κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα όσα γινόμαστε μάρτυρες στις μέρες μας. Η σπίθα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η Σοφία Μπεκατώρου. Μία τοποθέτησή της στο πλαίσιο της ημερίδας «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην Ανέχεσαι που διοργάνωσε το υπουργείο Αθλητισμού και η συνέντευξη την οποία έδωσε ακολούθως στο περιοδικό Marie Claire για τον βιασμό τον οποίο υπέστη το 1998, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Ένα κύμα καταγγελιών σάρωσε τον χώρο της ιστιοπλοΐας και εξαπλώθηκε γρήγορα στον πανεπιστημιακό χώρο, στον χώρο της μουσικής και στον χώρο του θεάματος.
Ληστές, Δολοφόνοι, Τρομοκράτες, Άγιοι και Απεργία Πείνας (upd)
Της Λαμπρινής Θωμά*
Δύο απεργίες πείνας συντάραξαν, τον 20ο αιώνα, την ρωμαιοκαθολική εκκλησία της Ιρλανδίας. Εκείνη του Τέρενς Μακ Σουίνυ, το 1920, την εποχή του απελευθερωτικού αγώνα της χώρας, ενάντια στην αποικιοκρατία και τη Βρετανία, κι εκείνη των μαρτύρων του H-Block, γνωστότερος εκ των οποίων είναι ο ηγέτης τους, Μπόμπυ Σαντς, το 1981, για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ο Τέρενς Μακ Σουίνυ (Terence MacSwiney) είχε συλληφθεί για προτροπή σε εξέγερση και δικάστηκε από στρατοδικείο. Ξεκίνησε την απεργία πείνας και άντεξε 74 ημέρες, πολλαπλά βασανιζόμενος, πριν παραδώσει το πνεύμα. Στην αρχή άφηναν δίπλα του, στο κελί του, ποσότητες φαγητών, κατόπιν προσπάθησαν να τον ταΐσουν με το ζόρι.. Η βαρβαρότητα της αυτοκρατορίας απέναντι του είχε προκαλέσει παγκόσμιες αντιδράσεις και ήταν η πρώτη φορά που έφερε τον Ιρλανδικό αγώνα στο προσκήνιο με τόσο θετικό τρόπο. Πορείες στην Ευρώπη, ψηφίσματα οργανώσεων, από την Καταλωνία ως τη Γερμανία, τέσσερις χώρες της Λατινικής Αμερικής επισήμως απευθύνθηκαν στον Πάπα, ζητώντας την παρέμβασή του… Η βρετανική κυβέρνηση δεν άκουσε. Επρόκειτο, είπε, για τρομοκράτη. Στην κηδεία του «τρομοκράτη» παραβρέθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.
