Ποιες σκοπιμότητες κρύβουν οι εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας για τη μερική κατάργησή τους και πώς παραπλανούν την κοινή γνώμη. Οκτώ ευρωπαϊκές χώρες έχουν περισσότερες ημέρες διακοπών και αργιών από την Ελλάδα

ΕΡΕΥΝΑ – Του Χρήστου Κάτσικα

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος δημοσιοποίησε, πριν από λίγες μέρες, σε συναδέλφους του βουλευτές τις σχολικές αργίες που θα καταργηθούν από την επόμενη χρονιά. Ο υπουργός Παιδείας σκοπεύει να καταργήσει την αργία της 7ης Ιανουαρίου (του Αγίου Ιωάννη) και των Τριών Ιεραρχών στις 30 Ιανουαρίου.

Συνέχεια →

Του Γιάννη Στρούμπα*

Μεταξύ ενός διώκτη της φοροδιαφυγής και 2.000 φοροφυγάδων, ποιος τιμωρείται από τη Δικαιοσύνη; Στις 17/1/2011 ο Ελβετός Ρούντολφ Έλμερ, πρώην ιδιωτικός τραπεζίτης, ανέβασε στο «Wikileaks» τα ονόματα 2.000 υπόπτων για φοροδιαφυγή. Το «Wikileaks» ήταν η ύστατή του καταφυγή, μπροστά στην άρνηση των χρηματοοικονομικών κύκλων, των μέσων ενημέρωσης, των ελβετικών πανεπιστημίων και των ομοσπονδιακών αρχών να ακούσουν τις αποκαλύψεις του. Ακόμα όμως και μετά από τις αποκαλύψεις αυτές, ο Έλμερ κρίθηκε ένοχος από δικαστήριο της Ζυρίχης για παραβίαση του τραπεζικού απορρήτου και καταδικάστηκε σε πρόστιμο και ποινή φυλάκισης δύο ετών με αναστολή! Την υπόθεση Έλμερ επικαλείται ο Γάλλος δημοσιογράφος Μαρκ Ρος στο βιβλίο του «Καπιταλισμός εκτός νόμου», προκειμένου να καταδείξει το θράσος των χρηματοοικονομικών κύκλων που, εντός του καπιταλιστικού συστήματος, έχουν δομήσει έναν πολύπλοκο παρασκηνιακό κόσμο, ώστε να γιγαντώνουν τα κέρδη τους, αποφεύγοντας παράλληλα κάθε τους οικονομική, κυρίως φορολογική, υποχρέωση.

Συνέχεια →

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Όπως ανέφερα σε προηγούμενα άρθρα, η βασική αιτία για την σημερινή, κρίσιμη για όλους μας, σύγκρουση της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) με την Ρωσία ήταν το καίριο θέμα εάν η Ουκρανία θα ενταχθεί στην ΕΕ, όπως αγωνίζεται με κάθε μέσο να επιτύχει η Υ/Ε μέσα από το «πραξικόπημα από κάτω», ή αντίστροφα, στην Ευρασιατική Ένωση (Ευρασ. Έν.), όπως επιδιώκει η Ρωσία. Και αυτό,  γιατί τυχόν  προσχώρηση της Ουκρανίας στην ΕΕ θα σήμαινε την ουσιαστική καταστροφή του σχεδίου για την Ευρασ. Έν., δηλαδή μια οικονομική ένωση που δυνητικά θα περιλάμβανε χώρες του τ. σοβιετικού μπλοκ, αλλά και χώρες με κοινούς δεσμούς με αυτό  (ιστορικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς κ.λπ.), όπως η Ελλάδα.

Συνέχεια →

 Η Ελιά και οι μεταλλαγμένοι δάκοι

Του Χάρη Ναξάκη*

Ο ουρανός είναι αιώνιος Η γη διαρκής

Γιατί;
Δεν ζουν για τον εαυτό τους Κι έτσι ζουν για πολύ

Λάο Τσε

Στην αυλή του σπιτιού του ξαδέρφου μου, στο χωριό Βούβες Χανίων, στέκεται αγέρωχη, λυγερή, με αξιοπρέπεια μια ελιά ποικιλίας τσουνάτη, εμβολιασμένη σε αγριελιά, ηλικίας 3.000 ετών. Η ελιά των Βουβών είναι και επισήμως η αρχαιότερη του κόσμου, με περίμετρο 12,5 μέτρα, χρειάζονται 10 άτομα για να την αγκαλιάσουν, και παρότι είναι κούφια, δεν έχει καρδιά (καρδιόξυλο), είναι αθάνατη γιατί ανανεώνει τα κλαδιά της προς τα έξω. Πέρυσι ο Δήμος Πλατανιά διοργάνωσε τιμής ένεκεν εκδήλωση για το μάζεμα των ελιών της.

Συνέχεια →

Η Διάδραση της Αντιφιλητικής Αγάπης

Του Δημητρίου Π. Λυκούδη*

Όταν ήμουν μικρός, η βιβλιοθήκη μου άγγιζε το προσκέφαλό μου,

 ως θα έλεγε ο Ρίτσος, και μόλις αναζητούσα να χαράξω και νοερά να περιπλανηθώ στον «χωροχρόνο» των ονείρων μου…

Κάθε φορά, ενθυμούμαι αμυδρά, όταν ο αδυσώπητος μόρος και ο κωκυτός έπλητταν τον εγωκεντρισμό μου και την συνειδησιακή μου πληρότητα, κατέφευγα νωχελικά και ως νεμεσητός παραδινόμουν στην αυτοθέλητη μόνωση και περισυλλογή.

Συνέχεια →

Άλλο δρόμο από την αισιοδοξία και τον αγώνα δεν έχουμε!

Του Μιχάλη Βασιλάκη*

Γεγονότα όπως αυτά του Γενάρη του ‘91 με την σπονδή αίματος του Νίκου Τεμπονέρα, αλλά και στη συνέχεια η εκτέλεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η δολοφονική κακοποίηση και βασανισμός της Κ. Κούνεβα, η σαδιστική τρομοκρατική σφαγή του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, το εντεταλμένο τρομοκρατικό μαχαίρωμα του παλληκαριού της Αμφιάλης ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ από τους κοινωνικούς και πολιτικούς εκδοροσφαγείς του νεοφασισμού, αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της πολιτικής ιστορίας και της κοινωνιολογίας του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Συνέχεια →

Απομυθοποίηση των αιτίων της κρίσης

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Όπως προσπάθησα να δείξω στα προηγούμενα άρθρα, είναι αδύνατη οποιαδήποτε ριζική αλλαγή πολιτικής για την έξοδο από τη σημερινή οικονομική (και όχι μόνο!) καταστροφή, χωρίς μονομερή έξοδο από την ΕΕ και διαγραφή του Χρέους, ακύρωση της μνημονιακής νομοθεσίας, και τις αναγκαίες γεωστρατηγικές μεταβολές που περιέγραψα στο προηγούμενο άρθρο.

Συνέχεια →

ΟΤΕ: Συρρίκνωση και αποεπένδυση έφερε η «καλή ιδιωτικοποίηση»

Του Λεωνίδα Βατικιώτη*

Η πώληση του ΟΤΕ στον γερμανικό κολοσσό της Ντόιτσε Τέλεκομ το 2008, μαζί με τη μοναδική στο είδος της πώληση μέσω μεσάζοντα, του Ανδρέα Βγενόπουλου, συνοδεύτηκε από μια σειρά υποσχέσεων για το μέλλον του οργανισμού, που ως σημείο αφετηρίας τους είχαν τις ελπίδες που δημιουργούσαν τα αδιαμφισβήτητα μεγέθη της Ντόιτσε Τέλεκομ.

Έτσι οι υποσχέσεις για ισχυροποίηση, επέκταση και εκσυγχρονισμό του ΟΤΕ, μείωση των τιμολογίων και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αντέκρουαν κάθε κριτική. Στο στρατόπεδο μάλιστα των διαφωνούντων δεν περιλαμβάνονταν μόνο οι συνήθεις ύποπτοι, αλλά κι η κυβερνητική παράταξη ΔΑΚΕ, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, κ.α. Πέντε χρόνια μετά, είναι αρκετός χρόνος για να γίνει μια αποτίμηση των φιλοδοξιών που καλλιεργήθηκαν. Η αξιολόγηση επιβάλλεται για έναν επιπλέον λόγο: επειδή, η πώληση του ΟΤΕ όλο και συχνότερα εμφανίζεται ως παράδειγμα καλής ιδιωτικοποίησης.

Συνέχεια →