Τα παραμύθια για την λιτότητα και την «κακή» ΕΕ

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Ένας συχνά επαναλαμβανόμενος μύθος, ενόψει εκλογών, από τα λεγόμενα «αντιμνημονιακά κόμματα», και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ και τους προσκείμενους οικονομολόγους που σαφώς αποπροσανατολίζουν τα λαϊκά στρώματα, είναι ότι για την οικονομική καταστροφή αυτών των στρωμάτων ευθύνονται βασικά οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζουν οι «κακοί» πολιτικοί στην ΕΕ (κυρίως Μέρκελ, Σόιμπλε κ.λπ.). Γι’ αυτό και η λύση, σύμφωνα με το παραμύθι αυτό που κυρίως ασπάζεται η εκφυλισμένη «Αριστερά», είναι η εκλογή «καλών» πολιτικάντηδων στην Ελλάδα, την Γερμανία και την Ευρώπη ολόκληρη που θα ανατρέψουν αυτές τις άθλιες πολιτικές και μετά θα ζήσουμε όλοι καλά και αυτοί (δηλαδή οι ελίτ και τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα που ευνοεί η παγκοσμιοποίηση) καλύτερα!

Συνέχεια →

Η εθνική ταυτότητα και οι αρνητές της

Του Κώστα Βεργόπουλου*

Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη υπονομεύονται σήμερα από δύο αναπάντεχες πλευρές: την «εξατομίκευση» και την «κοινοτικοποίηση». Στην πρώτη, συρρικνώνονται στο άτομο και στον ατομικισμό, ενώ ο άνθρωπος έχει επίσης συλλογικά δικαιώματα, την ένταξη σε ευρύτερα σύνολα και συλλογικές δράσεις. Το συνεταιρίζεσθαι και απεργείν αποτελούν επίσης μέρος των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η πολιτιστική ταυτότητα, η εθνική και εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια αποτελούν αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα εθνικά ζητήματα είναι πλέον παρωχημένα. Ωστόσο, εξ αιτίας τους, απειλείται σήμερα τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.

Συνέχεια →

Η μιντιακή διαπλοκή τραπεζιτών και εργολάβων «επιτίθεται» στον αγωνιστή δήμαρχο Χ. Κορτζίδη

Του Πόλυ Τακόπουλου

Η Μιντιακή διαπλοκή των μεγαλοεργολάβων και εφοπλιστών του Μπόμπολα -Λαμπράκη-Αλαφούζου-Κυριακού «ξανακτυπά» οργανωμένα και με μεγάλη δύναμη «πυρός» γιατί το οικονομικό διακύδευμα είναι πολύ μεγάλο. Είναι ο χώρος των 6.200 στρμ. του Ελληνικού και το παράκτιο μέτωπο από τον Πειραιά μέχρι το Σούνιο. Ο Λάτσης δεν είναι μόνο ένας ισχυρός οικονομικός παράγοντας αλλά μια διεθνής οικονομική φιγούρα με συμμετοχή σε πολύ ισχυρά οικονομικά, και όχι μόνο, ευρωπαϊκά και παγκόσμια «κέντρα». Όταν για το Ελληνικό μιλά συγκεκριμένα ακόμα και η Μέρκελ καταλαβαίνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι απλά….

Συνέχεια →

Πέντε εργατών αμπέλι

Του Χάρη Ναξάκη

«Σιχαίνομαι τη φύση…. θα μπορούσαμε ίσως να επιτεθούμε στον ήλιο,

 να τον αποσπάσουμε από το σύμπαν ή

να τον χρησιμοποιήσουμε για να πυρπολήσουμε τον κόσμο».

Μαρκήσιος ντε Σαντ

Εκατομμύρια χρόνια για τους προμοντέρνους λαούς, πριν την εμφάνιση του νεωτερικού ανθρώπου, το κέντρο δεν ήταν ο άνθρωπος αλλά ο κόσμος, το σύμπαν. Ο δυτικός πολιτισμός είναι ο πολιτισμός του υβριστή ανθρώπου που τοποθέτησε την ύπαρξή του στο κέντρο του σύμπαντος θεοποιώντας τον εαυτό του. Αν κάτι σιχαίνεται η ανεξέλεγκτη ανθρώπινη υποκειμενικότητα είναι η φύση. Γι’ αυτό άλλωστε ο Καρτέσιος εξήγγειλε ως αποστολή του ανθρώπου το να γίνει « κύριος και κάτοχος της φύσης», ο Μαρξ εξύμνησε την προσπάθεια του ανθρώπου να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνάμεις λέγοντας ότι «μια φύση καθαρά αντικειμενική, ξένη στο υποκείμενο δεν υπάρχει πλέον», και ο Σαρτρ θα οδηγήσει τον εγωκεντρικό παροξυσμό του υποκειμένου στα άκρα κραυγάζοντας ότι δεν είναι απλώς η φύση κόλαση για το υποκείμενο αλλά «η κόλαση είναι ο άλλος».  Κι έτσι ξεκίνησε λοιπόν ο νεωτερικός αλαζόνας  άνθρωπος οπλισμένος με την προμηθεϊκή φωτιά, τη γνώση, για να κατακτήσει τη φύση και έκανε μια τρύπα στο νερό. Το τρόπαιό του είναι ο παρακμιακός δυτικός πολιτισμός. Κατά βάθος ο μοντέρνος άνθρωπος μισεί τη φύση γιατί τον έπλασε πεπερασμένο, θνητό. Μισεί τη φύση γιατί φοβάται το θάνατο.

Συνέχεια →

Η γαλλική και ιταλική επιπλοκή της Ευρωζώνης

Του Κώστα Λαπαβίτσα*

Την προηγούμενη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε μια σπάνια έξαρση ειλικρίνειας, ανακοίνωσε ότι η Γαλλία και η Ιταλία έχουν πλέον γίνει το επίκεντρο του προβλήματος της Ευρωζώνης. Οι δύο χώρες πάσχουν από έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Πολύ σωστή η θέση της Επιτροπής, μόνο που δεν ήθελε, ή δεν είχε το κουράγιο, να βγάλει τα λογικά συμπεράσματα. Ας συμβάλουμε λοιπόν στις προσπάθειες των καλών γραφειοκρατών των Βρυξελλών με μια απλή ανάλυση.

Το διάγραμμα που παραθέτω προέρχεται από μια μελέτη που έκανα το 2013 από κοινού με το Χάινερ Φλάσμπεκ για λογαριασμό του Ινστιτούτου Ρόζα Λούξεμπουργκ στη Γερμανία. Δείχνει τη μεταβολή του ονομαστικού μοναδιαίου κόστους εργασίας στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία. Το ονομαστικό μοναδιαίο κόστος εργασίας είναι ο πλέον διαδεδομένος δείκτης ολικής, ή εθνικής, ανταγωνιστικότητας, διότι λαμβάνει υπόψη του τις αλλαγές στην παραγωγικότητα και εστιάζει στις αλλαγές του συνολικού κόστους εργασίας.

Συνέχεια →

Εκ βαθέων και περί μιας αδιόρατης μελαγχολίας μου

(+) Του Γιώργου Αλεξάνδρου

Τον τελευταίο καιρό με έχει κυριεύσει μία διάχυτη μελαγχολία. Μελαγχολία που φτάνει κάποιες στιγμές σε όρια ελαφρού πανικού ή απόγνωσης!

Λοιπόν χρειάζομαι ψυχαναλυτή; Δεν είχα ποτέ πρόβλημα να κοιταχτώ μέσα από κάποιον ειδικό όταν νοιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά! Βέβαια υπάρχει και το γενικότερο οικονομικό! Κοστίζει αρκετά!

«Πενία» τέχνας κατεργάζεται: Να που υπάρχει και το μοντέλο της αυτοανάλυσης! Κάθομαι και ψάχνω τον εαυτό μου.

Εν τάξει έχω κάποια σχετικά σοβαρά προβλήματα υγείας! Καιρό τώρα τα έχω έ και λοιπόν; Κι άλλες φορές στην ζωή μου είχα κι όμως εύρισκα δύναμη! Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω ότι πολλοί φίλοι μου έχουν πολύ χειρότερα!

Συνέχεια →

Θεϊκός άνεμος (Καμικάζι)

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

Το δημόσιο εθνικό χρέος της Ιαπωνίας ανέρχεται στο 233% του ΑΕΠ της χώρας – εάν εκεί, στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, έκαναν οι Γρύπες και οι Αρπυιες των Βερολινοβρυξελλών όσα έκαμαν στη χώρα μας (με το χρέος τότε στο 120% του ΑΕΠ), σήμερα δεν θα υπήρχε Γιαπωνέζος – οι μισοί θα είχαν κάνει χαρακίρι και οι άλλοι μισοί θα είχαν γίνει καμικάζι…

Κάποιος μας κάνει πλάκα, που «κάποιος» δεν είναι και «πλάκα» δεν κάνει – κατασκευάζει χώρες προς εκμετάλλευσιν – Πρωτομαγιά σήμερα και «η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» έχει φθάσει στο πιο αισχρό της στάδιο από γενέσεως καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός της εποχής μας κατασκεύασε εν πρώτοις τον «χρεωμένο πολίτη», τον άνθρωπο που βρίσκεται -ανεπαισθήτως στην αρχή και με γεωμετρική πρόοδο στη συνέχεια- πνιγμένος στο δικό του, ιδιωτικό χρέος. Αλαφιασμένος κι έντρομος ο χρεωμένος άνθρωπος βλέπει ύστερα το δημόσιο χρέος της πατρίδας του επίσης να γιγαντώνεται και μετά να χρησιμοποιείται σαν εργαλείο εναντίον του και εναντίον της, βλέπει μπροστά στα μάτια του να κατασκευάζεται μέσω του χρέους μια χώρα δούλων, ένα προτεκτοράτο, ένας ζωτικός χώρος άλλων, ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας και καταναγκαστικής ανεργίας. Αυτό είναι το νταμπλ σκορ του καπιταλισμού σήμερα: δούλοι πολίτες, σκλαβωμένες χώρες.

Συνέχεια →

Πρωτομαγιά, οίστρος ταξικός

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

  Πρωτομαγιά

κάτι σαν διαδήλωση που τελείωσε

Όπως μυρμηγκιές κύματα

ανάμεσα στις Κυκλάδες

Όπως επιτάφιος που κουβαλάει το πλήθος

Όπως ξόδι σε πεδινό χωριό

Συνέχεια →

Το «Αγιορειτικό Βήμα» σε Έργα του Διαβόλου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σχετικά με την Προβολή του Η. Κασιδιάρη από το «Αγιορειτικό Βήμα»

Από την Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού*

Τετάρτη, 30 Απριλίου 2014

 Η Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού διαμαρτύρεται για τον τρόπο με τον οποίο έγινε και προβλήθηκε από το πόρταλ «Αγιορειτικό Βήμα» η τελευταία συνέντευξη του Ηλία Κασιδιάρη, σε προεκλογική περίοδο.

Συνέχεια →

Τον Μεγάλο Αδελφό μόνο οι τυφλοί δεν τον βλέπουν σήμερα!

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Σήμερα, η κυριαρχία των εγκληματικών ελίτ είναι παγκόσμια. Αυτοί που έχουν την δύναμη στα καθεστωτικά συστήματα όπως οι σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση ή τα καθεστώτα των αναπτυσσόμενων χωρών, είναι ολιγάρχες και κλέφτες που διοικούν μια τεράστια κλεπτοκρατία. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις που υπηρετούν τυφλά είναι τόσο αδίστακτα και διεφθαρμένα όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή η Ομοσπονδιακή  Τράπεζα στις ΗΠΑ. Το «κοινοβουλευτικό» σύστημα της κυκλικής κηδεμονίας και του εγκλήματος που υφίσταται παγκοσμίως ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή μόνο ως προς τον βαθμό και την μέθοδο.

Συνέχεια →