H πρέζα Captagon (από το Capitain και το Pentagon)

Του Περικλή Κοροβέση

Τον Οκτώβριο του 2015, ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Αμπντέλ Μοσέν συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Βηρυτού να μεταφέρει ναρκωτικά, η αξία των οποίων ξεπερνούσε τα 200 εκατ. ευρώ.

Τι το σημαντικό υπάρχει σε αυτήν την είδηση για να την ξαναθυμίσουμε τη στιγμή που ο τζίρος των ναρκωτικών μετριέται σε δισ. και τρισ. ευρώ και είναι από τις πρώτες οικονομικές επενδύσεις στον κόσμο (μαζί με το πετρέλαιο, τα όπλα και το τράφικινγκ);

Η είδηση είναι πως από δω έγινε παγκοσμίως γνωστό ένα νέο ναρκωτικό με το όνομα Captagon.

Συνέχεια →

Τρίτη και τελευταία μας ευκαιρία

Του Βασίλη Βιλιάρδου*

Η χρεοκοπία της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης αποτελεί τον εφιάλτη του κ. Σόιμπλε – για εκείνο το χρονικό διάστημα όμως που δεν έχει δρομολογήσει ακόμη το πτωχευτικό δίκαιο για τα κράτη της νομισματική ένωσης, καθώς επίσης που δεν έχει μετατρέψει τον ESM σε έναν σύνδικο πτώχευσης, όπως είναι το ΔΝΤ.

«Όταν με επισκέφθηκε προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας με τον Μανώλη Γλέζο και μου πρότεινε να συνεργαστούμε, του είπα τα εξής: Τα κόμματα στην Ελλάδα είναι σαν βαγόνια ενός τρένου που κινείται πάνω στις ράγες που έχει τοποθετήσει η ΕΟΚ και το ΔΝΤ. Εσείς τώρα αγωνίζεστε από τρίτο κόμμα να γίνετε δεύτερο, πρώτο. Αλλά και στη θέση της μηχανής να μπείτε, τι νόημα θα έχει αν δεν μπορείτε να αλλάξετε τις ράγες; Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο ερώτημα: Έχετε βρει τρόπο να αλλάξετε τις ράγες;

Συνέχεια →

Πουτάνες όλου του Νότου, ενωθείτε

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Αν ο κ. Ντάισελμπλουμ εκφράσθηκε σε άθλιο επίπεδο, εμείς που είμαστε καλύτεροι, μπορούμε να εκφρασθούμε σε ένα αθλιότερο.

Το έργο ανέλαβε η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία με έναν αριμάνειο ελιγμό πέρασε μέσα από τις «διεμφυλικές ταυτότητες»(;!) και αναβάθμισε την εθνική Ελλάδος, Μπουμπουλίνα και  Μαυρογέννους, σε ένα πουταναριό που δεν χαρίζει κάστανα. Ορθώθηκε ως άλλη Μελίνα Μερκούρη η κυρία Αναγνωστοπούλου, ως άλλη Αθηνά Πρόμαχος, κι έβαλε τους σεξιστές στη θέση τους – δηλαδή στην Κομαντατούρ που θα αρμέγει την Ελλάδα τα επόμενα 99 χρόνια.

Συνέχεια →

Το «αθάνατο κρασί του 1821» ξίνισε

Της Νίνας Γεωργιάδου

Ειπα σήμερα να μεθύσω με «το αθανατο κρασι του 21», ομως το ‘βαλα στο στόμα κι ηταν ξυδι.

Ξινισε, εκτεθειμενο, χρονια τώρα, στις εξεδρες των επισημων. Εκει οπου συνωθουνται κατι ψηλοι νανοι, που θεωρουν τον εαυτο τους μικροσωμο γιγαντα. Ολοι αυτοι που «διαχειριζονται» τοπους, λαους, παρελθοντα και μελλοντα, με γνωμονα το συμφερον της ταξης τους, της τσεπης τους ή της μωροφιλοδοξιας τους. Συνηθως, τρια σε ενα. Αναμασουν τη λεξη «διαχειριση», χωρις αιδω, με τον ιδιο οραματικο οριζοντα που εχει ο διαχειριστης για τα κοινοχρηστα της πολυκατοικιας. Μπορει και να τους ξεπερνα.

Συνέχεια →

Στη δίνη της κρίσης η ΕΕ στην επέτειο των 60 χρόνων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Οι μύθοι που γράφτηκαν 60  χρόνια πριν στις συνθήκες της Ρώμης, περί ειρήνης, ευημερίας, ισότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, θρυμματίστηκαν από την κυριαρχία του γερμανικού, κυρίως, ιμπεριαλισμού. Στην επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυσή της η ΕΕ βυθίζεται σε βαθιά κρίση που θα ενταθεί με τις αποφάσεις που επιχειρεί να επιβάλει η Γερμανία για την «ΕΕ των πολλών ταχυτήτων». Με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού πυρήνα κρατών με κοινό νόμισμα και από εκεί και πέρα η ένταξη των υπολοίπων σε ομόκεντρους κύκλους κοινών αγορών-συμφωνιών

Η  «νέα γεωμετρία» της ΕΕ, δηλαδή ποιες χώρες και με ποιο καθεστώς θα συνεχίσουν να θεωρούνται μέλη της ΕΕ θα είναι στην ημερήσια διάταξη των Συνόδων Κορυφής του Μάρτη που πραγματοποιούνται υπό τη σκιά των εκλογών σε Ολλανδία και Γαλλία και αναμένεται να ενισχύσουν τις φυγόκεντρες τάσεις που ενισχύονται συνολικά στην Ευρώπη, μετά και την εκλογή Τραμπ και που αθροιστικά συνθέτουν ένα ιδιαίτερα ρευστό σκηνικό για το μέλλον της ΕΕ. Παράλληλα το Brexit αποτυπώνει την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Συνέχεια →

Γραφή και η Αντιγραφή: Πάνε χέρι-χέρι;

Του Γιώργου Μαυρογιώργου

Γνωρίζουμε ότι πριν από την επινόηση της τυπογραφίας η γραφή και η αντιγραφή συμβίωναν λειτουργικά για τις ανάγκες αναπαραγωγής των κειμένων. Στη συνέχεια,συχνά, γραφή και λογοκλοπή/αντιγραφή πάνε χέρι-χέρι, με άλλες σκοπιμότητες, βέβαια. Ακούγονται πολλές ιστορίες, όπως π.χ. η περίπτωση του Σαίξπηρ που «έκλεβε» απ’ τον Πλούταρχο.

Κύπριος διεκδίκησε την πατρότητα ιδέας του με την οποία ο Umberto Εcο έγραψε «Το Όνομα του Ρόδου». Ο Eco έχει μιλήσει για «έντιμη» και «έξυπνη» αντιγραφή. Διαβάζω ότι ο γνωστός διανοούμενος, Χάρολντ Μπλουμ, μιλάει για «εμπνευσμένη λογοκλοπή» που τη βρίσκει στην «καρδιά» της λογοτεχνίας. Ο ίδιος δεν αποκλείει να έχει αντιγράψει. Για τις αθλιότητες των πανεπιστημιακών, βέβαια, επιφυλάσσει πολύ σκληρά λόγια.

Συνέχεια →

ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η όξυνση των σχέσεων της Τουρκίας με χώρες της Δυτικής Ευρώπης προκάλεσε ευφορία σε κάποιους εγχώριους κύκλους, οι οποίοι λατρεύουν τη Δύση, καθώς έχουν υποταχθεί άνευ όρων στη λαγνεία της. Η υποταγή δεν τους επιτρέπει να αναλύουν με νηφαλιότητα τα συμβαίνοντα. Συμβάλλουν άλλωστε σ’ αυτό και τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ως σκοπό έχουν την παραπληροφόρηση ή τη συσκότιση, ώστε ο πολίτης να αποδέχεται ως αληθές αυτό που οι κρατούντες επιθυμούν.

Η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Ο Ερντογάν επιδιώκει με το δημοψήφισμα του προσεχούς μήνα να αποκτήσει υπερεξουσίες και να καταστεί σουλτάνος. Βέβαια δεν είναι λίγοι που σουλτάνο τον αποκαλούν ήδη στα πλαίσια της φθηνής δημοσιογραφίας. Πρωτίστως πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Είναι ο Ερντογάν ένας πολιτικός με οράματα για τη χώρα του, που, βλέποντας την να απειλείται από σοβαρούς εσωτερικούς και εξωτερικούς κινδύνους, ανέλαβε τον ρόλο του σωτήρα της; Είναι μήπως ένας άκρως φιλόδοξος, που στοχεύει στην εδραίωσή του στην εξουσία; Είναι αφελής και επιπόλαιος, που στηρίζεται και παρακινείται από δυνάμεις εκτός της χώρας; Αποκλείουμε το πρώτο. Τα άλλα δύο δεν αντικρούονται.

Συνέχεια →

Η περιγραφική αξιολόγηση ως τεχνοκρατικό εργαλείο τυποποίησης και ελέγχου της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Της Σταυρούλας Δομούζη*

Τους τελευταίους μήνες έχει ενταθεί η συζήτηση για τις μορφές αξιολόγησης των μαθητών/τριων που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αφορμή στάθηκε η πρόσκληση του ΙΕΠ με την οποία οι σχολικές μονάδες κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση καθώς και στο σχετικό επιμορφωτικό πρόγραμμα. [Ι]

Η προώθηση της περιγραφικής αξιολόγησης από το Υπουργείο Παιδείας ως βέλτιστης πρακτικής για την παρακολούθηση και την αναβάθμιση της μαθησιακής διαδικασίας, βρίσκει έδαφος στις παρακάτω αντιλήψεις που είναι διαδεδομένες τόσο εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας όσο και στην κοινωνία:

Συνέχεια →