Περί τέχνης κι άλλων μυστηρίων…

Της Σοφίας Χατζοπούλου

Έκθεση ζωγραφικής. Ένα βήμα πίσω να συλλάβει το μάτι όλο το μέγεθος του έργου. Ένα βήμα μπρος να παρατηρήσει τις αυλακιές στο χρώμα που πάγωσαν την κατάλληλη στιγμή. Ο ήχος της σιωπής αφήνει χώρο στη φωνή του δημιουργού να μιλήσει με την σκέψη σου…

Όλα αυτά κι άλλα τόσα μυστήρια κρύβονται στη μέθεξη της τέχνης…

Τίποτα από όλα αυτά, δυστυχώς, δεν συνέβησαν εκείνη τη βραδιά στην πολυδιαφημιζόμενη και πολυαναμενόμενη έκθεση Van Gogh στο Μέγαρο Μουσικής.

Συνέχεια →

Κυματισμοί

The Glare Beach Ripple Wave Water Wet Sand

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Τι χαρά σήμερα, στο τέλος της ώρας

της διδακτικής,

όταν το  υπουργείο χάθηκε

με σκέψη, κορμί, ψυχή αλλού.

Το μυστικό στα παιδιά μας κρύφτηκε,

με κουδούνι άχρηστο να στέκει.

Συνέχεια →

Δέκα μικρές ιστορίες για «παιδιά» που δεν εφησυχάζουν

Του Π. Κρ.

Ινδιάνοι, παιδιά που παίζουν μπίλιες ή άλλα που βαφτίζουν τις κούκλες τους, ακόμα και μικρές χελώνες, που χάνονται στα βάθη της θάλασσας, συνθέτουν τον κόσμο που περιγράφει ή, αν θέλετε, νοσταλγεί ο Δημήτρης Μαγριπλής στις «Δέκα Μικρές Εικονογραφημένες Ιστορίες» του (εκδ. Νέος Αστρολάβος-Ευθύνη, εικονογράφηση Παντελής Σταματέλος), ένα λιλιπούτειο βιβλίο με διηγήματα βγαλμένα από τον μαγικό κόσμο της παιδικότητας και ποτισμένα από την σήμερον της αγριότητας.

Συνέχεια →

Για τις πολυήμερες εκδρομές και τον ρόλο τους

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Το «μεγάλο όνειρο» στο βωμό του κέρδους!

Συνήθως η συζήτηση για το ρόλο και τον χαρακτήρα των μαθητικών εκδρομών γίνεται μετά από δυσάρεστα γεγονότα και «εκπαιδευτικά παρατράγουδα». Όμως το θέμα είναι πάντα επίκαιρο, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που η πλειονότητα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου  πραγματοποιεί το «μεγάλο όνειρο». Αυτές οι εκδρομές για την πλειονότητα των μαθητών αποτελούν τη «μεγάλη έξοδο», μια μυθοποιημένη λειτουργία «ελευθερίας» που συνδέεται, χωρίς όμως να το διακηρύσσει, με παράγοντες ξένους προς τους σκοπούς για τους οποίους διοργανώνεται.

Συνέχεια →

Τι μας είπε ο Ερντογάν στην Κομοτηνή

Του Κώστα Καραΐσκου*

Η αλλαγή ύφους του Τούρκου Προέδρου μέσα σε μία μέρα, από την Αθήνα στην Κομοτηνή, ήταν θεαματική και αξίζει μια προσπάθεια να την ερμηνεύσουμε. Πώς από την ιταμότητα περάσαμε στην αλληλοπεριχώρηση και από τις διεκδικήσεις στην αγαπολογία; Και πώς πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε ως Ελλάδα στο εξής; Θα προσπαθήσουμε να τεκμηριώσουμε τις απαντήσεις μας επ’ αυτών παρακάτω.

Τρία πράγματα συνέβαλαν, κατά τη γνώμη μας, στην μεταβολή της ερντογανικής ρητορικής.

Συνέχεια →

Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων ο υπέρμαχος της Ρωμιοσύνης

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

(Τσαρίτσανη Ελλασώνας 1780 – Αθήνα 8-3-1857)

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Μια προσωπικότητα της νεώτερης ιστορίας, που έδωσε πολλά στο έθνος και την πίστη μας, σε πολύ δύσκολες και κρίσιμες εποχές, για το μέλλον της Ρωμιοσύνης.

Α. Γέννηση – ανατροφή

 Η μεγάλη αυτή Εκκλησιαστική φυσιογνωμία του 19^ου αιώνα σ τον χώρο της Ρωμιοσύνης γεννήθηκε στην Τσαρίτσανη της Ελασσόνας (Θεσσαλία) στις 27 Αυγούστου του 1780. Πατέρας του ήταν ο π. Κυριακός Οικονόμου και μητέρα του, η Ανθή. Ήταν ο πρωτότοκος γιος τους. Τα πρώτα γράμματα διδάχτηκε από τον πατέρα του, τον παπα-Κυριακό, που ήταν λόγιος. Έμαθε ελληνική, λατινική φιλολογία και τα ιερά γράμματα.

Συνέχεια →

Διπλή γλώσσα

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

O Χαμαιλέων ό,τι πολλά ζώα πράττει,

όταν αμύνονται στο βασίλειο της φύσης.

Η γλώσσα του εκτελεί όμως πάντα

το ίδιο έργο, της εκτίναξης και σύλληψης.

Συνέχεια →

Ο τρελός κόσμος του νεοφιλελευθερισμού

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Οι σύγχρονες πληγές του φαραωνικού καπιταλισμού, το άγχος, το στρες, η κατάθλιψη, η κοινωνική φοβία, οι διατροφικές διαταραχές, οι αυτοτραυματιστικές συμπεριφορές, οι διαταραχές προσωπικότητας και η απελπιστική μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση, πλήττουν τώρα τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, τα πρόσφατα, καταστροφικά στοιχεία για την ψυχική υγεία των παιδιών στην Αγγλία, αντικατοπτρίζουν απλά την έκταση της παγκόσμιας «ψυχικής κρίσης», καθώς περισσότερα από 250.000 παιδιά, ηλικίας κάτω των 18 ετών, λαμβάνουν βοήθεια από τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας, για προβλήματα όπως το άγχος, η κατάθλιψη και οι διατροφικές διαταραχές.

Συνέχεια →

«Στον σταθμό του Μονάχου»…

Του Στάθη Σ(ταυρόπουλου)

Η Ευρώπη αλλάζει με γεωμετρική πρόοδο και δραματική πυκνότητα. Οι τάσεις κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι κυρίαρχες («εκσυγχρονιστικές», νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές) είναι συγκλίνουσες και στερεωτικές του συστήματος. Οι αντισυστημικές τάσεις (η διαρκώς ενισχυόμενη Ακροδεξιά και η εν αμύνη ευρισκόμενη ριζοσπαστική Αριστερά) είναι αποκλίνουσες – αλλά κυρίως αποκλίνουσες  μεταξύ τους. Διότι οι ακροδεξιές τάσεις συναποτελούν ένα αντισύστημα συγκλίνον και χρήσιμο στο σύστημα (που θα μπορούσε στο εγγύς μέλλον να μετατραπεί σε σύστημα το ίδιο).

Συνέχεια →