Του Λαζάρου
Του Νίκου Προσκεφαλά*
Έχω κρυφά φυλάξει από καιρό
μια χούφτα κάρβουνα
απ’ τη θράκα
της νιότης.
Ξέρατε ότι η Πάτρα έχει Bοτανικό Mουσείο και κάνει πρωτοποριακές έρευνες; Η dream team που μας μύησε στα «μυστικά» των ελληνικών φυτών.
Την dream team από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας που συμμετέχει σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα μέσα από το οποίο γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί ο φυτικός πλούτος που υπάρχει στην Ελλάδα, συναντήσαμε πριν λίγες μέρες. Μάλιστα όπως ακούσαμε αυτός ο πλούτος εκφράζεται και μέσα από σπάνια και μοναδικά φυτά!Πιο συγκεκριμένα, το 20 με 22% των φυτών που έχουμε στην Ελλάδα δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο.
Ο φυτικός πλούτος της Ελλάδας ο οποίος αυτή τη στιγμή παραμένει ανεκμετάλλευτος στο επίπεδο της καλλιέργειας και της παραγωγής και ταυτόχρονα απειλείται μπαίνει σε μία «κιβωτό» προστασίας και όχι μόνο!
Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπητέ φίλε Τάκη,
συμφοιτητή και συνοδοιπόρε στην εκπαίδευση
στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου σου στα παράλια της Αχαΐας: «Τα νερά των βουνών και η Κέρτεζη» που έγινε στην Πάτρα, με συγκίνησε το έκδηλο πάθος, ο σεβασμός και ο γνήσιος-πηγαίος λόγος σου, με τον οποίο περιέγραψες τον τόπο σου.
Ήταν διάχυτη η συγκίνηση του Ανθρώπου που τρέφει σεβασμό στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στον τόπο που γεννήθηκε και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Στον τόπο που μόχθησε βοηθώντας τους γονείς του στις σκληρές αγροτικές εργασίες, όπως εξάλλου συνέβη με όλα τα παιδιά της δεκαετίας του 60 που είχαν γονείς αγρότες μικρού κλήρου.
Φεύγοντας πήρα το βιβλίο σου με την σχετική αφιέρωση και αφού το διάβασα, ενθουσιάστηκα κάνοντάς σου την πρόταση να μας ξεναγήσεις βήμα-βήμα στην Κέρτεζη, σύμφωνα με τις αναφορές του βιβλίου. Ήταν ένα πρώτο είδος εφαρμογής μιας εκ των προτάσεων του Παναγιώτη σχετικής με περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Κυρίες και Κύριοι
Καλημέρα σας, από καιρό η στήλη υποσημειώνει ότι κάθε μέρα που ξημερώνει, κάποιος απ’ τους προβεβλημένους Συριζαίους λέει ή κάνει κάποια μαλακία. Η κυρία Παπακώστα (αριστίνδην Συριζαία) διαπίστωσε ότι τα Εξάρχεια είναι Μονμάρτη και η λογική διαπίστωσε (για μιαν ακόμη φορά) ότι η βλακεία είναι αήττητη.
Η ιστορία που ακολουθεί στηρίζεται εν μέρει σε αληθινά γεγονότα κι εν μέρει στη φαντασία μου. Το μοντέλο που ποζάρει δεν βρισκόταν εκεί όταν διαδραματιζόταν το γεγονός. Μάρτυρας της ιστορίας είναι το κρεβάτι που βρίσκεται πίσω της.
Κάποιος ανέβαινε. To κατάλαβε από το τρίξιμο που έκαναν τα ξύλινα σκαλιά. Το σκοτάδι διαλύθηκε κι αισθάνθηκε ένα δροσερό αεράκι να μπαίνει στο δωμάτιο. «Χμ, επιτέλους ανοίγουν τα παραθυρόφυλλα» σκέφτηκε χαρούμενα το στρώμα. «Να μπει λίγος φρέσκος αέρας εδώ μέσα. Μπούχτισα κλεισούρα και μοναξιά.».
Russian Revolution: Theoretical Approaches and Open Questions
RUSSIAN REVOLUTION CONGRESS| – Athens, Greece, 12-14 April 2019 | LAW SCHOOL OF ATHENS
Πρόγραμμα συνεδρίου
Posted by admin | Feb 20, 2019 Παρασκευή 12 Απριλίου
«Ὁ σημερινὸς κεντρικὸς ἱ. Ναὸς τῆς Γέννησης τῆς Θεοτόκου στὴν Κέρτεζη Καλαβρύτων λειτούργησε σίγουρα στὶς σημερινὲς διαστάσεις του τουλάχιστον ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ 19ου αἰ. Δεσπόζει ἐπὶ τῆς κεντρικῆς πλατείας μὲ καμπαναριό (1899) καὶ ρολόι (1965). Ἡ ἀρχιτεκτονική του εἶναι τρίκλιτος – τρίκογχος Βασιλικὴ μὲ γυναικωνίτη καὶ τρεῖς Ἁγίες Τράπεζες (μὲ τρεῖς ἐξωτερικὲς κόγχες).
Με το θήτα η γλώσσα σχίζεται στα πάνω δόντια.
Δε λέω θλίψη, να μη γεμίσει το στόμα με αίμα
και λέω θάλασσα. Κι ως να το πω, μαίνεται και φουρτουνιάζει.
Όλα ξεκίνησαν με δέος. Τους κοιτούσα που έκριναν και αποφάσιζαν. Κάθονταν μπροστά στα τερματικά και με μία μόνο κίνηση του χεριού τους εξαφάνιζαν επιχειρήσεις, κεφάλαια, ακόμη και κράτη. Πανίσχυροι. Παρατηρούσα με πόση ευκολία αποφάσιζαν και με τι διάθεση έκαναν πράξη το λόγο τους. «Αγοράζω και πουλώ», φώναζαν και ύστερα ακολουθούσε ένας χαμός, μια βουή και στο τέλος καμπανάκι. Έπειτα κάτι είχε πάλι χαθεί. Κατόπιν έκλειναν τα τερματικά, άφηναν την αίθουσα και πήγαιναν για χαλάρωση. Τους άνοιγα την πόρτα, έμπαιναν μέσα στη λιμουζίνα και με χαμόγελο μου έδιναν εντολές. Συνήθως ακριβά εστιατόρια. Τι κλάση! Άρχοντες.
Εισήγηση στην στρογγυλή τράπεζα «Πλούσιοι και φτωχοί στην Καινή Διαθήκη, τον πρώιμο μοναχισμό και το Βυζάντιο» (Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, Τομέας Ιστορίας, Δόγματος και Διαχριστιανικών Σχέσεων), Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019.
Το 1935 ο Μπέρτολντ Μπρεχτ μας χάρισε το ποίημα «Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει». Με το ποίημα αυτό, ως γνωστό, ο Μπρεχτ διατύπωσε υπό τύπον ερωτήσεων την εξής απλή διαμαρτυρία: Πίσω από πολλά έργα υψηλού πολιτισμού (πίσω από την επτάπυλη Θήβα, από το Σινικό τείχος, από τις αψίδες της Ρώμης, από τα παλάτια του Βυζαντίου) υπάρχει κάτι πραγματικό, αλλά αθέατο: Ο κόπος και ο πόνος των φτωχών, οι οποίοι έστησαν αυτά τα έργα, κι όμως, όχι απλώς μένουν ανώνυμοι, αλλά ούτε καν υπάρχουν στον οπτικό ορίζοντα του ανθρώπου που θαυμάζει αυτά τα επιτεύγματα.
Κι αν άραγε ο Μπρεχτ συναντούσε τον άγιο Ισίδωρο Πηλουσιώτη, στα τέλη του 4ου αιώνα;