Μνήμη Τεμπονέρα – απελευθέρωση του ανθρώπου

Μνήμη Τεμπονέρα – απελευθέρωση του ανθρώπου

 

Ομιλία του Μιχ. Βασιλάκη*

 

Κλείνουμε φέτος τα 19χρόνια και μπαίνουμε στα 20χρόνια από το Γενάρη του 1991. Από τη βραδιά που ο Νίκος Τεμπονέρας έγινε «δρόμος», «σχολικό συγκρότημα», «μνημείο», αλλά και αναφορά αγώνων και ζωής. Από τότε με όλες τις μαθητικές γενιές μέχρι σήμερα, κρατάει μαζί τους ακούραστα τα πανό και τις σημαίες των αγώνων για να  υπερασπίζονται τους κοινωνικούς αγώνες σαν την αναντικατάστατη απελευθερωτική διαδικασία της κοινωνίας.

Για να υπερασπίζονται τη δυνατότητα και το δικαίωμα της κοινωνίας να λειτουργεί δημοκρατικά, μέσα από αυτούς τους κοινωνικούς αγώνες.

Απέναντι στο χυδαίο συνδυασμό πολιτικής τρομοκρατίας και δημοσκοπήσεων που διαστρεβλώνουν και υποκαθιστούν τη συνείδηση του λαού.

Για να υπερασπίζονται το σχολειό της γνώσης που απελευθερώνει τον άνθρωπο και την εργασία, απέναντι στο δήθεν σχολειό που χρησιμοποιεί την γνώση για να σκλαβώνει την εργασία και να εξανδραποδίζει τον άνθρωπο.

Γι αυτό και στις χούφτες του Νίκου Τεμπονέρα το Δεκέμβρη του 2008 ήταν οι ίδιες πέτρες με αυτές των δεκάδων και δεκάδων χιλιάδων 16άρηδων από το Διδυμότειχο μέχρι τη Σητεία.

Απέναντι στο σύστημα που παράγει Κορκονέες, απέναντι στο σύστημα του εγκληματικού εργολαβικού σαδισμού που για να υποτάξει την εργασία με τους όρους της επισφαλούς εργασίας, δολοφονεί με βιτριόλι το ίδιο το φορέα της εργασίας.

Το κυρίαρχο σύστημα, το Δεκέμβρη του 2008 όσο και να επικέντρωνε στη βία που ξεπετάχτηκε μέσα από την εξέγερση, δεν ανησύχησε για τη ποσότητα της βίας.

Τόση και μεγαλύτερη είχε διαχειριστεί πολλές φορές.

Για τη ποιότητα της βίας ανησύχησε.

Για το τι έγραφαν οι πέτρες που γιόμιζαν τις χούφτες των 16άρηδων ανησύχησαν.

Για αυτό οι στρατιές των υποτακτικών στα Μ.Μ.Ε. ξεπέρασαν και τους ιδιοκτήτες του συστήματος. Άφησαν πίσω ακόμη και το Καρατζαφέρη, εγκαλώντας όχι μόνο τη διοικητική πυραμίδα της καταστολής αλλά και τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους της καταστολής, γιατί έβαλαν δήθεν φραγμό στο βάθος και την έκταση της καταστολής. Γιατί δεν χρησιμοποιούσαν ευθέως τον οπλισμό τους. Έγραψαν έτσι τη πιο μελανή σελίδα της κυρίαρχης  δημοσιογραφίας.

Όμως δεν κατάφεραν ούτε  μια στιγμή να καλύψουν τους προβληματισμούς της εξέγερσης, που καταιγιστικά απευθυνόταν όχι μόνο στο κυρίαρχο σύστημα, αλλά στο σύνολο μιας τελματωμένης και παράλυτης κοινωνίας.

Το μέλλον μας δεν μπορεί να 'χει καμιά συνέχεια με το δικό σας παρόν, μας είπαν!!!

Για να έχουμε μέλλον πρέπει να αρνηθούμε ολοκληρωτικά και χωρίς όρους αυτό το μίζερο δικό σας παρόν.

Το σύστημα σας δεν βελτιώνεται. Ότι χτιστεί σαν συνέχεια των κυρίαρχων αξιών σας, θα 'ναι το ίδιο αδιέξοδο, το ίδιο σάπιο, το ίδιο υποδουλωτικό.

Το σχολείο σας έχει εξελιχτεί σε λαιμητόμο της ζωής, των ονείρων και των ελπίδων μας.

Σαδιστικά ταξικό, πειραματικό εργαστήρι των πιο  ακραίων κύκλων του νεοδαρβινισμού.

Η παιδική μας ενόραση στο παρόν σας αντιλαμβάνεται το μέλλον που μας επιφυλάσσεται για να συντηρήσετε το μίζερο και αδιέξοδο παρόν σας.

Η κοινωνική αντιφατικότητα που γεννά Δεκέμβρηδες σας γεμίζει φυσικά ανασφάλεια για την αναποτελεσματικότητα των κοινωνικών σας μηχανισμών, να μας αφομοιώσουν και να μας υποτάξουν.

Γι αυτό προχωράτε παραπέρα στο όνομα της γνώσης και των θεοτήτων του ανορθολογικού ντετερμινισμού σας. Να μας διαφορικοποιήσετε γενετικά στη κλίμακα πρώτος-τελευταίος για τις ανάγκες του συστήματος σας.

Με το Δεκέμβρη σας είπαμε όχι σε όλα αυτά. Αυτή ήταν η ουσία και το περιεχόμενο του Δεκέμβρη που γνώρισε πολύπλευρη αντιπολίτευση.

Την αντιπολίτευση του μηδενισμού. Καταστροφείς, τρομοκράτες, συνωμότες, εγκληματίες, κακομαθημένα παιδιά αστών, υπονομευτές της οικονομίας, της δημοκρατίας και προπάντων της σταθερότητας της καθεστηκυίας τάξης.

Σ' όλους αυτούς ο Δεκέμβρης βγάζει περιπαικτικά τη γλώσσα. Γιατί όλοι αυτοί που μας εγκαλούσαν, εγκαλούν σήμερα εναγωνίως και καταγγέλλουν και τους διαχειριστές του συστήματος. Ο Καραμανλής είναι φυγάδας!! και ο Παπανδρέου ανεπαρκής και ελλειμματικός!! Αλλά και όσοι δεν συναινούν σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», δηλαδή ανοικτής κοινοβουλευτικής δικτατορίας θεωρούνται περιθώριο και εθνικά ύποπτοι, ο μόνος που τη γλυτώνει είναι ο Καρατζαφέρης.

Υπάρχει όμως και η άλλη αντιπολίτευση: της οικειοποίησης και της ιδιοποίησης. Της μικροαστικής αναρχοαυτονομίας που στο Δεκέμβρη βλέπει τα σημάδια του τέλους της κοινωνίας!!!! Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα από το φουκογιαμικό τέλος της ιστορίας.

Η απελευθέρωση του ανθρώπου διατείνονται δεν μπορεί να 'χει αναφορά την κοινωνία και φυσικά την εργασία.

Η απελευθέρωση του ανθρώπου θα γίνει κόντρα στη κοινωνία και την εργασία.

Δεν έχουμε εδώ μόνο το τέλος της ταξικής πάλης κατά Φουκογιάμα, εδώ έχουμε το τέλος της κοινωνίας, της κοινωνικής υπόστασης του ανθρώπου!

Ότι ενσωματώνει την οποιαδήποτε κοινωνική αξία είναι αντίπαλος!!

Αυτό είδαν στο Δεκέμβρη: Στην αμφισβήτηση και απόρριψη των κοινωνικών αξιών της χρηματιστηριακής κοινωνίας και μ' αυτό επιχειρούν να τον ιδιοποιηθούν γίνουν ηγεμονία του. Το μόνο που καταφέρνουν βέβαια είναι ιδεολογικά και πολιτικά να βρίσκονται στην ίδια όχθη με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις.

Οι 16αρηδες του Δεκέμβρη απαντούν στην αντιπολίτευση  του και όχι μόνο την καθαρά συστημική

Ξέρουμε την αφομοιωτική και άλλη δύναμη του συστήματος, όταν αντιμετωπίζει την ανθρώπινη υπόσταση στο ατομικό επίπεδο.

Όμως η γενιά μας θα αναπαράγεται είτε το θέλετε είτε όχι και θα συγκροτείτε σε συλλογικότητες, σε μαχητικές κοινωνικές συλλογικότητες, σε εξεγερτικές συλλογικότητες.

Από αυτές τις γενιές θα 'χετε εργάτες και διανοούμενους.

Η αμφισβήτηση και η απόρριψη μας θα γεννούν και θα συγκροτούν συνειδήσεις και στους 30αρηδες και στους 50αρηδες και στους 60αρηδες που θα απαντούν, όπως ο Νίκος Τεμπονέρας στον ίδιο τους τον εαυτό με τους στίχους του Μπρέχτ:

«Εσύ που τα πάντα αψήφησες

ξέρω πόσο το θάνατο φοβήθηκες.

Μα πιότερο φοβόσουν

μια ανέντιμη ζωή»

Να κατανοήσουμε  το Δεκέμβρη χρειάζεται,

Να ακουμπήσουμε στον Δεκέμβρη χρειάζεται, να τον ολοκληρώσουμε πρέπει, για να βγούμε από την υπαρξιακή κρίση που απειλεί τον νεοελληνικό κοινωνικό σχηματισμό.

Γιατί με τα μάτια του μπορούμε:

Να αντιτάξουμε στους χρηματιστηριακούς δείκτες, τη κοινωνία.

Στη λογιστική και τους λογιστές, τη πολιτική.

Στον ανορθολογικό ντετερμινισμό και τη τελεολογία, τη διαλεκτική.

Να δούμε την κοινωνία σαν ενιαίο σύνολο πολλαπλών αντιθέσεων και αντιφατικοτήτων που γράφει την δημιουργική ιστορική της εξέλιξη με οξυγόνο και κινητήριο μοχλό τη ταξική πάλη.

Ν' αρνηθούμε τον εκφυλισμό του μαρξισμού σε ανορθολογικό φονταμενταλισμό, να τον κατακτήσουμε και να τον εξελίξουμε σαν την ιδεολογία της διαρκούς δημιουργικής επαναστατικής εξέλιξης.

Για να μπορέσουμε να ακούσουμε το Δεκέμβρη με τα λόγια του ποιητή:

Έτσι

«..εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά

Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε

Είμαστε από καλή γενιά…»

 

* Ο Μιχάλης Βασιλάκης είναι Γραμματέας του ΕΑΜ. Η ομιλία εκφωνήθηκε  στη Συγκέντρωση ΟΛΜΕ – ΔΟΕ για τα 19 χρόνια στη μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα το Σάββατο 09-01-2010.

 

ΠΗΓΗ:  ΕΑΜ, Δημοσιεύθηκε από eamgr στο 16 Ιανουαρίου, 2010,

http://eamgr.wordpress.com/2010/01/16/%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AD%CE%B1/

 

 

Υστερόγραφο:

 

Δήλωση του Μ. Βασιλάκη γραμματέα του ΕΑΜ

 

Μια ομάδα ανθρωποειδών, στη κυριολεξία κοινωνικά και ανθρώπινα σκουπίδια, βρώμισαν χτές το μνημείο της πόλης στο ΝΙΚΟ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ.

 Γράφοντας με το βαθύ γαλάζιο της εθνικοφροσύνης τη λέξη «ΕΛΛΑΣ» και πάνω σε αυτή τοποθετημένη η εφημερίδα τους ΣΤΟΧΟΣ, με μια φτυαριά ανθρώπινα απορρίμματα.

Έτσι και τόσο φαίνεται να αποτιμούν την αξία της πατρίδας τους, αυτά τα ανθρώπινα σκουπίδια και οι κεκράκτες του φασισμού και του ρατσισμού εντολοδόχοι τους.

Δεν μπορούν να ανεχτούν το μνημείο που 19 χρόνια τώρα, τους θυμίζει πως το μαθητικό κίνημα και ο λαός της Πάτρας σε αυτό το μέρος, ανάσχεσε τις ορδές τους έστω και με ακριβό τίμημα το αίμα του Νίκου  Τεμπονέρα.

                                                                  
                                                                       Μιχάλης Βασιλάκης, Πάτρα  17/1/2010 
 
 
Σημείωση admin: Πρόκειται για την 3η βεβήλωση. Η φωτογραφία είναι από την αντίστοιχη περσινή την ίδια χρονική περίοδο….
 
Φωτογραφικό υλικό από τη σημερινή βεβήλωση  φασιστοειδών – ανθρωποειδών.
Ο Θεός ας μας συγχωρέσει….
 
 
 

Σημείωση επιπρόσθετη: Οι φωτογραφίες είναι από την ηλ. διεύθυνση http://groups.yahoo.com/group/epohigroup/attachments/folder/764800373/item/1678758913/view

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.